bu başlıkta edebi eserler paylaşıyorum

gelmediğin gün savaş suçlusu ilan ettim kendimi işe yaramaz bir tarih bilgisinde kendime dair. sana koşarken apoletlerini yitirmiş tahta bacaklı bir komutandı diğer kimliğim. saflarımdan dışlandım yılgındım. her gece gözlerin aklıma düştüğünde altında kalıp darmadağın oluyordum. çünkü çok uzaktın çok uzaktaydın. sana erişmeye çalışırken parçalandım. onurumu geri ver suratından.

reserved anten. eve gidince okuyup şukulayacam.

Kapuna hıdmete geç geldi ise gül afv it
K’inende yüriyemez ayağunda vardur hâr

1 bak beyim, sana iki çift lafım var…!

koskoca adamsın, paran var, pulun var, binlerce kişi çalışıyor emrinde… yakışırmı sana ekmekle oynamak..? yakışırmı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu kar’da kışta sokağa atmak, aç bırakmak..? ama nasıl yakışmasın ki… sen değilmisin öz kızına bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören, anlıyormusun beyim bu çocuklar bir birlerini seviyor.. ama ben boşuna konuşuyorum, sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum.. sen büyük patron, milyarder, para babası, fabrika sahibi saim bey… sen mi büyüksün… hayır ben büyüğüm, ben yaşar usta, sen benim yanımda bir hiçsin anlıyormusun, bir hiç, gözümde pul kadar bile değerin yok ama şunu iyi bil !..

ne oğluma nede gelinime birşey yapamıyacaksın, yıkamıyacaksın, dağıtamıyacaksın, mağlup edemiyeceksin bizi çünkü bizler bir birimize para pul ile değil sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz, biz bir aileyiz, biz bir güzel aileyiz ve bunu yıkmaya senin gücün yetermi sanıyorsun.

dokunma artık aileme dokunma çocuklarıma, dokunma oğluma, dokunma gelinime.. eğer onların kılına zarar gelirse, ben, ömründe bir karınca bile incitmemiş olan ben yaşar usta ! hiç düşünmeden çeker vururum seni… anlıyormusun, vururum ve dönüp arkama bakmam bile...

hayatımı gibmek için verdiğiniz insanüstü mücadeleyi gördüğümde, gözlerim yaşarıyor. ayakta alkışlıyorum sizi, hepinizi. bu mücadeleyi kendiniz için mutlu olmak adına verseydiniz, hepinizin birer cenneti olurdu. oysaki siz tanrı değil, sadece ilahlaştırdığım birkaç ucuzluktan ibaretsiniz.

am züt meme

istiyorum

hunharca yalamak emmek ve gömmek

jartiyerini koparmak istiyorum sertçe giberken

tek elle kopçanı çözüp

ağzını yüzünü gibmek istiyorum

aynı tepeden atlayıp birlikte ölecektik, çünkü 'biz'dik. atladık... daha boşluğun başında paraşüt çıkarttın koynundan, ömrünü sürdürebilecek kadar yalanı sığdırdığın koynundan. yükseldin, ben düşerken yükseldin. yüzüme gülümseyip de terk ettin. şimdi ben tek başıma devam ediyorum yoluma, hızla düşüyorum boşlukta...

off..

düşünüyorum da sen züleyha olsaydın mesela, yusuf'u peygamberliğinden ederdin be kadın...

beni düşünmediği zamanlarda iç organlarımı çıkartıp sokak köpeklerine yedirmek istiyordum. serserilik değildi bu, sadece onu çok seviyordum...

böyle şeyler paylaşma amk . ağzımıza sıçıyor afedersin

ben bir şair olsaydım eğer; cümle cümle vururdum seni. her noktasında dururdu kalbin.. ben bir şair olsaydım eğer; öyle bir şiir yazardım ki sana sevgili, harflerine asardın kendini..

doğumdan sonra ölmek gibi en sert kuralken terk edilmek bir aşkın yaşamında,
hala ölümsüzlük iksirleriyle uğraşıyor çatlak yüzlü yalnız bir adam...

yüzün, şimdi tenimde 16. derece yanık,
maskelerle dolaşıyorum insanların arasında.
yüzün, şimdi cebimdeki 4.5 lira,
ucuz bir paket sigarayla yavaş yavaş ölüyorum.
sen şimdi dövmeli pop kültürünün herhangi bir esmer notasında kendi başına kal sevgilim,
çok öpüyorum...

kaç bahar geçti bilmem, ellerin ellerimde..
sesinle ısınırdım soğuk kış gecelerinde,
sen gülerdin evinde, düğün evi neşesi çökerdi evime,
bazen uyurdun benimle..
sabah olmasın diye yalvarırdım saattlere sessizce..

yağmura yakalanırdık şehrin göbeğinde,
ne çatı altlarına koşardık, ne açardık şemsiye.
sığınırdık birbirimizin gözlerine,
taş yağsa hissetmezdik belki de..

sonra unuttun beni yüreğinden çok uzak bir yerde,
yabancısı olduğum bir memlekette,
koşup uzaklaştın bir yarin koynundan diğerine..
yol iz bilmezdim bilirdin, dönemedim geriye.

o gün söyledim son cümlemi, bırakıp şairliğimi vestiyere gizlice,

ha sen gitmişsin, ha gelmiş ecel
"la ilahe illallah"
döndüm geldiğim yere..

zamansız her ayrılık biraz daha çekiştiriyor ruhumu sağa sola, her çekiştirme biraz daha yaklaştırıyor beni lale devrinden yadigâr intiharlara ve her intihar biraz daha itekliyor düşlerimi iblisin karanlık, şehvet kokan kucağına.

yüzünü hatırlamadığım zamanlar var.
o zamanlar herkesin bir yüzü yabancı, bir yüzü yalancı..
benim yüzümde ürkek bir acı,
yara gibi biraz yüzüm tenime kiracı, biraz da kurşun gibi alaycı..

mesela bebeğim sen ölürsen benim için herkes mezar taşı.
tam da bu yüzden değeri yok ne ana, ne bacı.

içim şimdi yazarken bu satırları ağlamaklı.
ağlamak bebeğim utanmak gibi durduk yere son model bir ağrı, inan bana çok pahalı.

beni çok üzdün bebğim,
daha çok üz, kalbimin ricası.
üzülmek çünkü senin için ; senin çocuğunu taşımak gibi heyecanlı.

beni darmadağın et, saçlarım hüzün koksun.
hüzünlenmek çünkü; yarım bırakmak gibi senden başkasına yazılmış şiirleri
ve biraz da unutmak gibi beni sevindirenleri..

"sen beni hiç sevindirmedin ki."

-gözlerindeki kadınlara aşığım bebeğim.
bu cümleyi kurabilmek için çok içtim..

ben şimdi ne şiirker yazar ne şarkılar dinlerim.
ne senin yüzüne bakabilirim ne senin yüzünü hatırlamadan yaşabilirim..
ben şimdi bir kaç cümle daha kurmak isterim fakat hıçkırıklarımda boğulabilirim..
özür dilerim, hala sana aşık olduğumdan olsa gerek,
kurduğum cümlelerde kadınlığıma kandırılmışlığımı hatırlatabilirim.
seni kırabilirim.
kırılırsan ve ölürsen bebeğim, herkes toprak benim için

hadi öpüşelim !
barışırsak eğer bağışlarım kendimi hayata yemin ederim

bütün istihbarat servisleri, bütün yasadışı örgütler hikaye. hüzündür en organize çalışan örgüt bu yeryüzünde. tanrının koynunda saklansan dahi tek terkedilmelik huzurun var.

siyah beyaz televizyonlardan öğrendim gökkuşağının ne olduğunu
bu yüzden biraz solgunum,bu yüzden biraz çocuksuyum..

çok basit aslında ayrıldığımız günü bir kelimeyle anlatmak;
"günah" benden gitti.

huur edilmiş bir küfür gibi artık "seni seviyorum" yatıyor yüreksizlerin bile dilinin altında. hemde beleşe, hemde söylüyor herkes herkese peşpeşe.