1. 26.
    0
    "... o'nun iki düşmanı var: ilki arkasından ve köklerinden sıkıştırıyor, ikincisi ise önünde uzanan yolu parmaklıkla kapatıyor. o, ikisiyle de mücadele ediyor. aslında ilki o ikincisiyle mücadele ederken onu destekliyor; çünkü o'nu ileri doğru itmek istiyor, aynı biçimde ikincisi de o'nu birincisiyle mücadelesinde destekliyor; çünkü o'nu geriye doğru sürüklüyor. ama bu ancak teoride böyle; çünkü varolan yalnızca iki düşman yok, kendisi de var; ve o'nun niyetinin ne olduğunu gerçekten kim bilebilir ki?... "
    ···
  2. 27.
    0
    hiçbir şey elde edemeyeceğinin farkında olan bir insanın yaptıklarından ötürü kendini mutlu hissetmesi, bu duygulardan tatmin olması, o insanın her zaman kaybetmeye mahkum olmasına karşın mütemadiyen mutlu olacağını gösterir.
    ···
  3. 28.
    0
    artık acılara hapsolmuştur: buluşmak istedikçe ayrılacak, birleşmeye çalıştıkça parçalanacak, sonunda terk ettiklerinin ahı tutup terk edildiğinde mukadder yalnızlığına kapanacaktır.
    ···
  4. 29.
    0
    sinirine ve intikam duygusuna hâkim olamayıp, başka bir şeyin hâkimi olmaya çalışan insan, hiçbir koruma tedbiri almadan vahşi bir nehrin yanına tarla açan çiftçi kadar aptaldır.
    ···
  5. 30.
    0
    ey zavallı insan!
    az, mı derdin var ki kendine
    yeni dertler uydurmaktasın.
    durumun çok mu iyi ki, bir de sen
    kendi kendini kötülemeğe
    özeniyorsun.
    o kadar rahat mısın ki,
    rahatının yarısı sana batıyor?
    doğanın seni zorladığı bütün yararlı
    işleri ördün bitirdin; işsiz güçsüz
    kaldın da mı başka işler çıkarıyorsun
    kendine?
    ···
  6. 31.
    0
    Reserved
    ···
  7. 32.
    0
    bil ki, insanın değerini varlığı değil yokluğu gösterir.
    unutma; yokluğu bir şey değiştirmeyenin, varlığı gereksizdir.
    ···
  8. 33.
    0
    okunma şeklinin alışkanlık biçiminin tam tersi bir şekilde işlemesinin okuyan içinde yararına olacaktır. aksi takdirde sindirilmeden bitirilecek olması kötü bir tecrübe demektir.
    ···