Bunu burada paylaşmamı istemişti, artık bir anlamı yok ama yine de...

Ben hiç kimsenin kıymetlisi olmadım. Kimsenin vaz geçemediği, uğruna dayak yediği. Sevdiğini iddia eden oldu ama ben hiç kimsenin sevgilisi olmadım. Kimsenin yuvası, uğruna ölürüm dediği. Senin bile...
Ama sen, benim kıymetlimdin. Vaz geçemediğim, sevgilim, uğruna kan akıtıp öleceğimdin. Şu hayatta değer verdiğim her şeydin.
Gündüzüm gecem sendin. Hayat seninle başlar, seninle son bulurdu. Sensiz başlayan hiçbir günü kabul etmezdim. Güneş doğmazdı seni görünceye kadar. Sesini duymadan uyuduğum uyku değil ölümdü sanki. Sensiz geçen her dakikam kanımda yayılan zehirdi.
inanılır gibi değil ama o zehirle yaşadım ve o zehirle öldüm.
Bunlar sana bıraktığım satırlar sevgili. Seni görmeden ölemeyeceğim sanıyordum. Şans ya, yıllar sonra rüyama girdin, tam zamanı dedim. Bundan fazlasını istemek Allaha karşı çıkmaktı sanki. Yüzünü gördüm, sesini duydum. Her şeye rağmen dedin, gülümsedin. Uyandım. Yaşadığıma yandım. Bu kadar dedim. Bu kadarı yetti. Nefes almamdaki sebeptin. Yarınlara kucak açmamdaki umut. Fakat sen bana ne bir umut bıraktın ne de sebep.
Aradan günler geçmiş olmalı. Okumadığın, varlığını bilmediğin bir yazıyla veda etmiştim sana. Şimdi okuyamayacağın son bir yazı daha bırakıyorum buraya.
Dönmez diyenleri bile ikna etmiştim döneceğine.
O seni sevmiyor dediler olsun dedim.
O seni hiç sevmedi dediler olsun dedim.
Bir gün sever. Yanımda kalır. Yanımda uyur. Çok sever.
Siz onu bilmiyorsunuz dedim, o sevdiği için ölür, öldürür. O çok deli sever. Yürekten sever.
Sevmiyor, sevmedi, sevmeyecek diyen herkesi ikna ettim.
Gitmekteki hakkından bahsettim.
Hatırlar mısın bi kere bi şiirde bahsetmiştim
“Dönmez diyorlar sevgilim
Sen gel
Utandıralım herkesi”
Sen geldin. Yine gelirsin sandım. Bu kez gelmedin.
Bir gün konuşmuştuk seninle, benden gidersen ölürüm demiştin. Ben senden gitmeyeceğim demiştim. Şu hayatta başımıza ne gelirse gelsin asla seni bırakmam demiştim. Ölümüne yendiğimiz dayağın ardından seninle konuşmak için annenle kavga etmiştim. Sesini duyduğum zaman nasıl da ağlamıştım sevincimden. iyiyim diyordun iyiyim ya sen nasılsın çok vurdular mı sana... sen daha sert vurdun sevgili. Dünyadaki hiçbir acı geçemedi bunun önüne. Sen gittikten sonra ölmeyi dilemiştim. Şans ya yapmadım. Haftalarca hastanede geçen zamandan sonra öğrendim ki benden gerçekten gitmiştin ve dönmeyecektin. Şansımı zorladım. Zamanımı zorladım. Fakat kabullendim.
Seni iftihar, kendimi intihar ettim.
iyi ki doğdun sevgili. Nice mutlu güzel senelere.
Seni çok sevdim.