uzun zamandır beklediğim an gelmişti, açılacaktım sevdiğim kıza, bu kelime pek hoş değil aslında, söyleyecektim işte, nasıl sevdiğimi ne kadar çok sevdiğimi, hepinizin bildiği o malum heyecanla mesaj attım, bugün tam 1 yıl oldu mesaj atalı ama benim sevgim çok daha önceden, hani herkesin kafasında bi tip vardır, tanrı bunu benim için yaratmış olmalı diyeceğiniz tip, sadece surat olarak değil, boyu, saçları,gülüşü, hareketleri.. kısacası her şeyi.

Anlattım her şeyi, hissettiklerimi, kelimeleri yetirebildiğim kadar anlattım. istediğim tepkiyi alamasam da hoş karşıladı.En azındankonuşabiliriz mesajı verdi ve konuşmaya başladık. Dediğim gibi bugün tam 1 yıl oldu ben mesaj atalı, 1 yıl boyunca arada bozukluklarda olsa konuşmaya devam ettik, sevgili konuştuk ama sevgili olamadık çünkü önümüzde onun koyduğu engeller vardı, ben ne kadar çok sevsem de, biz olamıyorduk, uzun bi süre bu şekilde devam ettik ve sonun da beklediğim mesaj gelmişti. Nivyorkciksisi ben de istiyorum galiba artık, seni istiyorum(:

hiç unutmam, o gün tüm gün boyunca gülmüştüm, üzerinden fazla bi zaman geçmedi ama eminim hayatımın en güzel günü olarak kalacak. fazla uzun tutmadan asıl mevzuya geliyorum

fazla ifşaya girmeden nasıl anlatırım bilmiyorum, şehir ismi vermeyeceğim, sevdiğim kız bu sene kazandı üniversiteyi, boğaziçi kazandı, ben de onun okuyacağı şehrin yakınlarında bi şehirde okuyorum, tabi bahsettiğim o mesajdan sonra hayatımda yeni bir dönem başlıyordu, sebepsiz mutlulukların başlangıcı, kısacası her şeyim olmuştu işte, hem okula bakmak için hem de gezmek için istanbul'a geldi, farklı şehirlerde olduğumuz için kızı uzun süredir görememiştim, diyeceksiniz ki nereden tanıyorsun, liseden tanıyorum. Neyse geldi işte istanbul'a,attığı o güzel mesajdan sonra, benim oluşundan sonra ilk defa görecektim canımdan çok sevdiğim hatunu,

Buluştuk beyler, Beşiktaşta buluştuk, ben daha önce gitmiştim konuştuğumuz yere, şu yaşıma kadar yaşamış olduğum en büyük heyecan diyebilirim, zaten fazla bi heyecan olmadı hayatımda, beklerken yaşadığım heyecan her şeye değerdi galiba. Bi sigara yaktım, düşündüm sadece, onu beklerken yine onu düşündüm, nasıl sevdiğimi, sevgimin büyüklüğünü düşündüm, fazla bekletmedi sevdiğim, tam sigaram bitti kafamı sağa doğru çevirdim, hepinizin hayatında vardır zamanın durduğu anlar benim için o an zaman durmuştu, en çok saçlarını severdim, bana doğru geliyo gülümseyerek, ayağa kalktım, yanıma kadar geldi merhaba diyebildim sadece, boynuma sarıldı, kafamı saçlarına gömdüm, öyle durduk bi süre, sonra gözlerinin içine baktım, fazla uzatmak istemiyorum, hayatımın en güzel anıydı. Günümüz çok güzel geçti, geçmişten, gelecekten konuştuk, artık 1 şehir uzaktaydı bana istediğim zaman gidip görebilecektim. Son olarak işte dolmuşa bırakıp ben de evime döndüm, ondan 1 hafta sonra doğum günü vardı.

her zaman gittiğim bi mekan vardı, sahibini falan tanıyordum artık, aram çok iyiydi, bu arada mekan kafe tarzı değil bildiğiniz bar. Neyse işte gittim Bora abinin yanına, anlattım durumu, işte sevdiğim kızın doğum günü var nasıl yaparız falan diye, başta böyle abi edasıyla omzuma falan elini attı koçum benim falan dedi, çok severim kendisini, biraz sohbet ettik, sonra sen kızı al gel gerisi bende dedi.
Eyvallah abi dedim, mekan işini de halletmiştik. Artık kızı ikna edip, yaşadığım şehre davet etmek kalmıştı. Ben yalnız yaşayan biriyim, yani ailem memlekette, ev konusunda falan sıkıntı yok.

doğum günü yaklaştıkça bende heyecanlanmaya başladım tabi, sonra ufaktan konusunu açtım, mekan ayarladığımdan haberi yoktu tabi, sadece doğum günün de yaklaşıyor, bi şeyler mi yapsak tarzında cümleler kurup ikna etmeye çalışıyordum, sen istanbula gel falan diyordu sonra işte anlattım, burda evimiz var rahat ederiz falan, orda bi bozuldu, eve geleceğimi düşünmedin herhalde falan dedi, haklı olduğunu düşünüp sustum tabi, sonra nasıl olur falan diye düşünürken, aklıma istanbulda yaşayan ve arabası olan arkadaşım geldi. Onunla da üniversite de tanışmıştım. Anlattım durumu işte, bırakır mısın kızı gece dedim, olur kardeşim dedi, hem onunda sevgilisi vardı, beraber gelirsiniz falan diye de teklif ettim, nerden bilebilirdim çocuğun hayatımı gibebileceğini

sonra benim kızı aradım, işte anlattım arkadaşım seni gece bırakacak istanbula, yurduna ,eğer kalmak istemiyosan günü birlik gelip gidersin dedim, çok istediğimi bildiği için kıramadı, öyle anlaştık. çocuğun adı kerim bu arada, neyse işte beklediğim gün gelmişti sonunda, bora abiyi aradım, haber verdim bugün geliyoruz abi diye, tamam koçum dedi, size 3. katı ayarlicam, kimseyi almicam bu gece oraya dedi, eyvallah abi dedim. işte bi kaç tane daha yakın arkadaşıma daha anlattım durumu, 6-7 kişi olduk toplamda. Saat 12-1 gibi aradım, kıvırcık saçlarına aşık olduğum sevdiğimi, ömür boyu bıkmadan dinleyebileceğim o tatlı ses tonu ile açtı telefonu, ufak bi sohbetten sonra, bugÜn geliyosun dimi dedim, evet dedi, sonra ne yapcaz falan diye sordu, bilmem dedim, sen yanımda olduktan sonra farketmez ne yapacağımız dedim, mutlu oldu tabi. Biraz daha konuştuktan sonra, kapattı telefonu, mesajdan devam ettik konuşmaya.

saat 7ye geliyodu yol da 1 saat falan sürer işte, mesaj attı çıkıyorum ben diye, tamam askım dedim. Ben de erkenden çocuklarla falan buluştum sohbet ettik, kerim falan da gelmişti sevgilisiyle, bi kafede toplandık, doğum günü kızını beklemeye başladık, tahmin ettiğim gibi 1-1.50 saat sonra gelmişti, çocuklara kızı almaya gidiyorum diyip çıktım kafeden, bi sigara yaktım, sigara bitti dolmuş geldi, bindim ve otagara geçtim. Bi banka oturmuş etrafı izliyodu, hemen gitmedim yanına, öyle uzaktan izledim biraz, belki abartı olacak ama her görüşümde tekrar aşık oluyordum saçlarına, gülüşüne, Hayatımın kadını bi kez daha tüm güzelliğiyle karşımdaydı, gülümseyerek gittim yanına, beni görünce ayağa kalktı o da gülümsedi, sarıldım, kafamı yine saçlarına gömdüm, biraz konustuktan sonra dolmuşa bindik.

eğer okuyan varsa devam edeceğim?

çocukların yanına vardığımızda saat 9 olmuştu, bu arada sevdiğimin adı miraç, onun bar olayından haberi yok, neyse çocuklarla tek tek tanıştırdım, kerim de sevgilisi aslıyla tanıştırdı falan orda biraz takıldıktan sonra, miraç ee ne yapcaz diye sordu, bende bilmem dedim, ne yapalım, hadi dışarda turlayalım biraz sahil kenarına geçeriz dedi, tamam dedim çıktık ordan, tabi hala haberi yok bar olayından, çaktırmadan bora abiyi aradım, abi biz geliyoruz diye, tamam koçum dedi kapadı telefonu. Neyse işte, bar da sahile çıkan yol üzerinde, tam barın önüne geldik, bora abi seslendi bana, sonra arkasından kubilay abi çıktı birden, kubilay abi de yıllardır aynı bar da çalar, sokağın ortasında iyi ki doğdun miraç diye şarkı söylemeye başladı, her şey çok güzeldi lan, miraçcım sarıldı boynuma, teşekkür etti, sonra hadi yukarı çıkalım dedim.

çocuklar önden çıktı, biz arkada kaldık, tam merdivenlerden çıkarken çektim kolundan, seni seviyorum, seni çok seviyorum dedim, sarıldı tekrar öptü beni. orda öyle biraz kaldıktan sonra çıktık yukarı, kubilay abi her zaman ki müthiş sesiyle şarkılar söylüyo, çocuklarda biz gelmeden biralarını söylemişler içiyolardı. tam, sevgilimle ben farklı bi şey mi içsek diye düşünürken, bora abi böyle güzel bi sunumla sıcak şarap getirdi bize, daha önce içen varsa bilir, sonra afiyet olsun beyefendi diyip omzuma vurdu, miraç'a da doğum gününüz kutlu olsun miraç hanım diyip gitti. tabi olduğumuz yerde sadece biz varız o yüzden kubilay abi hep bizim dediklerimizi çalıyor, her şey çok güzel 3. biralar içildi, zamanda geçti tabi, yalnız gece boyunca bir şey dikkatimi çekti..

kerim miraçla daha çok konuşmaya çalışıyor gibiydi, böyle düşünmeme sebep olan şey hem konuşma çabası hem de miraç ve bana kaçamak bakışlar atmasıydı, sonra birden kendi kendime böyle düşündüğüm için utandım. Arkadaşlığımız ne kadar yeni de olsa miraç'ı ona hep anlatmıştım, bu düşüncemi unutmaya çalışarak sohbetlere katıldım tabi arada kafalarımız hafif güzel oldu, her şey tam yerinde sohbetler edildi, bu arada da saat geçti tabi, 1 e geliyordu, miraç'a saati gösterip, kalmak mı istiyorsun gitmek mi diye sodu, bi kere öptükten sonra gitsem daha iyi olur, daha rahat hissederim dedi, tamam dedim ben de, üsteleyemezdim sonuçta. Çocuklara durumu anlatıp hesabı ödedikten sonra bora abinin yanına gidip teşekkür falan ettim, o da ne demek koçum dedi, sonra eyvallah abi diyip çıktık sokağa, miraç midyeyi çok sever, hemen barın önünde de midyeci var tabi, orda hep beraber midye yedikten sonra diğer çocukları uğurladık, en son kerim sevgilisi, miraç ve ben kaldık

okuyorsanız devam edeyim