Öncelikle belirtmeliyim ki vatan haini değilim tam aksine ülkemi sonuna kadar seven ve sebepten ötürü kaygı duyan birisiyim.

Neden mi bu ülkede yaşanmaz?

1- Bu ülkenin insanına ilk okuldan beri Atatürk sevgisi aşılandı. Bundan rahatsızlık duymuyorum bu güzel bişey fakat bu ülkenin insanına hem Atatürkü sevip hemde Fatih Sultan Mehmet Hanı, Kanuni yi,Yavuzu sevebilecekleri öğretilmedi. Tercih yapmak yerine kollarımızı daha çok acıp hepsini kucaklayabileceğimiz öğretilmedi.

2- Başörtüsü meselesi. insanlara din kültürünü öğretirken insan olmayı öğretemedik. Laik liğin din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılmasından ibaret olduğunu öğrettik din ve vicdan özgürlüğü olduğunu öğretmektense. insanların dini inancına yada inançsızlığına saygı duymak yerine hep yargılamayı öğrendik. Kendimizden olmayanı hep yanlış gördük doğruyu öğretmektense. insanları insan olarak görmek yerine sağcı-solcu, muhafazakar-ateist diye ötekileştirip etiketledik.

3- insanlara televizyonlarda gerçekleri göstermektense onun bunun magazinini gösterdik. Bir Şehit bu ülkede hiçbir zaman bir Turabi kadar yada bir Muraz Boz kadar ilgi odağı olamadı.

4-Bilimi, sanatı,spru hiçbir zaman desteklemedik. Hep okul başarısıyla bir yerlere gelmeye çalışan nesiller yetiştirdik. insanları eğitirken bir yandanda onların içindeki insanı alıp öldürdük.

5- Öğretmenlere hiçbir zaman yeteri kadar değer vermedik ve yeterince iyi seçemedik. Öğretmenlerin bir neseii yetiştirdiği gerçeğini göz ardı edip günübirlik çözümlerle ilerlemeye çalıştık. Bizleri sınavlar dışında herhangi bir şeye hazırlayamadılar.

6- Öğrencileri hiçbir zaman önemsemedik. Onlar hakkında kara alırken onların fikrine danışmak yerine bazı işin üstadları(!) getirdikleri sistemleri direkt dayadılar. Milli eğetim bakanımızı hiçbir zaman iyi seçemedik. Eğitimle alakası olmayan ne kadar insan varsa getirdik bakanlığa. Sistemin içindeki yerine sistemin üstündekini bakan yaptık.

7-Polise ve askere hakettikleri saygıyı göstermeyi bırakın başlarına daima dert açtık. Yaktık ,yıktık, vurduk, kırdık ama asla devletin emeğini düşünmedik.

8-
Türküm, doğruyum, çalışkanım,

ilkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
-
Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.

Ey Büyük Atatürk!

Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.

Varlığım Türk varlığına armağan olsun.

Ne mutlu Türküm diyene!

Hersabah okuduk ama hiçbirzaman verdiğimiz sözü tutmak için çabalamadık.

9-Kimilerini yücelttik, kimilerini dışladık ama hepimizin insan olduğunu ve birbirimizden farkımız olmadığını göz ardı ettik.

10- Son olarakda herkese insanların ne kadar kötö olduğunu söyledik, herkese yanlış insanın tanımını yaptık ama kendimizi buna dağil etmedik kendimizi anlattığımız halde.