bredadan maltaya bi aşk hikayesi

beyler bu gecelik benden bu kadar, şu an istanbuldayım, hatta bilolardayım ve hatta lucia da burada, evet hala devam ediyorlar. önümüzdeki bi kaç gün yazma ihtimalim çok yok, fırsatım olduğu gibi yazmaya çalışacam. küfürleriniz esirgemeyin, seviyorum sizleri.

Au revoir!!

kaçış yolluğu >> http://inci.ca/u1ls8dc_3y >>

ulan erik hikayeni beğenerek okuyorum ve ilk defa sözlüğe yazıyorum.iki ay önce Hollanda daydım. Amsterdam, Roterdam, Utrecht baya gezdim ama Breda ya gitmemiştim. Yazını okumuş olsaydım orayada giderdim. Eylülde de fransa Strasbourg a gidecem. Haritaya baktım Annecy gidebilirmiyim diye ama yok uzak gidemem. Senden büyük bi abinim şimdi Anais le durumunuz nasıl bilmiyorum ama helal olsun diyorum sana .Benim hayallerimde olanı gerçekleştriyosun sakın ottan taktan meselelerden vazgeçme...

yine kacislarda neyse bekleme mod on

bekliyoruz erik!!

beyler geldim selam herkese!

@1147 eyvallah üstad, burada yazmamın bi amacı da, insanların hayal ettikleri şeyleri, kendilerini küçük görmesinden ya da kendine güvensizliklerinden ötürü ertelemesinin gereksiz olduğunu anlatabilmek aslında. umarım hayat sana da hayallerinin peşinden gitme fırsatı verir.

başlıyoruz inceden şunu bi salayım ortaya doğru

>> http://inci.ca/udv5aiaa7z >> changes

evet beyler, havalimanından aldım bizim kızları, türkiyeye +5 turist getirmiştim, makro açıdan bakarsak, buda türkiye turizmine katkıydı, bi turizmci olarak gurur duyuyordum kendimle, makara değil lan harbiden. ekonomiye kişi başı en az 300 euro desen 1500 euro katkı sağlar, çarpan etkisiyle, yayıla yayıla gider bu olay.

neyse iktisadı gibtir edip hikayeye döndüm. beyler indik aksaray metroda, bunların bi parasını bozdurduk orda, oradan atladık tramvaya, tarihi yarımadayı dönerek kabataşa kadar geldik, zaten bunlar daha tramvaydayken, sultanahmeti gördüklerinde baya bi heyecanlandılar, eminönünde köprüden falan geçerken anlatıyorum işte yarın buralara gelecez, dolaşacaz falan diye. bunlar ooo çekiyorlar. biz yine tramvayda bağıra çağıra konuşuyoruz, hoşgörüsüz işten çıkmış istanbullu ters ters bakıyor ama gibimizde değil dediğim gibi. nerdeyse 5 aydır birbirini görmemiş çok iyi arkadaşlar tekrar toplanmış ve o ekibin bir daha ne zaman toplanacağı belli değil. bırakın bağırışalım biraz.

kabataşta indik, beşiktaştaki arkadaş sağolsun geldi aldı bizi, eve geçtik onların. biraz dinlendikten sonra dedim ortaköye geçelim hadi, orda kumpir yeriz doymazsanız bide waffle çakarız boğaza nazır. onlarda erik sen ne dersen o, rehberde patronda sensin biz seni takip ediyoruz dediler verdiler gazı. ortaköye geçtik hep beraber, yolda kumpir muhabbetini falan anlattım, işte patates var içine ne istersen koyduruyorsun falan. ama anlatmayı unuttuğum şey, oradaki satıcıların müşteri kapmak için yaptıkları oyunlar oldu. zaten oraya bi gittik, abiler bizi görür görmez başladılar bağırışmaya, esnaf ingilizcesiyle, ne verem ablama, bizden alın ablacım falan diye bağırışıyorlar, bizimkiler de ilk olayı tecrübe ettiklerinde bi şoka girdiler ama, sonra alıştılar. böldük grubu ikiye, bi grup bi abiden aldık, diğer grupta başka bi abiden.

oturduk köprüye karşı, başladık kumpirleri yemeye ortaköy sahilde, on numara boğaz manzarası var karşımızda, sohbet ediyoruz, bi yandan soruyorum beğendiniz mi falan diye, bunlar bayıldık işte çok güzelmiş, hayatımda hiç böyle bişey yemedim, çok beğendim diye veriyorlar şukuyu, bizde level atlıyoruz tabi. ben daha kumpirin anca yarısına geldiğimde bi baktım bunlar bitirmiş, harbiden beğenmişler amk. ben şoka girdim zaten, normalde ben hayvan gibi yiyen biriyim ama zayıf incecik kızlar baya hızlı hızlı gömmüşlerdi amk.

şekil 1-A >> http://imgim.com/9339inciq3567072.jpg

neyse orda bi köprü fotoğrafı şekli yaptık, klagibleşen ortaköy sahilde arka plana köprüyü alarak çekilen fotoğrafı bizde çektirdik. kumpirleri yememizde bi 10 dakika sonra falan ben öylesine waffleı da ünlüdür buranın isterseniz yiyebiliriz dedim. bunlar hep bir ağızdan "why not" demezler mi amk. ben iyice şoka girdim. ulan ufacık mideniz var nereye yiceksiniz, daha kumpiri sindiremedik, üstünden yarım saat geçmemiş. e girdik bi kere bi takun altına yedirecez waflleıda. oturduk hemen ilk wafflecıya, dedim ağır gelebilir, ne istersen koydurabiliyorsun içine, o yüzden 2şer kişi bi waffle yesin, sonra ağırlık çökmesin falan. tamam dediler bunlarda, en azından 1 bütün waffle yeme gafletinden kurtardım onları, yiyelim desem onuda yerlerdi eminim, ama benim midem bile zor kaldırdı o kumpirden sonra waflleı bunların ki iyi dayandıydı yani. oturduk orada da kumpirimizi yedik.

sonra planı anlattım akşam ve ertesi gün için. akşam bi club tarzı bi yere gideriz, çok geçe kalmayız çünkü ertesi günün yoğun bi gün olacağından bahsettim. sultanahmetti, eminönüydü, süleymaniye camiisi, akşamda o taraflarda nargile keyfi falan yaparız dedim. bunlar zaten bize uyar modundalar, sadece dinleyici olarak katılıyorlar muhabbete. akşam club için de beşiktaştaki arkadaş ben bi yer biliyorum, oraya gideriz dedi, biloyada söyledim oda gelicekti. onu da bayramdan önce lucia ile leona ziyarete gelmişti, onları gezdirdiğinden, benim plana programa baya yardımcı olmuştu. hem club tarzı yerler, erasmus tarzı kopuşun olabilieceği ekstra yerler biliyorum, bizim kızlar geldiğinden ben de onları oraya zütürmüştüm dedi, bizim beşikaşlı elemanın zütüreceği yer güzel olmazsa oraya akacaktık.

beslenme çantası >> http://inci.ca/upfv2ht88p >> milky chance - stolen

neyse beyler kumpirleri yedik, saat 9 gibi biz eşyalarımızı aldık, taner abinin eve doğru yola çıktık, onlara da bizden yarım saat sonra çıkmalarını söyledik, anca bizde eve eşyalarımızı bırakıp çıkardık. sonra taner abiyle taksimde buluşup evine gittik, ev mis sokakta beyler, bi oda bi salon mutfak + 2 banyolu, ama efsane klimalı falan, yan tarafta club var o yüzden tamamen ses yalıtımı var duvarlarda. bide direk istiklaldesin amk. sağolsun bizi rahat ettirdi, sonra işe döndü taner abi. bi ihtiyacınız olursa arayın ben zaten buralardayım dedi. tamam dedik, biraz dinlendikten sonra çıktık bizde bizimkilerle buluştuk, taksim meydanında, bunlar kestane satıcılarını gördüler, aa ben yemek istiyorum falan dediler, iyi dedim, az biraz türkçe de çalışmışlar gelmeden, çat pat anlatıyorlar, sipariş falan verebiliyorlar, adama şirinlik yapıyorlar falan. arada ben giriyorum olaya, pek de girmemeye çalışıyorum, şevklerini kırmamak için. neyse aldık kestaneyi, baya beğendiler bunlar, ordan yardırdık beşiktaşlı arkadaşın dediği cluba doğru.

bizim biloda geldi o arada, mekana gittik, mekan full dubstep takılıyor ama, pek iç açmıyor, zaten çekenler edenler, değişik tipler var içerde, dedik başka yere geçelim, bizimkileri de sarmadı, o ara bilo dedi, kanka çok güzel bi yer biliyorum, baya iyi ve büyük bi club katowicedeki pomarançe tarzı oraya gidelim ben lucia ile leona geldiğinde onları oraya zütürmüştüm, eğlenceli olmuştu, dedim tamam amk, pomarançe tarzıysa uyar her türlü amk. neyse topladık ekibi, başladık o tarafa doğru yürümeye, mekanın adını hatırlamıyorum tam, ama gittik mekanın önüne, cuma gecesi zaten her yer kalabalık, mekanın önünde inceden bi kuyruk, takım elbise giymiş, izbandut gibi bi abimiz sorular soruyor girmeye çalışanlara, biloda o ara ağzındaki baklayı çıkardı, kanka herkesi almıyorlar yokuş yapabilirler ama bizim yanımızda 5 tane yabancı kız var bize yapmazlar muhtemel dedi.

eyi bakalım bilo emmi dedim, başladık beklemeye, sıra bize geldi, izbandut tipli abimiz bizi şöyle bi 15 saniye falan süzdü, hepimizi tek tek, ondan sonra olumlu kanaat getirememiş olacak ki, "arkadaşlar rezervasyonla alıyoruz" dedi, e be ebenin amı madem rezervasyonla alıyorsun 15 saniye niye bekliyorsun, direk söylesene sıra bize geldiğinde, diyecektim ki, diyemedim. hemen tatlı eleman rolüne bürünüp, "yani şimdi arkadaşlar yabancı, misafirimiz bide ikisi finlandiyadan üçü fransadan geldiler" falan dedim, maalesef dedi eleman, hani bize de mi maalesef modunda baktım abiye, melül melül, ama bu sonucu değiştirmedi, o ara biloda bir iki zorladı da, sonucu değiştiremedik. golü yemiştik beyler, ve rezil olmuştuk. ondan sonra bilo da kanka dedi şu ilerde aynı bu tarz bi mekan daha var, artonun mekanıymış orasıda, oraya gidelim, orayı deneyelim dedi, iyi dedim amk deneyelim, rezil olduk bi kere zaten, durumu toparlamamız lazım acilen.

güzel hikaye

o tarafa doğru yürürken durumu açıkladık biz biloyla mahçup bir yüz ifadesiyle, kızlar yok sıkıntı değil takmayın kafanıza, hani istanbul büyük bi yer gayet normal rezervasyon almaları falan diye bize moral veriyorlar, tabi rezervasyonun hikaye olduğunun bi tek biz farkındayız, ama bizim gibi bir grubu içeri almamalarına ihtimal vermiyorduk tabi, böyle düşününce baya bi hayal kırıklığı oluşmuştu üstümüzde. neyse geldik bu artonun mekanının oraya, yine kapıda bi kuyruk var, yine izbandut tipli bi abi elinde bi kağıt parçasıyla komutlar veriyor sırası gelene falan. amk bize bi tırsma geldi, burada da gibtiri yersek, yılın rezilliği olacak dedim biloya. oda olm şaka maka burdan da gibtir yiyebiliriz demez mi. e be muallak hani buraya kesin alırlar demiştin, ne yapacaz ne edecez falan derken, sıra bize geldi.

yolluk >> http://inci.ca/ur4kjbzpg5 >> soft devam edelim