bredadan maltaya bi aşk hikayesi

gecenin sonunda manon ile marie gittikten sonra, sevdiceğim bana güzel bi teklifle geldi, ben dedi çarşambadan itibaren dersleri ekicem (normalde cuma gelceklerdi hep beraber), biletimi 2 gün önceye aldıracam, en azından askerlik muhabbetin çıkarsa, seninle 2 gün yalnız takılmak istiyorum, 25inde gelip 27sinde sana veda etmek koyar dedi.

ben senin canını yirim bidenem, süper olur, muhteşem olur dedim. o gece onun biletide 60 euro vererek değiştirdik. 2 gün öncesine ayarladık. baya bi mutlu olmuştum onun bu jesti karşısında.

ertesi gün oldu, anais yine okula gitti, ben geç uyandım falan, o geldiğinde uyandırdı hatta, erken gelmişti okuldan. akşam çıkacağımız yemeği konuştuk nasıl yapalım falan diye. oda ben bi yer biliyorum, çok hoş, değişik konseptli bi restoran beğeneceğinden eminim dedi, dedim sen nasıl diyorsan, ben uyarım bebeğim. planı yaptık iyi güzel hazırlandık. giyindik süslendik falan. çıktık yola. bu zaten rezervasyonu yaptırmış, geldik restoranın önüne. bende konsept restoran falan deyince bizimki, değişik bişeyler bekliyorum amk. restoran bildiğin normal restoran. girdik içeri falan. oturduk garson menüleri getirdi. başladık incelemeye..

tam 3-4 metre karşımızda mutfağın girişi var beyler. fix menüler var değişik değişik, başlangıç, ana yemek + tatlı ve şarap şeklinde, anais açıkladı falan, bana en makul geleni biftek menüsüydü, dedim ben bundan alacam muhtemelen. anaisde işte değişik bi menüde karar kıldı, bana göre değişikti yani, ona göre normal yöresel lezzetler amk, o ara garson geldi, bi kadeh şirketten şampanya ikram etti bize başlangıç olarak, kararınızı verdiniz mi dedi, evet dedik. tamam hemen ilgileniyoruz dedi. ben noluyor lan falan oldum amk, niye çoğul konuştu bu şimdi falan derken beyler..

mutfağın kapısı açıldı, elinde saman kağıdı, bide kalem ile aşçı geldi amk, çekti bi sandalye bizim masanın yanına, böyle 45-50 yaşlarında sempatik bi abi. anaisle başladılar konuşmaya, ben şoktayım tabi amk noluyor lan diye, anais durumu bildiği için normal karşıladı tabi. sonra bana anlattı işte, şef özel olarak gelip, soruyor neyi nasıl yeriz diye, önerilerini sunuyor falan. elemanın ingilizcesi yokmuş, adam anlatıyor anais çeviriyor işte, biftek menü alacaksanız yanına kırmızı bordo şarabımızdan öneririm falan diye, ben şarapla pek aram olmadığından farketmez amk he he diyorum ama çok hoşuma gitti olay, bildiğin adam çıktı mutfaktan önlüğüyle bize gelip, yemeklerin nasıl olduğunu, yanında ne içilmesi gerektiğini falan öneriyor, nasıl yiyeceğimiz soruyor falan, ben dedim benim biftek pişmiş olsun, öyle amerikan filmlerindeki gibi kanlı kanlı yemeyelim amk hayvanı, halbuki öyle daha lezzetli oluyor az pişmiş ama, ben bi sevemedim amk.

neyse beyler, şef önerilerini sundu, durumu anlattı, siparişleri aldı sonra döndü mutfağa tekrar. o ara mutfak kapısı aralanıyor, içerden alevler falan yükseliyor. vay amk dedim ortama gel, yüzümde salak bi tebessüm kaldı, şaşırmam anaisinde hoşuna gitti baya. bu tip sürprizlere alışkın değilim amk sonuçta. ama o salak gülümsemeyi bi yarım saat falan atamadım üstümden. o ara başlangıçlar, mezeler geldi, baya iyiydi mezelerde. ortada bi salata, meze tabağı deniz ürünleriydi genel olarak. bizde başladık muhabbete falan. ama restoran baya elit. hep godamanlar var amk belli tiplerden. bende hesabı kafada kurdum yaklaşık 90 euro falan gelecek ama giberler, öderiz amk, zaten para artacak, kefene sokup mu zütürecez, harca gitsin mantığındayım.

muhabbet muhabbeti açtı beyler, geldik sözde ermeni soykırımına. amk fransadayız, ermeni soykırımı yoktur demenin cezası 1 yıl hapisten başlıyor, ama yapmadık amk, öyle bişey yok. biz başladık tartışmaya. anais de bu konularda önyargılıdır biraz. zaten anti militarist bi kişiliği var. hararetli hararetli tartışıyoruz amk, ben de diyorum biz soykırım falan yapmadık, onların hepsi hikaye, diye, yan masa arada bize bakıyor falan. ben artık giberler modundayım zaten. benim konu hakkında altyapım olduğu için, lisedeyken bu konu hakkında çok kitap okumuştum, gerek levon panos dabağyan'dan gerekse de yusuf halaçoğlunun konuyla alakalı tüm kitaplarını okumuşumdur, sağlam tezlerle geliyorum.

bu şöyle bi tezle geldi önce; işte biz bi çok belgesel gördük fransada, o zaman öldürülenler hakkında falan diye. bi sürü kitaplar yazıldı bu konuda dedi. bende dedim, ben sana yüzlerce kitap gösterebilirim, o dönemde türklerin toplu mezarlarıyla, türk köylerinin basılıp ermeni çeteleri tarafından katledilmesiyle alakalı, ama bizim lobi faaliyetlerimiz olmadığı için, hiçbişeyi kanıtlama durumumuz olmadığı için bunlar pek bilinmiyor avrupada yada amerikada dedim. aa öylemi bilmiyordum falan dedi, yavaştan önyargıyı kırmaya başladım, ve arka arkaya ataklar yaparak, o önyargıyı tamamen ortadan kaldırmaya çalışacaktım, en azından hedefim buydu.

sonra işte hem ermeni tarafından, hem türk tarafından hemde tarafsız kesimden kitaplar okudum diyerek tezleri güçlendirdim. o da biz olayı kabul ettik, astık kestik hepsini diye biliyormuş. en son dedim öyle bişey yok, hem böyle bişeyi yapsak, neden bu kadar süre inkar edelim, almanya gibi kabullenirdik olayı, olmayan bişeyin var olmuş gibi gösterilmesinden dolayı diretiyoruz biz bu zamana kadar dedim. ve hatta tarihte bi kaç kere türkiye iki tarafa da hem osmanlı arşivlerini hem ermeni arşivlerini hemde ingilteredeki arşivleri açıp, ortak bi komisyon kurulmasını önerdi ama ermeni tarafı hep kaçtı bu komisyondan dedim. öyle diyince iyice yelkenleri suya indirdi bizimki. bize hiç böyle anlatılmadı, biz hiç böyle okumadık görmedik basından olsun tvlerden olsun dedi. dedim göremezsiniz, çünkü bu aynı zamanda fransanın maddi ve manevi açıdan desteklediği bi yalan proje. o yüzden kendi insanına da doğru şekilde aktarmayı tercih etmiyorlar dedim.

goller ardına ardına geldi ve bizim kini soykırım diye bişeyin olmadığına ikna ettik. 1 fransız 1 fransızdır beyler. en azından bizde kendi çapımızda bi lobi yapmış olduk gerçekleri anlatarak. ama tabi bu hararetli tartışmalar sırasında, sürekli yan masaların bakışlarıyla tacizlerine mahrum kaldım amk. bi tırsmadım da değil, ama en azından doğru bi şeyi anlatıyordum amk. gibimde değildi o anda hapismiş, cezaymış.

neyse beyler o ara tabi benim biftek geldi, az pişmiş amk, az biraz aldım anladım direk zaten ağzımda gevelerken bifteği garson kız anladı bi problem olduğunu, anaisde sezdi aynı anda sordular bişey mi var diye. dedim az pişmiş olmuş bu, biraz daha pişirme imkanınız varmı. aa işte çok özür dileriz dedi zütürdü mutfağa. ben pek tribe girmedim, anais pek hoşlanmazdı böyle herşeyden hoşnutsuz olan ve kolay tribe bağlayan insaları, ben dedim kusura bakma hani pek alışkın değilim böyle yemeye, yok dedi sıkıntı değil tabi ki, onların salaklığı dedi rahatlattı beni.

7-8 dakika geçti, ben tabi pişirip aynısını getirecekler diye bekliyorum amk, şef çıktı mutfaktan elinde tabakla, geldi işte bişeyler söyledi fransızca, anaisde tercüme etti, işte çok özür dileriz, benim hatam, onun notunu almayı unutmuşum, yok dedim sorun değil teşekkür ettim falan, bi baktım amk, adam sıfırdan yenisini pişirmiş, benim parçaladığım biftek değil, direk yenisini getirdi, vay amk dedim helal olsun lan size vereceğim paraya. çok hoşuma gitmişti bu jestleride. Evet beyler, deplasmanda olunca, hele ki fransadaysanız, size böyle küçük jestler yapılması sizin de çok hoşunuza giderdi. neyse yemeği yedik, baya güzeldi, ardından tatlılar geldi falan, tatlılar da 10 numaraydı. 3-4 saatlik bi yemek olayından sonra, geceyarısına doğru çıktık restorandan.

tahmin ettiğimiz gibi hesap 90 euro civarındaydı. ama adamlar benim gözümde her kuruşunu haketmişti. 60 euro ben verdim 30 euro anais verdi, her ne kadar ısrar etsede ben ödeyecem diye, kasiyer yine, erkek çoğunluğu ödesin en azından müsade edin dedi ve hızlı hamlemle 60 euroyu kasaya sokması bir oldu. on numara bi gece geçirmiştik beyler chamberyde, restoran, muhabbetler, kişisel tatmin olayıyla geceyi kapattık. unutamayacağım bi tecrübeydi o geceki restoran hikayemiz. hem servisden kaynaklı hemde ettiğimiz siyasi muhabbetlerden.

bu gecelik benden bu kadar yarın devam ederiz, kaldığımız yerden, okuyunca da bir iki yorum atın amk hayrına, triplere sokmayın beni :d

öpüyorum hepinizi en sıcak yerlerinizden ipneler, haydi selametle

Au revoir!!

aferin lan erik hikaye süper gidiyo sadece sevişmeli partili abartılı şeyler arayanlar gibtirsin gitsin, adam lobi bile yapmış orda restoran sahnesi iyiymiş. Neyse aynen devam panpa

dıbına koyam heycanlandım okuyacam. karakter tanıtımını sevdim erasmus ilgimi çeker

giberim esas kız nerde lan göremedim biri atsın fotosunu bana özelden

Yarram yorum at diyon da bak bakalim her sayfada muhakkak bi entry girdik

nerdesin dıbına koyayım her akşam yorum atıyoz, halini hatrını soruyoruz sen yine yoksun bin!

nerdesin erik reyiz!!!