23 yaşında üniversite mezunu bir adamım. lisansımı biyosistem mühendisi olarak tamamlamış bulunuyorum . mezun olduktan sonra iş aramaya başladım. evet iş buldum fakat çoğu askerliğimi yapmadığım için kabul etmedi. babama vakti zamanında "baba ben konservatuara gitmek istiyorum" dediğimde "s.git lan maskotmu olacan" demişti. maskot olsam en azından zorla eğlenirdim şimdi hayatım kapkaranlık.şu an özel bir şirkette teknik eleman olarak çalışıyorum ama ne yüzüm gülüyor ne cebim doluyor. piyasa hırsız dolu kazandığınız paranın yarısı malum insanların ceplerine giriyor.3 şirketten 2si bunlarla danışıklı dövüş içinde.ben böyle hayal etmemiştim böyle yaşamak istememiştim ama sistem beni böyle bir hayata sürükledi. işi gücü bırakıp mayısta askere gidiyorum. böyle sisteminde, böyle sektöründe, böyle hayatında mk. kendi hayatımızı şekillendiremiyorsak nasıl mutlu olalım ki biz?

oturduğu yerden para kazanan hırsızlar için çalışmayın. yapmak istediğinizi yapın mk. şarkı söyleyin, gitar çalın, resim yapın, yazı yazın. doktor olmak zorunda değiliz, mühendis olmak zorunda değiliz. ben şu an geri dönüp yapmak istediğim şeyleri yapamıyorum ama yolun başında olan kardeşlerim yapabilir.

not: okumasanda tassağın saolsun...

özet: adam hacı mı olur ulaşmakla mekke'ye, eşek derviş mi olur taş çekmekle tekkeye??

memlekette bu sıkıntıları yaşayan kimbilir kaç genç vardır bir de onları düşünün.

görüyorumki söylemek istediklerimi net bir şekilde anlamışsınız arkadaşlar. tavsiyeler için çok teşekkür ederim. inşallah herşey hepimizin istediği gibi olur.