boş beleş insanım

@11 öğret bana ustam

@10 haklısın zaten ben yalnızlığı severim. benim derdim sadece 1-2 arkadaşım olsun onlar yeter bana. onlar da olmayınca kötü oluyo işte ya :(

zamanında bu kadar asosyal değildim ama aşağı yukarı tüm gün pc başındaydım kızlarla hiç konuşmazdım zaten sadece 2-3 tane erkek arkadaşım vardı ee sonra ne oldu şimdi çevrem fazlasıyla geniş asosyallik ndıbına birşey kalmadı bırak utanmayı gibimin taşşağımı sallayarak sokakta koşabilirim

özet: bu olayların hepsi kendinde bitiyo

edit: 3 yıllık bir sevgilim var ayrıyetten imkansız diye birşey yoktur

yalnizlik paylasilmaz arkadaslarinida siqem kizlarida siqem hayatida siqem arkadaslarin yuzunden bir kavgaya girip olebilirsin bir sevgilin yuzunden yine ayni sekilde ya da biriyle konusursun yanlis anlar kavga der yine olebilirsin ama yalnizliktan kimse olmez kimse sana trip atmaz kimse icin o bunu sevmiyor diyip yapmak istedigin seyden vazgecmen gerekmez kafana gore yasarsin siqerim geri kalanini paran varsa yalnizlikdan kral bir yasam tarzi yok

@8 sen de mi benim gibisin lan :(

gel qamqi olaq

@6 panpa dönemin ilk günü gittim bi ders kaydı için. bi daha gitmedim 3. hafta bu. ama hastayım şuan ondan yani. düzeleyim gidecem.

@2 yi dinle. panpa sakın ders bırakma amk

up ulan up . kurtulmak istiyorum artık şu illetten.

up ulan up . kurtulmak istiyorum artık şu illetten.

@2 sağol panpa çok yardımcı oldun :d

derslerini veremeyip depresyona gireceksin, 2 yıl sonra gelecek kaygısı ananı gibecek daha da şiddetlenecek sorunun

beyler size kendimi anlatmak istiyorum. geri zekalının tekiyim belki bana yardımcı olabilecek panpalarım vardır.

öncelikle asosyalim , üni 1. sınıftayım sınıfta çok çok az konuşurum ,
konuşunca saçmalarım , sesim çocuk gibi ,
aslında ortalamadan yakışıklı biri olsam da 15 kilo fazlam var ,
bütün gün bilgisayar başında geçiririm. neredeyse hiç arkadaşım yok(bi oda arkadaşım var aq),
bir de beni en çok üzen ve belkide böyle olmamı sağlayan şey ise uzun süredir aşık olamamamdır. en son 9 yaşında aşık oldum, yani bi 10 yıldır hiç aşık olmadım. kızlara bakamıyorum bile aq.
bide galiba özgüven ekgibliğim var.
kimseyle konuşmak istemiyorum , sınıfa bile kitap kulaklık vs zütürüyorum kimse rahatsız etmesin diye.
utangacın allahıyım , biriyle konuşayım hemen kızarır , gözlerim yaşla dolar(bu neden hiç bilmiyorum amk)
kısaca çevrenizde olduğu halde kim olduğunu tanımadığınız , muhabbeti sarmayan ,sosyal etkinliklere çağırsanız bile gelmeyen, okuldan mezun olunca unutacağınız , herhalde memlekete dönmüştür diyeceğiniz , acaba sorunları mı var diye düşüneceğiniz biriyim.

-aslında hiçbir sorunum yok. sadece sessiz ve yalnız kalmayı seven biriyim ama artık yalnızlığı istemiyorum. ortamın dıbına koymak da istemiyorum sadece 1-2 arkadaşım olsun ilgilendiğim bi film olduğunda arkadaşlarımla gidebileyim istiyorum.

şimdi diyorsunuzdur bize ne aq diye. haklısınız tabi. bana yardım edebilecek panpalarım varsa diye bu başlığı açıyorum.

amma çok yazmışım amk şimdi baktım da