gittikçe derinleşen bir uçurumun kenarında yürüyoruz. Uçurumun dibi, yürüdüğümüz yoldan daha cazip geliyor her geçen gün.

hayatta bazen güzel şeyler olabiliyor.

edit: olmama ihtimali daha yüksekmiş meğer

Bazı insanlar kaybedilmeyecek kadar değerlidir,
bazılarının da ta dıbına koyim.

Galiba birileri hesabıma giriyor ya da bunadım. Bir kişiyle mesajlaşmışım ama hatırlamıyorum. ilk olarak şifremi değiştirdim eheheh.

Uzun uzun yazmayalı uzun zaman oldu. Ve bu zaman diliminde bir kaç şey değişti. Ama etkili olmayan şeyler. Neyse konumuza dönelim, bugünkü sorumuz şu:

"Yakında olmasını istediklerimiz hep uzaklaşır mı?" bu soruyu ben değil 11 yaşındaki yeğenim yordu. Ramiz dayı değiliz ki şiirsel bir cevabımız olsun. Hiçbir şey söylemedim. 11 yaşında bir çocuğun hayatla tanışmaması lazım, her şeyi toz pembe görmesi lazım, oyun oynaması lazım, bu kadar aklı başında olmaması lazım.

Bazen o kadar yorgun hissediyorum ki "müsait bir yerdeeğ" diye bağırasım geliyor. Ama hayat durmadan devam ediyor.

Bu aralar bankacı bir hatun geliyor. Tabi 7-8 kişi geliyorlar. Fabrika çıkışından kızılmış kendileri. Beyaz tenli, benden bir baş kısa, oldukça güzel gülen bir hatun. Haliyle tanıştım ehehehe. Sohbeti hoş, hanım hanımcık bildiğin evlenmek üzere üretilmiş bir hatun kişi. Tam bir hanımefendi.

Allah sonumu hayretsin ne diyeyim.

Bir yıldan fazla olmuş bu başlığa yazmayalı

"Vay amıına koyim" -> bunu taslak olarak kaydetmişim neden acaba çok merak ettim şu an.

Bir yıldan fazla olmuş ama değişen hiçbir şey olmamış. Her şey biraz daha taka batmış sadece.

Restart from last checkpoint diyebilsek keşke. Direkt olarak ilkokula döner şimdiye kadar verdiğim çoğu kararın tersini yapar öyle devam ederdim hayata. Her şey daha güzel olabilirdi o zaman diye düşünmüyor değil insan.

Uzun zaman sonra yazmaya, okumaya başlayacağım. Hayattan zevk almaya çalışacağım. Uzun zaman sonra tavsiyelere açık olacağım. Tüm insanların dıbına koyim demeyeceğim.

Birde böyle deneyelim bakalım belki kader, şans falan filan bana da güler bu sefer

edit: entryi girdikten sonra kafamda gökhan özen kaderrr utansın ah utansın diye bağırmaya başladı.

bu gereksiz ayrıntıyı yazıp hayatıma devam ediyorum.

Sabah matkap sesiyle uyanmak ♥

E cinsini cibiliyetini gibtiğimin insanı sabahın köründe matkap çalıştırmak nedir?

Geçen akşam bir rüya gördüm ama hiçbir şey hatırlamıyorum.

Neyse akşam bir yemek daveti var. Gitmek zorundaymışım. Hayattaki zorundalıklar yetmiyor gibi bir de böyle gibko gibko şeyler çıkarıyorlar başıma. En azından Eda hanımda geliyormuş. Purolar için teşekkürü arada kaynatırım.

Çok uykum var.

Dışarı çıkarken maskenizi takmayı unutmayım.

edit: gece yatarken koyun saymak yerine "eternal sunshine of the spotless mind" diye art arda söylüyorum ve kolayca uykuya dalıyorum : )

Olay cevap verememe değil sadece geri zekalılara tahammülüm yok.

Evet o günkü yemekte bu cümleyi kurdum. Akabinde esen soğuk rüzgar eşliğinde Eda hanım ile göz göze geldik. Sonra çılgınlar gibi seviştik.

Şaka lan şaka. Bir bakış attı ama nasıl bir bakıştı ne anlama geliyordu anlamadım hiç. Kadir denen yavuşak ne demek istediğimi anlamadığı için sırıtıp duruyordu. Neyse ki Timur bey bir şişe daha söyleyince laf arada kaynadı gitti.

Ortada 200 bin TL'lik bir yatırım varsa herkes konuşmasına dikkat etmeli. Orta çaplı bir işletme/şirket için özellikle şu zamanda bu piyasa değerlerinde bu yatırım çok önemli bir fırsat. iki kadeh içince dilini tutamaz hale geliyorsan, konuşurken kelimelerini düzgün seçemiyorsan benimde "geri zekalılara tahammülüm yoktur." cümlesini kurmam oldukça normaldir.

Bu yatırımı elimin tersiyle itmiş olabilirim, evet ama en azından karakterim ve kurallarım konusunda net olduğum görülmüştür. Parayı iş için yatırım için veriyorsunuz karşınıza gelen insanı aşağılamaya çalışmak ya da ezebilmek için değil. Piyasa içerisinde öyle omurgasızlar var ki böyle işleri almak için zütünden vazgeçerler. Onlar yüzünden bu işlerden nefret ediyorum.

Açmasam mı yeni yer vallahi sıktılar artık.

https://youtu.be/0RSv44_Tcrk

ne var lan yarraaaam diyemediklerime duymamışım kusura bakma diyorum.

gibtir lan gavat diyemediklerime yok ya öyle değildir diyorum.

senin bıngıldağını giberim huurnun evladı diyemediklerime susuyorum.

çünkü tahammül edemediğim insanlarla muhattap olmak istemiyorum.

Son dakika gelişmesi aldım. Gözlerimin önünde kırmızı ışıklar yanıp sönüyor bir kaç saattir. içimde resmen sirenler çalıyor. Hiç böyle olacağını düşünmemiştim. Elbette ihtimaller arasındaydı, her zaman göz önünde bulunduruyordum ama böyle birden olunca..

Resmen içimdeki boşluğa düştüm. Zaman geçtikçe alışmıştım aslında ama unutmamıştım. Unutmak istemedim ya da unutamadım bilemiyorum. Ama bundan sonra unutmanın kendi yararıma olacağını anladım.

En büyük problemim bu işte çok fazla takıyorum, çok fazla düşünüyorum. En sonunda kendi düşüncemde boğuluyorum.
"Ayrılığımızı hissettiğim an demirler eriyor hırsımdan" bu haldeyim duyduğumdan beri.

Hala düşüncelerim derli toplu değil. Sadece ne bilim dıbına koyim işte yazmak istedim.

Nişanlanmış, evlenecekmiş.

Anasını gibeyim böyle hayatın ne deyim artık

Hayatımda bir şeylerin yolunda gitme süresi max. 3 gün. Sonra tekrar aynı gibkoluklar başlıyor.
Anlamıyorum dıbına koyim cidden anlamıyorum. Neden böyle oluyor bilmiyorum. Çok büyük bir günah işledim ve cezasını mı çekiyorum, biri beddua mı etti lanet mi okudu, büyü mü yaptılar noluyor dıbına koyim ya anlamıyorum.

Bıkmış ve tükenmiş vaziyetteyim.

Sayın Valim, Sayın Garnizon Komutanım, Sayın Belediye Başkanım, Saygıdeğer Protokol, Kıymetli Mesai Arkadaşlarım, Sevgili Öğrenciler, Sayın Basın Mensupları hepinizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum.

Görmeyeli herkes ünlü düşünür - çokça gibişir olmuş.

Hayatta her şeyin bir sonu var. Evet zor yoldan öğrendim bunu. Çok canım yandı, çokta yaralandım, paramparça oldum, öldüm öldüm dirildim. Ama öğrendim. Her şeyin bir sonu var. Güzel zamanların, anıların, özlemin, ayrılığın, aşkın, nefretin, acının..

Zor yoldan öğrenmenin bir güzelliği var. Hem bitiriyor bazı acıları hem de muazzam tecrübeler ediniyorsun.

Şu zamana kadar ekgib yaşadığımı öğrendim ben. Çok güzel zamanlar yaşayıp mükemmel anılar biriktirdim. Onarılmaz kırgınlıklar, kapansa bile içten içe acıyan yaralar biriktirdim. Hiçbir şey unutulmuyor bu doğru ama arkada kalıyor. Gece karanlığında kilometrelerce uzakta soluk bir ışığa bakmaya benziyor bu durum. Görüyorsun ama ama hissedemiyorsun. Işığa ulaşsan orası yangın yeri, kor olup yanar bitersin bunu biliyorsun. Ama uzaktan bakıyorsun hissetmiyorsun, ufacık bir nokta olarak görüyorsun. Arada dönüp o ışığa bakmak orada olanları hatırlatıyor ama o ateşi tekrar hissettirmiyor.

Bu aralar zihnim oldukça berrak. Kendime bir yol çizmemin şimdi tam zamanı. Bu zamanda bunu başaramazsam bir daha yapamam muhtemelen.

O kendine bir hayat çizdi,
Evlendi.

Bende kendime bir yol çizmeliyim. Beynimde tepişen filleri durdurmalıyım. Bu yönde ilk adımımı en kısa zamanda atmalıyım.

Hallelujah.

Google'a olumniyekabuletmiyo yazınca gibik gibik tipler çıkıyor bu durumdan oldukça rahatsızım.

dıbını astarını gibeyim böyle işin ne deyim ben

Ben yeterince yaralandım arkadaşlar, gereğinden fazla yıprandım. Söyleyecek yazacak bir kelimem dahi kalmadı sanırım.

Güzel hayatlar yaşayıp iyi vakitler geçirin.