Okuldan, yalnızlığımdan her şeyden nefret ediyorum. şurda yarım saat ders çalışayım diyorum afakanlar basıyor, şu soğukta tüm pencereleri açıp derin derin nefes alıyorum. çok daha büyük dertler var dünyada biliyorum ama şu an sanki tüm dünya üzerime çullanmış gibi istiyorum. bağırmaktan sesim kısılana kadar bağırmak istiyorum olmuyor. içime atmaktan başka yapabileceğim bir şey yok. aslında derdimin ne olduğunu bilmiyor da olabilirim. sadece bu odadan çıkıp bir daha dönmemek istiyorum. tek bildiğim bu.