boyacı çocuğun gerçek hikayesi

boyacı sensen anlatma

---birinci kısım---

Olayların zincirleme bir şekilde ardı sıra gelmesinden acayip tırsıyorum.

Otomatik bir silahtan çıkan mermiler gibi, nereme gireceği belli olmuyor.

insanın tüm savunma sistemi çöküyor.

Tetris oyununda yukarıdan inen şekillerin hızlanması gibi.

Belli bir hızdan sonra, düzen düzensizliğe, düzensizlik ise kaosa evriliyor.

Her şey o çocuğun ayakkabılarımı boyamak için yanıma yanaştığı anda başladı.

Çok kısa bir andı bu.

kızılay’da metro çıkışında sinirli bir şekilde durmuş birisini bekliyorken, küçük çocuk sol taraftan bana doğru geliyordu.

Aramızda iki metre kadar bir mesafe kalmıştı ki elindeki fırça ile ayakkabılarımı işaret ederek “ abi boya…” diyebildi ancak.

Çünkü ben lafın ağzından çıkmasını bile beklemeden “gibtir lan” demiştim bile.

Yaz sıcağı kavuruyordu insanları.

Çocuk esmerdi, kavruktu.

Garibandı, yorgundu.

Başka hiçbir şey söylemedi.

insanların ve kalabalığın arasından sıyrılıp, Yönünü çimenlik alana doğru çevirdi ve yürüdü.

kimselerin geçmediği, yürümediği yerden, dosdoğru yürüdü.

Küçücük bir çocuğun kalbini paramparça ettim.

Öyle aşağılık biriydim işte.

birkaç saniye içerisinde gerçekleşmiş, düşüncesiz bir eylemim, koskoca bir hayatı olumsuz yönde değiştirebilirdi.

O küçük çocuğun zihninde insanlığa dair ne varsa çekip almış olabilirdim.

Belki öfkeyle doldurmuş belki de ümide dair ne varsa çekip almıştım.

O ve ben için, birkaç saniye içerisinde, tüm hayatımızı alt üst edebilecek bir negatif enerjinin oluşmasına neden olmuştum.

Ulustan, başkent öğrenci yurduna doğru yürüyordum.

Zihnim allak bullak.

Düşüncelerim dumanlı. Hiçbir şey net değil.

Hissettiğim şey, şiddetli bir rüzgarda savrulan bir kuru yaprağın teslimiyeti idi.

Olayların akışına yapışıp beni sürükleyeceği yere razı olacaktım.

Kafasında fes benzeri bir şapka olan, uzun entari giymiş esmer bir adam yerdeki bir çantadan saatler çıkarıp etrafını sarmış üç beş kişi ile konuşuyordu.

Türkçeyi yarım yamalak konuşuyor, fas'tan geldiğini, saatlerin kaçak olduğundan bahsediyordu. Yanlarına yanaştım. Hiçbir şey tesadüf değildi.

Bir süre adamların tartışmalarını dinledim.

Çantadan gizlice rolex ve başka pahalı marka birkaç saat çıkardı.

Yanımda bulunan kısa boylu adam bir şeyler anlatıyordu bana.

Saatlerin binlerce dolar olduğundan, kuzeninin kuyumcu olduğundan, bu saatleri orada okutup, paraları bölüşebileceğimizden falan bahsediyordu.

Yeni aldığım cep telefonunu ve cebimdeki paranın tümünü verdim.

Kısa boylu eleman da benim verdiğim kadar para verdi, saatleri aldık ve hızlıca oradan uzaklaştık.

Nereye gittiğimi bile bilmiyordum.

Eleman beni bent deresi yönünde bir pasaja doğru zütürüyordu.

Bu arada konuşmaya devam ediyordu.

Hiçbir şeyden şüphelenmiyordum.

Pasajın önüne geldiğimizde eleman bana dışarıda beklememi söyledi ve pasaja girdi.

Bir daha da çıkmadı.

Ben elimde saatlerle kalmıştım.

Bu olayın basit bir dolandırıcılık vakası olduğunu anladım.

Sokak aralarından operaya doğru hızlıca yürüyordum.

O esnada bir kadın kolumdan yakaladı.

Bana bir şeyler anlatıyordu ama ben bir türlü zihnimi toparlayıp ne anlattığını idrak edemiyordum.

Yardım istiyordu. “bir sen ekgibtin lan” deyip kadına bağırdım.

Hızlı adımlarla yürümeye devam ettim.
Saatleri gösterdiğim kuyumcu, bunların beş para etmeyeceğini söyledi.

Saatlerle birlikte yurda geri döndüm.

Yurttaki odama girdiğimde, nevresimim, battaniyem ve yastığım yoktu.

idare, benim yurttan çıkmam için baskı yapıyordu.

Her şey üst üste bindi.

Savunma mekanizmam yavaş yavaş çöküyordu.

ulan ne saf adamlarsınız.

Uyuya kalmışım. idarecinin ranzayı sallamasıyla uyandım.

idareci ile birlikte aşağıya inip bazı kağıtlara imza attıktan sonra odama çıktım.

Bu üçüncü kez, farklı bir yurttan ayrılacak olduğum anldıbına geliyordu.

Parçaları birleştirmeye çalışıyordum.

Olaylar beni nereye çekmeye çalışıyor?

Bunu anlamam gerekiyordu.

Bir gün içerisinde bu kadar olayın üst üste binmesine neden ne olabilirdi?

Nasıl bir negatif enerji alanının içerisinde kıstırılıp kalmıştım?

Bu enerji alanını nasıl nötr hale getirip, tersine çevirebilirdim?

Bunun için tek bir yol vardı.

Yolu kaybettiğin anda başlangıca geri dönmelisin.

Yani her şeyin başladığı ana geri dönmem gerekiyordu.

hikayenin ikinci kısımında nasıl başlangıca geri dönüp, olayların akış yönünü tersine çevrildiğini anlatacam.

olmuyo amk zorlama

gri ekran olayının taa gtüne koyim. bu nedir amk?

anlat panpa dinliyoruz

ikinci kısımı yarın anlatıcam panpalar. bu gri ekran olayı sinirlerimi bozuyor.

panpa bak bir şey diyecem

bu anlattıkların tam kelebek etkisi dğeil sanki

olaylar birbiriyle alakasız ve enerjiyle ilgili. yani çocuğu terslemen ile dolandırılman arasında bir bağlantı yok. tanımadığın birinin sözüne inanıp o kadar saçma sapan hareket yapman boyacı çocuğu terslemenle alakalı değil gibi

belliki yurttan kovulmayı daha önce haketmişsin. telefonu saati falan satıp paranı ödeseydin de kovulacaktın yani bana alakasız gibi geldi

Ben bi tak anlamadim edebiyat yapmaya calismissin becerememissin