borcumu ödemek için kum torbalığı yaptım

adam öylesine yıkılmış ki yumruk atmaya mecali yok. yumrukları yumruktan çok ağıt yakan bi kadının göğüs kafesine yaptığı baskıya benziyor. adama " yüzüme vurma " diyemedim.o da vurmadı fazla yüzüme. daha çok üstüme gelip iki üç yumruk atıp tekmeleyip savurup yine yanıma yığılıp ağlıyordu.

gibimde değil. money talks bullshit walks demişler.

yalan olmasın 15 dakika konuştum adamla. adamın ömrü oğluna nasıl zarar vermeden seveceğini düşünmekle geçmiş. anlayabiliyorum.zor bir durum.

çaresizlik insanı vahşi kılan en gerçek materyallerden biridir. çaresi kalmayan vahşi hayvanlar bile ölüme dişlerini göstererek giderler.

adamın bunaldığı belliydi. özel olduğu için diyaloglara pek girmeyeyim.ama genelde oğlundan bahsetti.

ben de yaptığım işten bahsettim. dedim ki

eğer karına ve çocuğuna üzüntünü sinirini nefretini sevgini belli etmemeye çalışıyorsan ve başaramıyorsan bul beni. karına " neden " diyemiyorsun di mi ? ama her gün allaha " neden ben " diyerek yalvarıyorsun küfür ediyorsun.ama yine de allahtan başka güvenebileceğin kimsen yok.

ama öfkeni yatıştıracak biri var.o da benim.

bir deli tarafından dayak yeme fikri aklıma yatmıyordu aslında.ben daha çok deli yakınlarını hedeflemiştim bu ilanları hatırlarken. ziyarete gelip vicdani gövde gösterisi yapan vefasız huur çocukları ve kahpeler benim ilanlarım hademelerin eline ulaşmadan bana ulaşmalılardı.

ama öyle olmadı. daha doğrusu düşündüğüm gibi olmadı.

2 saat sonra kalın sesli birisi aradı. konuşma şekli bir acayipti.tam anlayamadım ama yine de konuştum.

telefonu nerden bulduğunu sordum. ilanda yazılı falan dedi. dedim amk malı sen deli değil misin tımarhaneye nasıl soktun gibtiğimin teknolojisini.

hayır dedi.

istediğim buydu.en yakınlarını o gri binalara sokan huur çocuklarından birisiyle karşılaşacaktım.ne kadar tepkisiz olsam da yakını deli olan birisinin düşüncelerini anlayabiliyorum. hiç istemiyormuş gibi yapıp sırtlarından iterek sokuyorlardı o zihinsel problemli insanları.

durumu anlattım açık açık. öfke yatıştırıcı canlı kanlı bir anti depresanım dedim. buluşma yeri ayarlandı mekan ayarlandı. buluştum.

travestiydi.

neyse madem yazan eden yok.ben yazayım. zaten okuyan üç beş kişi var.tek entry de bitiriyorum.

gerçeklikten şüphe ediyorsanız hikaye gözüyle okuyun.ben son derece ciddiyim.o geceyi yaşayanlar elbet konuşmuştur bunu. haberlere de çıkmıştır belki bilmiyorum.

hepsiyle beşerli altışarlı buluştum. hepsine durumu anlattım. kafamdaki planı açıkladım. sorgulamadan kabul ettiler. insanları rahatsız etmeyecektik. insanlar bizi rahatsız ederlerse onlara öfkelerini dizginlemelerini ve bunu nasıl yapacağını gösterecektik.

herkesi topladım yaklaşık 40 45 kişi vardı. eylemime katılmayanlar da eylemi yapacağım yerlerdeydi.ben rica etmemiştim ama hepsi gelip izleyeceğini ve gerekirse destek vereceklerini söylediler. bunlar dışında bahsettiğim travestinin pekekentiyle tanışmıştım. tarlabaşındaki o gibik meyhanelerin üstündeki bir perukçuda perukçu taklidi yapıyor adam.

bildiğiniz pekekentlerden değil biraz daha değişik."erkek adam erkek giber " diyerek gaz veriyor insanlara.

o gece güzel takıldık. duman vardı alkol vardı kadın vardı para vardı daha önceden damsız alınmadığım mekana yanımda üç huuryla girmiştim.o üç huurnun üçünü de ayrı ayrı günlerde gibip ayrı ayrı evlerde sabahlamıştım.

daha önceden gibsen dönüp bakmazlardı bana.

her neyse. sabaha karşı planımı anlattım. silah gerekiyordu. kimseye zarar vermeyecektim. silah sadece bir süs olacaktı.

şöyle düşünün. ölüm en ciddiye aldığımız olay ise tabancalar da en ciddi disiplinli ve saygıyı gibe gibe hakeden bi materyaldir.

kafamdaki herşeyi en ince ayrıntısına kadar anlattım pekekente.

Yetiştim panpa devam

hikaye bitmiştir beyler. çok sağolun dinlediğiniz için. yorumlarınızı bekliyorum. inanıp inanmamak sizin seçiminiz.

her cümlemde ciddiydim.

Yorum yok pic soylycek bisey birakmadin ki amk

ulan bi insan da çıkıp fikir belirtmemiş. size mahçup olmayayım tamamlayayım diye yarın ölü gibi gezicem işyerinde amk..

neyse eyvallah .

oha çok iyi lan, yaptığın son iş harbiden çok doğru bişey kesinlikle amk

@113 hikayenin gerçekliği geyiğine girmiycem. casper geldi lan aklıma. friendly ghost ak. anarşist bi hayalet gibisin sen de. şukuya falan tutulamadım, ama uykumu gibtin, okudum. eline sağlık.

reserved okurum bi ara

taksim olayı pek inandırıcı gelmedi ama hikaya güzel
etkiledin bin aferim

kavga etmek bir ihtiyaç panpa her olayı içine atarsan kabız olursun. ama kavgayı da mertçe yapacaksın. eline bıçak beline de silah alarak olmaz bu işler. kavga edeceğin birini bulamazsan dövüş sporlarına da katılınabilir. hiç olmadı ayna karşısına geçip havayı döv. o bile rahatlatıyor. bu arada insanlar kendilerini bi tak sanıyor. herkes kendini beğendirtme derdinde. aziz nesinin bu soyadını alma sebebi de kendisini bir hiç olarak tanımlamasıdır. seviye de biraz yükselmiş idare edin.

okudum beğendim final iyi ama işte amk dünya gene aynı dünya.

yaşanmış olup olmaması önemli değil. sardı beni. kapışmak istiyorum panpa

devam et

dinleyenler yazsın da başlık tarih olmasın.son 2 entry.

güzel bir final istiyordum.her zaman hatırlayacağım bir son istiyordum. klagib bir öfkelendirmeyle dayak yiyip para alma olayı değil. işi eyleme dökmek istiyordum.

fight club gibi bir şey değil. zaten chuck palahniuk bile twitterda facebookta bardağının tişörtünün rekldıbını yapıyor.bu adam bile sistemin kölesi olmuşken ben üç beş adamı sinirlendirerek lalezarla donatamazdım dünyayı.

telefonumu açtım. beni arayan tüm numaralara geri dönüş yaptım. herkesi aynı yerde görüşmeye davet ettim.bu kez durumun farklı olduğunu ve isteyen olursa hepsiyle son kez terapiye dönen bu oyunu oynayacağımı söyledim.

hepsi anladı. çünkü beni gözlerinde çok büyütmüşlerdi. onlar için tek mimiğim bile önemliydi.her kelimeme anlam yüklemeye çalışıyorlardı.

artık onlar da travesti plaza erkeği çilekeş baba aldatılan adam sosyal olmaya çalışırken beceriksizliğiyle başbaşa kalan loser veya sevdiği kızı kendinden değerli olduğunu düşünmeyen huur çocuklarına kaptıran gerizekalılar değillerdi.

onlar artık bir arabanın cdıbına bakıp farkedemediğiniz içerdeki kişilerdi. onlar sizin çirkinliğinizi ve düzeltme çabanızı görüyorlardı. onlar size gülüp geçiyorlardı.ve hiç biri tek değildi.

dinleyenler belirtsin beyler. uplatmayın bana. hemen hemen bitirmeye çalışıyorum.

belirtin ki daha fazla kişi görüp okusun bişeye değsin bari.

buna çok sevindiğimi hatırlıyorum.

çünkü bugüne kadar yediğim dayaklardan en gerçekçisini yiyeceğimi biliyorum kadın ruhlu bir erkeğin yumruğunu tahmin edemezsiniz. kadınlar bir yumruk yiyip bin öfke krizine giriyorsa bu trolar bir küfür yediklerinde bile dünyayı ortadan yaracak kadar kin güdüyorlar herkese.

tro adını söylemedi.ben de sen diye hitap etmeyi seçtim. kendisiyle konuşmak istedim biraz.her zaman bir travestiyle oturup konuşma fırsatı bulamazsınız.

buradaki binlerce kişiden daha fazla para kazanıp daha fazla dibe vuruyordu her gün. kısa konuşsak da çok şey anlattı. vucudunun çeşitli yerlerinde yara ve sigara izlerinin kronik olarak sürdüğünü anlattı kısacık.

bakırköy incirlide güzel bir cafe de sohbet ettik. herkes bana bakıyordu.ne kadar midesiz olduğumu düşünüyorlardı.

iç organlarım iyi halde değillerdi ama bu benim midesizliğim ve şerefsizliğimin değil insanların iki yüzlülüğü ve şerefsizliğinin bende vucud bulan durumuydu.