bonzai ölüm tribi

beyler daha once 20 25 kere kuru yemiş takılmıştım. kimyasal denemiştim. eczane hapları (tantum vs kutularca) kullanmıştım. sentetik.. ucucu vs hepsinin kafasını yaşadım. alkol tedavisi gördüm. gecen gun 20 lik marihuana ve 20 lik bonzai yi harmanladık. arkadaşın taşındığı boş eve çıktık. 1 buyuk ayranla 5 kapak attım yanlız 5. kapak 2 kafaktan fazlaydı. başka bi arkadaş da karga taku kadar 1 kapak attı. bir dk sonra ben dışarı cıktım. onları da dışarı cıkması söyledim. markete gittim orda olan oldu. markette ekranın butun yanları buharlanmaya gözlerim kaymaya dikkatlerin üzerime toplanması çıtırdan başlamıştı. aldığım dondurmayı ve kolayı mah. deki arkilere verdim. ve başladım ben çok kötüyüm yanımdan ayrılmayın demeye. ve oturdum kendimi toparlamaya çalışıyordum ama imkanı yok. kalbim çok hızlı ve kuvvetli çarpmaya başladı. arkadaşlara bana bişi olursa hastaneye kaldırın dedim. çok feci durumdaydım. sadece kafam toparlansın demeye başladım. zaten kulaklarım her sesi seyyar domatesçilerin megafonundan çıkarmış gibi duyuyordu vs. bunlar sıkıntı bile değil daha.
arkadaşın biri bana kolayı biri de dondurmayı uzatmıştı almadım. cunku sadece kafamı dusunuyordum. ufak cocukları zütürün burdan dedim ve cocuklar gitti tabi. arkadaşın biri bana kolayı biri de dondurmayı uzatmıştı almadım. sonra arkadaşın biri bana kolayı biri de dondurmayı uzatmıştı almadım. sonra farkettim ki aynı şeyler konuşuluyor. arkadaşın biri bana kolayı biri de dondurmayı uzatmıştı almadım. ulan bi baktım son yaşadığım 5 dklik anlar surekli baştan yaşanıyor... ulan bi baktım son yaşadığım 5 dklik anlar sürekli baştan yaşanıyor... herhalde oldum hayatımın bu kadarını kabir azabı diye sürekli yaşayacağım acaba arkadaşlar gercekte napıyor suan beni gömüyorlar mı diye düşünmeye başladım allahım nerden yaptım dedim. kendimi bir kazığın ustune atıp kendimi tekrardan oldurmeyi düşündüm belki 2.kez olursem kendime gelirim diye bunlar otururken oldu. sonra birden ayağı bi kaldım bir adım ve baktım ki yuruyorum yuruyunce hayat devam ediyor gibi geldi. cunku yeni şeyler görüyorum yurudukce yeni yerler görme hareket falan yani.. saate baktım o kadar süreden sonra 3 dk geçmiş. zaman mefhumu bitmiş bende. yurudum arkadaş koluma girdi bi su aldık başımdan aşşağı döktük ilk biraz iyi geldi. sonra kalbim tekrar atmaya başladı. biraz dolaştık geri geldim sonra farklı bi yere oturdum oturunca. arkadaşın biri bana kolayı biri de dondurmayı uzatmıştı almadım. herşey baştan başladı. kalkdım yuruyorum ama yuruduğumu biliyorum fakat hala arkadaşın biri bana kolayı uzatıyor sadece ayakllarımın yere deydiğini adımlar attığımı biliyorum. ama gördüklerim duyduklarım aynı. taşa vuruyorum ses çıkmıyor. sadece o konuşmalar ve kuşların seyleri aynı sırada geliyor ve gidiyor. sonra suyu yuzume vurdum kolumdaki arkadaşı tamam bırak ben gidiyim kafamı yaşayım dedim. cunku yavaş yavaş o tekrarlanan anlar kesilip atılıyor ve cabuk bitiyordu. aslında öldüğümü biliyorum sadece olayı devam ettiriyorum. yurudum. yolda yururken birden kendimi gerizekalı hissettim. kendimi gercekten ölüyken öldürmek istedim. birden bi camdan kendi suretime ve vucuduma baktım ulan bi baktım ki gerizekalı tribine okadar girmişim ki. ulan bi baktım ben mongol bi çocuğum! bu bana allahın gucune gitmesim çok ağır geldi. annem babam ve her insan beni çok severdi. annem beni cok sevdiği için kardeş düşünmedim sana sevgim bölünür diyordu. bi baktımki bu kadar sevgi insanların benle iyi anlaşması gercekten de mongol hastası olduğum için dedim. sonra artık bunla yaşamayı öğrenmeliyim dedim. insanlar hep bana bakıyordu. cunku ucmus gibiydi fiziksel olarak heryerim gözlerim duruşum konusmam ve hareketlerim. ama ben bunu daum sendromlu bi cocuk olduğum için herkez bana bakıyor die düşündüm. neyse artık bununla yaşamaya devam edecektim. aralarda nerden içtim bunu hasta olduğumu öğrendim cok kötü bi insanım insan ne yapıyorsa kendi kendine yapıyor dedim. insanların yuzune bakmadan hasta halimden utanarak yurumeye başladım trip buda tabi. hep insan ne yapıyorsa kendime dedim. sonra dedim ki bu benim 2. hayatım dedim allah bana bunu taktir etmiş dedim reankarnasyon hesabı. sonra cepten takvime baktım aynı. saatler normal. annemi aradım sesini duydum bu bana çok iyi geldi. normalde olduğumu anladım. aleviyim hiç camiye gitmediğim için allah korkusundan camiye

gittim namaz kıldım. sonra hacca nasıl gidilir diye cami etrafında oturan adamlara hacılara sordum. yaşadıklarımı anlatmıyım kötü davranmadılar ama!. halimi görüp üzüldüler. sonra insanlar bana adres soruyor suraya nasıl buraya nasıl gidebilirim diye dedimki daum sendromluya sorulcak sorumu bu lan diye kendi kendime.. neyse tarif ettim... bi dükkanın camından kendime bi baktım. fiziksel halim normal sadece gerizekalı bir insanım artık. artık canım yanabiiliyor fln. surekli insan ne yaparsa kendi hataları diyordum. metrobuse kadar gelmiştim 1 kaç durak ilerdekine kadar yurudum tabi. bindim artık tek çare hastaneye gitmekti. metrobusle bahçelievlere gidiyordum. yol bi turlu bitmiyor sanki 24 saattir gidiyoruz. sonra bir kere kustum.. bi teyzeden poşet alıp. sonra bahçeli evlerde indim. arkamdan sessizce bu mubarek gunlerde yapılırmı laflarını duydum... ((ve ilk mahallede iken arkadaşlardan biri bunu yanlız bırakmayın dediğinde bi tanesi de bananelan gibi bir laf etmişti!! evet kimle oturup kalktığınızı bilin... )) hastaneye gittim aman allahım bakırköyün acilinden girtim anatemi 1 saat sonra bulabildim ona soruyorum surası diyor tersine mi gidiyorum bilemiyorum bi turlu bulamadım. en son taksiye bindim 5 liraya anateme gttm. anatem kapalı saat geç doktorlar yok dediler. deliler hastanesini arıyrum 1 saat sonra buldum. gittim anlattım naptığımı pgiboloji binasına yolladılar. konusmam deişti tabi ve hızlı konusuyorum. sonra 1 saat aradıktan sonra pgibolojiyi nihayet yürüyerek kendim buldum. girdim burası bakmıyor anateme gidin dedi görevli orası kapalı dedim. pgibiyatriye git ve deki oraya sadece fazla kullandım de. dedi. gittim orda da biz ilgilenmiyoruz dediler. en son bindim taksiye tekrar bakırköy acile geldim. cunku kalbim hala arada cok kotu atıyor ve herşey baştan başlıyor. 5tl 5tl 5tl 5 5 5 derken bi baktım 3.5 lira bozuk para kaldı. metrobusu gidişli gelişli kart almıstım. nese sonkez taksiyele geldim acile(tabi o binanın içindede ordan oraya ordan oraya 1 saat geçti.)) en son dedim taaa 3-4 saat oncede anateme yolladın bak buraya geldim. artık beni herhangi bi doktara zütür dedim ordaki gorevliye. gene cok kotuyum dedim ve anlattım beni dahiliye doktora elleriyle goturdu. doktara ilk defa kullandım çok korkuyorum cok kotuyum bana bi bakın bana bişi olurmu dedim. yok olmaz dedi. tabi ilk halimi bilmiyor. sonra beni kalp atışlarım için bi yere goturduler kız bana bişiler taktı vıcık vıcık surup takıyorlarya hani .bide kız beni orda inceden taciz etmesin mi tabi o tiple vermicek kız yoktur patlamayı cluplerde falan yaşayanlar bilir.. neyse kalp atış kağıdımı elime tutuşturdu baktım normal boyle //// sonra birden böyle oluyo atışlardaki o cizgiler iniyor cukuoyr cizgi yukseliyor ama aşşağı inmiyor dumduz yatay kare bir goruntu. yukardan gidiyor. 5 santim kadar yani kalp cok yuksek derece bişiler oluyor.. sonra kız beni her turlu hastalık kaza gecirmişlerin olduğu revire goturdu. evvela orda ufak tüpte kan aldılar. sonra 1 unite kanımı alıp 3 unite sıvı verdiler. kanımı rahatlatmak için yaptıkları bu operasyon cok iyi geldi.. hala beni kızlar kesiyor hala bide ustune ustluk bi sesler geldi bağırtı kavga herkez kacıyor.. teroristler 3 tane polisin kafasını patlatmış kılıçlarla. polisler içeri koşarak girdi kapıyı doldurduk acılmasın diye. darma duman olmuslar sonra ekipler geldi arkadaşları için. falan polisler olmedi heralde ama cok kotuyduler. konusuyorlardı vurulım onları diorlardı. doktorda vurun sunları ya diyordu polis sonra bize sahip çıkmıyor devlet diyordu fln. nese kızlar beni gözleriyle yiye yiye bitirdi ama sanki hep böyle olda gel der gibi. nese 3.5 saatte o serumlar damlaya damlaya bitti. kafam yerine nerdeyse gelmişti. sonra metrobuse gittim. yolda bi grup serseri bonz bu bonz diyordu yanlarından geçtiğimde.. anlamışlardı demek bana nolduğunu. kullanmışlardı demek. nese evden çağırıyorlar yine içki mi içiyor bu diye. geç oldu cunki eve geldim annem kapıdaydı sarıldım kokladı inceden içkimi diye tabi koku moku yok ama hala korkuyorum belli etmeden mah geldim. peşimden geldi baban işte hala korkuyor içkiden dedi fln o yuzden zırt pırt arayıp gene rahatsız etti seni dedi. bende işte kafedeydim kız arkadaşımla flan dedim git eve dedim. oysaki 4 yıldır kız arkıdaş yok bi kackere hayatıma kadın girdi o kadar. nese sonra başım falan hiç ağrımadı. kurtulduğuma şükrediyordum. arkadaşlar geldi artık birdaha yapmıcamı söylüyordum içimden zaten kafam güzelkende eğer kurtulursam gercekten bi ümit tabi.. yapmıcağımı söylüyordum zaten cunku