iki part salıp çıkıyorum beyler

*
-Eee peki ben size ne diye sesleneyim. diye sordum.
-"Pişt" de bakarım ben. dedi göz kırparak ve merdivenlerden yukarı çıktı.
Hatun bulduğu her fırsatta makara yapıyordu benle.
işin garibi taşağa sarılmak ilk defa bu kadar hoşuma gidiyordu.
Ama ben de az anasının gözü değildim.
Şimdi sıra bendeydi.
Dediğim gibi yaptım.
Durağa yürüdüm, çardağa oturdum.
Rüstem Amca;
-Olum seni özel isteyen müşteriler oldu, nerdesin amk, 1 saat muhabbet mi edilir. dedi hafif sinirli bir ses tonuyla.
-Arada yok çekelim de diğer arkadaşlara da ekmek çıksın. dedim. Duraktaki diğer arkadaşların "doğru söylüyor amk" diye gülüşmeleri arasında ortamı yumuşattım.
Bizim kız eğer beni uğraştırmadan adını söyleseydi ben de onu uğraştırmadan 5 dk sonra duraktaki arkadaşlarla eşyalarını yukarı taşıyacak, kendi çapımda küçük süprizler yapacaktım.
Ama binliği o başlatmıştı.
Aradan 10 dk kadar geçti.
Bizim mahallenin veletleri durağın ordan geçerken "Pişşşt" diye bağırıyordum yüksek sesle.
Hatun cama çıktığında da hiç oralı olmuyor çocuklara "abinler nerde lan", "napıyon olum nerelerdesin, görünmüyorsun","okul nasıl gidiyor lan" tarzı gerekli gereksiz sorular soruyordum.
En az 5 defa çıkarttım hatunu belirli aralıklarla cama.
Ona bakmadığım için ne tepki verdiğini bilmiyordum.
Ama acayip keyif alıyordum.
Aradan 5 dk geçtikten sonra yoldan geçen başka bir velede daha "pişt" diye seslendim.
Çocuk efendim Ömer abi diyerek yanıma geliyordu.
Ama bizim hatun cama çıkmadığı için ben bana doğru gelen çocuğa hala "pişt" diye sesleniyordum.
Çocuk yanıma kadar geldi ama hatun hala çıkmamıştı cama.
binlik yaptığımı sonunda anlamıştı ve oltaya gelmiyordu artık.
Ben de daha fazla takunu çıkartmamaya karar verdim ve planımın 2. aşamasına geçmiştim...

*
Duraktaki abileri mevzu var diyerekten çardağa topladım.
-Bakın şimdi abiler, mahallemize yeni taşınan bu kıza yardım etmemiz lazım, şu kapının önünde duran eşyaları 2 dk da sessiz sedasız 2. kata çıkartıcaz. Gönül işi, kırmayın şu kardeşinize. dedim
Bi kaç bin "olum gibtir git işimiz gücümüz var" dese de onların da gece nöbetlerini devralarak ikna ettim.
Abiler siz bekleyin ben sizi çağırıcam diyerek binanın önüne geldim.
Aşağı kapı kilitliydi.
Açılmasını bekliyordum.
Aradan çok geçmemişti ki veletlerden biri elinde topla binadan çıktı.
Çocuğun saçını okşayıp kapı kapanmadan yakaladım.
Abilere işaret çaktım ve sallana sallana geldiler.
Bizim kız cama çıkıp eşlayalara bi 5 dk daha bakmazsa her şey istediğim gibi gidecekti.
Önce buz dolabını sırtladık 2 kişi,
Diğer 2 kişi çamaşır makinesini çıkarttı yukarı,
Daha sonra bulaşık makinesi de çıktıktan sonra, televizyon, fırın, ütü gibi küçük eşyaları da ben çıkartıp 2. katın koridoruna dizdim.
Aşağıda eşya kalmamıştı.
Bizimkilere el işareti yaptım ve sessiz sedasız binadan çıkıp durağa geçtik.
Henüz tanışmadığım aşkımın kapısını çalmak saygısız olur, ayıp olur diyerekten ben de geçtim durağa.
Başladım "pişt, piişşttt" diye bayırmaya.
Harbiden çıkmıyordu cama.
Camın tam altına geldim.

*
"Kız harbiden pişşşttt" diye bağırıyordum mal gibi.
Ağzım, yüzüm kaymıştı "pişşt"lemekten.
Yaptığım binlik elimde patlamamıştı.
"Pişştt ulannn pişt" diye seslenmiştim ki gülerek
-ne var be ne var. dedi anında cama çıkıp.
Belli ki cama yakın bekliyordu ama göstermiyordu kendini.
O gülümseme camdan kafasını uzatır uzatmaz kayboldu binler.
-Eşyalar nerde. dedi
-Bilmiyorum ki müşteri geldi yakın mesafe, onu zütürdüm geldim 5 dk, geldim baktım yoktu, ben de eleman geldi taşıdı sandım, onu soracaktım. dedim
-Kabahat bende, ne diye güvendiysem sana. dedi
O lafa üzülmüştüm ama yaptığım binlik gereği üzerime alınmamam gerekiyordu.
Öyle de yapmıştım.
Muhtemelen aşağıya gelmek için evden çıkacak,
çıkar çıkmaz da eşyaları kapısının önünde görecekti.
Aradan 2 dk geçmemişti ki yüzünde utangaç bir gülümsemeyle binanın kapısını açtı.
Ben de gülüyordum bıyık altından.
-Kusura bakma 2 eşyaya sahip çıkamadım. dedim
-Çok komik. dedi
-Eşyaların çalınmış, komik olan nedir. dedim
-Ne hikmetse eşyaları çalan benim kapıya bırakmış. dedi
-Bizim buranın hırsızları biraz maldır kusura bakma. dedim
-Teşekkür ederim. dedi
-Ne için. dedim
-Hırsızlık yaptığın için. dedi
Güldüm.
Tam arkamı dönüp gidecektim ki
-Peki yine hırsızlık işim olursa ne diye sesleneyim ona. dedi
-"Hişt" de o bakar dedim ve o bin gülümsememle durağa doğru yürüdüm beyler.

akşam 10'da burdayım binler.

süprüz part atıcam birazdan beyler

*
Durağa geldiğimde çaktırmadan arkamı döndüm ama bizim kız çoktan çıkmıştı eve.
Bi çay alıp çardağa geçecektim ki
Rüstem Amca;
-seninki aradı. dedi
-hangisi. dedim
Duraktaki binler;
-o kadar çok var ki kendi bile karıştırıyor. diyerek gülüştüler.
Rüstem amca;
-fırfır Aysel. dedi
-tamamdır çıkıyorum. diyerek arabaya doğru yöneldim.
Arabaya binerken çaktırmadan 2. katın cdıbına baktım ama göremedim kimseyi.
fırfır Aysel duyumlarıma göre mahallenin azılı kaşarlarındandı beyler.
Aynı mahallede olmamızdan dolayı uzaktan da olsa ben de tanırdım ama kişisel bi olayım hiç olmamıştı, bi falsosuna rastalamamıştım hiç.
Genelde açık saçık giyinen, düzgün vücutlu benden 5 yaş büyük biriydi.
Gece eve geç saatlerde geldiği çok olurdu ama beni bağlamazdı, bananeydi amk.
Ama taksiye başladıktan sonra ne olduysa hatunlar beni farketmeye başlamıştı beyler.
Gerçi sanayide Brad Pitt olsan bile kimin gibindeydi ki.
Bunun da etkisi oldu elbet, yıllardır görmediğim ilginin bir anda açığa çıkışı mesleğim gereği sosyal dünyaya açılmam dolayısıyla iş gereği de olsa kadınlarla iletişime geçmemle alakalıydı.
fırfır Aysel de onlardan biriydi.
Genelde gideceği yere taksiyle giderdi ve o taksi son 1 yıldır benim taksim oluyordu.
Durakta olmadığım zamanlar Rüstem Amca, "Ömer durakta yok, müşterisi var" dediği zaman "olsun ben beklerim" diyordu.
O yüzden ben de gibe gibe gidiyordum beyler.

*
fırfır Aysel'i almaya giderken hep bizim kızı düşündüm.
acayip tutulmuştum amk.
onu düşünürken yüzümde aptal bir gülümseme oluyordu.
fırfırın evine gelince kornaya bastım.
saat akşam 5 civarıydı beyler.
yarım saat bekletti amk karısı yine.
şıkır şıkır giyinmişti her zamanki gibi Aysel.
ön koltuğa oturdu.
belli ki akşam eğlencesine gidiyordu.
"hoşgeldiniz, nasılsınız" falan tarzı mesafeli konuştuğum için daha önce beni bi kaç defa çok sağlam fırçalamıştı.
Ben de o yüzden "hoşgeldin" dedim.
-selam canım, naber napıyosun. dedi
-iyidir işte aynı, bildiğin gibi. dedim.
-taksiciliği de çok iyi bilirim ya.dedi
yaptığı mal espriye ayıp olmasın diye güldüm.
Belli ki bugün milletin Ömerle taşak geçme günüydü. Neyse diyip takılmadım.
-nereye. diye sordum.
telefonunu çıkartıp mesajlar kısmındaki adresi okudu.
içine hiç girmemiştim ama Fethiye caddesinin ara sokaklarından birinde alkollü bir restoranttı.
fırfır Aysel yol boyunca bi şeyler anlattı ama hiçbirini dinlemedim beyler.
Hepsine boş boş kafa sallıyor.
Bizim kızı düşünüyordum.
Aysel'in dürtmesiyle kendime geldim.
Belli ki bi soru sormuş ben de boş boş kafa sallamıştım.
-hey sana diyorum şaşkın. dedi
-haa. dedim afallayarak.
-ayol aşık mısın nesin bi soru sorduk. dedi
-yok ya dalmışım işte, yorgunum. diye geçiştirdim.
-ee ne diyorsun o zaman geliyor musun. dedi
-nereye. dedim
-yok yok sende bi haller var. dedi biraz sinirlenerek ve tekrar etti.
-bizim şirketten birinin diyorum veda yemeği var diyorum, tek gidersem çok sıkılırım diyorum, hani bana eşlik etmez misin ki diyorum. dedi
bunları derken vitesin üstündeki elimi tutmaya çalışmasa küçük bi ihtimalle belki kıramaz evet derdim ama tırsmıştım beyler.
Mekan alkollü, niyet kötüydü.
Bir an kendimi yorganı göğsüne kadar çekmiş yatakta tek başına yatarken hayal ettim.
fırfır Aysel'in kötü amellerine alet olmak üzereydim.

Akşam 10 gibi Görüşmek üzere

uyuya kalmışım amk telefona uyandım, sigara alıp geliyorum sonra hemen başlıyorum beyler

*
-içecek misin. dedim
-ne o çok mu canın çekti. dedi
-yok ben alkol kullanmıyorum. dedim
(harbiden de o yaşıma kadar hiç içmemiştim beyler)
-olsun, ben içerim, sen içmezsin işte, hem daha iyi, araba kullanacaksın. dedi
-yok ya olmaz öyle ortamı bozarım, hem iş var. dedim
-çalıştığını varsayalım, diyelim ki müşterin var. dedi
-ama seni bıraktıktan sonra yok, ve ısrar edersen de bugün başka müşterim olmayacak. dedim
Cebinden şimdinin parasıyla 200 lira çıkarttı.
kendimi tam bir huur gibi hissetmiştim beyler.
işi akşam 8 de bıraktığımı biliyordu.
-8'e kadar bu kadar kazanır mısın. dedi
-napıyorsun Aysel sok o parayı cebine. dedim
-aa doğru diyorsun. dedi
taksimetreye baktıktan sonra bi miktar daha para koydu üzerine.
-saçmalıyorsun. dedim.
-evet bazen yapıyorum böyle şeyler. dedi ve parayı almayacağımı bildiği için direk torpidoya koydu.
beni resmen zorla kiramalıştı amk.
arabayı mekanın otoparkına koyduk.
Aysel arabadan indi, ben bi ümit arabada bekledim.
Baktım vazgeçecek gibi değil, el kol yapıyor, gibe gibe indim arabadan.
Aysel koluma girdi.
Mekandan içeri girdik.
Dışardan göründüğünden daha lüks bi yerdi.
Benim neden buraya daha önce gelmediğim belli oluyordu.

*
Kısa bir süre içeriye bakındıktan sonra kızlı erkekli bi grup kendilerini göstermek için bize el sallıyorlardı.
Aysel de onları görüp el salladı ve beni sürüklemeye başladı.
Bazılarıyla samimi bi şekilde bazılarıyla ayıp olmasın diye selamlaştıktan sonra yüksek sesle:
-arkadaşlar tanıştırayım, bu da şöförüm Ömer. dedi.
tamam doğruydu, şöfördüm ve bundan utanmıyordum ama orda öyle şıkır şıkır giyinmiş insanlar içine kadife pantolon, eskimiş bi gömlekle girdiğim için zaten utanırken bi de üstüne aysel'in bu hitap şekli iyice utandırmıştı beni.
örselenmiştim beyler.
hiç beklemediğim bir şeydi ve haliyle tepkisiz kaldım.
kendi aralarında mal mal gülüştüler ama benim bozulduğumu gören aysel durumu toparlamak için karı koca olduğunu tahmin ettiğim bir çifte bakıp erkeğe, kadını göstererek:
-ne var yani, sen de onun şöförlüğünü yapmıyor musun. diye ikinci mal esprisini yaptı.
yine tepki vermemiştim.
bizim için ayrılmış yere oturulduk.
2 sandalye vardı.
belli ki aysel huursu bu durumu önceden planlamıştı, ya da arkadaşları aysel nasıl olsa bir kırık bulur diye 2 kişilik yer ayarlamışlardı. bilmiyorum.
derken yemekler ve içkiler geldi.
kimi rakı, kimi şarap, bi kaç mal da bira içiyordu.
masada içmeyen tek kişi bendim.

*
"sen neden içmiyorsun, içsene sen de" dediklerinde araba kullanıcam diye savuşturuyordum ama alkolün etkisiyle ilerleyen saatlerde aynı soru sıklaşmaya başlamıştı.
feci sıkılmıştım ama kalkamıyordum amk.
yine sormuşlar yine aynı cevabı vermiştim.
"sen zaten taksiyle gitmeyecek misin" diye aslında güzel ama benim hoşuma gitmeyen bir espri yaptı içlerinden binin biri.
Aklımda sürekli bizim hatun vardı.
O yüzden çok takılmıyordum.
Israrlara dayanamayıp ben de kendime 1 kadeh rakı koydurdum masaya gelen garsona.
Amk meredi ne de güzel gelmişti.
ilk defa içiyordum ama kokusuna alışık olduğum için tadını hiç yadırgamadım beyler.
Çok geçmemişti ki 2. kadehi doldurdum.
aysel "vay hızlısın" diyen gözlerle beni süzüyordu.
bizim kızı düşünerek içiyordum.
masayla bağlarımı tamamen kopartmış sadece rakıya odaklanmıştım.
utandığım için zaten önüme gelen güzelim yemekten aç olmama rağmen arkamdan "fakir bin" demesinler diye 2 parça alıp bıraktım.
aç karnına olunca daha da çarptı herhalde, başım dönüyor, kendi kendime gülesim geliyordu.
3. kadehi koyacaktım ki "züt olursun Ömer dur yapma" diyen bakışlarıyla Aysel aldı rakıyı önümden.
bu hareket Aysel'in o gece yaptığı en mantıklı hareket olarak kalacaktı.
Derken etrafı izlemeye başladım.
Başım çok dönüyordu.
kafamı çeviriyordum ama sanki çevirdiğim yöne bakmıyor hala az önceki yeri görüyordum.
görüntü resmen geç geliyordu amk.
ama geç de olsa bi kaç masa ötede oturan bizim kızı görmem güç olmamıştı beyler.

devamı yarın, iyi geceler..

beyler saatleri belirledim, işleri düzenledim, her gün 15:00'te 3 part, 23:00'de 3 part atıcam günde 6 part yani.

beyler geldim birazdan atıyorum partları

*
karşısında bir erkekle oturuyordu.
"pişşt" diye seslenesim geldi ama rezil olmaktan korktuğum için tuttum kendimi.
arkası bana dönüktü ama saçlarından tanımıştım.
yine de tam emin olamadığım için tuvalate kalktım giderken bakarım diye.
sallana sallana yürüyordum.
neyse ki bizim kızı görmem şok etkisi yaratmıştı bende ve biraz da olsa kendime gelmiştim.
yüzünü görüp emin olmuştum.
yakından görünce karşısında oturan çocuğu da tanıdım.
kızı evine bırakan mavi çakal kasa BMW li çocuktu bu.
onlar beni görmemişlerdi.
vay amk sevgilisi mi acaba derken masaya geri dönmüştüm.
ama gözümü masadan alamıyordum.
hararetli hararetli konuşuyorlardı.
çok geçmedi ki çocuk masadan kalktı gitti beyler.
önce belki tuvalete gidiyordum desem de ceketini alması ve giderken hesabı ödemesi bizim kızı masada mal gibi bıraktığını gösteriyordu.
vay amk kafam iyice karışmıştı.
aradan 10 dk kadar gemişti.
önce bizim kızı gülüyor sansam da sonra ağladığını farketmiştim, içim parçalanmıştı lan beyler.
baktım masadan kalkacağı yok ve ağlıyor.
masadan el işaretiyle müsade isteyip kalktım.
Aysel "nereye" diye sordu ama cevap vermedim ve bizim kızın masasına doğru yürüdüm...

*
Alkolun vermiş olduğu cesaretle karşısındaki sandalyeye oturdum.
Biraz açık giyinmişti.
Önce utanmış sonra da kendi kendime kıskanmıştım.
Kafasını kaldırıp bana baktı.
Şaşırmıştı.
Önce gözlerindeki yaşı silmeye çalıştı ama saklaması imkansızdı.
Gözleri kıpkırmızıydı.
Öylece hiç bi şey demeden oturdum.
5 dk kadar geçmişti ki masada duran telefonu eline aldı.
sinirle bi şeyler yazdı.
telefonu masaya geri koydu.
bana baktı.
gözleri hala kurumamıştı ama tebessüm ediyordu.
-sen beni mi takip ettin. dedi
sarhoşluğum belli olmasın diye konuşmadım sadece kafamı iki yana salladım.
önünde duran biradan son yudumunu alıp garsona işaret etti.
garson geldi, bizim kız 1 bira daha istedi.
garson "hesabınız kapatıldı efendim, yeni hesap açmamızı ister misiniz" diye sordu.
konuşmadan kafasıyla onayladı.
garson "siz bi şey ister misiniz" diyerek bana baktı.
-aynısından. dedim
bizim kız sürekli telefona bakıyor, ara sıra eline alıp tuş kilidini açıp bi şey yapmadan masaya geri bırakıyordu.
bi mesaj beklediği çok belliydi.
biralar geldi. hızlı içiyordu. belli ki alkol kasıyordu.
ben temelde yatan rakıdan dolayı ağır ağır eşlik ettim.
o 3. birayı söylemişti ki benim daha ilk biramın yarısı duruyordu.
hiç konuşmadık beyler biliyor musunuz, sadece onu izledim.
merak ediyordum, onu tanımak istiyordum ama izlerken ki niyetim ondan değildi.
hayranlıktan bakıyordum.
ara sıra kafasını kaldırıyor, gözlerine bakabildiğim için kendimi şanslı hissediyordum.
derken telefon çaldı...

*
heyecanla telefonu eline alıp, biraz daha çalmasını bekledikten sonra kulağına zütürdü.
hiç bi şey demedi.
öylece dinledi.
konuşma çok uzun sürmemişti ki gözleri dolmaya başladı.
ters bişeyler oluyordu, ne olup bittiğini bilmediğim için mal gibi izliyordum sadece.
telefonu kapattıktan sonra ağlaması artmıştı.
çevredeki masalar bize bakıyordu.
aysellerin masa da bize bakıyordu ama onlar muhtemelen dedikodu kasıyorlardı.
bizim kızın 3. birası da bitmek üzereydi.
kafasını sabit tutamadığını farkettim.
bende sarhoşluk falan kalmamıştı amk.
hayatımda ilk defa içmiştim, o da bin olmuştu hatun yüzünden.
ona üzülmekten hiç bi şey hissedemiyordum.
muhtemelen biraları tazelemek için bize doğru gelen garsona elimde "gelme" der gibi bi işaret yaptım.
-eve bırakayım mı seni. dedim
-taksiyle giderim ben. dedi
-taksiniz kapıda sizi bekliyor, hadi daha fazla bekletmeyin o zaman. dedim
-ne yapacağım ki boş evde. dedi
neyi ima ettiğini anlamamıştım beyler. uzatmadım.
-peki sen bilirsin. dedim
bi şey söylemek istiyor gibiydi.
kelimeler dilinin ucuna kadar geliyor, sabır çeker gibi geri yutuyordu.
kendi birası bittiği için benim biramın son yudumunu da hızlı bi şekilde içtikten sonra.
-huur çocuğu. dedi...

canım sıkıldı yazmaya devam ediyorum beyler