-
1.
+716 -179
-
2.
+191Beyler hikayeyi takip eden kaç kişi var, okuyan kaç kişi var, bi sayımızı görelim, okuyanlar bi "ben varım" diye entry girebilir mi rica etsem? +10 varsa mutlu olur gaza gelirim. Son söylediğim yanlış anlaşılmasın, 1 kişi bile olsa ben bu hikayeyi bitirecem panpalar.. hikayenin finalinde hikayemi neden paylaştığımı da yazıcam zaten. saygılar
-
-
1.
+26hikaye için kayıt oldum
-
-
1.
+9Vay amk
-
2.
+9Kardeş ısrarla bekliyorum ben sen devam et
-
3.
+6ben varım
-
4.
+4gecikmeli de olsa varım panpa
diğerleri 2 -
1.
-
2.
+32Reis bu böyle olmayacak kaç para maaş alıyorsan söyle biz aramızda toplayam sana gönderen sen işe gitme yaz o derece sabırsızız
-
3.
+8devam et kardo dizi bekler gibi bekliyorum yeni entryleri
diğerleri 1 -
1.
-
3.
+167 -10*
Mrb ben Ömer, boncuk Ömer.
taksici bir babanın, emektar bi ananın sondan 2. mamülüyüm.
evlerden ırak bir abim, üzerimde anam kadar emeği olan bir ablam ve bir de bin bir kardeşim var.
çok sivri bi çocukluğum yoktu aslında,
kimse beni ne parmakla gösteriyor ne de itin zütüne sokuyordu.
aile içinde de pek bi forsum vardı denemez,
ne en büyük olup sorumluluk aldım ne de en küçük olup şebeklikler yaptım,
gib kafalı vasıfsız ortanca çocuklardan biriydim işte.
yaşıtlarımdan tek farkım küçük yaştan itibaren çalışıyor olmamdı.
ilk okulda bi kaç defa sene sonunda eve zayıf karneyle döndüğümde babam şakayla karışık seni sanayiye vericem, okuyacağın yok senin diyordu.
başlarda gülüyor, gibime takmıyor, öyle bişey yapacak olsa benden önce abimi verirdi diyordum -
-
1.
+48 -478O ABLANI YALARIM BONCUK YALARIM HATTA ANANIDA YALARIM OYSŞŞŞŞŞŞŞHHHHHHH BONCUKKKKKK
edit: Tek bir hamlede ablanı yalarım -
-
1.
+155 -5işte bu tarz binler yüzünden soğuyorum beyler..
-
2.
+24boşver reyiz onlar kendini insan sanan troll varlıklar kendi ablası olsa değil dıbına saçına dokunsalar ağlamaya başlar namus diye
-
3.
+1Oc ...
-
4.
+3 -1Lan şerefsiz it! Bana istediğin kadar klavye artisti de fakat tüm küfürleri tonlamasına kadar hakrtmişsin. Kimsenin hayatını bilmeden ailesine laf atıp küfür etme adamın ablası ölmüş, sen o küfrü ettiğinde ömerin cektiği acıyı hissedebildin mi züt o kadar insaniyetin bunu anlayabilcek kabiliyetin var mı ha şerefini gibtiğmin lalesi
diğerleri 2 -
1.
-
2.
+18 -25sanayiyi basmışlar pampa
-
3.
+32 -1gibtirgit liseli esprimi yaptığını sanıyon.
-
-
1.
+3reserved
-
1.
-
4.
+1Yeniden okucam amk
-
5.
+1Aga beeeeeeeeee
-
6.
0Reserved
diğerleri 4 -
1.
-
4.
+160 -4*
arabaya bindik ve eve doğru gidiyorduk. hiç konuşmadık yol boyunca babamla.
çok kızgındım çünkü ona.
11 yaşındaki çocuğu işe sokmak ne demekti amk, hem de bana sormamıştı bile, 2-3 şakayla karışık lafını etmişti sadece.
eve girdiğimizde evde sadece annem vardı. hoşgeldiniz dedikten sonra kurduğu ilk cümle yeni işin hayırlı olsun oldu. vay amk ana dediğimiz, bağrımıza bastığımız kadın da onlardan çıkmıştı. bunlar resmen çete kurmuşlar üzerimden prim yapacaklardı. o an sığınacak kimsem yoktu ve çaresizce;
-ama baba okul? diye sordum
-okul sanki çok gibinde. diyip kestirip attı
ama ana yüreği işte o daha fazla dayanamamış olacak ki merak etme bu yaz normal çalışırsın, seneye zaten sabahçısın okul bitince işe gidersin dedi.
oh amk ne güzel her şey planlanmıştı. içimi rahatlatan tek şey çırağın o sıcacık gülümsemesi ve cemil ustanın o babacan tavırları olmuştu.
o gece neredeyse sabaha kadar uyumadım beyler, yatakta döndüm durdum.
kardeşimle aynı yatakta ay uçlu baş uçlu yattığımız için onu da uyutmadım haliyle.
ama üzgün olduğumu bildiği için arada uflayıp puflamaktan başka bir şey de yapmadı.
ertesi sabah cumartesi günü olmasına rağmen işe gidecektim.
bari pazartesi gitseydim, cumartesi ilk iş günü mü olurdu vicdanını gibtiklerim.
sabah olmuştu.
annem bize kahvaltı yaptıktan sonra babam anneme hanım, ömere eskilerinden çıkar da onlardan giydir dedi.
sanki normalde giydiklerim çok yeniydi ya amk. neyse dedik bunu da sineye çektik.
olsun lan dedim kendi kendime en azından çoğu insanın yapamadığı şeyi yapıyordum.
işe taksiyle gidiyordum şekle bak dıbına koyim.
babamın taksisiydi ama olsun taksiydi işte amk. -
-
1.
+2Rezzzzzxzxxxxzz
-
2.
+2Rezzzzzz
-
1.
-
5.
+157 -3*
Öyle böyle derken aradan yıllar geçti beyler, cemil usta adeta babam, emrah ise can yoldaşım olmuştu.
her taku onlara anlatıyor ne zaman başım sıkışsa emrah’tan yardım istiyor mevzu boyumuzu aşarsa cemil ustaya danışıyorduk.
cemil ustadan bi kaç defa dayak yemişliğim oldu ama yemin ediyorum hiç biri acıtmadı canımı, içimden sövdüysem en adi huur çocuğuyum.
yedin bi tak demek ki ömer dedim her seferinde.
bi kaç defa emrahın benim yüzümden dayak yediği oldu.
her taku yaparken "kardeşinim ben senin" diyen adam "niye benim yerime suçu üslendin, boşu boşuna dayak yedin amk" dediğimde "abiler yapar arada" diyordu.
Emrah okula gitmiyordu, dükkanda iş olmadığı zamanlarda ben bazen okulda öğrendiklerimi Emrah’a anlatıyor, en basit şeyi bile mucizevi bir şeymiş gibi dinlemesi acayip hoşuma gidiyordu.
Derken yıllar yılları kovaladı beyler.
biz geldik lise çağına. orta okuldan direk düz lise. Cemil usta aldı beni karşısına sordu.
-evlat elimde büyüdün biliyorsun ama lise çağına geldin, sanırım artık senin vaktin geldi dedi.
yemin ederim gözlerim doldu beyler, o an sen artık büyüdün benim işime yaramazsın der gibi geldi ama ustamın derdi başkaydı.ve devam etti
-baban seni bana getirdiğinde okumaz bu diyerek getirdi, ama sen ne yaptın ne ettin ilkokulu bitirdin, bi kere bile bugun yorgunum okula ya da işe gitmiyim demedin. helal olsun sana. ama işler değişti be evlat lise bu ilkokula benzemez, madem okucaksın al şu lise diplomanı, hem ilerde tamirci olacak değilsin ya dedi.
-usta haftalığımın yarısını kes ben çalışmaya devam edeyim nolur. dedim
çok kızdırmışım demek ki
-ırzını gibeyim senin biz de adam yerine aldık konuşuyoruz, gibtir git ne halin varsa gör, git hadi bak müşteri geldi. dedi
ustam kral adamdı ama sinirlendi mi anadan girer bacıdan çıkardı.
neyse öyle böyle derken çalışmaya devam ettim ben. -
6.
+150 -4*
cemil usta 50’li yaşlarda, orta boylu, hafif sakallı, gözlüklü, temiz yüzlü bi adamdı.
ben babamın beni buraya işe sokmak için getirdiğini biliyor ama bi ümit sanki arabayı yaptırmaya gelmiş gibi cool takılmaya çalışıyor, cemil usta ve diğer çocuğa hiç pas vermiyordum.
(spoiler vermek gibi olmasın ama şimdiki aklım olsa cemil ustanın taşşağını yer öbür çırağa da sımsıkı sarılırdım.)
O gün pek giblemesem de aralarında neredeyse yarım asır olan bu iki insan babamdan da öte hayatımda tanıdığım en kıyak iki insan olarak kalacaktı beyler. (bu lafımı unutmayın).
babamla cemil usta kenara geçip ayak üstü konuşurken çırak beni kesiyordu.
fakir bi ailenin çocuğuydum ama o an kendimi zengin hissettim be binler.
utandım, hatta çaktırmadan yan tarafımda kapısı sökülmüş siyah murat 131in kapı menteşesine sürtünüp ona benzemeye çalışıyordum fındık kadar beynimle.
babamla cemil usta lafı uzattıkça uzatıyor, benim oralet gelmiş masanın üzerinde buz olmuşken onlar diyafondan 2. çayı söylüyorlardı.
derken çırak
-pantolonun yağ olmuş. diye eliyle üzerimi gösterdi.
-ne var yani seninki de olmuş. dedim pantolonuma hiç bakmadan
öyle sıcak güldü ki beyler o dostane gülüşü ömrüm boyunca unutmayacaktım.
zalim babam cemil ustayla pazarlığını bitirmiş yanıma doğru geliyordu.
aslında çalışmaktan korkmuyordum ama cahil bi bin olarak kalmak en son istediğim şeydi.
dükkandan çıkarken o saçma film repliğine şahit oldum beyler.
babam cemil ustaya bakıp pis pis gülerek
-eti senin kemiği benim cemil usta. dedi.
-merak etme evlat bana emanet. dedi cemil usta babacan bi tavırla babamı züt ederek. -
-
1.
+7 -30olum hala bu mallara inanan varmı amk senin ben yalanını gibeyim primci huur çocuğu ah asosyal panpalarım ahh
-
2.
+2amk nikini gibtiğim bini
-
3.
0cemil’in söylediğine bastım şukunu bin.
diğerleri 1 -
1.
-
7.
+146 -2kimse mi yok dıbına koduğumun yerinde? hepiniz mi ferrecisiniz lan binler
-
8.
+145 -3*
Zaten yazları tatil nedir bilmediğimiz için o yaz bana koyan bişey olmamıştı.
yaz tatili benim için 3 ay boyunca bıkmadan usanmadan sokakta it gibi koşmaktan bi yerden para bulursak atari salonuna gitmekten ibaretti.
sabahları okula gider gibi işe gittim, iş çıkışı da her zaman olduğu gibi sokakta koşturdum. hali vakti bizden biraz daha iyi olan çocuklarla çalışamaya başlamadan önce aramda bi fark
hissetmezken çalışmaya başladıktan sonra sosyal sınıf ne demek onu küçük yaşta öğrenmiş oldum beyler.
başlarda koymuştu ama zamanla ona da alışmıştım amk.
sınıftaki herkes, mahalledeki tüm çocuklar hatta abim ve kardeşim gözüme o kadar mal geliyordu ki. boş yaşıyorlar amk diyordum.
yaz bitmiş okul başlamıştı.
annemin dediği gibi olmuştu.
sabahları okula öğleden sonra işe gidiyordum.
ama artık sabahları evden babamla çıkmadığımız için yaklaşık 3 km’lik yolu yürümek zorunda kalıyordum.
zaten çıtı pıtı bi çocuk olduğumdan yürümek bana koymuyordu, yorulmuyordum.
okulda, çalıştığımı öğrendiği için benle konuşmayan maçlarına almayan huur çocukları vardı. nefret ediyordum binlerden ama mecbur gidiyordum okula. -
-
1.
+11Ağladim pic
-
1.
-
9.
+137*
huur çocuğu abim sevgilisi olan bi kıza musallat olmuş, sevgilisi ve arkadaşları tarafından çok pis dayak yemiş, olay büyümüş mevzu uzamıştı.
Evde sürekli bi gerginlik vardı.
Annem sürekli Kerem abim bu gün eve nasıl gelecek diye ağlayarak bekler olmuştu.
Abim eve her geldiğinde bi taklar oluyordu.
Bi geldiğinde kaşı açık, bi geldiğinde elinde yüzünden yeni hiç bişey yok ama gömleği kana bulanmış.
Abim bu mevzu yüzünden babamla burun buruna gelmiş zaten maddiyattan dolayı güllük gülistanlık olmayan evdeki huzurun dıbına koymuştu.
Babam bazı geceler eve gelmiyor bazı gecelerse çok geç geliyordu.
Tabi o zaman rakı şimdiki gibi değil, gariban içkisi, babam eve her geldiğinde ciğerlerim anason doluyordu.
Rakıyla bu şekilde tanıştım diyebilirim beyler.
Annem güçlü kadındı kolay kolay yıkılmazdı ama babam da eve gelmeyince kadın iyiden iyiye kötü hissetmeye başlamıştı kendini.
Bi tek ablam vardı dayanağı.
Belki bi de ben olurdum ama hem okul hem iş derken eve gelince ya direk yatıyor evde kavga gürültü varsa Emrah’ı arayıp evin aşağısındaki parka gidiyorduk.
Emrah’ın hayatı benimkinden leşti bilirdim ama o kadar ısrarıma rağmen daha 1 kere anlattığını duymadım amk.
ne zaman sorsam hem “boş koy” derdi. bu lafı da ondan öğrenmiştim.
Yıllar yılları kovaladı beyler, abim o mevzudan dolayı 1 yıl süren mahkemelerden sonra adam yaralamadan 4 yıl yedi, mapusa girdi, annem perişan babam desen evin yolunu kaybetti, benden 2 yaş küçük olan kardeşim Selim lisede bi hatunun yoluna okulu bıraktı tak yoluna gitti, yani ablamı saymazsak aralarından en düzgünü ben çıkmıştım amk, seviyeyi sen düşün.
Derken lise bitmiş sonunda en azından lise mezunu olmuştuk.
Üniversiteye gitmeye ne niyetim vardı, ne maddi gücüm.
Annemle ablamı da aklı bi karış Selim’e emanet etmek zamanında 12 adaları italyanlara bırakmamız kadar saçmaydı.
Üniversiteye gitmeyecek sanayide gittiği yere kadar çalışmaya devam edecektim.
Taa ki onu görene kadar……… -
-
1.
+10okumaktan yoruldum lan #rezz
-
2.
+2Unutmayim basligi
-
1.
-
10.
+161 -24*Tümünü Göster
Evet beyler ertesi gün çoktan olmuş, ben uyuya kalmıstım, saate baktım 12 ye geliyordu, hagibtir deyip yataktan fırladım, elimi yüzümü yıkadım, saçlar 3 numara olduğundan tarama derdim yoktu.
Baba Yadigarı arabaya atlamamla, durağa gitmiştim, ve kafamı kaldırdım cam da eylül bana bakıyordu, pek fazla giblemeden, Rüstem usta ya vereceğim fırçanın cevabını düşünüyordum, Rüstem usta sinirli bir şekil de neredesin sen ? Müşteriler arıyor yoksun amk dedi. Bende kem küm ederek uyuya kaldığımı söyledim, moralim bozulmuştu beyler, dışarı çıktım eylül de bu arada karşı kaldırımdan ekmek almış, evine gidiyordu. Beni gördü ve gel dercesine işaret etmişti, o çağırırda gitmezmiyim? Işık hızı ile soluğu onun yanında almıştım. Beni eve davet etti kahvaltı yapacağını bana da bir bardak çay ısmarlayacagini söylemişti, bir durağa baktım bir eylül e baktım, utangaç bir yüzle olur dedim..
Eve çıkmıştık beni salon a yönlendirdi , o pamuk gibi parmaklarıyla salonu işaret ederek, tekli bir koltuğa oturdum bunun kahvaltı hazırlamasını bekliyordum, sonun da kahvaltı hazırlanmış beni masaya davet etmiş ve kahvaltıyı yapmıştık, çünkü bende bir şey yemediğim için iyi olmuştu benim içinde..
Kahvaltıyı da beleş e getirmiş, bir keyif sigarası yakmıştım, bir yandan da çayımı yudumluyordum , bu yanıma oturdu ve sohbet etmeye başlamıştık, ben ona boncuk ömerin hayat hikayesini anlatıyordum, yüzünde acıma hissi sarmıştı, o pmauk gibi ellerini yüzüme getirip okşamaya başlamıştı, o okşadıkça benim çavuş hareketlenmeye başlamıştı bir müddet sonra onun da dikkatini çekti ve konu bir anda cinselliğe doğru gidiyordu, boncuk ömerin hayatını gibtir edip, yanağıma bir öpücük kondurdu, beyler o öyle yapınca anasını gibim elim ayağım boşaldı ne yapacağımı bilemez vaziyette saf saf baktım suratına..
Daha sonra bununla sevişmeye başladık, yatak odasına giderken hemen hemen soyunmuş, cıbıldak bir vaziyette yatagın için de sevişiyorduk, ben çavuşu çıkardım, matbazele doğru sokacakken, oda ne ?
Rüstem abi ve diğer şöför bıyıklı mehmet abi odaya girmişlerdi, ben noluyor amk demeden levye ile kafama vurmuş beni orada bayıltmışlardı, kendime geldiğim de zütüm de anlatması çok zor bir acı hissediyordum, eylül ise Rüstem abi ve diger bıyıklı şöför mehmet abiye kolanya tutuyor yine bekleriz dercesine onları uğurluyordu, ve benim yanıma geldi elinde ki peçete ile zütümün üzerindeki spermleri siliyordu... -
-
1.
+70Amk gerçek sandım okuyom bende Allah seni ne etmesin yannan bin kurusu
-
-
1.
+183 -2o değil ben de gerçek sandım amk, sigara yaktım kısmında ben olmadığımı farkettim, sigara kullanmıyordum bin.
-
2.
+67 -1:) okuyacaksiniz tabi amk o kadar emek verdik pic
-
3.
+9lan hikayenin içine sıçtın beynim yandı amk dahada toparlayamam
edit:e tabi emeğe saygı +rep -
4.
+8Niye amk ne güzel yazdım, yazan adamı bile kandiriyordum az kalsın.
Rep için tsk ettim -
5.
+1Bu adam her hikayede var lan troller seni şuku *
-
6.
+4Gözünüzün gördüğü heryerdeyim bundan sonra panpa *
-
7.
0Olm bi ara gercek sandım :D
-
8.
0Ya aa bugün kaçıncı oldu aq ama hep benzer sonlarla bitiriyon
-
9.
+4Ulan gülmekten hikayeye devam edemiyom * )))
-
10.
+3Jupiter Ebene atlayım bizim ömer yalan oldu sandım hdhshahah
-
11.
+1amkh ahahha
-
12.
+1mükemmeldi panpa ahahaahahaahaaahaahaaaaaa
-
13.
0lan bu bin ne ara sigaraya başladı gibtim belanı diyordum ki isme baktım
-
14.
+1şerefsiz adam parlel evren amk :Dasdawdaw
-
15.
+2Çok iyidi amk hajahhshsha
-
16.
+1Iyi trolledin bin şukuyu tut
-
17.
0Sonda Rüstem amca gelmeseydi gerçek sanıp okunmaya devam edicektim helal :D
-
18.
0amk ciddi ciddi okuyodum, gulme krizine soktun beni bin
diğerleri 16 -
1.
-
2.
+7Bilemedim panpa sigara icmedigini, diğerin de senide inandiririm
-
-
1.
+7senin gibiler yüzünden önce nicki okur oldum bin ama iyi yazıyon verdim şukunu
-
1.
-
3.
0ananı gibim iptal oldum asdasdasda
-
4.
+3Eyw. panpa ekmek parası ne yapalım...
Bu binlerden neyim ekgib dedim ve bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim..
(bkz: ben bir inşaat ustasının oğluyum)
Başlık tutarsa ekim e kadar, tutmazsa gibime kadar.. bakalım hayırlısı -
5.
+1nicke bakıp troll olduğunu bile bile okudum sonuna kadar, yemedim ama güzel yazmışsın panpa şukular feda olsun sana..
diğerleri 3 -
1.
-
11.
+139 -4*
babam beni o sabah tüm yaz boyu olacağı gibi dükkana bıraktı ve durağa geçti.
Vicdansız babam beni dükkanın önüne bıraktı ve durağa geç kaldım diyerek beni orda bin gibi bırakıp gitti.
sabah saat 7:30 du ve cemil oto henüz kapalıydı beyler.
o gün ilk defa aniden büyüdüğümü hissettim binler, yalnızlığın ne kadar zor olduğunu, yeri geldiği zaman sırtını anana babana bile dayayamayacağını öğrendim.
hala önce babama sonra da anneme çok kızgındım.
aradan 20 dk falan geçmişti ki çırak geldi, küçücük kafasıyla koca adam gibi kahve selamı verekek cebinden çıkarttığı anahtarla darabanın kilidini açtı ve yukarı kaldırdı.
bileğine astığı poşeti sallayarak hadi usta uyan bak simitleri bu sefer sıcak aldım diye seslendi.
cemil ustanın dükkanda yattığını o an öğrendim.
"ooo beyler erkenciyiz" diye seslendi cemil usta yattığı yerden doğrularak
o kalkana kadar çırak çayı koymuştu bile.
küçücük masaya 3. bardak konmuştu beyler.
çırak bana bakarak
-yoksa sana oralet mi söyliyim. dedi sırıtarak
çok pis taşak geçmişti ama kızamadım amk beyler, güldüm öylece mal gibi.
cemil usta dükkanın tabelasının gölge yaptığı yere oturduğunda çırak çayları koyuyordu.
hepimize demi aynı koydu çırak.
cemil usta şakayla karışık çırağın kafasına vurarak.
-ulan Emrah amk sana karter düzmeyi öğrettik bi çay koymayı öğretemedik ya ben daha bişey demiyorum sana diyerek güldü.
öyle tatlı sert vurmuş ve öyle babacan gülmüştü ki resmen bana niye vurmadı diye kıskanmıştım.
En kral panpamla adam gibi tanışamamış adını bu şekilde öğrenmiştim. O benimkini biliyordu, muhtemelen biz babamla ilk gün gittikten sonra Cemil ustaya beni kim bu mal" diye sormuştu belki de, bilmiyorum.
Kısa zaman sonra öğrendim ki ufaklık dediğim çırak benden 3 yaş büyüktü.
vay amk boyu omzuma gelen çocuğa neredeyse abi diyecektim.
neyse ki boy ve yaş farklarını dengeleyerek sadece Emrah dedim. -
12.
+129 -2*
bi yaz daha geçirdikten sonra lise başladı.
ama nedense bu sefer çalıştığımı hiçbir arkadaşıma söylememiştim.
ergenlik falan derken gurur yapmıştım herhalde bilmiyorum.
liseye başladığımın ilk haftası normalde 13:00-20:00 olan çalışma saatim okul saati nedeniyle 16:00-20:00 olmuş, şimdinin parası normalde 100 lira olan haftalığım 200 liraya çıkmıştı.
çok şaşırdım ama her halde cemil usta okulun ilk haftası diyerek masrafım olur diye 100 lira fazla ateşledi diye düşündüm.
ama ikinci hafta da aynı parayı alınca işin aslını anladım.
işler her zamanki gibi kesattı ama cemil usta haftalığıma %100 zam yapmıştı.
sorduğumda ise
–genç adamsın artık, karı kız mevzun olur, varken at kenara işte, sonra usta kızla buluşcam diyip benden para isteme. dedi
iyi de amk benim bu yaşıma gelene kadar çocukluk maceraları dışında hiç kız arkadaşım olmamıştı ki.
bu soruyu kafamdan çabucak silip sınıftaki tiplere adapte olmaya çalışıyordum.
hepsi yine maldı amk, bi kaç tane güzel vardı ama onlar da her gerizekalı liseli kız gibi üst sınıftaki erkeklere yazılıyorlardı.
ilk aşk deneyimimi bi kaç malla heba etmeye hiç niyetim yoktu.
zengin bebesi diyebileceğim hiç kimse yoktu ama okula 1 yıl boyunca aynı ayakkabıyla giden tek kişi bendim.
iyi kötü ilk seneyi atlatıp ikinci sınıfa geçecektik.
her okul çıkışı dükkana koşuyor normalde 8 olan kapatma saatimi belki 1 müşteri daha gelir diye bazen 9’a hatta yazın bazen 10’a kadar uzatıyordum.
akşam vakti kaporta işi için gelen hiç olmuyordu ama elektrik işinden bazen ekmek çıkıyordu.
Emrah’tan az çalışıp onla aynı parayı almak gücüme gidiyordu o yüzden normalde Emrah ile dönüşümlü izin kullanırken (cumartesileri ben pazarları o) ben artık hem cumartesi hem Pazar geliyor Emrah’a yalvar yakar haftasonu 2 gün izin yaptırıyordum.
Yani tüm ömrüm okul ve iş arasında geçiyordu beyler. -
13.
+131 -6*
sene 1997
ertesi sene eve aynı karnenin benzeriyle geldiğimde babam bana gel bak seni kimle tanıştırıcam diyerekten elimden tuttu ve çıktık evden.
babamın sarı şahinine bindik ve düştük yollara.
bi kaç defa babamla gittiğimiz izmit küçük oto sanayiye doğru gidiyorduk beyler.
hiçbir şey diyemeden usulca gideceğimiz yere varmayı bekledim. çok korkuyordum amk. daha 11 yaşındaydım, çalışmak için önümde zaten uzun yıllar vardı, ne acelesi vardı amk,
2. sokaktan girip az ilerki dükkanda durduk.
Babam "cemil ustaaa" diye seslendi boş dükkana.
Dükkanın tabelasında “cemil oto” yazıyordu. ne kadar yaratıcı amk diyerekten sövdüm içimden.
Kimse yok gibiydi, hadi baba yok işte gidelim demek istiyor, oracıkta dayak yemekten korktuğum için susuyordum.
1 dakika kadar sonra içerden elini üsküpüye silen üstü başı yağ içinde benden de küçük bir çocuk geldi
-buyur abi. dedi
-cemil usta yok mu. diye sordu babam
-yok abi cumaya gitti. dedi
herkes senin gibi münafık mı dıbına koyim demek istedim babama ama yine aynı sebepten ötürü sustum.
-çay içermişiniz abi diye sordu bizim ufaklık
-babam, vallahi iyi olur 1 çay 1 de oralet söyleyiver. dedi babam
oraleti kendi içmeyeceğine göre benim yerime karar vermiş daha ilk günden muhtemel iş arkadaşıma rezil etmişti beni.
daha çaylar gelmemişti ki Cemil usta geldi. -
-
1.
+50üsküpü demenden sanayide işe başladıgını anladım
-
-
1.
+10Sanayiye yolu dusemeyen bilmez. Üstüpü
-
1.
-
2.
+19hay amk bnde 16 yaşımda sanayiye düştüm diye efkarlanıyordum amk
-
-
1.
+1Sonu üzücü, sağlam hikayedir. Okumaya değer.
-
2.
+1Popi senin anani gibim anani orosbucocugu zorla sovdurtuyosunuz aminakoyacam ne soyluyosonunu amin evladi
-
1.
-
3.
+5sırf üsküpü görüp duygulandım ve hikaye çok sardığı için girip hepsine şuku verdim helal olsun lan
diğerleri 1 -
1.
-
14.
+111 -1*
19 yaşıma gelmiştim.
bu yaşımdan itibaren taksici Ömerdim artık.
Para beni bozmamıştı ama değişmiştim be beyler.
Kendime güvenim gelmişti.
Konuşurken kızların gözlerine bakabiliyordum artık.
Onların da bana ilgi ile baktıklarını anladıktan sonra muhabbet bile ediyordum.
Cemil ustanın dükkandan ayrılmıştım ayrılmasına ama her cumartesi pazar mutlaka gittim.
Emrah'ın çok işi olduğunda işlere el attım.
Elimden o yağ lekesi ömür boyu geçmedi beyler.
Cemil Usta'nın yanından ayrıldığım ve gündüzleri işim olmadığı için taksiyi gündüze çevirdik. Ara sıra gece nöbetci kalıyor ya da gece gelmıcek olan varsa onun yerine nöbetci oluyordum.
Aylık kazancım 2 bini geçmeye başlamıştı.
Ben her ne kadar istemese de her hafta ablama gittiğimde kapının girişinde duran hırkasının cebine 100-200 para koyuyor ayda 1000 lira kadar da anneme gönderiyordum.
Ablam da annem de her seferinde bi daha verme para deseler de gönlüm razı olmuyordu be binler.
Hayatımdaki en değerli 2 kadındı neticede.
Geçen süre zarfında abime çok kızgın olduğum için 1 defa bile gitmedim görüşe. Ne zaman çıkacağını bile bilmiyordum, gün saymıyordum.
Derken 1 gün eve askerlik kağıdı geldi beyler.
Askere gitme düşüncesi ara sıra beni gıdıklıyor ama anneme ve ablama bakmam gerektiğini düşündüğüm için üstüne düşmüyordum.
Üniye yazılıp askerliği ertelemeyi düşünsem de o an için hiç bir şey yapmamıştım.
irem-Hayalet Sevgilim şarkısı yeni çıkmış her yerde o çalıyordu.
Ben de kendimi şarkıya kaptırmış durakta mal mal oturuyordum.
Ebemin dıbını tersten gibecek olayların başlayacağından habersiz kuzu kuzu bekliyordum.
Ve o gün ( 9 Aralık - Cuma,o günü hiç unutmadım..!) ... -
-
1.
+38 -2hayal et sevgilim e şuku
-
2.
+1rezervatuar
-
3.
+3 -4Doğum gunüm amk
-
4.
0ifşalıyorum şuan 32 yaşındasın panpa
-
5.
0Rezz 44
diğerleri 3 -
1.
-
15.
+110 -1*Tümünü Göster
veda ateşi hepimizin yakmıştı yüreğini.
geldiğimiz arabalara binerek ayrıldık ordan.
o gün onları son görüşüm olacaktı.
nasıl alışacak, nasıl yapacak, nasıl edecektim bilmiyordum ama yapacaktım.
eve giderken mert'i aradım.
durumu kısaca özetledim mert'e.
sadece gideceğimi söyledim.
yardıma ihtiyacım olduğunu söyledim.
50 bin TL borç istedim avukat mert'ten.
daha fazla parası olduğunu zaten biliyordum.
bu para onun için bazen tek bir davada kazanabildiği bi paraydı.
öyle paraya tapan bir adam da olmadığı için zor durumda olduğumu bildiğinde tereddüt etmeden bu parayı bana vereceğini biliyordum.
hesap numaramı verdim.
-para pazartesi günü hesabında. dedi ve çok teşekkür ederek kapattım telefonu.
geriye bir tek aysel ve annem kalmıştı.
annemle eve gidince konuşacaktım.
ama aysel'in yanına nasıl gideceğimi bilemedim.
hatta gidip gitmemekte bile kararsızdım.
aysel'in her şeye rağmen hala beni sevdiğini biliyordum.
gitmeme en çok o karşı çıkacak gerekirse bu gitme işini eylül'e söyleyerek yoluma taş koyacaktı.
o yüzden gidemedim aysel'e.
çok istesem de gidemedim.
ona bir not bırakmayı tercih ettim.
kalemi kağıdı elime aldım ve başladım yazmaya.
yazdığım notu bir zarfın içine koyarak kapısının önüne bıraktım aysel'in.
yarın o notu gördüğünde ben o gecenin sabahından çoktan gitmiş olacaktım.
eve döndüm.
gözlerim ağlamaktan kan çanağına dönmüştü.
annemin ve eylül'ün durumu farketmeme durumu yoktu.
ikisi de "ne oldu" dediler benim o halimi görünce.
annem şimdilik erteleyip dışarı çıkarttım eylül'ü.
o banka getirdim eylül'ü, sahildeki banka gittik eylül'le.
yol boyunca "ömer iyi misin bitanem" diye sordu hep.
-iyiyim hayatım, emrah'la konuştuk, duygusal bi konuşma oldu da kaydım gittim biraz işte. diye cevapladım.
çok ikna olmasa da inanmıştı eylül.
başlarda ona veda etmeden gitmeyi düşünsem de sonra bunu yapamayacağımı anladım.
düşüncesi bile içimi fazlasıyla sızlatıyordu.
ama "ben gidiyorum" demek de olmazdı.
hem desem bile eylül hiç bırakır mıydı,
yine inandırırdı yalanlarına.
kandırırdı beni, kanardım gözlerine.
ona hem veda edecektim hem de gideceğimi belli etmeyecektim.
-eylül. dedim bankta otururken.
-efendim bitanem. dedi
-seni çok sevdim ben. dedim
-biliyorum hayatım, ben de seni çok sevdim, zaten o sayede görmedik mi bu günleri. dedi
-haklısın. dedim
-da nerden çıktı şimdi bu, bi garipsin bu akşam. dedi
-ben seni hep sevicem eylül, bunu biliyorsun di mi? dedim
-ömer, korkutuyorsun beni ama, yeter. dedi
-senden bi şey isteyebilir miyim? dedim -
-
1.
-3ilk şuku
-
-
1.
+7köpek gibi ağlıyorum boncuk :(
-
1.
-
2.
04. şukuya mı kaldık aq
-
3.
0First şukusunuda giberim lannn..
-
4.
+1Beşiktaşıncı şuku.Hay amk
-
5.
0Şebnem ferahtan hoscakal şarkısı size gelsin boncuk abi
-
6.
0ya gibim normal zamanda bile dizi finali gibi oluyor AQ
-
7.
+1aysele veda etmedinya boncuk unutmam bunuda
diğerleri 5 -
1.
-
16.
+110 -2*
Annem üzüntüden kısa sürede 15 kilo kadar vermişti, birden çökmüştü kadın.
Her şey üst üste gelmişti.
Yaprak dökümü gibi olmuştuk beyler.
Oğuzun biri hepimizi tek tek gibiyordu sanki.
Kısa süre sonra mahalle eşrafından bi delikanlı ablama talip oldu.
Ablamdan 2 yaş büyüktü ama beni her gördüğünde çekiniyor bazen yolunu değiştiriyordu.
Başta ben de biricik ablama nasıl göz koyar nasıl onu bizden almayı düşünür lan desem de sonra mantıklı düşündüğümde "tabi evlenecek, tabi gidecek lan, kızcağız ölene kadar bizim arkamızı mı toplayacak" amk diyebildim kendime.
Çocuğu araştırdık, mahalleden tanırız ama mevzu ablam olunca iyice araştırdık.
Namazında niyazında ama nerdeyse bizden bile gariban bi çocuk.
Baktım ablamın da gönlü razı sade bi nikahla evlendirdik ablamı.
Ablam yeni evine gidince annem iyice yalnız kaldı.
Burda kalmak anneme iyi gelmeyeceğinden onu Tarsusa ananemlerle teyzemlerin yanına gönderdim.
En azından yiğenleri falan sever teyzemlerle laflar kafası dağılır diye düşündüm.
iyice tek kalmıştım be binler.
Kısacık boyuna rağmen meğer ne kadar yer kaplıyormuş anam evde, o gidince anladım.
Hele ablam, onun yokluğuna belki 2 ay alışamadım. ama neye alışılmıyordu ki panpalar. buna da alıştık elbet.
Annem ve ablam gittikten sonra kısa süre öncesinde derli toplu bir aile evi olan evimiz onlar gittikten sonra tam bir öğrenci evine dönmüştü amk. -
-
1.
+9bugüne kadar nasıl gözümden kaçmış bu hikaye
-
2.
+2Panpa 2 yıl olmuş kusura bakma ama ben de tarsusluyum neresinden söylermisin büyük ihtimal görmezsin bunu ama...
-
1.
-
17.
+107*Tümünü Göster
Hastaneden çıkmış arabaya doğru yürüyorduk.
tam arabanın yanına yaklaşmıştık ki, bi şey ister gibi elini açtı ve uzattı.
-bozuk yok, bayramda gel. diye küçük bi espri yaptım.
-çok komik. dedi, eli hala havadaydı ve
-anahtarlar. dedi
-kızım otomatik değil bu. dedim sinirlendirmek için.
-otomatik olsaydı süremezdim zaten. dedi şeklini yapıp.
-emin misin bak şahin bu. dedim ciddi bir şekilde.
-ne o, korktun mu yoksa arabana bişey olur diye. dedi içindeki şimarık zengin kızı bir anlığına dışa vurarak.
-bu senin bildiğin arabalardan değil, ekmek teknesi kızım bu.dedim
bozulmuştu,
pişman oldum o lafı söylediğime ama tutamadım işte kendimi.
topa tekrar çabucak girerek.
-al hadi al. diyerek fırlattım anahtarı.
gülerek havada yakaladı.
o, arabanın arkasından, ben de ön tarafından dolanarak yerleri değiştik.
en son taksiciliğe başladığım ilk gün emrah bana trafik kurallarını anlatırken binmiştim bu sağ ön koltuğa.
bi garip geldi.
yadırgadım.
arabayı çalıştırdı.
benim bile debriyaj balatası bitik olduğu için bazen istop ettirdiğim arabayı o bırak istop ettirmeyi titretmeden tek seferde kaldırdı.
mest olmuştum beyler.
eylül'e o an yeniden aşık olmuştum resmen.
tek eksiği izmit'e henüz yeni taşındığı için yol bilgisiydi.
yolu da ben tarif etmiştim.
mahalleye geldiğimizi anlayınca
-evin nerde. diye sordu.
-napıcaksın. dedim
-bir taksici müşterisini asla yarı yolda bırakmaz, tam olarak ineceği yerde bırakır. dedi
-aynı taksiciler taksimetreyi de açarlar ama. diyerek taksimetreyi gösterdim.
bir gülme aldı ki Eylül'ü sormayın beyler.
o güldükçe ben de güldüm.
ben güldükçe o güldü,
Eylül gecenin, bense yediğim dayağın stresini atıyorduk adeta.
iyi gelmişti karşılıklı gülmek.
hala arabanın içindeydik.
-Ömer... dedi Eylül.
-Efendim. dedim
-Sağol. dedi
benim ona teşekkür etmem gerekirken o bana teşekkür etmişti.
-Ben ne yaptım ki asıl sen sağol. dedim
-ne için. dedi
-taksimetreyi açmadığın için. dedim.
yine gülüyordu.
-aptal. diyerek indi arabadan.
öylece bakakaldım arkasından.
şöför koltuğuna doğru eğilerek camı açtım.
karşı kaldırıma geçmişti ki arkasından bağırdım.
-Eylüllll.
mahallede bağıra bağıra konuşmamak için cevap vermedi, eliyle "ne var" gibisinden bi işaret yaptı.
arkasından koşup söyleyecektim ama dizlerime güvenemediğim için oturduğum yerden seslendim yine.
-Akşam işin var mı. dedim hiç bir planım olmamasına rağmen onu bi daha görmek isteyerek.
-Evet var. dedi.
-Peki. dedim.
tam arkasını dönmüş binanın kapısına yönelmişti ki geri dönerek
-ama istersen sen de gelebilirsin, ablamı hastaneden çıkartmaya gidicem. dedi..
o an dünyanın en mutlu boncuğu kimdi bilin bakalım beyler... -
-
1.
+201eylülün son lafına ben bile bi hoş oldum sigara kendiliğinden yandı amk
-
-
1.
+36iste bu samimiyeti seviyorum panpa kap sukunu :D
-
2.
+13323 gün sonra şuku vermek için girdim panpa
-
1.
-
2.
+9ulan :D
-
3.
+9ahahah lan varya
-
4.
+10Ömer senin klavyeni gibiyim o nasıl bi son kısımdı lan, ablamı hastaneden çıkartmaya haa, waaaoow dedim tüylerim diken diken oldu amnk. Yeraltı baykuşu yeminle bastım kahkahayı, gecenin bu saati açlıktan gurulduyom okumayı da bırakamıyom amk, senin entariye de benim sigara kendiliğinden yandı amnk :D
diğerleri 2 -
1.
-
18.
+106 -1*Tümünü Göster
deli gibi bağırıyordu bunları anlatırken,
cemil usta bile giremedi araya.
-bende bıraktığın bu kadar iz varken öylece çekip gidebileceğini mi sanıyorsun ha? dedi
-gidicem abi. dedim
-göndereni gibsinler, abini gibsinler, hadi bakalım. dedi
ağlıyordum.
hüngür hüngür ağlıyordum.
-ne o, şimdi de kız gibi ağlıcak mısın ha? de kendisi de ağlamaya başlamışken.
-sen de ağlıyorsun. dedim
-ağlamıyorum lan ben, kancık mıyım ben senin gibi ağlıyım, ben gitmeye, ben kaçmaya çalışmıyorum ki ağlıyım, ben senin gibi kahpe miyim ulan diyerek bağıra bağıra ağlıyordu emrah.
onu hayatım boyunca ilk defa böyle gördüğüm için o an yaşadığım acının tarifi yoktu.
-hoşçakalın. dedim onlara 1 defa bile sarılamadan.
-bak hala ne diyor ya. diyerek üzerime çullandı emrah.
ama bu sefer tartaklamıyor hiç acımadan vuruyordu.
karşılık vermedim.
hırsını başka türlü çıkartamayacağını bildiğim için gerekirse oracıkta ağzımı yüzümü kırmasına izin verebilirdim, ama cemil usta izin vermedi buna.
araya girdi.
tuttu emrahı.
-usta bırak. dedi emrah.
-dur emrah. dedi cemil usta.
-usta gidicem diyor ya, bi şey de ya usta. dedi çocuk gibi ağlayarak emrah.
çaresizce şikayet ediyordu çocukken bile yapmadığı gibi şimdi beni cemil ustaya.
-bırak gitsin evlat. dedi cemil usta emrah'a.
hepimiz pür dikkat kesildik.
son noktayı her zaman olduğu gibi yine cemil usta koyacaktı.
-giden dönmez geri evlat. herkes yarın bi şeyini kaybedecek sende. ben oğlumu kaybedeceğim. oğlum mutlu olacaksa ben varım evlat. var git yoluna. bak bir güzele sataştın için yandı, içimizi yaktın. gittiğin yerlerde kimseye sataşma emi evlat. dedi cemil usta bana sımsıkı sarılırken.
bunları yazarken gözümden akan yaşların bile tarifi yok ki size o anı nasıl anlatayım.
içim yanıyordu.
bu kadar zor olacağını bilemedim.
sonra gamze sarıldı göz yaşlarıyla bana.
-kendine iyi bak. diyebildi sadece.
-birbirinize iyi bakın. dedim emrah'ı kastederek cemil usta'dan bile çekinmeden.
emrah'a baktım. o bakmadı bana. uzaklara doğru bakıyordu.
bu siniri çok zor çıkaracaktı, bana atmış olduğu yumruklarla sadece prova yapmıştı.
ama yapacak bi şey yoktu.
cemil ustanın da dediği gibi,
bazı şeyler sadece öyle olması gerektiği için öyle oluyordu.
-abi. dedim emrah'a.
-bakmadı emrah.
-abi ben bu yola baş koydum, çok acılar çekerek gidicem abi, sen istesen de istemesen de gidicem. denedim abi, olmadı. yandım. zor durdum ayakta. ablama vermiş olduğum bi söz var abi, eğer gitmezsem tutamam o sözü, eğer kalırsam yanarım burda, gözlerinizin önünde ölürüm, inanırım eylül'e, kapılırım aynı yalana ve her gün ölürüm abi ve bir ölüden vermiş olduğu sözü tutmasını bekleyemezsiniz abi. beni güle oynaya gönder demiyorum abi. istesen de yapamazsın, o gösterdiğin, göstermediğin izlerden bi o kadar da bende var. benim için kolay mı sanıyorsun. son defa sarıl şu kardeşine. bir de sen öldürme be abi. dedim
cümlemin bitmesiyle emrahın yaşlı gözlerle dönüşü bir oldu.
sımsıkı sarıldı bana. "kardeşimmm" diyerek sarıldı bana. uzun süre kaldık öyle.
"kendine iyi bak, umut'a iyi bak" diye diye ayrıldı sonra. -
-
1.
+1 -4ilk şuku
-
2.
0Yetişemedim ilke bu sefer.Ama olsun abi gözümden bir damla yaş geldi bu partı okuyunca
-
3.
+1biz bu yola baş koymuşuz ölürüm güneşim ölürüm güneşim
-
4.
0Benimde abi ağlıyorum ciddi ciddi
-
5.
+4Erkekler de ağlar be.. Hem de en delikanlısı bile..
-
6.
+2final gecesi hala şuku yazanların anasını gibiyim okuyun işte huur çocukları yeter daha
-
7.
0Kardesimmm çok koydu beee...
-
8.
0dayanamadım lan ağladım amk
diğerleri 6 -
1.
-
19.
+104*
Saat akşam 9'a geliyordu beyler.
Cemil usta yukardaki sotesine çıktı.
Biz de aşağıdan "hayırlı akşamlar" usta diyerek çıktık dükkandan.
Tam şöför koltuğuna oturacaktım ki Emrah anahtarı istedi.
itiraz etmeden verdim, sağ ön koltuğa bindim.
Önce bizim eve doğru gittik, Şirintepe'ye sonra stada doğru sürdü arabayı Emrah.
Arabayı sürerken bana trafik kurallarını anlatıyor, bak burdan geçerken şuraya bak, bak bu işaret bu demek oluyor, bak bu yolda 70'i geçme, bu kavşağa sağa girme derken neredeyse tüm izmit'i dolandık. Saat 12'ye geliyordu.Ben tamam anladık amk demesem belki sabaha kadar gezecektik öyle.
Önce bir benzinliğe çekip şimdinin parasıyla 100 liralık benzin aldı depo neredeyse dolmuştu.
Ben "olum ben alırım amk" desem de giblemedi beni.
Sonra tekrar şirintepeye doğru gittik, kendini eve bırakıp arabadan inerken "sen bana lazımsın, dikkatli ol giberim belanı" dedi sadece. mesajı almıştım.
Mahallenin aşağısındaki durağa gittiğimde saat 12:30 a geliyordu.
Rüstem Abi beni ayak üstü diğer şöförlerle tanıştırdı.
Hepsi kendi halinde adamlardı.
Aralarında babamı seven de vardı sevmeyen de.
Ama Allah'tan babam buraları komple terkederken bi tek Rüstem abiye takmıştı.
Çabucak girdim aralarına, kabul gördüm. -
-
1.
+1helal olsum
-
1.
-
20.
+104*Tümünü Göster
eylül'ün boynundan çok yüreği yanmıştı bu hareketime
-ömer yalvarırım dinle, sakin ol, her şeyi anlatıcam. dedi eylül
-ben sana o şansı 1 defa verdim eylül, o da 5 yılımıza mal oldu. bırak da kalan ömür benim olsun. bırak da kalan ömrüme Güneş doğsun. dedim
-tamam git, kolyeyi ver de öyle git hadi. dedi eylül
-sen buna layik değilsin. dedim
-ömer ver onu. dedi hıçkıra hıçkıra ağlayarak.
o an ben ağlamıyordum, tıpkı ablam öldüğündeki gibi güçlü durmak zorundaydım.
bu sefer güneş ve merye'ye verdiğim sözleri tutabilmek için güçlü durmalıydım.
içimden bi şeyler kopuyordu ama tutuyordum kendimi,
ağlamıyordum.
eylül ikimizin yerine de yapıyordu fazlasıyla zaten bunu.
-ömer boncuğu ver. dedi eylül yüksek sesle.
vermedim
-ömer, boncuk. dedi eylül avazı çıktığı kadar.
vermedim
-ömer boncuğu ver, yalvarırım. dedi
vermedim
-boncuk, ömer ver şu boncuğu. dedi
vermedim
-boncuk, ömer, ömer, boncuk, boncuk, ömer. diye feryat etti eylül.
onu ilk defa bu denli şiddetli ağlarken görmüştüm.
bu kolyenin onun için bu kadar anlamlı olduğunu bilmiyordum.
ama o kolyeyi vermedim.
içimdeki çoğu şeyi o mahallede bırakarak,
arabaya bindim ve içim parçalanarak bastım gaza.
"ömer boncuğu ver, boncuk, ömerrr" diye bağıran eylül'ü son gördüğüm yer dikiz aynası oldu.
o yıllar boyu sevinçle işten gelmesini beklediğim o sokağın köşesinde,
işte orda öldürdüm ömer'i ben.
orda bıraktım tüm sevdalarımı,
orda bıraktım ben bütün dostluklarımı,
orda bıraktım ben bütün anılarımı.
içime akıttım göz yaşlarımı,
o gün 2 güzel yüreğin sorumluluğunu aldım ben,
o 2 güzel yürek güvendiler bana.
ben onların, onlar benim can yoldaşım olacaktı bundan sonra.
eylül'ün de dediği gibi belki de hayırlısı olan üzülmemizdi.
üzülmüştük,
çok üzülmüştük hem de.
benim arabanın torpidosundan aldığım defteri koltuğun üzerine koymuştum.
güneş'in de merve'nin de henüz nereye gittiğimize dair en ufak bi fikri yoktu.
çevre yoluna çıkmıştık ki.
-ömer amca. dedi merve.
-efendim. dedim yüreğim el verdiğince neşeli olmaya çalışarak.
-senin adın boncuk ömer mi? dedi...
-hayır, onu da nerden çıkarttın. dedim
-peki neden o kız senin arkandan "boncuk ömer" diye bağırdı o zaman. dedi...
cevap veremedim.
ve o günden sonra boncuk Ömer'dim artık.
deftere son bir kaç satır daha ekleyerek onu bir zaman sonra eylül'e vermek için sakladım.
ve o gün boncuk Ömer gitti, hikayesi de bitti beyler... -
-
1.
+4Video geliyor beyler hazır olun
-
2.
+6ebeni gibim yaAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaa
-
3.
+4vay avradını gibeyim :(
-
4.
+4Abi naptın sen ya
-
5.
+6hikayesi bitti ne demek amk gelişme ver çabuk hadi
-
6.
+3Yapma abi bee mutlu musun simdi
-
7.
+1Ağladım ağlıyorum vallahi ağlıyorum bin şu mübarek ayda bize yaptığın şey doğru mu muallak yaraları olan insanlarız bize böyle gelme bin bırakma bizi ipne
-
8.
+2Biraz merveyi de anlat moral olsun
-
9.
+3Benim de bu cihandan gidişim bir güzelden ötürü ah ustam ah
-
10.
0Boş koy be Ömer
diğerleri 8 -
1.