*
elim ayağım titredi lan beyler.
normalde mesajı anında okumam lazımdı di mi.
ama okuyamadım işte.
zütüm yemedi direk açmaya
öyle bakıyordum ekrana.
emrah durumu farkedip kafasını telefonun ekrarına doğru uzattı.
-açsana olum mesajı. dedi bana bakarak.
yine kitlenmiştim amk.
-ver amk şunu ver. diyerek telefonu aldı elimden.
mesajı açtı.
emrah mesajı okumaya başlamıştı.
ondan bi tepki bekliyordum.
henüz bi şey dememişti.
hala okuduğuna göre uzun bir mesajdı.
mesajın sonunda doğru yüzünde bi tebessüm oluştu.
-al beynini gibtiğim al da kendin oku. dedi
telefonu bana uzattı.
ekranda uzun bir metin vardı.
ama çift gördüğüm için çok zor okuyordum.
"bu gidiş benim için de çok zordu. ama gitmem gerekiyordu be ömer. senin bana verdiğin sözü tutabilmen için benim şimdi gitmem gerekiyordu. (hatırlamayan binler için verdiğim söz: "seni asla bırakmayacağım") çok plansız, çok zamansız girdin hayatıma. ama ben de engel olamadım buna, açtım kapılarımı, ben aldım seni içeri, ama şimdi zamana ihtiyacım var dersem beni yanlış anlarsın, biliyorum. Sadece kafamı toparlamama izin ver. Senin yanındayken aklım hep sende olduğu için yapamadım bunu. Gerçi uzaktayken de öyle olacak ama bırak sorunlarımı çözüp geleyim sana. Beni bekle desem bekler misin Ömer..?"
yazıyordu.
beklemez miydim amk.
ömrümün sonuna kadar beklerdim.
o kayığın içinde o soğuğun altında yine beklerdim.
içim hala acıyordu ama yüzümde istemsiz bir tebessüm oluşmuştu.
bu sefer emrah açtı kollarını.
kocaman sarıldık birbirimize.
ikimiz de gülüyorduk.
eylül'ün dönecek olmasını gülüşlerimizle kutluyorduk.
-gelir di mi, abi. dedim emrah'a.
-bu mesajdan sonra isterse gelmesin, gerekirse gider sorunlarını çözer, kolundan tutup getiririz. dedi.
emrah'tan bunu duymak güç verdi bana,
ama yine de içim sıkışıyordu.
mutluluk ve hüznü aynı anda yaşıyordum amk.
o saniyeden sonra yapacağım tek şey eylül'ün gelişini beklemek olacaktı.
aradan 2 dk kadar geçmişti ki birden dönüp uzaktaki banka baktım,
boştu.
"daha gelmemiş" dedim içimden.
ama "gelecek" diye teselli ettim kendimi.
mesajı 2. okuyuşumda tam olarak anlamıştım ama belki 12 defa daha okumuştum.
her okuduğumda gülüyor, her seferinde "bekleyeceğim" diyordum.
bi kadeh daha koyduk çay bardaklarımıza. hüp diye içiverdik bu sefer mutluluktan.
derken bir mesaj sesi daha geldi. heyecanla telefona baktım.
yine eylül'dendi. bu sefer direk açtım mesajı.
"beklemeyecek misin..?" yazıyordu.
ben o şokla ilk mesajına cevap vermem gerektiğini bile düşünmemiştim.

*
-kalkalım mı abi. dedim
-kalkalım. dedi
onun bardağı boştu, "yine ne ara içti amk" diye geçirdim içimden,
benim bardağın yarısı duruyordu.
emrah "bırak kalsın" dese de dinlemeyip onu da fondip yaptım yüzümü buruşturup.
şişede biraz daha rakı vardı.
önce bardakları deniz suyuyla çalkaladık.
ve tahtanın altına koyduk.
rakıyı atmaya kıyamayarak onu da aynı yere zulaladık.
geri kalan yarısı yenmiş yoğurdu ve plastik kaşıkları da poşeti koyup çöpe atmak için yanımıza aldıktan sonra atladık kayıktan.
önce elimizdekiler en yakın bankın ordaki çöpe attık,
sonra da arabaya doğru yürümeye başladık.
ben cebimden anahtarı çıkartıp şoför koltuğuna doğru hareklenmiştim ki
-hop, ağır ol bakalım. diyerek tek hamlede aldı emrah anahtarı elimden.
-amk sanki sen içmedin. desem de sürmeye hiç mecalim olmadığı için ısrar etmedim.
arabanın etrafından dolanıp sağ ön koltuğa oturdum.
emrah arabayı çalıştırdı ve sahil yolundan eve doğru sürüyordu.
Seka'nın ordak geçmiştik ki yolun ortasında elindeki fenerle bize sağa çek işareti yapan trafik polisini gördük.
-şimdi sıçtık. dedim
emrah bi şey demeden sağa çekti.
camı indirdi.
trafik polisi önce emrah'ı sonra beni süzdü.
-arkadaş iyi mi diye sordu. trafik polisi baygın bakışlarımı farkederek.
-alkol aldı biraz ama iyi. dedi emrah.
"sanki sen almadın" dedim içimden.
-ehliyet, ruhsat. dedi polis.
elimle ruhsatın yerini gösterdim.
emrah cüzdanından kendi ehliyetini çıkarttı ve ruhsatla beraber polise verdi.
diğer polis elindeki alkolmetre ile geldi.
emrah'a üfletti.
-bi de ben üfliyim de kapışalım. dedim emrah'a züte giren zaten girdi diyerekten.
önce emrah sonra da polis sinirli bi şekilde baktı.
elinde alkolmetre olan polis
-temiz. dedi
şaşırmıştım.
-nasıl temiz amk ya. dedim sadece emrah'ın duyabileceği bir şekilde.
-bi sus amk ya. dedi
normalde o kadar da mal değildim ama alkolün etkisiyle ne düşünüyorsam sorgulamadan söylüyordum direk.
ama emrah sinirlendiği için dediği gibi yaptım ve sustum.
-trafik sigortanızın tarihi geçmiş, cezai işlem uygulamak zorundayım. dedi polis kibarca.
torpidodan bi ceza kağıdını çıkartıp
-geçen gün kestiler memur bey, 2 hafta süresi var, halledicem. diyebildim zor da olsa.
-tamamdır, gidebilirsiniz, iyi akşamlar. dedi polis ceza kağıdına baktıktan sonra.
-iyi akşamlar memur bey. dedi emrah.
tam camı kapatıp gidecektik ki
-arkadaşa daha fazla içirmeyin. diye malca bi espri yaptı polis. emrah yalandan tebessüm etti.
o an bişey demedim.
emrah arabayı çalıştırdı ve hareket ettik.
-sana mı sorucaz amk, içerim içmem, sana ne amk. diye artistlik yaptım arkasından.
-ya bi sus amk. dedi emrah.