*
ben tahtanın altındaki bardakları ve rakı şişesini yokladım elimle.
yerli yerinde duruyorlardı.
emrah'a "içelim mi diye" şaka yapmak için dibinde belki 1 duble rakı bıraktığımız şişeyi bakmaan kaldırdım havaya.
ama şişe boştu.
-ne oldu lan. dedi emrah
-bi şey yok abi. dedim içimden "yanlış hatırlıyorum herhalde diyerek"
benim ona yapacağım şakayı o bana yaptı.
-ne o canın mı çekti lan. dedi
-yok abi dibinde vardı da ona baktım. dedim
-şişe boş olum görmüyor musun. dedi
-ben de ona şaşırdım abi. dedim
-buğarlaşmıştır belki. dedi boş bulunarak.
-şişenin ağzı kapalı amk mal mısın. dedim
-ne biliyim öylesine dedim, gibtir et. dedi
aklım takılmıştı ama o an üstelemeyecektim.
öyle dalgın dalgın oturuyorduk ikimiz de.
benim aklım bi ablama gidiyor bi eylül'e kayıyordu.
bu sefer ben önce arayıp haber vereyim diyerekten telefonu istedim emrah'tan.
çıkarıp verdi söylenerek.
-ben veririrm kontör parasını. dedim muallakliğine.
-kontörüne sokayım amk sevgilin var telefonun yok hala. dedi
-abilik yap da al bi tane o zaman amk. dedim
-al bu sende kalsın o zaman, beni arayan soran yok zaten amk. dedi ciddi ciddi.
-ben nasıl arıcam o zaman seni amk. dedim
-cemil usta'dan ararsın amk. dedi
-cemil usta'yla konuşmuyorsunuz ki? diyerek lafı dolandırıp asıl mevzuya getirmiştim.
yüzü düştü direk.
ama yüzünün düşmesine sebep olan tek şey cemil usta'nın tokadı değildi.
-abi? dedim
-ney lan. dedi
-gamze nerde şimdi? dedim
-benim tamamlayamadığım işi cemil usta tamamladı, aldı zütürdü gamzeyi. dedi
gamze derken harbiden ses tonu değişiyordu.
emrah'ı ilk defa böyle gördüğüm için harbiden şaşırıyordum.
dayanamadım ve,
-abi? dedim tekrar.
-he amk. dedi
-bu gamzeyle.. dedim
-eeee? dedi kaşlarını çatarak.
-sen? dedim çekinerek.
-devam et amk bakalım ne yumurtlıyacan. dedi aslında ne sormak istediğimi anlayarak.
lafı daha fazla uzatmadan
-abi sen bu kızdan hoşlandın mı acaba? dedim
-senin ağzını yüzünü giberim, bunu sormak için mi buraya getirdin beni. dedi
-bizi buraya sen getirdin. dedim
emrah her zaman olduğu gibi panik halinde düşünememiş saçmalamıştı.
2-3 kemküm ettikten sonra ben aslında bildiğim cevabı dolaylı olarak da olsa almıştım emrah'tan.
eli ayağına dolanmıştı.
saçma sapan hareketler yaptı bir süre.
sadece onu izliyordum.
utanmış olduğu her halinden belli oluyordu.
-ben aldım cevabımı abi. dedim daha fazla kasılmasın diye.

*
-iyi bari içmemişsin bugün. dedi beni koklayarak.
birden bi rahatlama gelmişti.
"aslında içki olsaydı tam içmelik gündü" dedim içimden.
-evet seni dinliyorum? dedi
başladım anlatmaya.
gamze'yi, cemil usta'yı, emrah'ı her şeyi anlattım en ince ayrıntısına kadar.
hiç bölmeden heyecanla dinledi beni. anlattıklarım bitince,
-bi arayayım da hayırlı olsun diyeyim emrah'a. dedi cebinden telefonu çıkarıp.
-saçmalama. diyerek tuttum elini birden panikle.
-şaka yaptık be aman sen de. dedi gülerek.
bıraktım elini.
yaptığı şakanın gerçek olma ihtimali bile yüreğimi ağzıma getirmeye yetmişti.
emrah belki eylül'e bi şey demez,
ama ona anlattığım için kim bilir üzerimde hangi fantazilerini denerdi.
bi süre sessiz kaldık ikimizde. ara ara göz göze geldik.
bazen o kaçırdı gözlerini, bazen de ben.
hiç bi şey yapmıyordum ama hiç sıkılmıyordum lan beyler.
ölene kadar öyle durmaya razıydım yemin ederim.
huzurluydum bi kere.
onun yanındayken çok huzurluydum.
bu benim için fazlasıyla romantik olan dakikalar eylül'ün lafa girmesiyle bölündü
-ömer? dedi
-efendim. dedim
-ben sana bi şey dicem. dedi çocuksu bir edayla.
-dinliyorum. dedim
-ben seni çok özlüyorum gün içinde. dedi
kulaklarıma inanamamıştım amk.
ben de özlüyordum ama gibsen söyleyemezdim henüz,
ama o söylemişti.
delikanlı kızdı amk,
çekinmeden söylemişti.
yüzümde o aptal gülümsemenin belirmesi uzun sürmedi.
en azından "ben de" diyebilmeyi çok istedim ama bi türlü çıkmadı ağzımdan, tak var gibi çekindim, söyleyemedim amk.
-taksiye çıkmasam sabahları yanında olurum ama biliyorsun eylül çalışmam lazım. dedim birden ciddileşerek.
-canım biz de sana işe gitme demiyoruz ya. dedi
-eee ne diyorsunuz o zaman eylül hanım. dedim
-bi telefon mu alsan artık kendine, hani özledikçe arasam, sesini duysam mesela. dedi
mantıklıydı ama yelkenleri suya indirmedim hemen.
her türk erkeği gibi
-bakarız. dedim
-pufff. diyerek ellerini bağlayıp küsen çocuğu oynuyordu.
-yaparız. dedim hemen ardından.
yüzündeki sahte üzücük kaybolmuş yerini gülücüğe bırakmıştı.
dayanamayarak bi makas aldım yanağından. önce,
-ufff acıttın. diyerek sıktığım yeri ovalasa da sonradan gülüvemirmişti
ona masumca dokunmak benim de hoşuma gitmişti.
çok mutluyduk o an lan beyler.
derken eylül sandalye'nin orda bir şey gördü,
gözleri kocaman olmuştu,
baktığı yere doğru baktığımda "hasgibtir" diyebildim sadece...