*
Dolandırıldığını henüz söylememiştim.
Şüpheleniyordu ama hala "acaba çocuk adresi mi bulamadı diyordu"
Planımı uygulamaya koymuştum bile.
-Büyük ihtimalle çocuk adresi bulamadı. diyerek onayladım.
-Bak şöyle yapalım, siz boşuna burda beklemeyin, eve çıkın, ben zaten şu karşı duraktayım daha benim sırama da çok var. dedim.
(Yine yalan söylemiştim beyler, sıra belki 2. kez yine bendeydi)
Boş gözlerle mal mal bana bakıyordu, ne yapacağını bilemiyordu.Ben sessizlikten istifade ekledim;
-Eşyalarınıza göz kulak olurum, muhtemelen şu 2. kattaki perdesiz eve taşındınız, camı açık bırakın çocuk gelirse ben aşağıdan sesleneyim size, gelmezse başka bir çaresine bakarız. dedim
-Haklısın galiba, boşuna beklemenin gereği yok. dedi
Ve çantasındaki anahtarla binanın giriş kapısını açtı, içeri girdi.
Tam kapanacaktı ki kapıyı tuttum ve...

yatıyorum beyler, iyi geceler, yarın akşam devam ederiz

reyiz böyle olmuyo bak güya 1e kadar yazıyodun

Devam et yarın boncuk reyiz beklemedryim

cezerye boncuk panpam

akşam 10 da devam edicem beyler

Geç kalma boncuk ömer bekliyoruz seni

rampapapm bekliyoruz panpa

iki part salıp çıkıyorum beyler

*
-Eee peki ben size ne diye sesleneyim. diye sordum.
-"Pişt" de bakarım ben. dedi göz kırparak ve merdivenlerden yukarı çıktı.
Hatun bulduğu her fırsatta makara yapıyordu benle.
işin garibi taşağa sarılmak ilk defa bu kadar hoşuma gidiyordu.
Ama ben de az anasının gözü değildim.
Şimdi sıra bendeydi.
Dediğim gibi yaptım.
Durağa yürüdüm, çardağa oturdum.
Rüstem Amca;
-Olum seni özel isteyen müşteriler oldu, nerdesin amk, 1 saat muhabbet mi edilir. dedi hafif sinirli bir ses tonuyla.
-Arada yok çekelim de diğer arkadaşlara da ekmek çıksın. dedim. Duraktaki diğer arkadaşların "doğru söylüyor amk" diye gülüşmeleri arasında ortamı yumuşattım.
Bizim kız eğer beni uğraştırmadan adını söyleseydi ben de onu uğraştırmadan 5 dk sonra duraktaki arkadaşlarla eşyalarını yukarı taşıyacak, kendi çapımda küçük süprizler yapacaktım.
Ama binliği o başlatmıştı.
Aradan 10 dk kadar geçti.
Bizim mahallenin veletleri durağın ordan geçerken "Pişşşt" diye bağırıyordum yüksek sesle.
Hatun cama çıktığında da hiç oralı olmuyor çocuklara "abinler nerde lan", "napıyon olum nerelerdesin, görünmüyorsun","okul nasıl gidiyor lan" tarzı gerekli gereksiz sorular soruyordum.
En az 5 defa çıkarttım hatunu belirli aralıklarla cama.
Ona bakmadığım için ne tepki verdiğini bilmiyordum.
Ama acayip keyif alıyordum.
Aradan 5 dk geçtikten sonra yoldan geçen başka bir velede daha "pişt" diye seslendim.
Çocuk efendim Ömer abi diyerek yanıma geliyordu.
Ama bizim hatun cama çıkmadığı için ben bana doğru gelen çocuğa hala "pişt" diye sesleniyordum.
Çocuk yanıma kadar geldi ama hatun hala çıkmamıştı cama.
binlik yaptığımı sonunda anlamıştı ve oltaya gelmiyordu artık.
Ben de daha fazla takunu çıkartmamaya karar verdim ve planımın 2. aşamasına geçmiştim...

rezzzzzzz kanka buralar değerlenecek demedi demeyin amk

omeerrr ben muallakler rezz ahuahu

*
Duraktaki abileri mevzu var diyerekten çardağa topladım.
-Bakın şimdi abiler, mahallemize yeni taşınan bu kıza yardım etmemiz lazım, şu kapının önünde duran eşyaları 2 dk da sessiz sedasız 2. kata çıkartıcaz. Gönül işi, kırmayın şu kardeşinize. dedim
Bi kaç bin "olum gibtir git işimiz gücümüz var" dese de onların da gece nöbetlerini devralarak ikna ettim.
Abiler siz bekleyin ben sizi çağırıcam diyerek binanın önüne geldim.
Aşağı kapı kilitliydi.
Açılmasını bekliyordum.
Aradan çok geçmemişti ki veletlerden biri elinde topla binadan çıktı.
Çocuğun saçını okşayıp kapı kapanmadan yakaladım.
Abilere işaret çaktım ve sallana sallana geldiler.
Bizim kız cama çıkıp eşlayalara bi 5 dk daha bakmazsa her şey istediğim gibi gidecekti.
Önce buz dolabını sırtladık 2 kişi,
Diğer 2 kişi çamaşır makinesini çıkarttı yukarı,
Daha sonra bulaşık makinesi de çıktıktan sonra, televizyon, fırın, ütü gibi küçük eşyaları da ben çıkartıp 2. katın koridoruna dizdim.
Aşağıda eşya kalmamıştı.
Bizimkilere el işareti yaptım ve sessiz sedasız binadan çıkıp durağa geçtik.
Henüz tanışmadığım aşkımın kapısını çalmak saygısız olur, ayıp olur diyerekten ben de geçtim durağa.
Başladım "pişt, piişşttt" diye bayırmaya.
Harbiden çıkmıyordu cama.
Camın tam altına geldim.

*
"Kız harbiden pişşşttt" diye bağırıyordum mal gibi.
Ağzım, yüzüm kaymıştı "pişşt"lemekten.
Yaptığım binlik elimde patlamamıştı.
"Pişştt ulannn pişt" diye seslenmiştim ki gülerek
-ne var be ne var. dedi anında cama çıkıp.
Belli ki cama yakın bekliyordu ama göstermiyordu kendini.
O gülümseme camdan kafasını uzatır uzatmaz kayboldu binler.
-Eşyalar nerde. dedi
-Bilmiyorum ki müşteri geldi yakın mesafe, onu zütürdüm geldim 5 dk, geldim baktım yoktu, ben de eleman geldi taşıdı sandım, onu soracaktım. dedim
-Kabahat bende, ne diye güvendiysem sana. dedi
O lafa üzülmüştüm ama yaptığım binlik gereği üzerime alınmamam gerekiyordu.
Öyle de yapmıştım.
Muhtemelen aşağıya gelmek için evden çıkacak,
çıkar çıkmaz da eşyaları kapısının önünde görecekti.
Aradan 2 dk geçmemişti ki yüzünde utangaç bir gülümsemeyle binanın kapısını açtı.
Ben de gülüyordum bıyık altından.
-Kusura bakma 2 eşyaya sahip çıkamadım. dedim
-Çok komik. dedi
-Eşyaların çalınmış, komik olan nedir. dedim
-Ne hikmetse eşyaları çalan benim kapıya bırakmış. dedi
-Bizim buranın hırsızları biraz maldır kusura bakma. dedim
-Teşekkür ederim. dedi
-Ne için. dedim
-Hırsızlık yaptığın için. dedi
Güldüm.
Tam arkamı dönüp gidecektim ki
-Peki yine hırsızlık işim olursa ne diye sesleneyim ona. dedi
-"Hişt" de o bakar dedim ve o bin gülümsememle durağa doğru yürüdüm beyler.

akşam 10'da burdayım binler.

Aksam burdayız boncuk reyiz hala taksicilik yapıyon mu yapıyosan soracaklarım var

Tamam pmdeyim

ibretlik beyler!!!

panpa 10'u geçirme giberim, beklicem.

rezervuar

süprüz part atıcam birazdan beyler