*
çalan telefonla açtım gözlerimi.
-alo. dedim kimin aradığına bakmadan.
-aşkım hadi hazırlanmadın mı daha. dedi telefonun ucundaki eylül.
-çıkıyorum 5 dk'ya. diyerek telefonu kapattım.
önce güzel bi duş aldım.
sakallarımı kesmeyi düşünsem de eylül kirli sakalı sevdiği için sakallara dokunmadan saçları 3'e vurdum her zamanki gibi.
üzerime kot ve beyaz tshirtümü giydim.
bi kaç parça kıyafet ve dün aldığımız eşyaları da çantaya yerleştirerek çıktım evden.
eylül'ün kapısına çektim arabayı.
duraktakilere uzaktan selam vererek indim arabadan ve binaya girdim.
kapıyı çaldım.
eylül yüzündeki kocaman gülümsemeyle açtı kapıyı.
girdim içeri günaydın öpücüğünü verip.
o kadar mutlu görünüyordu ki sanarsın daha önce hiç tatile gitmemişti.
-tatile gideceğimiz için bu kadar mutlu olacağını bilseydim daha önce zütürürdüm seni. dedim harbiden şaşırarak.
-tatile gideceğim için değil ki bu sevinç akıllım. dedi
-ya ne için. dedim
-sevdiğim adamla tatile gideceğim için. dedi gülerek
mutlu olmuştum amk.
güldüm içimden gelerek.
-nerde kalalım mersin'de. dedim
-bilmem gidince bakarız. dedi
-sen daha önce gittin mi mersin'e. dedim
-hayır sevgilim bi ilki daha senle yaşıcam. dedi sarılarak.
ama bu sarılma deminki gibi masum değildi,
eylül'ün dudaklar ateş hattına girmişti.
istemsiz olarak dudaklarımı ıslattığımı farkedince utandım amk.
-sen daha toparlanmadın mı? dedim kendimi toparlayarak.
-az kaldı. diyerek eylül beni bırakıp valizine döndü geri.
bildiğin kocaman valiz yapmıştı.
sanki 1 ay kalacak gibiydik.
ama yüzü düşmesin diye bi şey demedim.
öyle böyle derken nihayet çıkmıştık evden.
valizi alıp önden indim ben.
bagaja koydum valizi.
az önce yukarda görmediğim hasır şapkasını ve kocaman gözlüklerini takarak indi eylül aşağıya.
tam yazlıkçı olmuştu başıma.
kibarlık olsun diye kapısını içtim ve eylül tebessüm ederek bindi arabaya.
arabanın etrafından dolanıp bindim yerime.
duraktakilere kornayla selam çakarak bastım gaza.
önce yakındaki BP'ye çektim arabayı,
fulledim gazı.
dünden anlaştığımız üzre ikimiz de kahvaltı yapmamıştık ve yolda yapacaktık.
yoldan aldığımız karpuzu yardım müsait bi yerde arabayı sağa çekip.
aldığımız somun ekmeğin arasına da yatırdık beyaz peyniri.
bi ekmekten ıssırıyorduk bi karpuzdan.
elimiz yüzümüz karpuz olmuştu,
eylül bana güldü,
ben ona.
çok tatlı iki salaktık o an.
üzerimizi başımızı batısak da nihayet doyurmuştuk karnımızı.

*
ama hem acelemiz olmadığı için hem de araba az yaksın diye kendimi hız sabitleme moduna almış,
90'ı neredeyse hiç geçmemiştim.
gölbaşında o hiç sevmediğim ihtiyacını görmek üzere durdurdu bizi eylül.
arabada sigara içmesine izin vermediğim için bana atar yapmıştı.
ama istediği kadar kızsın sigara konusunda çok katıydım.
alttan almadım hiç,
benim yumuşamadığımı gören eylül 2. sigarayı içtikten sonra,
-mersin yolcusu kalmasın. diyerek bindi arabaya.
bi kaç dk sonra da aldı gönlümü zaten.
kokusundan rahatsız olduğumu söylediğim için deodorant sıktı üzerine.
her ne kadar "içme" desem de konuyu kapatmak için "tamam" demişti eylül,
ama hiç inandırıcı gelmemişti.
ağzımızın tadı kaçmasın diyerek daha fazla uzatmamıştım.
saat 3'ü geçiyordu biz de ankara'yı.
daha önümüzde 500-600 km'lik yolumuz vardı.
eylül yanımdayken ne yogunluk hissediyordum,
ne de canım sıkılıyordu.
ara sıra vitesin üzerinden el ele tutuşup romantik yaptık,
ara sıra "içimden geldi" diyerek kocaman ve bir o kadar da masum öpücükler kondurdu eylül yanağıma.
çok seviyordum onu.
bir an ayrılık acısı düşse de yüreğime onu da belli etmedim ve belli de etmeyecektik zaten kısacık olan tatilimizi zehir etmemek için.
Aksaray'a kadar durmadan geldik,
Ağaçlı tesislerinde tuvalete girmek için durduk.
arabayı park edip indik.
önce tuvalete girdik eş zamanlı.
çıktıktan sonra yemek için bi şeyler bakınsak da eylül benim "kalan karpuzu gömelim bence, araya gitmesin" fikrimi mantıklı bulmuştu.
arabaya bindik.
acık ileri gidip boş bi yere çektik arabayı.
sabah kahvaltımıza benzer bi şekilde kalan karpuz, kavun ve peyniri hiç etmiştik.
arabaya bindik ve el ele diz dize devam ettik yola.
artık yorulmaya başladığımı hissetsem de gidemeyecek kadar değildim.
mersin'e girdiğimizde saat akşam 10'u gösteriyordu.
ama tatil beldelerine gitmek için 1 saatlik daha yolumuz vardı.
limonlu, erdemli tarafına doğru devam ettim.
gözüm pek kesmediği için durmadım ve kızkalesi, susanoğlu tarafına doğru sürdüm arabayı.
buralar daha canlı geldi gözüme.
daha ilerisinde silifke, taş ucu ve sonra da bitiyordu zaten sahil boyu.
o yüzden daha fazla gitmemeye, bize en samimi gelen yer susanoğlu olduğu için tatilimizi burda geçirmeye karar verdik.
1-2 km uzunluğundaki caddeden, yolun sol tarafındaki denizden ve sağ tarafındaki dükyanlardan, evlerden ibaretti susanoğlu.
küçüktü falan ama şirin bi yerdi.
daha önce mersin'e gelmiştim ama tatil için bu taraflara hiç gelmemiştim.
eylül kadar olmasa da ben de heyecanlanmıştım.
susanoğlunun girişindeki, önünde kocaman "BOŞ PANSiYON" yazan kahvehanenin önünde durduk.
"sen arabada bekle" diye erkeklik yaparak indim arabadan.
kahveci turist olduğumu anlayınca hemen geldi yanıma.
-buyur abi. dedi benden büyük adam