*
önce ben, sonra eylül en son da emrah atladı kayığa.
nevaleyi poşetlerden çıkartıp dizdik ortadaki tahtanın üzerine.
eylül şaşkın şaşkın bizi seyrediyordu.
ben oturduğum yerin altına koyduğum bardakları bulup çıkarttım el yordamıyla,
aldığımız su ile çalkaladım ve ortaya koydum bardakları.
sonra dolu halde bulamayacağımı bilsem de en son kalan yarım rakıyı çıkarttım yerinden.
şişe yine boştu,
ama bu sefer şaşırmamıştım.
bu kayığın sahibi her kimse bizim bıraktığımız rakıyı bitirmeden bırakmıyordu.
biz de adamın kayığını kullandığımız için sorun etmedim.
-demek mekanınız bura. dedi eylül.
gayet mutlu görünüyordu.
-evet. dedim
-ortalıktan kaybolduğunuz zaman sizi nerde bulacağımı öğrenmiş oldum. dedi gülerek.
-şunların ne işe yaradığını biliyor musun. dedi emrah kürekleri göstererek.
-he bi de "kaçarız" diyorsunuz yani öyle mi. dedi eylül
-vallahi yenge çok üstümüze gelirsen kaçarız, yapacak bi şey yok. dedi emrah
tatlı tatlı atışıyorlardı.
emrah önce eylül'ün gelecek olmasını yadırgasa da çabuk alışmıştı ortama.
benim de korktuğum kadar kasıntı bir ortam olmayacak gibi görünüyordu.
sonuçta emrah hayatımdaki en değerli insanlardan biri,
eylül de sevdiğim kadındı.
iyi anlaşmaları zaten lazımdı, iyi anlaşmak için de birlikte vakit geçirmek gerekiyordu.
ilk kadehleri doldurmak için aldım rakıyı elime.
eylül'ün bardağına gelince bize koyduğumuzun yarısı kadar koydum.
-dök dök, elini korkak alıştırma. dedi eylül
içtiğini zaten biliyordum ama rakı başkaydı.
ama itiraz etmedim, dediği gibi yaptım.
hepimize çay bardağının tam ince beline kadar rakı koydum.
bardakların kalan yarısını da suyla doldurduktan sonra o harika beyaz karışımı elde ettim.
aynı anda kaldırdık kadehleri ve tokuşturduk bardakları birbirine.
-neye içiyoruz. dedi eylül
ben içimden "sana" dedim,
belki emrah da "gamze'ye" dedi ama hepbir ağızdan,
-bize içelim o zaman. dedik
keyifliydik, çok keyifliydik.
kıyıya vuran dalgalar beşik gibi sallıyordu bizi inceden.
ama öyle bi ritimle sallanıyorduk ki rahatsız olmanın aksine hoşumuza bile gidiyordu amk.
-eee anlat. dedi eylül emrah'a.
emrah afallayarak baktı eylül'e.
-siz böyle mi rakı içiyorsunuz. dedi eylül
kız haklıydı.
sus pus rakı mı içilirdi amk.
-doğru söylüyor abi, naptın o işleri. dedim emrah'a.
emrah neyden bahsettiğimi çok açık bir şekilde anlamıştı ama salağa yatmayı tercih etti.
-hangi işleri. dedi
-gönül işleri. diye devam etti eylül.
emrah'ı resmen çapraz sorguya almıştık.
emrah önce rahatsız olsa da sonra başladı anlatmaya.
-bilmiyorum, çok karışık, keşke gelmeseydi. dedi emrah.
isim kullanmıyorduk ama tahmin ettiğiniz üzere hepimiz gamze'den bahsediyorduk.
-o nasıl laf abi şimdi. dedim
-ya ne bileyim olum, çok utanıyorum lan ben. dedi

*
-neymiş utandığın şey. dedi eylül
-gamze cemil usta'nın kızı. dedi emrah.
aslında durum gayet açıktı ama eylül ille de söyletmeye çalışıyordu emrah'a.
-eee? dedi eylül
-ne demek eee. dedi emrah
-gamze cemil usta'nın kızıysa ne olmuş yani? dedi eylül.
-cemil usta benim babam yerine koyduğum adam ve gamze de onun kızı. dedi emrah.
-bence buna sevinmelisin. dedi eylül
-manyağım çünkü ben. dedi emrah gülerek.
-bi baba için kız vermek ne zor şeydir bilemezsin ve o baba için damadı olacak kişi oğlu gibi bildiği biriyse deme onun keyfine. dedi
bir an emrah ile göz göze gelmiştik.
eylül haklıydı amk.
biz hiç böyle düşünmemiştik.
ama ne olursa olsun yine de çok zordu, emrah haklı olarak kendisini cemil ustaya ihanet etmiş gibi hissediyordu, eylül belki anlamıyordu ama ben çok net anlayabiliyordum.
çünkü emrahı da cemil ustayı da çok iyi tanıyordum.
-neyse kapatalım bu konuyu, keyfimiz daha da kaçmasın. dedi emrah.
-bence daha yeni keyiflenmeye başlıyorduk ama sen bilirsin. dedi eylül.
ikinci kadehleri doldurmuştuk.
eylül de en az bizim kadar seri içiyordu.
nerdeyse aynı anda bitirdik 2. kadehleri de.
benden önce elini attı şişeye ve 3. kadehleri koydu eylül.
biraz ablamdan, biraz annemden, biraz benden biraz ondan ve herşeyden biraz biraz meze yaptık çilingir soframıza.
ara ara eylül'le göz göze geliyor, gülümsüyorduk.
annem merak etmesin diye cebimden telefonu çıkarttım annemi aramak için.
telefonun saati 11'i gösteriyordu.
aradım annemi.
uzun uzun çaldırdım ki neyseki açıldı telefon.
-alo. dedi annem uykulu uykulu. bu saate kadar merak edip aramamasının sebebi şimdi belli oluyordu.
-annem. dedim
-ömer. dedi
-anne emrah'layım ben, biraz geç gelicem, haberin olsun, merak etme. dedim
-nerdesiniz. dedi
-sahil tarafındayız. dedim
-tamam, üşümeyin ama. dedi
-tamam anne. dedim ve telefonu kapattık.
3. kadehleri de yuvarladıktan sonra alkol etkisini göstermeye başlamıştı.
-off off. dedi emrah sesli bir şekilde.
-ne oldu abi. dedim
-keşke gamze de burda olsaydı. dedi emrah.
-ne iyi olurdu. dedim
-gidip alıp gelelim. dedi eylül
emrah'ın bir anda gözleri büyüse de fikrin saçma olduğunu idrak etmesi çok kısa sürdü.
cemil usta bizi giberdi.
üstelik alkollüydük de.
-neyse başka zaman inşallah. dedi emrah.
bi süre sessizlik oldu.
herkes kendi derdini düşünüyordu içten içe muhtemelen.
emrah uzaklara dalmıştı.
ben yanımdayken bile eylül'ü düşünüyordum