Vay amk yav

Otobüs koltuğuna binip Buse'ye birkaç saat sonra orada olacağımı ve vardığımda ona haber vereceğimi, beni almasını söyledim. Bunları yaptıktan sonra telefonumu cebime koyarken telefon çalmaya başladı, abim arıyordu. O telefonu açtığımda tekrardan acı çekeceğimi, ızdıraplar içinde pişmanlıklar duyacağımı biliyordum, açmadım. Cebime koydum.

Muavin otobüsün kalkacağını haber verdi ve otobüs hareketlenmeye başladı. işte o arada telefonuma mesaj geldi. Açmamam gerekiyordu artık yeni bir serüven benim için başlamıştı ama içgüdülerime yenik düştüm ve o telefonu açtım.

Rezervasyon

Rezerved

Rezerve

Yaz panpa bekliyoruz

Prim vermeyin huur cocuğuna çomar bu

Edit:Gerçekler bunlar amk niye cuguluyonuz

Rez alırım kardeşim gerçekse büyük geçmiş olsun senle yaşıtız gibi bende bizde bişeylerin farkındayız önemli olan o hep ezdiğimiz onbirinci nesil kardeşlerimize bunu anlatmamız yeterki onlar anlasın yeni ergenliğe giren dolu yeterki bu kardeşlerimiz anlasın başka bişe istemiyorum çamurdanda olsa abi abidir anne annedir babada babadır bunu bilmeleri lazım çünkü hepimiz geçtik o yollardan devam etmen dileğiyle...

Orada yapmanız gereken şey. Geri dönüp abinizle beraber annenizin olduğu hastaneye gitmektir. Ben bunu yapmadım beyler. Kahretsin ki yapmadım. Abim bu sözü dediğinde anlık bir duraksama yaşadım ama yoluma devam ettim. Ona ve anneme karşı hiç dinmeyen bu öfkem ben farkında olmadan aslında nefrete dönüşmüştü. Bunca zaman size bakan, kendi kanınızdan olan birine karşı nefret. Bir diğer adı da nankörlük. Ben yolumda giderken arkamdan bağırmaya devam ediyordu. Büyük ihtimalle hakaretler ediyordu ama bunu umursamamaya çalıştım. Benim artık buradaki hayatım bitmişti.

Gözyaşlarımla beraber takside otogara giderken kendimden nefret ettim beyler. Ama onlara olan nefretim kendime olan nefretimden daha fazlaydı ve bu beni hataya sürüklemeye devam ediyordu.

Rezz sora okurum

Birazrezzers

Rez biladerim

Ah be hocam

Rezzzz okuruz bakalim

Rezerve okurum

Otogara gitmeden önce mezarlığa gittim. Gözyaşlarımı orada akıttım ve sözümü verdim. Artık bu gözyaşlarım babam için akmayacaktı. Kendimi babama kanıtlamıştım ve onu utandırmayacaktım. Mezarlığın çıkışında karşımda abimi gördüm.

+Beni ve annemi görmeden bir yere mi gidiyordun ufaklık?

-Ufaklık dediğin çocuk LYS'den alnının teriyle çıktı. Mezarında yatan bu adamı utandırmadı. Peki sen ve annem ne yaptınız ha? Babamın ölümünde, bu mezara yatmasında ortaklık yaptınız.

+Burak, ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin?

- 4 sene önce sana sorduğum o gün beni başından vura vura attın, tehditler savurdun! Söylesene gerçekten sizin babamın ölümünde pay sahibi olmadığınıza nasıl inanayım söyle!!! O gün kendime bir yemin ettim. Size muhtaç olmayacaktım ve o gün geldi işte size muhtaç değilim. Şimdi çekil yolumdan.

Abimi ittirip yolumdan çekilmesini sağladıktan sonra arkamdan şunu söyledi.

+Burak annemiz hastanede!!

Rezerve

Rezerved

pardon pnp anancilik yapmiştim hikayeyi okuyunca düzelttim affet pnp zor bir hayat gecirmişsin geçmiş olsun

Okurum rez