Kardeşim baskın özelliğim yok canımı sıktın

Abimin yazdığı mesaj aynen şöyleydi.

-Bak Burak gerçekleri senden sakladığımızdan dolayı bize kızgınsın biliyorum kardeşim. O hissettiklerini emin ol çok iyi anlıyorum. Ama şunu bil babamın öldüğü o gün ben senin şu anki yaşadığın durumdan kat kat daha kötü bir haldeydim. Babamızın nasıl öldüğünü söylemememiz, babamız öldükten sonra başka bir yere taşınmamız ve dedemizin bizi suçlaması. Bu senin içindeki şeytanı besliyor biliyorum ama ne olur o şeytana yenik düşme. Emin ol babamın ölümünden biz sorumlu değiliz. Gel konuşalım, sana bu sefer herşeyi anlatacağım, seni tehdit etmeyeceğim söz veriyorum. Küçükken seni tehdit ederek kafandaki o düşünceleri silerim sanmıştım, aptal kafam!!! Annemiz için gel, seni 18 yıl büyüten kadın için gel ne olur BURAK!!! Sana her zamankinden daha fazla ihtiyacı var.

-Sana gerçekleri anlatmadım, anlatamadım, anlatamadık çünkü diğer çocuklar babalarının ellerine tutunarak, omuzlarına çıkarak, canım babacım diye onlara sarılarak giderken sen babandan nefret etmeyesin diye. Benim içimdeki nefretin sende olmasını istemedim kardeşim. Benim hatırladıklarımı sana hatırlatmak istemedim. O öldüğünde sen daha bebektin. Masumdun. Diğer insanlar babalarını sevgiyle hatırlarken senin ondan benim gibi nefret etmeni istemedim. Yanlış yapmışım, özür dilerim.

+Anneme, sen mi söyledin bana anlatmamasını?

-Evet, ama bu ikimizin ortak olarak verdiği bir karardı.

+Peki dedem, onun söyledikleri.

-Dedem son 2 senede kendini kaybetmişti Burak. Emin ol babanın ölümüne biz sebep olmadık. Şimdi sana soruyorum öğrenmek istiyor musun babanın kim olduğunu? Nasıl öldüğünü? Neden öldüğünü?

Babamın nasıl biri olduğunu az çok abim bana anlattığında kendimi kaybetmemek için kendimi zor tuttum. ikinci bir sakinleştirici yedikten sonra uyandığımda annemin ölüm haberini alabilirdim. Bunun olmasını istemiyordum. Yattığım yerden tavana doğrulttum kafamı. Gözyaşlarım frenlemişti bunu yaptığımda. Haksız çıkmıştım. Şimdi bu haksızlığımla yüzleşmem gerekiyordu.

-Burak duyuyor musun beni?

+Anlatma, istemiyorum..

-Bunca zaman gerçeklerle yüzleşmek istedin şimdi kaçıyor musun yani? O kadar yıl sırf babana ne olduğunu söylemediğimiz ve bizden şüphelendiğin için bize kin, nefret besledin. Bu kadar korkak mısın gerçekten?

+Asıl korkak sensin! Bunca zaman yalan bir sevgi beslememe sebep oldun. Şimdi de o sevgi kayboldu şuan yapayalnız kaldım. Anlatma, istemiyorum. Şu anda tek istediğim şey annemin o kapıdan sapasağlam bir şekilde çıkması.

Ben bunları söylerken abim hıçkırarak ağlıyordu.

+Abi ne oldu? Bana gerçeklerle yüzleşmek zorunda olduğun için ağladığını söylemiştin...

-Burak, annem öldü...

Bana odada sakinleştirici vurdular, sakinleştiricilerin etkisiyle uyku moduna geçtim. Uyandığımda abim başımda ağlayarak beni bekliyordu.

+Abi noldu, annem iyi değil mi?

-iyi kardeşim, iyi.

+O zaman neden böyle üzgün ve bitkinsin.

-Hiçççç, insan geçmişi hatırlayınca ve gerçeklerin artık saklanamayacağını anlayınca böyle olabiliyor. Sana gerçekleri anlatma vaktim geldi.

Prim vermeyin huur cocuğuna çomar bu

Edit:Gerçekler bunlar amk niye cuguluyonuz

Dışarı çıkıp, abimi aradım. Annemin cesedinin morga zütürüldüğünü bana söyledi. işte o vakit, zaman benim için gerçekten durdu.

Bu hayatta geleceğe yönelik planlarınız olur. Zamanın akıp geçmesini en çok isteyen büyük ihtimalle okul çağındaki kardeşlerimdir. En çok hayalleri olan da onlardır. En azından ben öyleydim. Zamanın benim için akıp geçtiğinde sevdiklerim içinde akıp geçtiğini unutmuştum. Benim ömrümden giden her bir saniye, onların da ömründen çalıyordu. Ben küçükken bunun farkına varamadım. O yüzden de hatalarımı düzeltmek için hiçbir zaman vaktim olmadı. Matematik sınavından 0 almayı annemle beraber olacağım 1 saniyeye kesinlikle yeğlerdim beyler. Bakın ben size ders çalışmayın demiyorum tabiki çalışın ama lütfen sevdiklerinizi ihmal etmeyin, onları üzmeyin. Sonra benim gibi çok acı çekersiniz. Tam hatalarımdan ders aldım, artık bir daha yapmayacağım derken hayatınızdan uçup giderler işte o zaman yapa yalnız kalırsınız.

O 3 kelimenin bana verdiği 18 senelik bir yıkım. Bu 3 kelimeyi ilk duyduğumda beynim kısa bir süre algılama dönemine geçti. Gerçekleri farkettiğimde emin olun yattığım yataktan fırlayıp, yatağı savurup atmamdan sonra hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Daha sonra abimin söylediklerine göre birkaç dakikalığına hastaneyi altüst etmişim. Hemşireler ve doktorlar beni güç bela yakalayıp sakinleştirici vurmuşlar.

Sakinleştirici yedikten sonra uyanmam kısa bir süremi aldı. Etkisi hala geçmemişken yataktan fırladığımda hafif bir baygınlık durumuna geldim. Kendimi toparlayıp kapıyı açmaya çalıştığımda kapının kitli olduğunu farkedince. işte şimdi o kapıyı kimse benim elimden alamazdı.

Annem ben LYS sınavından çıktıktan sonra beni telefonla aradığı zaman daha beyni iç kanama geçirmemişti. Ben o zaman onun benim mutluluğuma engel olmaya çalıştığını düşünmüştüm. Aptal kafam!!! Aslında beni neden aradığı belliydi. Büyük ihtimalle başı yüksek derecede ağrımaya başlamıştı ve yardım için ilk beni aramıştı. Ben o gün o telefonu açsaydım. Herşey geç olmadan anneme ulaşsaydım belkide o yaşayacaktı beyler. Hayatımda ki en büyük pişmanlığım budur.

Kapıyı kitlemişler ama ellerimi, kollarımı bağlamamışlardı. Şimdi onlara nasıl bir hata yaptıklarını gösterecektim. Tüm gücümle kolumu kırma pahasına kapıyı kırmak için hazırlanırken kapının kilidi açıldı ve kapıyı açan hemşireyle göz göze geldim.

ilacın etkisinden mütevellit erken uyanmamdan dolayı şaşkın bir şekilde bana bakarken ben hemen telefonumu yanıma aldıktan sonra onu iterek koşmaya başladım. Koşuyordum ama nereye koştuğumu inanın bende bilmiyordum. Hastanenin dışarısına çıkma kararı aldım. Telefondan saatin kaç olduğuna baktığımda gece 2 olduğunu görünce büyük bir şaşkınlık ifadesi belirdi yüzümde. Buse'den tamı tdıbına 5 cevapsız aramam vardı. Ona birkaç saat sonra oraya varıp ona haber vereceğimi söylediğim ve hala gelmediğim için büyük ihtimalle benim için endişelenmişti. Ama sana vakit ayıracak hiç vaktim yoktu prenses... Hemde hiç...

Rez alırım kardeşim gerçekse büyük geçmiş olsun senle yaşıtız gibi bende bizde bişeylerin farkındayız önemli olan o hep ezdiğimiz onbirinci nesil kardeşlerimize bunu anlatmamız yeterki onlar anlasın yeni ergenliğe giren dolu yeterki bu kardeşlerimiz anlasın başka bişe istemiyorum çamurdanda olsa abi abidir anne annedir babada babadır bunu bilmeleri lazım çünkü hepimiz geçtik o yollardan devam etmen dileğiyle...

Hikaye tanıdık geldi çalıntı

Nasıl yapabildin abi ya benim annemin belinde fıtık vardı geceleri ağrıyla kalkardı da ben ağlıcak gibi olurdum annemi sürekli sakinleştirmeye uyumaya çalışırdım

pardon pnp anancilik yapmiştim hikayeyi okuyunca düzelttim affet pnp zor bir hayat gecirmişsin geçmiş olsun

Tutmalı

Tutar bu

Kardeş babanın ölümünü anlataydın merak ettik ya

Bune aq

Kardeş gerçekse duygulandim yalansa dıbına sıcak tava vurayim.

Vay amk guzel