bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

@45 vitamin hayranlığın gözümden kaçmadı panpa:)

hemen hemen benzeri bi olay benmde başımdan geçti. anlattığın yere kadar. inş sonu benimki gibi olur diyecem ama olmayacak gibi duruyor *

reserved

hadisene dıbınakodugum hızlı yaz

Anlat panpa

hadisene lan. kapıyom bak. 2 dk ya burda olmazsan

reserved panpa hızlıı oll

-devam-

giberim sınavı dedim içimde,
bir durak sonra ben de indim. döndüm eve.
vurdum kafayı yattım. 3 gibi bizim semtte anıl var. o aradı,
-kardeşim gel bir mesele var- dedi.
bu bini severim ama hep yannan gibi işlerle uğraşıyor.
yine de kalkıp gittim yanlarına. ne oluyor ne bitiyor demeden, kavga çıktı.
anıla bakıyorum, biri elinde bıçak bunu kovalıyor. otoparka doğru kaçıyor.
20 li yaşlarda 8-10 çocuk girişti bize 3-4 kişiyiz.
biz vurduk onlar vurdu derken, bunlar bizi epey bir hırpaladı.
biri kafama sopa indirdi, kaşım yarıldı arada.
polis geliyor diye sesler çıkınca herkes kaçıştı amk.
anılı aramaya başladım.
bulsam anasını ben gibecem, yannan gibi bir konunun içinde bıraktı bizi.
telefonu açmadı. tekrar tekrar aradım. en sonunda açtı telefonu
-şuraya gel kardeşim olay büyüdü- diye saçmalıyor.
ana bacı saydım buna, rahatladım biraz.

bir süe sonra fark ettim. suratım kan içinde amk.
camiinin şadırvanında yıkadım suratımı, bir peçeteyle bastırıyorum kaşıma doğru.
şarıl şarıl kan akmıyor ama kanıyor, dikiş gerek.
bastım bir hastanenin aciline gittim. dikiş attılar.
acildeki doktor, -hap kullanıyor musun?- dedi.
anlamadım amk, hani bira içiyorum falan ama o kadar.
- yok. niye ki?- dedim.
-göz bilmem nesinde sararma var- dedi.
boynuma falan baktı, muayene etti.
-lenfler de şişmiş- dedi.
bi gib anlamadım amk. randevu aldı. iç hastalıklardan. sorun göz de değil miydi ne alaka dedim. bir şeyler anlattı.

çıktım hastaneden, biraz yürüdüm.
yine bu kız.
yanında orta boylu kilolu, sarışın bir çocuk var.
ben hayattan nefret eder durumdayım.
şimdi söyleceklerim saçma gelebilir ama o anda tanrıya inanmayı tamamen bıraktım.
varsa da -nefret ediyorum- dedim.
o an ki hırsımı anlatmam imkansız.
ağlayacaktım. tutuyorum kendimi, hırstan amk. bildiği hırstan...

amk hadi işim gücüm var seni bekliyorum

-devam-

kendimi ne kadar sıktıysam, kaşımdan kan geldi yine.
biraz baktım kızla çocuğa.
kızın elinde poşetler var, 2-3 tane.
sabah yoktu.
mango yazıyor birinde diğerinde başka bir şey marka.
civardaki bir kafeye girdiler.
ben de gittim amk.
8-10 lira para üzerimde ya var ya yok.
acildeki doktor randevuyu ertesi güne aldı, aynı gün yokmuş doktor. onu söyleyeyim de. her neyse.
girdim kafeye. bunlara göre ters bir noktaya oturdum. kız beni girerken gördü, gördüğü gibi başını eğdi. görmezlikten geldi.
bir çay içtim. mendille kaşımı sildim. kanama durmuştu.

lan -ben ne yapıyorum?- dedim. ne yapacağım yani. çocuğa mı girişeyim, kıza bir şey mi diyeyim.
ne yapayım amk. ney yani?
ben neyin peşinde, neyin derdindeydim diyorum, kendime.
çünkü konuyla hiçbir alakam yok.
onlar bir şeyler yaşıyorlar, benim alakam yok amk.
kendimden bir daha nefret ettim.
bir çay daha içip kalktım. gittim.

@55 çok uzun hikaye, zaten bu gece bitmez

senin dıbına korum çocuk bu gece bitecek bu. 31 çekerken yarıda kalmış gibi oluyom yoksa.

bu gece bitsin amk bitene kadar yaz panpa işim yok yarın amk ama çok dertli anlatıyon bea

devam et panpa

kanka sen böyle anlatırken ben uyuamıyorum amk. Zaten benim de derdim başımdan aşkın.

-devam-

bir hafta sonra, bizim semtte bir kafe var.
valide memlekete gittiği için evde yemek yok.
gittim tost most bir şey yiyeyim diye.
saat gece 10 civarı.
bu haftalar boyunca sınavların hiçbirine gitmedim.
okulda uzadı. hepsini sırayla anlatacağım.

girdim kafeye,
yine bu kız amk.
3-4 kız var yanında. çıkıyorlar kafeden.
beni görünce yanıma geldi.
-nasılsın, ne yapıyorsun- dedi.
- oturmaya geldim öyle- dedim.
-teksin sanırım- dedi.
başımı salldım.
kızların yanına gitti. geri geldi. kız arkadaşları gitti.
çay söyledik, ben tost söyledim. muhabbet etmeye başladık.

- o gün selam veremedim, kusura bakma, erkek arkadaşım biraz şeydir- diye anlatmaya başladı.
ayran budalası gibi güzelliğini izliyorum ben.
-geçmiş olsun, kaşına ne oldu?- dedi.
nasıl çıktıysa ağzımdan bilmiyorum ama
-dayak yedim- dedim.
acısın bana gibi bir şey istemiş olabilirim o an.
rezil durumdaydım dediğim gibi.
sarılsın gibi yersiz istekleri oluyor insanın böyle zamanlarda.
acırsa belki sarılır diye ummuş olabilirim. neyse.
afalladı kaldı. hemen konuyu değiştirdi.
-iş buldun mu- dedi.
o an zaten, en baştan bana acıdığını çözdüm.

vay dıbına koyim iki sigarayı üst üste yaktım... devam et

sigara bitti amk senin ne hikayeymiş

vallahi ya olm hızlı yaz bak kapayacam ha! :@

-devam-

kızla oturuyoruz. tost geldi. yemeye çekiniyorum amk.
açım doğru dürüst bir şey yememişim zaten.
çok bir şeyde yiyemiyorum, daha doğrusu yememeye çalışıyorum.
çok yediğim zaman, midemin sağ tarafı ağrımaya başlıyor.
acildeki doktor randevu almıştı ama gitmedim. sigorta falan yok amk.
hastane anasının amı kadar muayene ücreti alıyor zaten.
pederle aramız berbat.
gibsen para istemem, o durumdayız.
her neyse

oturuyoruz kızla. ailemi sordu. babam ne iş yapıyor gibisinden muhabbet. muhabbet olsun diye.
iş konusunu geçtim, direkt anlattım babam konusunda düşündüklerimi anlattım.
-amcığın tekidir babam- gibisinden bir sonuç çıktı yani.
o anlattı sonra.
ilk dönem kaldığı yurdun yanında camii varmış. -sabah ezan sesleri gelir dikilirdik-dedi.
konu buraya nasıl geldi derseniz. benim gözlerimin altındaki morluktan.
-uyuyamıyorum ondan- demiştim. oradan-oraya geldi konu.
ezan sesi deyince bende, camiilere, ezana bir sövdüm açıkcası.
bir irkildi kız.
izmirli tip kız hayata bakış olarak ama basit bir mantık var ya
- dincileri sevmiyor, yoksa dinle alıp veremediği yok-
o misal. ben ise çoktan ateist olmuştum bile.

bilimsel ya da felsefi olarak böyle bir seçim yapmadım.
dıbına koyduğumun hayatı imanımı gibti. nefret yüzünden oldu bende ne olduysa.
kendime zerre kadar inanmazken, bir şeye inanmam imkansızdı.