1. 39.
    0
    yazsana lan oç.
    ···
  2. 38.
    0
    Reseverd
    ···
  3. 37.
    0
    Yapsana lan su esrarı yoksa ben sıkıcı bak
    ···
  4. 36.
    0
    ediyoz bin
    ···
  5. 35.
    +1
    kimse takip etmiyo sanırım
    ···
  6. 34.
    +1
    esrayla iyi vakit geçiriyorduk hoşlanmıştım bu kızdan onca şeyler yaşadık esrayla olan bu yakınlığım beni biraz da olsun kendime getirmişti. esra 1.65 boyunda ince esmer beyaz tenli bir hatundu gözleri elaydı. ne akdar sarışınlardan hoşlansam da yoklukta on numara gitcek bir hatundu.

    ben: esra biz gidersek benle gelir misin?
    esra: bilmiyorum burda kardeşim cenk var onun güvenliğini tehlikeye sokamam
    ben: anlıyorum tabi ama ben... ben senden hoşlanıyorum esra
    esra:...

    esra yanıt vermeden gitmişti biraz hüzünlü biraz da mutluydu sanırım o da benden hoşlanıyordu ya da ben öyle sandım bilmiyorum. öğlen esranın yanına gittim bir kez daha.

    ben: esra benle ormana gelir misin kurduğumuz tuzaklara bakalım bişey var mı diye.
    esra: olur tabi gidelim.
    cenk: abla bende gelmek istiyorum
    esra: olmaz cenk çok tehlikeli olmaz
    ben: bırak gelsin esra cenk 14 yaşında artık öldürmeyi öğrenmesi lazım
    esra: peki
    ···
  7. 33.
    +1
    bi part daha yazıcam sonra iftar malum
    ···
  8. 32.
    +2
    metinin ayağı kesilmişti nihayetinde. ayağını kaybettikten sonra mutsuzlaşmaya başladı. yaklaşık 3-4 gündür burdaydık çok alışmak istemedim sonuçta kalıp kalmıcağımız belli değildi grubun lideri murat ile metin iyileşinceye kadar kalmak isçin anlaştık. bu süre zarfında kampta birçok işe yardımım dokunuyordu. gruptan bir kızla baya samimiyetimi ilerlettim adı esraydı.

    esra: dikkat deli var metin iyileşince nolcak?
    ben: gidicez sanırım murat daha fazla adam istemez burda
    esra: gitmeni istemem hem burda yardımın çok fazla
    ben: hiç bilmiyorum esra inan ki.

    metinle ilgileniyordum yardım haricinde. morali baya bozuktu ama ufak ufak neşesini yerine getirmeye çalışıyordum.

    metin: kanka napıcaz ben yürücek duruma gelince?
    ben: gidicez dostum murat bizi istemez
    metin: sana ayak bağı olurum kanka ben giderim sen burda güvendesin.
    ben: saçmalama metin dışarda bir gün bile yaşayamazsın.
    metin: benim yüzünden ölmeni istemiyorum!!
    ···
  9. 31.
    0
    Okuyorum yaz haci.
    ···
  10. 30.
    +1
    geldim panpalar yazıyorum şimdi
    ···
  11. 29.
    +2
    hayret kimse entry-nick dememiş aq
    ···
  12. 28.
    0
    sardı lan hızlı yaz
    ···
  13. 27.
    +1
    twd çalıntı aq
    ···
  14. 26.
    +2
    gözlerimi açtığımda adamın biri başımda silahla bekliyordu beni vurmaya hazır gibiydi sanki. kalktım yerden adam zombi olmadığımı anladı.

    ben: nerdeyiz biz? metin nerde?
    adam: bizim kamptasınız doktor metini iyileştirmeye çalışıyor.
    ben: nerde o görmek istiyorum metini!
    adam: sakin ol dostum birşey yok seni zütüreyim. ben ümit bu arada...

    ümitle hızlıca çıktık dışarı burası orta halli bir kamptı en fazla 7-8 kişilikti etrafı çitle çevirmişlerdi ormanın hemen kenarındaydı korunaklı bir yere benziyordu. iki kişi nöbet bekliyordu birinin elinde tabanca diğerininde eline balta vardı. metinin tedavi olduğu karavandan bozma yere girdim.

    ben: doktor noldu metine iyi mi noldu!
    doktor: metin iyi ama bacağını siz kapağına kadar kesicez kangren olur yoksa...

    ağlamaya başladım arka arkaya felaketler yaşamıştım çok yoruldum artık bu işten.

    ben: keselim doktor arkadaşımı kaybetmek istemiyorum..
    ···
  15. 25.
    +2 -1
    @24 ilerleyen kısımlarda gelicek panpa merak etme
    çabuk yaz diyenleri gibecem hee yazıyoz işte amk hikaye kolay yazılmıyo
    ···
  16. 24.
    0
    reserved oç birazda ciks koy hikayeye
    ···
  17. 23.
    +3 -1
    gözlerimi açtığımda başım çatlarcasına ağrıyordu mahmut amca ölmüştü metin de yanımda bayılmıştı. güç bela arabadan çıktım. metini de sürükleyerek çıkardım çantamı buldum biraz su vardı elimi yüzümü yıkadım metini de ayılttım. kolum kesilmişti metine kolumu sardırttım sargı beziyle. metin de topallıyordu ayağını fena burkmuş olmalıydı. metinin omzuna girdim yürümeye başladık...

    şehir dışına yakın bir yerdeydik bir sürü boş kaza yapmış araba vardı çok korkutucu bir tabloydu. metinin durumu ağırlaşmıştı başı dönüyordu sanırım iç kanama yaşıyordu. benimde gücüm taakatim kesildi metini taşımaktan. yere yığıldık. artık ne olacağı umrumda değildi zaten ailemi kaybetmiştim daha da kötüsü olamazdı ölüm bir kurtuluştu benim için...

    bir adam sesi duydum bize doğru geliyordu acaba yine zombi miydi hayal mi görüyordum. kolumu kaldırcak halim bile yoktu. 3 adam 1 de kız geldi yanımıza. adam kaşlarını çatmış bana soru soruyordu...

    adam: ısırıldınız mı?
    ben: hayır yemin ederim ki ıdırılmadık kaza geçirdik arkadaşım bayıldı kurtarın bizi istediğiniz yerimize bakın ısırılmadık
    adam: ümit, ahmet alın şunları...
    ···
  18. 22.
    0
    rezerved
    ···
  19. 21.
    +1
    sakallarım çıktı huur cocugu yaz artık
    ···
  20. 20.
    0
    rezerved
    ···