bol aksiyonlu sikişli ve ihanetli zombi hikayem

beyler 1 saate başlıyorum 6 aksiyonlu part geliyo bu gece olaylaa olaylaaa

nurettin abiyle göz göze geldik. o an gaza bassa mermi manyağı yaparlardı bizi ve asla kaçamazdık. teslim olsak ne olacağımız belli değildi. bir tarafta ölüm diğer tarafta kararsızlık vardı ve biz kararsızlığı seçerek teslim olduk. başımıza ne gelirdi bilinmez ama bu herifler pek iyi niyetli görünmüyordu bu kesindi...

itiş kakışla bizi o zombilerin olduğu taraflara zütürdüler. bir baktım bi binin biri bizim arabayı da getirmiş. inşallah bagajdakileri görmemiştir yoksa harbi taku yerdik. ellerimizi bağlamışlardı arkadan. diz çöktürmüşlerdi bize. her birimizin başında bir tane silahlı adam vardı. bir tanede liderleri gibi bir adam vardı o da silahlıydı...

kimdi bu huur çocukları. bizden ne istiyorlardı. bunları düşünürken birden adamın biri geldi ağaçların arasından. adam 55 yaşlarındaydı kısa boyluydu hafifçe şişko ve keldi. çok donuk bakışları vardı uzaktan uzağa bizi süzüyordu. sanırım bizden hiç hoşlanmamıştı. o lider dediğim silahlı adam bunun yanına gitti ...

lider: patron kıstırdık adamları

kel: güzel. hiç kaçan yok dimi hepsini yakaladınız

lider: yok patron hepsi burda

kel: tamam çekil. evet benim marketimden yemek çalan sizsiniz demek?

ben: özür dileriz biz burayı terkedilmiş sa...

kel: kes sana mı sordum!

ben: seen sen söyle yaşlıca olan adam

nurettin: bizim benzinimiz çok azdı buraya benzin bulmak için geldik kasaba terkedilmiş gibiydi market gördük ve girelim dedik yemin ederiz size ait olduğunu bilsek girmezdik

kel: ama o hatayı yaptınız bi kere

nurettin: affedin bizi nolur biz kendi çapında bi grubuz hemen terkeder gideriz burayı sorun çıkarmak istemeyiz

kel: sorun çıkarmıcaksınız ki hatta konuğumuz olcaksınız

nurettin: nasıl anlayamadım ben

kel: anlarsın yakında anlarsın hehehe
___________________________________________

bu neydi şimdi? bu adam binin önde gideniydi bu çok net ama napıcaktı bize. biz nasıl konuk olabilirdik? madem konuktuk niye böyle elleri kolları bağlı oturuyorduk? çok soru vardı aklımda çoookk...

bizi bi odaya tıktılar. çok az da yemek verdiler. odada hiç bişey yoktu ne yatak ne sandalye. buz gibi taşa oturduk bütün gece uyuyabildiğimiz kadar uyuduk. sabah adamın biri gelip bizi ite kaka tekme atarak uyandırdı. huur çocuğu sinirlendirmişti iyice beni. ama şurdan bir kurtulalım ilk bu huur çocuğunu gibicektim çocuk gibi dövmüştü bizi...

yine diz çöktürdüler ve kel huur çocuğu yanımıza geldi. karşımızda bir güzel kahvaltısını yaptı. nefret edercesine bize bakıyordu. çok rahatsız ediciydi. bunların altından kötü birşey çıkacaktı bekliyordum. bizle ilgili ne planları vardı acaba çok merak ediyordum ve bir o kadar da korkuyordum. allaha dua ediyordum kurtulmak için...

adam sıra sıra hepimizin yüzünü yukarı kaldırıp bakıyordu. bizi sanki süzüyordu gözleriyle sanki pazardan mal alırcasına. esrayla elif ablayı çok beğenmişti huur çocuğu. hele onlara birşey yapmaya çalışsın hepsini diri diri yakardım amk. çocukları pek sevmedi sanırsam onları pas geçti. beni ve nurettin abiyi de süzdükten sonra karşımıza sandalyesini koyup oturdu ve konuşmaya başladı...

kel: biliyo musunuz buraya gelmeniz aslında çok iyi oldu

ben: niye ki

kel: size bi hikaye anlatmak istiyorum içim çok sıkıldı burada. dinlemek ister misiniz?

... (sanki başka seçeneğimiz vardı da)...

kel: güzeeel başlıyorum o zaman. bir zamanlar benim de ailem vardı sizin gibi. çok güçlü bir adamdım. bu çevredeki herkes korkardı benden. uyuşturucu ve silah kaçakçılığı yapardım. emrimde bir sürü adam vardı. hepsi de silah konusunda uzman insanlardı. e sonuçta benim kadar güçlü birinin düşmanları da çok oluyo. bi oğlum ve karım vardı. oğlum bigün eve ateşler içinde geldi. anında doktorları yığdım eve. hiç biri bi çare bulamadı. oğlum bi dahaki günün öğleninde öldü. üzüntüden yıkılmıştım karım helak olmuştu. oğlumu kucağından bırakmadı hiç. bahçeye çıktım bu ağacın dibine geldim hüngür hüngür ağlamaya başladım. tam o an karımın çığlını duydum koşarak yukarı çıktım. oğlum karımı ısırmıştı kolunu yiyordu anlam veremedim. adamlarım oğlumu tutmaya çalıştı oğlum birini daha ısırdı. tam oğlumu bağlamaya çalışırken karım da uyandı öteki adamımı ısırdı. daha fazla adam çağırdım. karımı ve oğlumu zincirlettim. aradan günler geçtikçe anladım bu ısırma olaylarını. onlar için çukur kazdırdım ve çukurda şuan hepsi. ve onların geri dönmesini bekliyorum

ben: ama onlar zombi oldu geri dönmicekler

kel: sus!! sen nerden bilceksin ki zombi de neymiş hem!! onlar hala karım ve oğlum onlar geri dönecek!!

ben: peki amca bişey demiyorum bi sorum olcak ama?

kel: sor

ben: kasabada niye kimse yoktu?

kel: hepsini yakaladım çukura attım bi sürü çukur kazdırdım. bu insanların hepsi uyandığında bu hastalığın çaresi bulunduğunda bana minnet duycaklar ve eskisinden daha güçlü bi adam olucam bu kasabayı ben yöneticem. gücümün sınırlarını daha da artırıcam o yüzden bekliyorum bilim adamlarının çareyi bulmalarını

ben: ama bilim adamı falan da yok amca kimse kalmadı onlar da ölü..

kel: ölü falan değil beni sinir etme!!! sadece hastalar ve onlar uyandığında resmen dünyayı fethedicem. her yer benim olucak insanlar benim sayemde iyileşicekler ve bana itaat edicekler. karım ve oğlum da hayata dönücek.

ben: amaa..

kel: sus yeteeeerr suuss!!!

nurettin: peki bizim gelmemiz niye oldu?

kel: son zamanlarda onlar için et bulamıyorum çok azaldı artık hayvan sayısı. siz de güzel bi hediye olursunuz

ben: bunu yapamazsııınn biz bi suç işlemedik!!!

kel: marketime girdiniz yiyeceğimi çaldınız!!! yiyeceğe karşılık yiyecek!!!

nurettin: özür dileriz dedik ya bilmiyoduk benzin arıyoduk sadece!!!

kel: sonuçta benim topraklarımda hırsızlık yaptınız bunun cezası ölümdür

ben: her gün çıkarım senin için yiyecek ararım hayvan avlarım. yemin ederim çok iyi tuzak kurarım avlanırım. hiç bişey de istemem köpek kulübesinde bile yatarım onları serbest bırak nolur!!

metin: birini alıcaksan beni al bacağım yok zaten onları bırak lütfen gitsinler...

kel: çok cesursunuz beyler ama ikinizi de beğenmedim ben seçimimi hanımlardan yana kullanmak istiyorum

nurettin: olmaaaaaaaaaaaaaaaazz!!!

ben: ananı giberim huur çocuğuuuuuuuuuu!!!

kel: ahahaha noldu az önce yavru köpek gibi havlıyodun ahahaha

ben: kadınlara dokunma olmaazz!!!

kel: hıımmm genç kadın olmaz dünyanın daha çok sağlıklı insana ihtiyacı var o yüzden onu yanıma alıcam soyumu artırıcam. bu yaşlıca olan kadın çoktan menapoza girmiştir evet evet bu kadını istiyorum. çukura atın yaşlı kadını hemen!!

nurettin: ananı gibeyiiiiimmm bırak onuuuuuuuuuu!!!

@427 böyle yaraklar olunca hayattan soğuyom amk neresi terminus bunun

@430 devamı yarına panpa bugünün sonuna geldik 6 part yazdım

@432 merak iyidir panpa yarın gece ekşınlar ekşınlar (:

geldim beyler ilgi yok ama başlıyorum yine de

kel: hee bi de şu öteki kadın...

melis: melis benim adım kadın değil

kel: ne gibimse. menapoza girdin mi sen?

melis: sanane be huur çocuğu

kel: anlarız. bunu da ayırın bana sadece şu yaşlıca kadını atın.

nurettin: ananı giberim bak sakııınn!!! bırakın elifimiiii!!!

... (nurettin abiyi 2-3 kişi tutuyordu)...

elif: aşkım noluur kurtar beni hayıııırr aaaaa!!!

sarp: anneeeeee!!!
_______________________________________________

elif ablayı çukura attı huur çocukları. kadını diri diri yediler. nurettin abiyle sarp kahrolmuştu bağırmaktan. ağlamaktan harap oldular. bizde ağladık hüngür hüngür. gözlerimizin önünde öldürdüler kadını. sonra bizi odaya geri kapattılar. nurettin abi bütün gece ağladı haykırdı öfkesini. hiç birimiz bir gram bile uyumadık. esrayla melis yanımızdaydı...

heralde bir dahaki gece alıcaktı onları huur çocuğu kel. elif ablaya mı üzüleyim esraya zorla tecavüz edeceğine mi üzüleyim karar verememiştim. çok arada kalmıştım. bugüne kadar yaşadığım en zor günlerden biriydi. yarın kimbilir ne işkenceler görecektik. keşke burdan kaçmanın bir yolu olsaydı keşke...

sabah olmuştu. kimse uyuyamadı herkesin gözü kan çanağı olmuştu zaten. kapı yine açıldı önümüze iki lokma yemek attılar. burda 7 kişiydik ama verdikleri yemek 3 kişilikti en fazla. o da kuru ekmek falandı işte. ölmicek kadar yediriyorlardı bize. boğaz sıkıntısı olmasın diye tabiki de. o zombilere yem ediceklerdi belki de sıra sıra...

öğlen açtı kapımızı kel huur çocuğu. melisle esrayı almaya gelmişti belli..

_________________________________________________________

kel: hangisini seçsem sence?

lider: bilmem ki patron genç olanı al bence iyi vakit geçirirsin

ben: ben burdan bir kurtulayım huur çocuğu, mezardaki ananla iyi vakit geçirecem!!!

metin: ananızın dıbına koyayım yiyosa bırakın lan bizi orrroosspuu çocuklarıııı!!

kel: genç olanı al diğerini geceye saklıcam ehehe

esra: aşkım bişey yap lütfeeenn lütfeeenn

ben: bırak lan kızııı bıraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaakk!!!
___________________________________________________________

kapıyı kilitleyip çıktılar yine elimiz ayağımız bağlı oturuyorduk. sinirden kudurdum çıldırdım resmen. esraya tecavüz edicekti kahpenin dölü. bağırdım defalarca bağırdım. kapıyı açıp tekmelediler beni yere yığıldım ağzımdan burnumdan kan geldi ama yine de bağırdım. esrama kıycaklardı. yazık ediceklerdi ve ben burada çaresizdim...

en fazla yarım saat geçti. silah sesi gelmeye başladı. çok korktum birşeyler oldu esrama diye. bizim kapı açıldı ve karşımda ne göreyim, esra gelmiş!!! elinde bir silah ve yanında kanlı meyve bıçağı. bizi çabukça çözmeye başladı...

______________________________________________

ben: aşkım noldu nasıl kurtuldun?

esra: sonra aşkım çabuk çıkalım burdan gidelim anlatıcam sonra herşeyi

ben: tamam aşkım çabuk çöz çabuk
__________________________________________________

esra beni çözdü ben metini nurettini çözdüm hızlı hızlı halletik. esra elindeki pistolü nurettin abiye verdi. bıçağı da ben aldım. olanlara anlam veremedim ama şimdi bunu düşünmeye vaktimiz yoktu. hızlı hızlı sıra sıra odadan dışarı çıkmaya başladık. karşımıza silahlı biri çıktı nurettin abi alnının ortasından vurdu adamın silahını ben aldım. taramaı hafif bir silahdı...

___________________________________________________

nurettin: esra nerde o kel huur çocuğu?

esra: abi ben öldürdüm onu

nurettin: aferin kız sana
_________________________________________________

şok olmuştum esra nasıl becermişti bunu hayret etmiştim. karşımıza lider huur çocuğu çıktı. o refleksle şarjörü boşaltana kadar sıktım üzerine. içimin yağları erimişti resmen. gebersin huur çocukları iyi olmuştu. başka kimse yok gibiydi diğer iki adam markete gitmişti heralde. onlar dönmeden hemen çıkmalıydık burdan...

silahlarımızı da bulduk ve acil arabamıza atladık. arabayı nurettin abi kullanıyordu. gaza basarken karşımıza elif ablayı çukura atan adam çıktı silahı bize doğrulttu. ellerimizi kaldırmamızı söyledi. ellerimizi kaldırdık biz de. adam iki adım ötemizdeydi hepimizi öldürebilirdi. nurettin abi ellerini kaldırdı ve fısıldadı "bu karım için huur çocuğu seni.." ve arkasından birden gaza bastı. adamın üstünden geçti arkaya dönüp baktığımda adamın beyni ezilmişti. diğer adam ileride çıktı karşımıza korkusundan hiç birşey yapamamıştı bize çekip giderken bakakalmıştı...

@440 kanka sonra walking dead çalıntısı diyo gavatlar

@450 bunu gerçekleştir diziye seni de eklerim taşaklı karakter olursun gibersin adrianayı (:

başlıyorum beyler yerlerinizi alın

hepimiz şok içindeydik bu olanlar yüzünden. nurettin abinin gözleri hala yaşlıydı sarp desen o da ağlamaktan helak olmuştu. en son kaçarken kasabada bir benzinlik bulduk. zaten tek adam kalmıştı onlardan onun da bizi takip etme ihtimali yoktu korkudan altına sıçmıştı çoktan. indik nefeslendik güzelce. benzin doldurmaya başladık arabaya...

________________________________________________________________

ben: aşkım nasıl becerdin bunu?

esra: o bin beni odasına aldı. korkuyordum çırılçıplak soyundu. oturdu yatağa. ben de iç çamaşırlarımlaydım. gibini okşamamı söyledi. ağlayarak hayır dedim yapmazsan cenki öldürürüm dedi mecbur okşamaya başladım. gözlerini kapattı zevke gelmeye başladı hafiften. o an komidinde meyve tabağı içinde bıçak gördüm. hiç düşünmeden aniden alıp sapladım bıçağı defalarca sapladım. ağlayarak çöktüm yere..

ben: huur çocuğu ölüsünü gibeyim onun. sana başka bişey yaptı mı?

esra: hayır aşkım yemin ederim olmadı başka bişey
_________________________________________________________________

esra ağlıyordu. çok sinirliydim. sarıldım ona. bu olaylardan en çok yara alan insan belki de esraydı. nurettin abi de çok zarar görmüştü ama bu dünyada ölüm alışılmış birşeydi. cinsel taciz değildi. sımsıkı sarıldım ona başını öptüm okşadım saçlarını. onu hala çok sevdiğimi belli ettim. onun hiç bir suçu yoktu...

benzini doldurduk. daha sonra birşeyler yedik. herkes suspustu yolculuk boyunca. bir gün boyunca gittik belki de. sonunda denizi gördük. karşıda da küçük bir ada vardı. kıyıdan 5-10 dakka uzaklıkta küçücük bir adacıktı. adada bir hareket görünmüyordu ama uzak olduğu için de sezemiyor olabilirdik...

kıyıya doğru yanaştık iyice. arabadan indik etrafta birkaç tane zombi vardı metinle öldürdük onları. karşıya geçebilceğimiz hiç bir tekne ya da motor falan yoktu. işte şimdi sıçmıştık. bizim asıl liman bulmamız lazımdı. orda kesin tekne bulurduk ama liman ne tarafta kalıyor hiç bir fikrimiz yoktu...

yukarıdan çok ilginç bir şekilde gözümüze güneş ışığı yansıdı. bir binanın en üst katında bir adam gözümüze ışık yansıtıyordu. gelmemizi söyleyen işaretler yapıyordu. acaba oraya gitmeli miydik? küçük bir değerlendirme sonucu binaya girme kararı aldık. belki de bu adam tekne konusunda bize yardım edebilirdi...

binaya önde ben ve nurettin abi, arada kızlar ve çocuklar, en arkada da metin olmak üzere içeri girdik. metin sadece arkamızı kolluyordu beklenmedik birşey çıkmasın diye. biz de önü kolluyorduk. en üst kata çıkana kadar nurettin abiyle 4-5 tane zombi indirdik. metin de arkamızdan bir tanesini indirdi. iyiki onu arkaya koyduk yoksa çocuklardan veya kadınlardan birini kapabilirdi zombiler...

kapıyı çaldık adam birkaç kilit açtıktan sonra hemen içeri aldı bizi. burda bir iki küçük bıçağı son kalmış bir iki tane de konserve yemeği vardı..

_______________________________________________________

adam: çok teşekkür ederim beni kurtardığınız için ben furkan

ben: bunlarda nurettin cenk esra metin melis ve sarp. ben de dikkat deli var

furkan: memnun oldum son yiyeceklerim kalmıştı aşağıda zombi var diye tek başıma halledemiceğimi burda ölceğimi düşündüm tam vaktinde geldiniz. çok minnettarım size

ben: sen nasıl buraya geldin?

furkan: ben hiç burdan ayrılmadım ki. burası benim evimdi. ben normalde mühendistim tek başıma yaşayan biri. bu ilk zombi şeylerini duyunca tedbir olarak eve baya yiyecek depoladım kapımı sağlamlaştırdım falan işte. dışarı hiç çıkmadım bi kere denedim az kalsın ölüyordum. tek zombi öldürdüm hayatımda o yüzden asla inmedim bir daha. siz gelmeseniz çıkmaya cesaret eder miydim bilmiyorum

ben: artık bizdensin furkan ekibe hoşgeldin. biz karşıdaki adaya geçmek istiyoruz. yardımın gerekli nerden tekne bulabiliriz?

furkan: sağdan devam edince 1,5 km ötede marina var belki ordan bulabilirsiniz başka ihtimal yok avcumun içi gibi bilirim buraları

ben: peki gidiyoruz oraya bizimle gelmek ister misin?

furkan: artık bir ekibiz demiştin tabiki de geliyorum yardımım dokunur size yük olmam asla
______________________________________________________________