bol aksiyonlu sikişli ve ihanetli zombi hikayem

iftara davetliyim panpalar o yüzden gece 12den sonra yazıcam yine bilginize

öğlen recep yanıma geldi

____________________________________________________________________

recep: bak bana öyle davranman yanlıştı ama ben yine de özür dilerim tamam mı arkadaşlığımız bozulmasın

ben: tamam bozulmasın sende lütfen hassasiyetime daha da dikkat et

recep: anlaştık tamam
_____________________________________________________________________

recep iti gelip yanıma özür dilemişti belki tamam ama bu tamamen ondan kıllanmıyım diye yapılan bişeydi ve ben adım gibi emindim ki yakınlarda bir muallaklik olacaktı...

akşam oturup yemeğimizi yedik. o gece çok düşünceliydim pek uyuyamadım.. odanın balkonuna çıkıp gökyüzünü yıldızları seyrettim sadece. bu bin kurularından biri bize zarar vermeye kalkarsa napıcaktık? gerçi bizim silahımız vardı ama ya silahları kaybedersek? cidden çok büyük sorunlarımız vardı. belki de çekip gitmeliydik bizi buraya bağlayan bişey yoktu. evet evet gitmeliydik bunu yarın nurettin abiyle konuşacaktım. bir dahaki günün sabahına defolup gidecektik...

sabah oldu nurettin abiyi yanıma çağırdım. evin önünde sohbete koyulduk..

_____________________________________________________________________

ben: abi gibtir olup gidelim burdan ben bunlarda hiç iyi niyet görmedim

nurettin: dur oğlum sakin ol adam dün gelip senden özür diledi. belli ki korktular senin öfkenden

ben: hayır abi fırtına öncesi muallaklik bu yaptıkları bak görürsün yakında olay olucak

nurettin: sakin ol koçum amlarına koruz öyle bişey olursa

ben: abi lütfen gidelim

nurettin: bak oğlum herkes rahat burda yumuşacık yataklarımız var zombi tehlikesi yok. tamam tatsız bi olay yaşandı ama mutluyuz burda. ama bak seni severim bilirsin. istiyosan yarın gibtir olur gideriz babanı ikna et yeter o buraya çok bağlı çünkü

ben: adamsın abi seni seviyorum
_____________________________________________________________________________

hemen gidip babamı buldum onu da ikna edersek tamamdı bu iş. şükürler olsun ki sonunda burdan kurtuluyorduk...

_______________________________________________________________________________

ben: baba yalnız konuşalım mı?

babam: tamam oğlum gel konuşalım

ben: baba burdan gidelim lütfen

babam: oğlum bak tamam küçük bi olay oldu ama geri vites yaptılar gördün bizle baş edemiceklerini anladılar

ben: baba o göz boyamaydı nolur kanma şunlara ya

babam: oğlum saçmalama bak. herkesin keyfi yerinde burda. huzurlu bi hayatımız var. yollarda mı sürünelim bunu mu istiyosun?

ben: herşeyimizin çalınmasından iyidir baba

babam: bak oğlum burda yaşıyoruz anlamıyo musun burda hayat var. ne olduğunu bilmediğimiz bi yolda ilerlemek istemiyorum benim yaşın senin kadar genç değil bırak burda huzurlu öleyim bari

ben: baba neler diyosun saçmalama ya ne ölmesi!!

babam: tamam yeter artık kapat şu konuyu burda kalıyoruz
_________________________________________________________________________________

ergen veletler gibi triplendim babamın yanından kalktım. of niye anlamıyordu bu adam hiç bir gibi!! sinir küpü oldum resmen. bu bin kuruları özür dileyerek iyi adam rolüne bürünerek herkesin takdirini kazanmıştı ama ben hariç...

o gün ormana gittik cenkle. tuzaklara bakalım diye yanıma çağırmıştım. asıl amacım ona da fikrini sormaktı. belki de ondan destek görmek beni mutlu edicekti ondan medet umdum...

_________________________________________________________________

ben: olayların farkında mısın cenk?

cenk: farkındayım abi

ben: peki özür hakkında ne düşünüyosun?

cenk: abi belki bana gülceksin ama ben o bin kurularına inanmıyorum. bu işin içinde bit yeniği var

ben: ablan bin kurusu dediğini duymasın (güldüm). al benden de o kadar biliyo musun bugün bikaç kişiyle konuştum ve onlar rahat olmam gerektiğini söylediler. bin kurularının korktuğunu bi daha bize bulaşmıcaklarını söylediler

cenk: gözleri boyanmış abi. bi sinsilik seziyorum ben bilmiyorum

ben: helal len sana bi tek adam akıllı can-ı gönülden yanımda olan bi sen varsın

cenk: eyvallah abim
_________________________________________________________________

akşam yemeğimizi yedik ve odalara çekildik. esra sokuldu yanıma iyice..

____________________________________________________________________

esra: senin sinirlerin çok gerilmiş seni güzel bi rahatlatayım (sesi şehvet doluydu)

ben: hııımmm... napabilirsin acaba?

esra: otur şu yatağa
_____________________________________________________________________

beni yatağa itti. bacaklarımı açtı ve dudaklarını şehvetle ısırarak pantolunumu indirmeye başladı. esra daha önce hiç bana sakso çekmemişti. bu yüzden azgınlığım daha da artmıştı. kendimi onun ellerine bıraktım ve onun patronluğunu kabul ettim beni zevkten deliye döndürmesini istiyordum...

küçük dil darbeleriyle gibimi yalamaya başladı. iyice kendimden geçmeye başlıyordum. yavaş yavaş gibimi ağzına daldı. boğazına kadar sokmaya başladı. gibimi öyle bir emiyordu ki sanki yarrağa susamış bir fahişe gibiydi. döllerim ona hayat vericekmiş gibi şehvetle ve istekle yalıyordu yannanımı. tuttum saçlarından daha da hızlandırdım. zevkten inlemeye başlamıştım. ve en sonunda ağzına dudaklarına çok fena boşaldım. oluk oluk boşaldım iliklerime kadar akıttım döllerimi. dudaklarından spermler damlıyordu yere ve cidden keyiflenmiştim...

sabah itiş kakış sesiyle uyandım hemen silahımı alıp aşağı koştum. recep bini cenki tutmuş boğazına bıçağı dayamıştı

________________________________________________________________________________

recep: bu kadar oyun yeter huur çocukları şimdi o bagajı hemen açıp bize teslim ediyosunuz

ben: bırak çocuğu yoksa ananı giberim fena giberim!!!

... (herkes gürültüyle toplanmıştı. bunun planlı bişey olduğu belliydi çünkü hüseyin ve bora da onun yanında bekliyordu)...

recep: çabuk aç şunu dedim!!!

esra: ceeeeeennkk!!! bırak kardeşimi huur çocuğu bıraaaakk!!!

nurettin: bak oğlum seni çok fena giberim şu elimdeki silahı görüyosun dimi. delik deşik ederim yeminle

recep: hele bi denemeye kalk bakalım çocuk noluyo sonra

ben: ne istiyosun lan çocuktan huurnun sıçmığı!!!

recep: aslında hedefim o değildi ama hepinizden daha zeki çıkıp beni kıstırdı. yapcak bi şey yok

ben: bak seni ve yanındaki huur çocuklarını mermi manyağı yaparım bırak şu çocuğu. eğer bırakırsan hemen defolup gidicez hiç bişey yapmıcam söz

hüseyin: ahahaha akıllıya bak ya o bagajın içinde ne olduğunu bilmiyoruz sanki dimi lan it!!! o yiyecekler bizim hakkımız bagajı açın boşaltalım sonra nereye istiyosanız gibtir olun gidin

babam: oğlum hüseyin siz kötü insanlar değilsiniz yapmayın lütfen oğlum

hüseyin: cengiz amca sen hiç karışma bu mevzuya

ben: yemin ederim seni bıçakla doğrarım zombilere yem ederim çabuk bırak şu çocuğu çabuk!!!

bora: siz şu silahları verin bana önce yoksa çocuğu keserim. ben eski bi cinayet zanlısıyım yaparım bunu. çok fazla kadına tecavüz edip öldürmüşlüğüm var hiç acımam doğrarım çocuğu. bırakın silahları!!!

ben: tamam bırakıyorum sakin ol gelip al silahları tamam

nurettin: tamam bende bırakıyorum gel al...
_____________________________________________________________________________

@369 ben de seni seviyorum panpa

@373 dur bakalım daha aq noldu ne yaptık bilmiyosun

başlıyorum panpalar. bugün 3 part yazabilcem vaktim kısıtlı

bora bize doğru silahları almaya geliyordu. napcağımız konusunda çok çaresizdik. artık oyunun sonuna gelmiştik. belki de öldürceklerdi bizi buna izin veremezdik. tam almaya gelirken cenk recepin taşaklarına dirsek atıp bize doğru kaçmaya başladı. o an bizde silahları yerden alıp sıkmaya başladık. ben borayı vurdum. hüseyin telaştan rastgele sıkmaya başladı. mustafayla babamı vurdu!!!

babamı vurdu huur çocuğu!!! hayvan gibi taradım üstlerine kan kusarak geberdi huur çocukları!!! babamın yanına koştum hemen. hüngür ağlıyordum. babam kan kusmaya başlamıştı. mustafa ölmüştü zaten. özlemde karnına bir kurşun yemişti hüseyinin korkudan rastgele taraması üzerine..

bi araba yiyecek bizi ne hale getirmişti. neleri almıştı elimizden. keşke babam vurulmasaydı da yiyecekler onların olsaydı ama artık çok geçti çok...

ben: baba dayan nolur dayan iyileşçeksin baba!!!

babam: oğ.. oğlum artık zaman d... d... doldu benim için..

ben: baba nolursun deme böyle seni kaybetmeye hazır değilim baba dayan kurtarıcam seni nolur babaaa!!!

babam: s... ss..sseni hep çok sevdim oğlum

ben: babaaa ben de seni çok seviyorum baba nolur ölme!!! (hıçkıra hıçkıra ağlıyorum)

babam: affet b..bbeni oğlum gitmeliydik benim y..yyüzümden oldu..

ben: hakkım helal olsun babam sende hakkını helal et babam benim herşeyimm!!!

babam: helal olsun oğlum..
__________________________________________________________________________

babam ölmüştü... aldım elime bıçağı nefretimden hüseyinin cesedini doğradım. nurettin abi ağlaya ağlaya beni durdurmaya çalıştı yere yığıldım.. öldü sandığım babamı tekrar bulmanın mutluluğunu çok yaşayamadan kahrolmuştum... ağlamaktan içim dışına çıkmıştı. bitanecik babam bu kahpe dölleri yüzünden ölmüştü...

esra da ağlamaktan harap olmuştu hepimiz perişan olmuştuk bu dıbına kodumun evi bize önce mutluluk sonra pişmanlık ve üzüntü getirmişti.. silah seslerinin duyan zombiler belirmeye başladı etraftan. nurettin abi yanıma geldi..

_______________________________________________________

nurettin: kardeşim artık gitmemiz lazım...

ben: abi... (hıçkıra hıçkıra sarıldım ağladım)

nurettin: kardeşim benim..

ben: gidelim abi artık..

nurettin: tamam kardeşim. doluşun arabaya millet gidiyoruz

özlem: beni bb..bbırakmayın. kurtarın beni nolur

nurettin: dur ben senin yarana bakıcam iyileştirilcek gibiyse alıcaz seni

özlem: llütfenn..

nurettin: yaran çok açık özlem çok derin. üzgünüm...

özlem: bu acıya son verir misiniz pp... peki?

nurettin: tabiki de..
___________________________________________________________________________________

nurettin abi hüseyinin silahını aldım özlemin kafasına sıktı bi el. ona da huzur verdi. kurtarılabilcek olsa onu da alırdık yanımıza ama işte... kalan silahları da toplayıp aldık yanımıza. artık gitme vaktiydi. zombiler çoğalmıştı üstümüze doğru geliyorlardı. son kez babamı öptüm veda ettim kafasına bir el sıktım onlar gibi olmasın huzur bulsun diye.. ve çekip gittik...

@385 o kadar iyi nişancı değilim ki panpa ayrıca o heycanla onu yapamazdım

geldim panpalar başlıyorum. yine 3 part yazıcam artık çünkü ilgi çok az dıbına koyayım

derin düşüncelerle yolda ilerliyorduk. nurettin abi haritanın eşliğinde sahile varmaya çalışıyodu. asıl amacımız limana gitmekti. çünkü illa orda bir tekne bulacaktık. haritada limanın yeri belli değildi bu yüzden amacımız en kısa yoldan kıyıya ulaşmaktı zaten başka çaremiz de yoktu...

bir gün geçti uyandık kahvaltımızı yaptık dinlendik biraz. artık daha iyiydim. biliyorum babamın ölümüne alışmak kolay değildi ama yapcak bişey yoktu. bu pislik dünya bizi her zaman ölüme sürükleyecekti. belki de limana varmadan hepimiz ölcektik. hiç bieşy belli değildi...

harita üzerinde konuşmamız gereken birşey vardı..

__________________________________________________________________________

nurettin: millet bu yoldan başka gitmemize imkan yok gördüğünüz üzere ama benzinimiz azaldı iyice. bu yüzden ilerdeki yoldan kasabaya girip benzin bulmamız lazım. yakınlarda başka kasaba görünmüyo yolda kalırız benzin alamazsak.

cenk: tamamdır abi gidelim başka fikri olan var mı?

metin: bence düz gidelim yollar ıssız illa ki benzinlik vardır bunu düşünmüşlerdir

nurettin: bu riske giremeyiz kardeşim eğer yoksa hepimiz yayan kalırız ve grubumuzu riske atmış olur

metin: tamam abi en iyisini sen bilirsin tabi
___________________________________________________________________________

ve kasaba yoluna girmiştik. burası sanki bu zombii olaylarından çok daha önce terkedilmiş bi kasaba gibiydi. tek bir zombi bile görülmüyordu ya da biz öyle sanmıştık daha kasabanın girişindeydik sonuçta. sanırım burdaki halk daha çok hayvancılık ve tarımla geçiniyordu çünkü çok fazla sayıda tarla vardı...

yavaş hızla biraz daha ilerledik bakına bakına. küçük çaplı bir market gördük duralım diye düşündük yiyeceklerimizi hemen tüketmemek için burdan da yiyecek alabilirdik. metin ben ve nurettin abi indik diğerleri arabada kaldı. elif sürücü koltuğuna oturdu herhangi bi durumda atlar giderdik...

markete girdik yavaşça. ıslık çaldım zombi var mı yok mu diye. hiç bi ses duyamadım biraz ıvır zıvır topladık çok da fazla bişey kalmamıştı zaten. büyük ihtimal insanlar burdan gitmeden önce herşeyi boşaltmıştı. ama burda sezinlediğim garip birşey vardı hiç bir kasaba bu kadar boş olamazdı olmamalıydı...

@395 zorla mı bağlıyom amk buraya her gece bu saatlerde entry giriyom hiç mi basmıyo kafan amk. 16 sayfanın 8ini ben girmişim böyle hikaye başlığı mı olur yarak

marketin deposundan çıktım merakıma yenik düştüm bu kasabayı çok merak etmiştim. ve gördüklerime inanamadım. bir grup zombi bir yere toplanmıştı böyle bir çukur gibi. ve başlarında da 3-5 tane insan vardı ne yapıyolardı cidden anlamış değildim. arkadan metin geldi ve benimle konuşmaya başlamasıyla adamlar bizi gördü...

üzerimize doğru koşmaya başladılar. hassgibttiiirr çekerek kaçmaya başladım. nurettin abii kooooooooooşş diye bağırdım o da telaşla kaçmaya başladı acil atladık arabaya. çabuk olmasını hızla sürmesini söyledim. bu kasabadan çıkmalıydık farkedilmiştik. arabadakiler ne olduğunu merakla soruyordu..

__________________________________________________

esra: aşkım noldu anlatsana!!!

ben: çukurda baya zombi vardı başlarında insanlar dikiliyordu ve beni gördüler üstüme doğru koşmaya başladılar anlayamadığım bişeyler oluyo burda hızlı sür elif çıkalım burdan

nurettin: hasgibtir ya burnumuz taktan kurtulmuyo neydi ki acaba onlar
_____________________________________________________

tam o an yanlışlıkla çıkmaz sokağa girmişiz geri geri basmaya çalışırken bir grup insan ellerinde silahlarla dibimize kadar geldiler. bunlar o bizim üstümüze koşanlar değildi başkalarıydı. silahları bize doğrultup arabadan çıkmamızı istiyorlardı. işte şimdi yine sıçmıştık...

@399 senin günahın var mı diyom amk 5 part yazarsam konu taka batar diyorum daha dizi tadında olsun merak uyandırsın diyorum sen istiyosun ki seri gireyim sürekli yazayım

panpalar gece 1-1.30 da yazıcam genelde. bugün yazamadım çok uzun hikaye sebebi. yarın gece 6 part giricem