bol aksiyonlu sikişli ve ihanetli zombi hikayem

günde tek part amk isteyen takip eder isteyen gider bu kadar net

güzel eleştiriler için teşekkür ediyorum gençler hatalarımı düzeltmeye çalışıyorum bu gece yazmıcam çünkü uyduruk olucak kafam iyi biraz da. o yüzden yarın öğlen iki part giricem seri okursunuz öptüm

birbirimize bakıp donakalmıştık. acaba kuzeydekiler mi kaçırmıştı bizimkileri? tek ihtimal o görünüyordu. esraaaaaa diye bağırdım deli gibi. sonra ormandan çıkageldiler. esra cenki kucağında taşıyordu herkes yanındaydı

__________________________________________________________

ben: esra noldu?

esra: cenkle sarp ormanda gözcülük yapmak için ağaçlara çıkmışlar bizi korumak için. cenk dengesini kaybedip ağaçtan düşmüş. sarp da geldi bizi çağırdı. bizde telaşla oraya gittik

ben: biz de sizi kuzeydekiler kaçırdı diye korktuk birden göremeyince tabi

esra: yok yok merak etme iyiyiz biz (:

ben: peki (:

nurettin: evet gençler iyi olduğunuza göre sıkıntı yok

melis: siz naptınız aşkım neler getirdiniz?

metin: damacana damacana su mu dersin, pofuduk yastıklar mı dersin, alet edavat mı dersin ekimlik tohum mu dersin hepsi var ya burayı adam edicez inşallah

esra: bu güzel kız kim peki?

ben: bu bizim yeni üyemiz pelin. onu alışveriş merkezinde bulduk hikayesi baya uzun. artık bizimle yaşıcak o da bizden. sarpla ve cenkle tanış pelincim beraber vakit geçirirsiniz bolca

pelin: peki abi

esra: kimsesi yok mu bu tatlı kızın? (fısıltıyla)

ben: maalesef... annesi gözünün önünde ölmüş grubu kaçmış o an bu da saklanmış korkusundan ben farkettim çok üzüldüm kanım ısındı kız kardeşim olarak görüyorum onu

esra: üzüldüm bak...
___________________________________________________________

eşyaları yerleştirdik güzelce. ufak bir çukur yapmıştık hem kumun içi daha soğuktur bu yüzden yiyeceklerimiz daha çok dayanırdı. karşı taraftan bir saldırı olcaksa da onları rahat gizlerdik. suları yiyecekleri oraya iyice yerleştirdik üstünü de hafif gizlenecek şekilde örttük. zaten yattığımız yerlerin hemen dibinde olduğu için sorun olmucaktı...

sabah uyandık güzelce kahvaltımızı yaptık. dün gece de sanki esrayla aramız biraz yumuşamış gibiydi. bu beni mutlu etti açıkçası. yemekten sonra nurettin abi verimli arazi bulmak için etrafı dolaşmaya başladı. furkan da aletleriyle birşeyler yapmak için uğraşıyordu. çocuklar da birbirleriyle kaynaşmaya çalışıyordu. bu tam da esrayla konuşmak için bir fırsattı..

_____________________________________________________

ben: dün gece rahat uyudun mu? yastık iyi gelmiştir

esra: inan çok teşekkür ederim çok özlemişim o hissi. cidden çok rahatladım kaç gündür boynum ağrıyodu çünkü (:

ben: sevindim senin adına (: cenk nerde? onun yanına gideyim bi de

esra: bak arka tarafta pelin ve sarpla oturuyo

_____________________________________________________________

çocukların yanına gittim. bu sıralar cenki biraz ihmal etmiştim umarım bana kızmamıştır.

_____________________________________________________________

ben: cenk kardeşim nasılsın? nasıl ayağın?

cenk: iyiyim abi sağolasın. nurettin abi ayağımı sabitledi dün gece biraz ağrım var onun için de getirdiğiniz haplardan içtim allahtan ağrı kesici varmış yoksa taku yemiştim

ben: helal olsun oğlum size bu kampı korudunuz ikiniz de lan. valla helal olsun bak artık gözüm hiç arkada kalmıcak

sarp: sağolasın abi buralar bizden sorulur

ben: eyvallah. pelin abicim sen nasılsın alıştın mı arkadaşlarına?

pelin: alıştım abi beni sevecenlikle aralarına aldılar daha iyiyim artık

ben: bakın oğlum bu kız da size ait hee onu iyice koruyup kollayın bir iki küçük teknik öğretin zombilere karşı da kızcağız birazcık öğrensin hayatta kalmayı

cenk: tamamdır abi sıkıntı yok

ben: eyvallah
_____________________________________________________________

şimdi de furkanın yanına gitmeliydim bakalım o neler yapıyordu...

dıbını yidiklerim bugün hatunla denize gittim daha bi saat önce dönebildim aşırı yorgunum yarın girecem partları öptüm

geldim gençler başlıyorum

furkan bu kamptaki en zeki adamdı. en cesurumuzsa kesinlikle nurettin abiydi. adamı 3 gün koy uyumadan dururdu onun bu kondisyonuna ve çelik gibi sinirlerine hayrandım. furkanın yanına yaklaştım kablolarla birşey yapıyordu..

_________________________________________________________

ben: napıyon lan

furkan: iyiyim kanka bak bu kabloları aküye bağlıcam ormanın hemen girişine bize yakın bi yere gizli tuzaklar kurucam ve aküye bağlıcam bu sayede çok yüksek olmasa da gerilim olcak yani şöyle söyliyim bi insana küçük bi çığlık attıracak kadar bi gerilim

ben: kanka sen cidden zeki adamsın dıbına koyayım

furkan: eyvallah kanka. düzenli elektriğimiz olabilse bi kaç bişey daha yapma fikrim var ama maalesef. aslında çok küçük bi rüzgar gülü yapabilsem elimde malzeme olsa çok az da olsa elektrik üretebilirim burası gayet iyi rüzgar alıyo

ben: e bulalım kanka o zaman

furkan: çelik sanayisine girmemiz lazım biraz ağır parçalar yani. hususi onun için gitmemiz gerekir ortalama iki insan boyunda bişey yapabilsem harika olur

ben: bunu konuşucam diğerleriyle. limana yakın var mı demir saç sanayisi falan?

furkan: 2 saat ötede var diye biliyorum onun haricinde yok. bu iş bize pahalıya patlayabilir

ben: ama karşılık olarak elektriğimiz olcak ötesi var mı olum bildiğin medeniyet olcaz lan

furkan: bana çok ütopik geliyo kanka zor o iş

ben: kesme ümidini
____________________________________________________________________

furkanın yanından ayrıldım adamın kafa zehir gibi çalışıyordu. istediği parçaları bulsak süper olurdu lan gece ışığımız olurdu daha bir sürü ayrıcalığımız olurdu. ama işte sanayiye gitsek bulabilcek miydik öyle demir saçlardan? ölüm riski kesinlikle çok fazlaydı. bu iş kafama yatmıştı ama. nurettin abi acaba ne dicekti hemen onunla da konuşmalıydım...

nurettin abi kan ter içinde bişeyler kekip biçiyordu. ne kadar yorulmuş olsa da bu işten baya keyif aldığı belliydi...

_________________________________________________

ben: nurettin abi kolay gelsin

nurettin: sağolasın koçum gel gel

ben: napıyosun abi ne ekiyosun böyle

nurettin: bak şu sıra domates ikinci sıra patlıcan şuraya da daha ne ekiceğimi karar vermedim

ben: abi müthişsin ya. tutar mı sence?

nurettin: adayı baya dolaştım en verimli topraklar buralar görünüyo çok hafif nemli güneşini ayarlayabilceğim en uygun yer burası. zaten çok verimli bi yer değil burası ama işte bulduğumuzu da değerlendirelim

ben: abi sen bu işi baya biliyosun

nurettin: emekli olunca hep köy evim olsun bağım bahçem hayvanlarım olsun istemiştim ama olmadı. ben de şimdi o hayalimi gerçekleştiriyorum işte. şuan çok keyif alıyorum

ben: ne mutlu sana abi o zaman. bişey söylemek istiyorum sana abi

nurettin: buyur koçum

ben: abi furkanın güzel bi planı var. küçük bi rüzgar gülü yapabilirsek furkan ondan enerji üretebilirmiş ama 2 saat uzaklıkta limana ve baya zor bi iş ne dersin?

nurettin: güzel diyosun da daha yeni tehlike atlattık biraz zaman sonra yapabiliriz ama şuan için doğru olmaz koçum biraz yağımızda kavrulalım

ben: ama abi getirilerini bi düşünsene

nurettin: doğru diyosun koçum ama bu iş dediğin kadar riskli bu kadar insanın canı var ortada bu işi şimdilik rafa kaldıralım

ben: tamam abi sen nasıl istersen öyle olsun

nurettin: eyvallah koçum

seri part giricem hikayeyi bitircem bugün yazabildiğim kadar yazıcam bu iş hiç umduğum gibi olmadı takunu çıkarmaya gerek yok

aradan bir kaç gün geçti artık ortama iyice yerleşmiştik burada keyfimiz de çok yerindeydi. nurettin abinin diktiği ekinler filizlenmeye başlamıştı bile. sanırım tazemeyve ve sebzemiz de olcaktı. ben ve esraya gelince; aramızı iyice düzeltmiştik artık buzlarımız çözülmeye başlamıştı. son bir kaç bişey konuşmamız gerekebilirdi.

___________________________________________________

ben: esra sana söylemem gereken bişey var

esra: neymiş bakalım

ben: bak ben seni çok seviyorum esra sadece o herifle konuşmanı istemiyorum bu da en doğal hakkım

esra: biliyorum haklısın ben de o gün hayatımdan defolması için son kez konuşmaya gitmiştim ama sen yanlış anladın

ben: biliyorum benim hatam özür dilerim ama kıskandım napıyım be güzelim

esra: bana güven sadece ben seninle mutlu olmak istiyorum gerisi önemli değil
________________________________________________________

esrayla birbirimize sarıldık. artık huzurum tam olmuştu bu adada. her şey güzeldi. aklımda furkanın şu sistemi kurma projesi vardı. akşam yemeğinde hepimiz ateşin başında toplandık

_____________________________________________________________

ben: sevgili ailem sizle paylaşmak istediğim bir durum var

melis: neymiş o acaba

ben: furkanın bir elektrik projesi var. adada elektrik olsun istemez miydiniz?

esra: isteriz de nasıl olcak o iş?

ben: karaya gidip rüzgar gülü alıcaz ve furkan bir dinamoyla elektrik üreticek dimi kanka?

furkan: aynen bir dinamo ve rüzgar gülü olsa bize yeticek kadar elektriğimiz olur burası çok rüzgarlı bir yer.

ben: düşünsenize gece ışığımız olur. çocuklar sizde düşünün size bilgisayar da buluruz kantır falan oynarsınız age of oynarsınız internetimiz olmıcak ama neyse (:

cenk: abi süper olur

ben: bayanlar sizde düşünün ilk aşamada değil ama daha sonra çamaşır makinesi buluruz buzdolabı buluruz hayatımız normal eski hayatımıza döner

nurettin: ben hala çekimserim koçum. çok riskli bu iş

metin: aynen kanka risk çok fazla

ben: bu risk hep var zaten hayatımızı güzelleştiremiceksek niye yaşayalım ki

nurettin: o da doğru normal hayatımızda da yaşamlarımızı güzelleştirmek için risk almadık mı hep? bu da aynı şey işte

ben: o zaman bu işi yapıyoruz itirazı olan yoktur umarım

baya olmuş lan devam etmeli mi ki...