bol aksiyonlu sikişli ve ihanetli zombi hikayem

öncelikle metinle bir tane büyüğünden alışveriş arabası kıstırdık. metin arabayı sürüyordu ben de elimde sopamla etrafı dikkatlice süzüyordum. amacımız yataş, istikbal, english home, madamme coco tarzı yatak döşek falan satan dükkanlar bulmaktı. ileride bir tane english home gördük. ben yavaşça önden girdim. içeride bir iki tane zombi vardı. beni görünce üstüme gelmeye başladılar. ilkine tekme atıp yere düşürdüm diğerini sopamla indirdim. daha sonra diğerini de öldürdüm...

içeri girdik. küçük bir ıslık çaldım başka zombi var mı diye dikkat kesildim ama yoktu. sonra işe koyulmaya başladık. dükkanın dıbına koymuşlardı. bir iki küçük pofidik yastık bulduk temiz kalanlardan. aldık onları çıktık. adadakiler bunlara bayılacaktı. ileri de solda yataş bulduk. içeri girdim bir tane zombi vardı ve tahminen yeni ölen birisinin vücudunu kemiriyordu. hemen gidip zombiyi öldürdüm. buraya bizden hemen önce birileri gelmişti çünkü yerdekinin cesedi çürümemişti...

bundan sonra daha da dikkatli olmamız lazımdı. birkaç tane yumoş battaniyelerden bulduk. bir tane de çok güzel yatak vardı ama onları alamazdık taşımak bizim için ölüm olurdu hızımı çok fena düşürürdü. burda da işimiz bitmişti. dışarı çıktık. ileride tuvalet vardı ve bana bakan bir çift göz gördüm..

_____________________________________________

ben: tuvalette biri var lan

metin: saçmalama olum buranın dıbına koymuşlar resmen

ben: gel olum bakalım bi

metin: tamam dıbına koyayım yürü hadi

tuvalete girdik. kimse var mı diye seslendim. hiç ses çıkmadı. metin gitmemiz gerektiğini söylüyordu. bense emindim birini gördüğüme. sıra sıra tuvaletin kapılarını açmaya başladım. ilk kapıyı açtım boştu. ikinci kapıyı açtım boştu. üçüncü kapıyı açtım boştu. dördüncü kapıyı açtım ve onu buldum. küçük bir kız çocuğuydu en fazla 11 yaşındaydı. bana korkuyla bakıyordu. ona zarar vereceğimi düşünüyordu belki de...

_____________________________________________________

ben: gel buraya abicim korkma sana zarar vermicem

kız: bişey yapma nolur

ben: sakin ol abicim bak silahımı da attım yere adın ne senin?

kız: adım pelin

ben: tamam pelin ailen nerde niye teksin burda?

pelin: bi grubumuz vardı. gezgindik biz ve sonra burayı gördük araştırmak için içeri girdik annemin yanından hiç ayrılmadım ama onu o yaratıklar öldürdü bende kaçmak zorunda kaldım buraya saklandım

ben: üzüldüm pelincim. peki gruba noldu?

pelin: onlar kaçtı çok zombi vardı burada onlarla savaşa savaşa kaçtılar ben gidemedim yanlarına

ben: ne zaman oldu bunlar?

pelin: bilmiyorum belki 1 gün olmuştur en fazla

ben: bizimle gel bak bizim kampımız var orda senin yaşlarında çocuklar da var sana iyi bakarız

pelin: peki.. zaten artık kimsem de yok...

metin: gençler artık gitme vakti şurdan bi kurtulalım bol bol konuşuruz

buluşçağımız yere geldik. bir iki dakka bekledik. nurettin abi de geldi yanımıza. arabasına baktım. ne olduğunu anlayamadığım tohumlardan almıştı. bir kaç ufak tefek atıştırmalık da bulmuştu. furkanı bekliyorduk..

_____________________________________________

nurettin: bu kızı nerden buldunuz?

ben: anlatırım abi. kimsesiz kalmış artık bizimle bundan sonra

nurettin: meraba kızım ben nurettin

pelin: ben de pelin nurettin amca memnun oldum

ben: abi neler buldun?

nurettin: ekimlik tohumlar buldum çürük meyvelerden falan da topladım işte bunları ekeriz iyi olur. çok ilaç bulamadım ama yine bulduklarım yeter bize. iyi oldu buraya gelmemiz
_________________________________________________________

tam bu arada bir çığlık sesi duyduk. bu furkanın sesiydi. hemen koştuk sese doğru. üç tane zombi furkanı köşeye sıkıştırmıştı. o da market arabasını öne almış elindeki sopayla onları uzak tutmaya çalışıyordu. furkan zombi avlama konusunda çok acemiydi onlarla pek haşır neşir olmamıştı. hemen furkanı kurtardık. bize minnettar olmuştu...

________________________________________________________

ben: neler buldun bakalım

furkan: çok fazla şey bulamadım. birkaç alet edevat yeterince kablo bi de güçlü bir akü buldum bunlarla hoş şeyler yapabilirim.

ben: sevindim biz de iyi şeyler bulduk ama artık gitme vakti şurdan hemen çıkalım pelin hoş şeylerle karşılaşmamış biz de karşılaşmayalım

furkan: pelin kim olum?

pelin: benim

furkan: anaaaa nerden buldunuz lan bu kızı

ben: çıkınca anlatırım geyik yapmayak hadi

Reyiz hikayeni ilk başından beri takip ediyom çok güzelde bir sorun var panpa
Azar azar yazdığın için araya zaman giriyo bende hikayeyi unutuyom olayları falan hatırlamaya
Çalışıyom mesela 15dkadır babana ne olduğunu hatırlamaya çalışıyom ölmüşmüydü sizimi terk etmişti
Bişey olmuştu onun dışında güzel gidiyon upuupupupupu

Upupupupupup

upluyorum

up up up up

hade len

Resssnnnn

2 parta çıkar gibik bi tak anlamıyoruz 1 part sıkıcı oluyo hikayeyi bırakmak istemiyorum da harbi ne tak olduğunu hatırlamıyorum @610 haklısın gibik

Olum neden az yazıyorsun okuyan çok kişi var işte karı gibi trip atma amk

reserved

hızlı ol oç

Yaz artık gibik

Lan gavat gibicem böbreklerini yaz hadi bin

@610 bak kardeşim ben günde 5 part da yazarım ama hikaye bi yerden sonra bayar konular tek düze olmaya başlar. bak araştır onnlarca yarım kalan zombi hikayeleri var bu yüzden. ben yarım bırakmıcam hikayeyi ve dizi tadında yapmaya çalışıyorum. incideki en meşhur hikayelere bi göz at istersen hikayeyi yazanlar nerdeyse 3-4 günde 1 part atmışlar ama ona rağmen tutulmuş. bense burda her gün 1 part atıyorum. ve gördüğüm kadarıyla beğeniyosunuz çünkü takunu çıkarmamaya çalışıyorum. 5 part yazsam sıkılırsınız ya da çok hata bulursunuz saygılar

http://inciswf.com/accgnbaslg.swf

hızlıca dışarı çıktık. ben önden etrafı kolluyordum. arabaya doğru giderken karşımıza bir iki zombi çıktı hemen indirdim onları. eşyaları arabaya yüklemeye başladık. pelin çok korkmuştu bunu gözlerinden anlayabiliyordum. onu arabaya bindirdim

________________________________________________________________

ben: böyle olsun istemezdim ama bu yaratıkları öldürmemiz lazım yoksa onlar bizi öldürür

pelin: anlıyorum tabi

ben: ne zamandır bişeyler yemiyosun?

pelin: hatırlamıyorum en son annemleyken yedim

ben: nurettin abi şu atıştırmalıklardan versene biraz

nurettin: al koçum

ben: eyvallah abi. pelincim al bakalım ye bunları hemen

pelin: teşekkür ederim abi
__________________________________________________________________

peline nedense kanım çok ısınmıştı. yaşına göre normal boylardaydı sarışındı ve masmavi gözleri vardı. kızım gibi çok sevmiştim onu. verdiğim yiyecekleri hızlıca yedi çok acıktığı belliydi. neyse arabaya atladık limana doğru gitmeye başladık. zararsız belasız bu macerayı da atlatmıştık. ya da ben öyle sanıyordum..

__________________________________________________________________

ben: allah kahretsin abi ya çok önemli bişey unuttuk!!

nurettin: ne unuttuk olum

metin: harbi lan noldu

ben: abi su ya. suyumuz azaldı adada nerde bulucaz. bikaç günlük su kaldı hazır gelmişken halledelim

furkan: markette yoktu olum ben baktım bizden önceki grup almış baya

ben: burlarda hiç tüpçü var mıydı furkan? onlar hep su satar

furkan: var var 4-5 sokak aşağıda olcak bitane falan

ben: o zaman oraya gidiyoruz...

bunun yazcağı yok reklama yapalım bari (bkz: zombi hikayesi anlatıyorum toplanın beyler)

@625 de yazıyo 5 part tutuyo