-
1.
+9 -6sadece benim entrylerim için;
http://inci.sozlukspot.co...ayem/@dikkat%20deli%20var
herşey o gün dışarda gezerken başladı. televizyonda haberler sürekli aynı şeyden bahsediyordu. "insan eti yiyen değişik varlıklar hindistandan sonra almanyada da görüldü şimdilik bir tehlikesi yok yetkililer durumu araştırıyor" şeklinde haberleri saat başı görüyordum ama pek giblemedim açıkçası hallolur sıkıntı olmaz şeklinde geçiştirdim. benim gözümde deli dana, şarbon cart curt gibi bir hastalıktı sadece hem zaten nasıl ortaya çıktığı da belli değildi nasıl bulaştığı da...
günler geçtikçe haberler daha sık artmaya başladı hükümetler açıklamalarda bulundu. hastalık bir insandan diğerine kan yoluyla geçebilcek şekildeydi. hastalık bulaşan insan ölüyordu ve bilinçsizce dirilip başka canlı bir yaratığa saldırıyordu bu şekilde hastalık yayılıyordu. türkiyede herhangi bir vaka gözlenmemişti o yüzden içim rahattı...
olaylar bir tık daha ilerlemeye başladı artık uçak seferleri azaldı ve kontroller iyice sıkılaştı bazı ülkelerde resmi tatil ilan edildi insanlara evlerinden çıkmaması konusunda uyarılar başladı. açıkçası tedirgin oldum bizde bu durumdan etkilenecek miyiz diye...
-
2.
+7 -4daha sonra istanbulda bir kişide bu hastalık görüldü ama erken tedbir sayesinde önlem alındı. git gide daha da tedirginleşmeye başladım. hemen gittim sanayiye bir tane kesici güzel bir sopa yaptırdım demirden. demirci adam zütüyle güldü bana haliyle ama ona tedbir alınması gerektiğini söyledim...
eve döndüm kendime ufak bir çanta hazırladım ailem niye böyle yaptığımı sordu tabi anlatınca onlarda güldü zütüyle ama tedbir tedbir tedbir... çantama bikaç şişe su biraz bisküvi ilk yardım seti bıçak falan koydum odama sakladım güzel bi yere...
günlük hayatıma geri döndüm arkadaşlarla takılmalara devam tabi ama o kadar arttı ki bu olaylar rte çıkıp evlerinizden çıkmayın önemli bişey olmadıkça diye açıklamada bulundu. artık her ilde vakalar görülmeye başladı... -
3.
-1reklam alınır
-
4.
+4 -1o gün dışarda başlamış herşey
- 5.
-
6.
+4 -2artık insanlara sokağa çıkma yasağı getirildi. ilk başlarda askeri birlikler müdahele etmeye başladı ama o bu hastalık okadar hızlı yayılıyordu ki devlet müdahele edemiyordu hükümetler düşmeye başladı insanlar kendilerini savunmaya başladı herkes tek tabanca takılıyordu insan nüfusu hızla azalmaya başladı bu lanet hastalık yaşamı bitiriyordu...
4 kişilik bir aileydik babam yaşlıydı ailem beni geç dünyaya getirmişti ben 22 yaşımdaydım evimizi güzelce kapattık önlemleri artırdık apartmanda 1.katta oturuyorduk...
markete inmek zorundaydım en yakın market ise 1 cadde aşağıdaydı orda da durum ne bilmiyordum ama gitmek zorundaydım stoklarımız bitmek üzereydi. en yakın arkadaşım metin çapraz binada oturuyordu gün içinde pencerenin çok ufak bi kısmında açtığımız delikle haberleşiyorduk sessiz bir şekilde. ona lazer tutmam dışarı çıkmam gerektiği anldıbına geliyordu bikaç defa onla bu şekilde yiyecek almıştık marketten... -
7.
+6 -1artık dışarı çıkmam gerekiyordu metin de benimle geleceğini söyledi onun da erzağa ihtiyacı varmış. sanayi de yaptırdığım demir sopamı aldım yavaşça dışarı çıktım sokağa indim tek tük zombi görünüyordu şimdilik sıkıntı yoktu. kapının önünde bekledim metin de aşağı indi el hareketiyle yanına kadar hızlıca koştum. marketi gözümüze kestirdik...
önce metin girdi içeri ağır adımlarla arkasından da ben girdim. çantalarımızı açtık ne varsa doldurmaya başladım. daha çok bisküvi tarzı zor bozulan ve hafif şeyler aldım bol bolda su. elimi çikolata reyonuna doğru attım gözüm kapıda bu arada zombi var mı diye. o ara huur çocuğu zombi kolumu tuttu tam zütü kaptırıyordum ki metin beni zombinin kafasına bıçak soktu kurtardı beni çok korkmuştum daha önce 1-2 kez zombi öldürmüştüm sadece...
biraz daha zerzavat doldurduk metinle o ara alarm sesi duyduk acı bir çığlık şeklindeydi ve tahminime göre bizim sokaktan geliyordu. hemen dışarı çıktık gerizekalı adamın biri arabanın üstüne çıkmış alarmı çalıştırmıştı ve zombiler bizim sokağa dolup taşmıştı. aklıma annemler geldi gözüm bizim evde ve metinle evlerimize doğru koşmaya çalıştık ama sokak zombi kaynıyordu giremezdik evlerimize bakıyorduk sadece ümitsizce. arabanın üstündeki adamı da zombiler yiyordu... -
8.
-2Reserved canım sıkılıyo zaten okurum
-
9.
-1okurum galiba
-
10.
0Kolpalarin aminakoyuyorsun ama reserved
-
11.
+4 -1gözüm bizim penceredeydi. içim içimi yiyordu dua ediyordum aileme birşey olmasın diye. ve tam o an... pencereden bir zombi dışarı çıktı. ben o an yıkıldım tek kelimeyle olduğum yerde çöktüm gözyaşlarına boğuldum.. ailem için bi ümit kalmamıştı çünkü. metinin babası mahmut amca zar zor kendini sokağa attı. o da ağlıyordu hüngür hüngür...
metin ağlaya ağlaya "baba noldu annem nerde" diye soruyordu. mahmut amca cevap veremedi. resmen bir anda hüzün çöktü sokağımıza. sadece bir araba alarmı yüzünden oldu herşey. hemen gitmeliydik buradan zombiler bizi farketmeden hemen gitmeliydik. ama bir sorun vardı hemde çok büyük bir sorun...
mahmut amca ısırılmıştı ve zor hareket ediyordu. bizle gelmek istemedi ayak bağı olcağı düşüncesindeydi ama metin haklı olarak duygusal davranıp bırakmadı babasını. mahmut amcanın omzuna girdi ve ortamdan uzaklaşmaya başladık... -
12.
+3 -1yürüdük biraz bir araba bulduk alarmı yoktu özellikle buna dikkat ettik. metin kapıyı açmaya çalışıyordu bende etrafı kolaçan ediyordum. karşıdan bir zombi gördü bizi. yaklaşıyordu git gide. kendi kendime "hadi olum dikkat deli var yaparsın bu işi diye cesaret veriyordum. zombi yaklaşırken demir sopamla vurdum kafasına. zombi yere düştü ezdim kafasını...
metin kapıyı açtı kontak yapıp çalıştırdı arabayı. mahmut amca ben ve metin 3ümüz koyulduk yola nereye gitceğimiz konusunda hiç bir fikrimiz yoktu mümkün olduğunca sessizce ilerlemeye çalışıyorduk... -
13.
0reserved
-
14.
0rezerved
-
15.
0yazsana dıbına çaktığım
-
16.
0Rezerved
- 17.
-
18.
+3 -1mahmut amca daha da fenalaştı metin ağlamaktan harap olmuştu. öte yandan kendimi düşünüyorum ailem yok oldu sırf saçma bi hastalık yüzünden. hayatım kararmıştı dıbına koyayım. peki şimdi napıcaktık nereye gidicektik nasıl yaşıcaktık hepsi soru işareti sadece kocaman bir boşluk var...
metin arabayı kullanıyordu ben yanındayım mahmut amca arkada yatıyordu. mahmut amca çok fazla inliyordu çantadan sargı bezi çıkarıp sardık ama ne fayda. inlemesi kesilmişti sonunda acıdan bayıldı heralde diye düşündük. dinlenmesi onun için daha iyi olucaktı. metinle konuşuyorduk napalım nereye gidelim diye. onunda hiç bir fikri yoktu çok amaçsızdık...
arkadan hırıltılar gelmeye başladı noldu diye dönmeye kalkmadan mahmut amcanın zombiye dönüştüğünü farkettik. metini yakalamıştı metin direksiyonu sağa sola kırıyordu bende mahmut amcaya vuruyorum metini bıraksın diye. metin direksiyonu öyle bi kırdı ki araba takla attı çok büyük bir kaza yaptık... -
19.
0reserved
-
20.
0rezerved