bol aksiyonlu sikişli ve ihanetli zombi hikayem

en fazla yarım saat geçti. silah sesi gelmeye başladı. çok korktum birşeyler oldu esrama diye. bizim kapı açıldı ve karşımda ne göreyim, esra gelmiş!!! elinde bir silah ve yanında kanlı meyve bıçağı. bizi çabukça çözmeye başladı...

______________________________________________

ben: aşkım noldu nasıl kurtuldun?

esra: sonra aşkım çabuk çıkalım burdan gidelim anlatıcam sonra herşeyi

ben: tamam aşkım çabuk çöz çabuk
__________________________________________________

esra beni çözdü ben metini nurettini çözdüm hızlı hızlı halletik. esra elindeki pistolü nurettin abiye verdi. bıçağı da ben aldım. olanlara anlam veremedim ama şimdi bunu düşünmeye vaktimiz yoktu. hızlı hızlı sıra sıra odadan dışarı çıkmaya başladık. karşımıza silahlı biri çıktı nurettin abi alnının ortasından vurdu adamın silahını ben aldım. taramaı hafif bir silahdı...

___________________________________________________

nurettin: esra nerde o kel huur çocuğu?

esra: abi ben öldürdüm onu

nurettin: aferin kız sana
_________________________________________________

şok olmuştum esra nasıl becermişti bunu hayret etmiştim. karşımıza lider huur çocuğu çıktı. o refleksle şarjörü boşaltana kadar sıktım üzerine. içimin yağları erimişti resmen. gebersin huur çocukları iyi olmuştu. başka kimse yok gibiydi diğer iki adam markete gitmişti heralde. onlar dönmeden hemen çıkmalıydık burdan...

silahlarımızı da bulduk ve acil arabamıza atladık. arabayı nurettin abi kullanıyordu. gaza basarken karşımıza elif ablayı çukura atan adam çıktı silahı bize doğrulttu. ellerimizi kaldırmamızı söyledi. ellerimizi kaldırdık biz de. adam iki adım ötemizdeydi hepimizi öldürebilirdi. nurettin abi ellerini kaldırdı ve fısıldadı "bu karım için huur çocuğu seni.." ve arkasından birden gaza bastı. adamın üstünden geçti arkaya dönüp baktığımda adamın beyni ezilmişti. diğer adam ileride çıktı karşımıza korkusundan hiç birşey yapamamıştı bize çekip giderken bakakalmıştı...

@440 kanka sonra walking dead çalıntısı diyo gavatlar

panpa bu son part mıydı yalnız en son çok taktan bagladin olayı cocuklar falan noldu ona da deginmedin

Merhaba senin evveliyatini gibeyim

Izdırabını gibiyim en iyi yerinde durdın panpa

reserved

Her hafta yaz dizisini çıkartak fena tutar panpa dikkat deli var sen olursun adriana limayi esra yapak rol ayağina gibersin

Gibik misin bin yaz hadi mk

Esra yı gibdirtmemek için kel yaraksızını öldürdün mk

Pampa the walking dead deki karakterleri koyma tak olur. Yakında bende başlıyacam bir zombi hikayesi.

@452 ayracimsin

@450 bunu gerçekleştir diziye seni de eklerim taşaklı karakter olursun gibersin adrianayı (:

başlıyorum beyler yerlerinizi alın

hepimiz şok içindeydik bu olanlar yüzünden. nurettin abinin gözleri hala yaşlıydı sarp desen o da ağlamaktan helak olmuştu. en son kaçarken kasabada bir benzinlik bulduk. zaten tek adam kalmıştı onlardan onun da bizi takip etme ihtimali yoktu korkudan altına sıçmıştı çoktan. indik nefeslendik güzelce. benzin doldurmaya başladık arabaya...

________________________________________________________________

ben: aşkım nasıl becerdin bunu?

esra: o bin beni odasına aldı. korkuyordum çırılçıplak soyundu. oturdu yatağa. ben de iç çamaşırlarımlaydım. gibini okşamamı söyledi. ağlayarak hayır dedim yapmazsan cenki öldürürüm dedi mecbur okşamaya başladım. gözlerini kapattı zevke gelmeye başladı hafiften. o an komidinde meyve tabağı içinde bıçak gördüm. hiç düşünmeden aniden alıp sapladım bıçağı defalarca sapladım. ağlayarak çöktüm yere..

ben: huur çocuğu ölüsünü gibeyim onun. sana başka bişey yaptı mı?

esra: hayır aşkım yemin ederim olmadı başka bişey
_________________________________________________________________

esra ağlıyordu. çok sinirliydim. sarıldım ona. bu olaylardan en çok yara alan insan belki de esraydı. nurettin abi de çok zarar görmüştü ama bu dünyada ölüm alışılmış birşeydi. cinsel taciz değildi. sımsıkı sarıldım ona başını öptüm okşadım saçlarını. onu hala çok sevdiğimi belli ettim. onun hiç bir suçu yoktu...

devam gavad reis

benzini doldurduk. daha sonra birşeyler yedik. herkes suspustu yolculuk boyunca. bir gün boyunca gittik belki de. sonunda denizi gördük. karşıda da küçük bir ada vardı. kıyıdan 5-10 dakka uzaklıkta küçücük bir adacıktı. adada bir hareket görünmüyordu ama uzak olduğu için de sezemiyor olabilirdik...

kıyıya doğru yanaştık iyice. arabadan indik etrafta birkaç tane zombi vardı metinle öldürdük onları. karşıya geçebilceğimiz hiç bir tekne ya da motor falan yoktu. işte şimdi sıçmıştık. bizim asıl liman bulmamız lazımdı. orda kesin tekne bulurduk ama liman ne tarafta kalıyor hiç bir fikrimiz yoktu...

yukarıdan çok ilginç bir şekilde gözümüze güneş ışığı yansıdı. bir binanın en üst katında bir adam gözümüze ışık yansıtıyordu. gelmemizi söyleyen işaretler yapıyordu. acaba oraya gitmeli miydik? küçük bir değerlendirme sonucu binaya girme kararı aldık. belki de bu adam tekne konusunda bize yardım edebilirdi...

binaya önde ben ve nurettin abi, arada kızlar ve çocuklar, en arkada da metin olmak üzere içeri girdik. metin sadece arkamızı kolluyordu beklenmedik birşey çıkmasın diye. biz de önü kolluyorduk. en üst kata çıkana kadar nurettin abiyle 4-5 tane zombi indirdik. metin de arkamızdan bir tanesini indirdi. iyiki onu arkaya koyduk yoksa çocuklardan veya kadınlardan birini kapabilirdi zombiler...

kapıyı çaldık adam birkaç kilit açtıktan sonra hemen içeri aldı bizi. burda bir iki küçük bıçağı son kalmış bir iki tane de konserve yemeği vardı..

_______________________________________________________

adam: çok teşekkür ederim beni kurtardığınız için ben furkan

ben: bunlarda nurettin cenk esra metin melis ve sarp. ben de dikkat deli var

furkan: memnun oldum son yiyeceklerim kalmıştı aşağıda zombi var diye tek başıma halledemiceğimi burda ölceğimi düşündüm tam vaktinde geldiniz. çok minnettarım size

ben: sen nasıl buraya geldin?

furkan: ben hiç burdan ayrılmadım ki. burası benim evimdi. ben normalde mühendistim tek başıma yaşayan biri. bu ilk zombi şeylerini duyunca tedbir olarak eve baya yiyecek depoladım kapımı sağlamlaştırdım falan işte. dışarı hiç çıkmadım bi kere denedim az kalsın ölüyordum. tek zombi öldürdüm hayatımda o yüzden asla inmedim bir daha. siz gelmeseniz çıkmaya cesaret eder miydim bilmiyorum

ben: artık bizdensin furkan ekibe hoşgeldin. biz karşıdaki adaya geçmek istiyoruz. yardımın gerekli nerden tekne bulabiliriz?

furkan: sağdan devam edince 1,5 km ötede marina var belki ordan bulabilirsiniz başka ihtimal yok avcumun içi gibi bilirim buraları

ben: peki gidiyoruz oraya bizimle gelmek ister misin?

furkan: artık bir ekibiz demiştin tabiki de geliyorum yardımım dokunur size yük olmam asla
______________________________________________________________

Zombi dedin beni bitirdin su an rezerved

dışarı dikkatli bir şekilde çıktık. arabaya sığıştık yine gitmeye başladık. furkandan bahsedeyim biraz. 1.70 boylarında tahmini 65 kilo gözlüklü inek dediğimiz tiplerden. mühendis olduğunu söyledi sanırım bize yardımı çok dokunucak. marinaya gitik. içeri girdik 5-10 tane zombi vardı. hallettik zorla. baya yorulmuştuk. bir tane tekne bulduk çalıştırmaya çalıştık ama olmadı çalışmıyordu dıbına koduğum teknesi...

furkan ben hallederim dedi. azcık elledi söktü taktı bizde onu koruduk bu arada da yiyecekleri tekneye koyduk. silahlarımız da zaten hep yanımızdaydı adada neyle karşılaşıcaz belli olmazdı. tekneye bindik ve motoru çalıştırıp adaya doğru yol almaya başladık. artık yeni bir hayat başlıyordu bizim için. burda yaşardık ekip biçerdik kendi yağımızda kavrulurduk...

adaya yaklaştık bir iki insan geldi kenara. bizi farketmişlerdi. ellerinde silah yoktu ama. biz de silahlarımızı bıraktık yanlış anlamasınlar diye. kıyıya doğru geldik teknemizi yanaştırdık. o an belki de hayatımdaki büyük şoklardan birini yaşamak üzereydim...

___________________________________________

esra: ceyhuuuuunn!!!

ceyhun: esraa...

kankalar size bir haberim var. bilerek 4 part yazdım ve daha uzun yazdım bugün. hikaye yarım kalsın havada kalsın istemedim. hafif bir sezon finali gibi yaptım farketmişssinizdir. çünkü yarın kız arkadaşımla tatile çıkıyorum cuma gecesine kadar tatilde olucam internetten uzak olucam anlayacağınız. cuma gecesi tekrar yazmaya başlıcam inşallah devam edicez. okumayı bırakmayın sakın rezerveler coşsun arada da uplarsınız çok makbule geçer sizi seviyorum amın oğulları ne kadar küfür yesem de. neyse öptüm hoşçakalın önümüzdeki cuma gecesi görüşürüz