bol aksiyonlu sikişli ve ihanetli zombi hikayem

şok olmuştum sadece şok... babam ölmüştü. o zaman bu karşımdaki insan kimdi? ama ama yoksa babam nasıl kurtulmuştu ordan? nasıl kurtulduysa kurtuldu şimdi önemli olan bu değildi. babama kocaman sarıldım sımsıkı sarıldım hala babam kokuyordu o kadar çok özlemiştim ki babamı ben koskoca adam hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım...

babam da gözyaşlarına hakim olamadı. o da benim kadar şok olmuştu. bu nasıl bir kaderdi? allahın bana verdiği en güzel hediyeydi bu dıbına kodumun dünyasında. ve artık çok mutluydum. babam varsa herşeyi başarabilirdim.

ben: baba nasıl kurtuldun ordan? pencereden zombi çıktı ben öldüğünü sandım baba çok ağladım. (hıçkıra hıçkıra konuşuyordum)
babam: canım oğlum benim şükürler olsun kavuştuk yine. sen gittikten sonra kapıya bi iki tane zombi dayandı. annenle dua ediyorduk kapıyı kırmasınlar diye. biliyosun bizim kapı tahta olduğundan dayanması zordu. hep annene dedim çelik kapı taktıralım diye. (babam iyice gözyaşlarına boğulmuştu)
ben: canım annem... sonra noldu baba?
babam: bitanesi kırdı kapıyı. içeri girdi. allahtan diğerleri duymamıştı. annen mutfağa koştu bıçak aldı. arkadan bitane daha girdi içeri. onla biraz boğuşmak zorunda kaldım. biliyosun biz zombiyi öldürmeyi bilmeyiz o kadar. ben zombinin birini pencereden ittim. sanırım sen onu gördün. annen bağırıyordu acıdan. diğer zombi onu yemişti. ağlayarak koştum. diğer zombiyi öldürdüm. yığıldım yere annenin yanına saatlerce ağladım.

babam: çok bekledim bilmiyorum ne kadar çok beklediğimi ama bekledim. annen de onlar gibi oldu. ağlaya ağlaya anneni huzura kavuşturdum. bomboş oturdum. benim için hiç bişeyin önemi kalmamıştı. sende yoktun öldün diye düşündüm. ailem parçalanmıştı bi anda. daha sonra kalktım ayağa pencereye gittim. zombiler dağılmıştı tek tük duruyordu. daha sonra senin şu çantan geldi aklıma hayatta kalma çantan. onu aradım buldum sonunda. biraz bişeyler yedim gücümü toplamak için. ve daha sonra evden çıktım.
ben: sana demiştim o çanta işe yarıcak diye.
babam: doğru demişsin oğlum o çanta sayesinde hayatta kaldım kaç gün hep o çantadan beslendim. bi araba buldum atladım sürdüm de sürdüm amaçsızca. sonra burdaki insanlarla karşılaştım başka bir mekanda. o grubumuzda zombi saldırısı yüzünden dağıldı. bizde kalanlar buraya kadar kaçtık buraya yerleştik en sonunda. ama şimdi seni de buldum ya benden mutlusu yok artık hiç ayrılmıcaz oğlum hiç.
ben: tabiki de baba artık hep beraberiz.

bu arada bizim tayfa evin diğer üyeleriyle tanışıyordu. sanırım yeni evimiz burası olcaktı. ada hayallerimizse biraz daha sonraya ertelenebilirdi

bende diğerleriyle tanışmak için ayağa kalktım babam da kalktı sarmaş dolaş içeri girdik.

hüseyin: meraba benim adım hüseyin. cengiz abi seni bikaç kere bize anlatmıştı. kaderin böylesi. demekki bu dünyada da güzel şeyler olabiliyomuş.
ben: ben de dikkat deli var. evet cidden olabiliyomuş. recep getirdi bizi buraya. sanırım kurallarımızdan bahsetmiştir size de?
hüseyin: evet bahsetti. benim merak ettiğim niye o arabaya dokunmuyoruz yani niye?
ben: istemiyorum dokunmanızı bu kadar basit.
hüseyin: recep bana o arabanın cengiz abinin olduğunu söyledi. cengiz abi araban çok güzelmiş gerçekten de (sinsice bir gülümse vardı yüzünde)
babam: benim mi?... eeee.. eeevet evet benim arabam o

babam zeki adamdı yalanıma ortak olmuştu amma hüseyin sivri zeka birine benziyordu. acaba birşeylerden şüphelenmiş miydi bunu zamanla görcektik. ama o yiyecekler dokunurlarsa savaş çıkartırdım burda. onlar bizim sigortamızdı..

babam: oğlum bu araba olayı ne? bu araba bizim falan değil biliyosun neler dönüyo burda?
ben: baba yalnız kalalım anlatıcam sana çok farklı planlarımız var.
babam: hayırlısı bakalım

diğerlerinden bahsetmek gerekirse bora iri yarı biriydi. soğuk bakışları vardı insanı pek sevmeyen bir hali vardı. borayla hüseyinden açıkçası pek haz etmedim. receple mustafa senin benim gibi insanlardı ama bu bora güvenilecek bir tip değildi. özlem de 45 yaşlarında bir kadındı işte normal halli..

rezerved

hm

Devam etsene huur en güzel yerlerinde kesiyosun yannan

Reserved

çok iyi panpa devam et amk günlük 3 part az şunu 4-5 yap

q312 ilgi olursa yapıcam panpa ilgi çok az amk

takipyeyiz panpa her gece okuyoorum sen yeterki yaz .d

yaz sen panpa

Aynen MK 3 az bari 5 yap nolcak

yarından itibaren 5 part yapıyorum panpalar bilginize

rezerved

akşam babamı kenara çektim. şu araba mevzusunu konuşmalıydım.

__________________________________________________________________________________
ben: baba gel araba olayını konuşalım balkonda

babam: konuşalım oğlum anlat nedir olay?

ben: buraya gelmeden önce market patlattık baba. bagaj komple yiyecek içecek dolu. eğer bu deyuslardan biri anlarsa yiyeceklere göz koyar. biz onları çok zor şartlar altında kaçırdık ölüm tehlikesi yaşadık.

babam: e oğlum artık hep beraber yaşamıcak mıyız? burası evimiz yiyelim tüketelim hep beraber bundan güzel ne var

ben: baba biz buraya ilk başta geçici olarak geldik. eğer kıllancağımız bi durum olursa arabaya atlayıp basıp gitcez zaten bu kurallar da bu yüzden

babam: aklım çok karıştı nereye gitceksiniz oğlum başka yer mi var?

ben: haritamız var baba. haritaya göre ileri de küçük bi ada var. bi tekne bulup adada yaşamayı düşünüyoruz. orayı güzelce temizleriz yaşarız ihtiyacımız oldukça kasabalara tur yaparız yemeğimizi alıp döneriz. hem orda tarıma da başlarız kendi kendimize yeteriz baba.

babam: oğlum burası neyinize yetmiyo? hep beraber gül gibi yaşarız zombiler de yok tek tük çıkıyo bazen o kadar. burası çok rahat oğlum hepimize yer var.

ben: baba bak sen yokken ben üç kamp değiştirdim. bunlardan ikisi burdan daha güvenliydi zırh gibi korumalıydı ama yıkıldı dağıldı baba. bu şeyler etrafımızdayken sonsuza kadar yaşayamayız. eski hayatımıza benzer bir şekilde yaşamamız lazım. gerçi o zütverenlerin olduğu yer cidden çok korumalıydı da yapcak birşey yoktu.

babam: neresi oğlum?

ben: anlatırım baba. bundan sonra çok zamanımız var.
_____________________________________________________________________________________

tam bu sırada içeriden tahta gıcırtısı sesi geldi. ev eski olduğu için yerler tahtaydı. birisi bizi dinlemişti ya da benim paranoyamdı. burası daha da gitgide hoşuma gitmemeye başlamıştı

"bol aksiyonlu gibişli ve ihanetli zombi hikayem" hakkında kafanızda bir tanım veya verebileceğiniz bir örnek varsa eklemekten çekinmeyin

hızlı panpa dewam

gece uyuma vakti gelmişti esranın yanına gittim odamıza..

_______________________________________________________________________

esra: babanı bulduğun için çok sevindim

ben: bende aşkım kaderin böylesi. cidden çok mutluyum şuan

esra: ben mutlu değilim am

ben: noldu ki?

esra: beni babanla tanıştırmayı düşünmüyosun sanırım

ben: aaa çok özür dilerim hayatım o kadar çok sohbete daldık ki tanıştırmayı unutmuşum

esra: neyse artık aşkım yarın tanıştırırsın

ben: olmaz gel benle

esra: ya bırak uyumuştur adamcağız

ben: bişey olmaz geeeell
___________________________________________________________________________

babamın odasına doğru parmak uçlarımızda yürüdük. yerlerden cidden çok ses çıkıyordu o yüzden herkesi uyandırmamak için sessizce yürüyorduk. ama tam o an konuşulan bazı şeylere kulak misafiri olduk...

___________________________________________________________________________

recep: adamların arabada bi ton yiyecek içecek varmış. bin kuruları babamın arabası yalanını bu yüzden söylemiş

hüseyin: belliydi böyle olcağı. cengiz abi araba lafını duyunca bi kekelemişti zaten ordan anlamam lazımdı bi taklar olduğunu

bora: yarın bi güzel patlatalım arabayı. burda yaşıyolarsa o yiyecekler hepimize aittir

hüseyin: dur kanka dur adamların silahları var bizim pistollerle baş edemeyiz çok ciddi kan gövdeyi zütürebilir. bu işten biz zararlı çıkarız

recep: napıcaz o zaman?

hüseyin: beklicez uygun anı. silahları çalıp arabayı patlatıcaz sonra da kovarız bu itleri. cengiz abiyi severim ama o da oğlunun yanında olcaktır yapacak bişey yok
___________________________________________________________________________

odamıza geri döndük. çok sinirlenmişti. huur çocukları hem kendileri davet ettiler eve hemde bizim malımıza göz koyuyolar. neymiş burda yaşıyomuşuz onların da hakkı varmış. gibtirsin gitsin gavatın sıçtıkları. biz zaten yolumuzda ilerlerken gelmişti bu herifler. kurallarımızı da kabul ettiler böyle davranmaya hakları yoktu...

________________________________________________________________________________

esra: aşkım napıcaz başımız tehlikede

ben: merak etme ben yarın herkesle konuşçam hepimiz tetikte olalım diye

esra: korkuyorum ben elimizdekileri kaybedicez..

ben: korkma aşkım halledicem ben. artık işemeye bile silahımla gidicem. sopa da sende dursun sakın kaybetme onu gözünü seveyim her an kullanman gerekebilir

esra: tamam aşkım artık daha dikkatli olalım
_______________________________________________________________________________

sabah olmuştu. kahvaltıda buluştuk. ulan nerde o eski kahvaltılar yağlar ballar reçeller. artık kahvaltımız sadece bisküvi veya bulaabilirsek elma ya da cips falan oluyodu. eskiyi cidden özlemiştim amk. neyse babamın yanına gittik esrayı tanıştırmalıydım

________________________________________________________________________________

ben: baba bak bu esra

babam: memnun oldum kızım. bizim hayta senin gibi güzel kızı nasıl buldu acaba

esra: ehehe. teşekkür ederim efendim. bizim kampımıza geldi orda tanıştık işte sonrası malum

babam: bana cengiz amca diyebilirsin kızım

ben: aşkolsun baba hayta da oldum

babam: tabi len haytanın önde gideniydin. ama belli baya değiştin artık bu zombiler yüzünden olgunlaştın oğlum

ben: mecburum baba. sorumlu olduğum bi grubum var onların ve kendimin yaşdıbını devam ettirmeliyim. baba bak bu da cenk esranın kardeşi

babam: ooo memnun oldum küçük adam

cenk: ben de amca

ben: baba bu cenki bi görsen var ya kaç kere benim hayatımı kurtardı. asıl grubun lideri o olmalı aslında
_____________________________________________________________________________________

nurettin abi geldi yanımıza. dışarıda oturuyorduk hep beraber. etrafı iyice kolaçan ettim o binler burlarda mı diye. ama kimsecikler yoktu ortalıkta..

________________________________________________________________________________

ben: abi bu muallaktorlar bizim arabaya göz koydular

nurettin: kimler lan

ben: recep bora ve hüseyini duydum mustada da işin içinde mi bilmiyorum

nurettin: nasıl anladın

ben: abi dün gece babamın odasına gircektim esrayla tanışsın diye tam o an geçerken bu binlerin konuşmasını duydum. babama planlarımızı anlatırken duymuşlar. arabayı ve silahlarımızı ele geçirmek istiyolar.

nurettin: vay huur çocukları vaaayy

ben: aynen abi. aman gözünü seveyim silahına bakarak ol bende her zaman taşıcam. bunları taşıdığımız sürece güvendeyiz

nurettin: tamam kardeşim söylediğin iyi oldu. hadi gelsinler de alsınlar bakalım kolaysa. başka ne duydun?

ben: silahları ve arabayı patlattıktan sonra bizi yollucaklar abi fazla insan olmayalım yiyecekler daha uzun süre gitsin diye

nurettin: anasını avradını giberim hele bi dokunsunlar bana ya da aileme

ben: aynen abi
________________________________________________________________________________