ilk önce silahın namlusunu adamlara dogru yönlendirdim.ama katil olamazdım.iş ne olursa olsun suan sadece takip ediyorlardı hayatıma daha kastetmemişlerdi. biri aniden ateş etti ve mermi adeta sıyırıp geçti. hemen arabanın arkasına saklandım.ve 4 el ateş ettim. biri arabanın ön csevgi. birisi ön sağ tekere birisi ön sol tekere biriside ıska geçti beyler.

adam öldürmektense altlarından onların arabasını almak daha mantklıydı. artık arabalarını kullanamazlardı tekerleri değiştirseler bile ön camları olmadan yola çıkamazlardı. kış ayı ne olacağı belli olmazdı.

hemen arabaya atladım ve yola devam ettim. ancak istanbul yoluna normal yoldan devam edersem adamlar ilerde beni enseleyebilirlerdi. nihayetinde onlarda benim arabamı görmüş plakamı almıstı. istanbula gitmek için yolumu epey bir uzattım ama değmişti. arkamda kimse yoktu kimse takip etmiyordu taki istanbula varana kadar.

yeni yolum ise merzifon çorum ankara konya aydın izmir bursa ordan bu karsıya taşıt geçiren feribotlar var ya onlarla karşıya geçtim ve maltepeye dogru arabamı sürmeye basladım.

istanbulu fazla bilmiyordum zaten.bir görevliye ilk önce kadıköye nasıl gidebileceğimi sordum ve anlattı. kadıköye vardıktn sonra arabayı bu büyük balon vardı orda onun orda otopark vardı oraya çektim ve sabah olmasını bekledim bu sırada biraz da uyudum.

sabah olunca köşede iş bankası mı finans bank mı ne var amk onun biraz ilerisinde bir mekanda kahvaltı yaptım peşine bir sigara yaktı ve çay söyledim. sabah erken oldugu için fazla kimse yoktu o yüzden dükkanın sahibinn oldugunu düşündüğüm adamla bir yandna muhabbet ediyoruz. kahvaltımı bitirdim ve adama maltepeye nasıl gideceğimi sordum.

minübüs yolunu kullanarak gidebileceğimi söyledi. teşekkür edip hesabı ödedikten sonra yola cktım.o yolda aklımda kalan 2 yer vardı. birisi marmara üniversitesi kampüsü vardı diğeride maltepede çınar altı diye bi mekan vardı cok iyi adana dürüm yapıyordu. orada kalan binler varsa yollasın lan bana canım cekti amk şimdi. neyse konumuz bu değil.

dediği adresi bulmam biraz sıkıntı oldu ama buldum. gittiğim dükkanı görünce cok sasırmıstım ben byük bir şirket binası bekliyordum ama beklediğim gibi çıkmadı

gittiğim yer kücük sdece bir terzi dükkanıydı amk.cok sasırmıstım girdiğim olaylar cok büyüktü nasıl böyle gibik bir adamla iş yapıyor olabilirlerdi.

neyse dükkandan içeri girdim. selamın aleyküm dayı dedim. selamımı aldı ve ona babamın yolladığını kendisine bir emanet getirdiğimi söyledim.

geleceğimden haberi olduğunu ancak aksam beklediğini söyledi. bende bazı sıkıntılar oldugunu ve işlerin aksadıgını söyleyerek konuyu kapattım kendimce. adam zarfı inceledi acılıp acılmadıgına baktı daha sonra bana bir çay söyledi ve muhabbet etmeye basladık.

ben işin ciddi bir iş oldugunu bildiğim için artık eski binliğimi bırakmıs gayet ağır takılıyordum. adamn sordugu sorulara yüzümde işe alınmak için mülakata giren bir adamın ciddiyeti vardı ve kesinlikle acık verecek birşey söylemiyordum. adamla 2 saat felan oturduk. öglene yaklasmıstı vakit zaten. adam bana bir zarf verdi ve benim oldugunu söyledi. zarfı orada acmadım .dışarıyı cıkmayı bekledim.ben artık kalkayım dedim adamla tokalastıktan sonra cıktım dükkandan.

hemen zarfa baktım içinde 1000tl para vardı. cebime giren paraların bu hayli büyük olması benimde cok işime geliyordu. babam 2000 adam 1000 tl vermişti. artık zarfın içinde ne olduğunu merak etsemde fazla da gibimde değildi.

işlerin başına geçsemde nihayetinde paralar babama gidiyordu.

babamın ölümü duyulduktan snra babamın depoda tanıstırdıgı mahmut abi bana ulastı ve herşeyi öğrenmeden önce onları acık etmeyeceğimi garantilemek için bana 2 tane görev verdi. birisi yoldan geçen herhangi birini vurmak. diğeri ise hayatda bir iş addıbını vurmaktı.

kendime fazla kalabalık olmayan ve kameralarn olmadıgı br cadde sectm ve adamı öldürdüm orda. daha sonra diğer adam hakkında adamın verdiği bilgileri iyice inceledikten sonra hataya gittim ve diğer lavugu aksam evine girerken yanndaki koruması ve şöförüyle birlikte öldürdüm. bütün taklarımı bu adamlar temizlediler zaten. adamlar bana güvendikten sonra ilk önce samsundaki deponn yönetimini onların bana gönderdiği bir adam esliğinde yürütürken bir yandan gelen işleri gerekli yerlere gönderiyordum. işin gelme şekli ise babamın kreşine gelen kantin malzemeleri arasındaki kutularda geliyor. bende oradan alıp ilgili yere yolluyorum.

yollama şekli yine bir kurye aracılıgıyla oluyor ve durum yine sakat biraz ademin büyük patronu işleri engellemeye calısıyor.

zaman geçtikçe alısıyor ve gaddarlasıyordum. üstümde silah tasıyorum evde bile. alısma süresince cok kıllanıyordum cünki. annemi baska bir şehre yolladım babam vefat ettikten sonra burda kalıp basına birşey gelmesin diye. bende eski evimizde oturmaya devam ediyorum.bir gece yukarıda odamda takılırken asagıdan bir ses duydum ve silahımı cıkarıp sessizce beklemeye basladım. evde birisi vardı beni öldürmeye gelmiş lavugun biri. odamda kapının arkadasına geçtim ve beklemeye basladım adam geldiğinde kapınn canımdan belli oluyordu hafiften ayagı kalktım ve cama 2 el ateş ettim. adam daha ölmemişti.

bu sıralarda tanıstıgım bir adamın hastanesine yerleştirdim ve iyileşmesini bekledim. adamı yollayan büyük patron dedikleri adam ,adı bayram.

büyük patronu öldürmek için zamannda babam 2-3 kere girişimde bulunmussada hepsinden kurtulmus bu lavuk.

adamla ilgili isminden ve beni birgün bulacagından baska hiçbirşey demedi lavuk. artık işe yaramazdı bende doktora bir şeklde ölmesini söyledim ve terkettim orayı.

mahmut abi artık işlerin hepsini öğrenmem gerektiğini söyledi ve bana babamın senelerce kovaladıgı işleri anlatmaya basladı.ilk önce suikast işini babam 1-2 adamla yaparken zamanla cok büyümüş ve cok kişinin işini görmüş. büyük adamların sırlarını bildiği için ne devlet ne de baska birisi babamın karsısına cıkamıyormus. çnki hepsini bir anda gökten yere indirecek seyler biliyormus babam. birde mahmut abi.

sonralardan öğrendiğime göre bu büyük patron dedikleri huur cocugu babamın zamannda öldürdüğü ve onlardan kalan şeylerle ailesini tehtt edebilecek sırları acıklayıp ailenn sevgi kaymaması için.bu ailelerin ortak beslediği ve babamı deşifre edip en son öldürmek isteyen piyondan baskası değildi.

mahmut abi babamın diğer işlerinide söyledi artık.en büyük parayı süikast işinden kazansa bile, dünyann her yerinde mahmut abiyle birlikte ortk yaptıgı inşaatlar ve kadın ticareti babamı bu günlere getirenmiş.

bu işin sonu olmadığını mahmut abiyide öldürdüklerinde anladım ve yavas yavas herşeyi yetiştirdiğimiz adamlardan bir kaçnın üstüne bırakarak deşifre ettim.

bu sırada öldürdüğüm insanlar, atlattıgım ölüm tehlikeleri gezdiğim yerler hep bende bir anı olarak kaldı.

işin basında bnm oldugmu bilen cok kişinn tepkisini alsamda cok kişide arkamda durdu. birsürü sıkıntı cektim ama 2 sene önce hepsinden kurtuldum ve sakin bir hayat sürüyorum. babamın illegal işlerinden gelen paralarının bir kısmı hariç hepsinin mahmut abinin ailesine bıraktım.

yasal işleri olan güvenlik firmasını ve kreşi kapattım. özel okuluda devrettim. babamın yasal işlerinden kalan bir hayli birikmişi oldugunu öldüğünde üstüme geçen hesaplardan öğrendim.(annemden aldım bütün hesapları kendime)

samsundaki arabaları evlerin 2sini ve yazlıgıda sattım. sadece eskiden oturdugumuz ev duruyor. senede 1-2 gün ugrarım annemide alıp vakit geçiririz. suan nerde oldugum bilgisini tabiki vermeyeceğim ama 2 sene önce samsunu bıraktım …

en önemli şeye ise gözüm gibi bakıyordum. zarfa dısardan elleyince içinde böyle zarf boyutunda sert bi levha vardı ama ne oldugunu anlayamıyordum.

adres:istanbul maltepede üçevler var .istanbullu binler belki bilir. orda bi ptt var cami felan var yanında onun 200-300 metre ilersinde bi işyeri.

samsundan cıktım yola 100 civarında gidiyor fazla dikkat çekmiyordum. babam söylemişti zaten fazla hızlı sürme dikkat cekmeden git diye. düşünün emniyet kemeri bile takıyorum ki polis durdurursa sıkıntı olmasın diye.

atakum tarafından cıktım ankara yoluna dogru(ankara yolu istanbulada gidiyor bilmeyenler için)

şehirler arası yola cıkana kadar anayoldan gittiğim için sadece yoluma bakıyorum.ama bilirsiniz beyler herkes film seyretmiştir. böyle gizli gibik birşey yapsanız bile etrafınza bakarsınız biri var mı diye. şehirlerarası yola cıktıktan sonra aynalardan arkadaki arabalara bakıyorum ki peşimde biri var mı diye. gerçi babam uyarırdı ama dikkat çekmeyeceğim için ve korkmama için birşey söylememiş de olabilirdi..

kavağa kadar gittim(kavak samsun arası 60km arkadaslar) herkes aynı yola gittiği için kimseyi takip edemiyordum. bnimle birlikte gelen 4-5 araba vardı ama yol aynı amk mecbur gelecekler.

bilirsiniz amk manitayla blustugunuzda bile birisi görmesin diye ara yollara girersiniz korkarsınız amk abisi felan varsa görmesin diye öyle bir tedirginlik var üstümde. sadece kendi içimi rahatlatmak için kavağa girdiğimde biraz gittikten sonra ilçenin içeri dogru kırdım direksiyonu eğer beni takip eden birisi varsa anlamak için.

ne oldu amk samsundan beri arkamdan gelen beyaz renkli bir clio benimle birlikte kavak yoluna döndü.ama hemen kıllanmamam lazımdı istanbula kadar böyle gidemezdim. nihayetinde adam kavağa gidiyor da olabilirdi. anlamanın tek yolu vardı ilçenin içinde biraz gezip daha sonra yola tekrar çıkmak ve dediğim gibide yaptım. clio bi ara gözden kaybolunca içim rahatlar gibi oldu ilçeden cıkmadan bir büfede durdum ve su aldım kendime cok heyecanlanmıs ve cok korkmustum.

suyu bir dikişte bitirdim ve daha sonra yola koyulmak için anahtarı cevirdim ve arabayı calıstırdım. yola cıktıgımda ise basımdan vurulmusa dönmüştüm.

sizde hemen tahmin ettiniz zaten. arkamda o clio vardı. tesadüf olamazdı çnki cok kıllandıgım için plakasını ilçenin içinde gezerken yavasladıgım sıralarda bakmıstım.

bi anda elim ayağıma dolaştı amk. biraz önce sadece kusku vardı ama kendimi birazda olsa kandırabiliyordum ama suan yapamazdım amk bu kadar şey tesadüf olamazdı ki tesadüf olsa bile sevgi koyayım öyle işin.

bi an için frene basıp yolda sağa cekip biraz kafa dinleyeyim dedim ama eğer durursam gelebilirlerdi yanıma bu riski göze alamazdım. hızımı biraz daha yavaslattım 80 dolaylarında yola devam ediyordum.ama bir şekilde bundan kurtulmam gerekirdi istanbula kadar arkamda onlar varken devam edemezdim. korkudan ölürdüm hiçbirşey olmazsa amk.

havzaya kadar normal seyrime devam ettim ama gözlerim sürekli aynalarda arkamda mı diye.

ve içimi rahatlatan hiçbirşey yok arkamdalar hala. arada bir gözden kayboluyorlar ama fazla zaman geçmeden tekrar görünüyorlar.

havzayı geçtim, merzifonu da geçtikten sonra orda hamamözüne gönen bir yol var oraya girdim. daha önceden de kullandığm bir yol olduğu için biliyordum adamlar arada mesafe bırakıyorlardı zaten. döndükten sonra gazı kökledim ve ara sokağa hemen döndüm. farlarımı kapattım görmemeleri için ve önümden geçip gitmelerini bekledim.ama o ara yola girmek yaptığım en büyük hayatdı.

en büyük hatam döndüğüm yolun cok düz olmasıydı. adamlar anlamıs olmaalıydı bu kadar cabk sürede ortadan kaybolamayacağımı.

biraz sonra önümden geçtiler. artık içim rahatlamıstı. onlatı atlattıgımı düşünyordum. birz daha beklemeye karar verdim iyice uzaklaşsnlar diye.

1-2 dakika geçmeden hayal gördüğümü düşündüm ama adamlar geri dönüp arayı dönmüşlerdi ve beni farketmişlerdi. artık yapacak birşey yoktu hemen yan koltuga geçtim ve silahı elime aldım.o yolu bilen varsa cok sakin bir yoldur öyle geleni gideni fazla olmaz.

insan vurmak düşüncesi bana cok korkunc geliyordu. silah eğitimim cok iyiydi babamın sayesinde. orada anladım ki beni bugünler için yetiştirmişti. daha sonra arabadan indim elimde silah. adamlarda arabayı durdurdular ve arabadan indiler.

insan vurma düşüncesi bana cok korkunc geliyordu.