geldim beyler devam

nazillili binler bilir bu uzun çarşı dedikleri bir yer var. oranın arka sokağında bir kahveydi zarfta yazan adres.ilk zarftaki adresten alısık oldugum üzere kahveyi görünce fazla sasırmamıstım. içeri girdim ve ocakcıya getirmiş olamazdım diye düşünüyordum o yüzden ilk önce sahibini sordum. eleman ne için sordugumu sorunca zarf getirdim diyemezdim.

kendisi bir yakınım olur. birşey soracaktım geleceğimden haberi var zaten dedim.

adam baştan ayağa beni bir süzdü daha sonra içeride dedi.

2 katlı bir kahveydi üst katı ofisiymiş. kapıyı calarak odasına girdim. selamın aleyküm aleyküm selam faslı geçti. zarfı kendisine uzattım ve bir bana bir zarfa baktı.

yaşımı kücük görmüştü heralde ki fiziğim yasımı hiç belli etmez.

aşağıdan bana bir çay söyledi ve ac olup olmadıgımı sordu.ac olmadıgımı söyledim ve çay içerken bir yandan muhabbet ettik.ona babamın oglu oldugumu söyledim derken babamı tanıyormus zaten sıkıcı muhabbetler devam etti.dha sonra beklediğim gibi oda bana bir zarf verdi bu senin dedi. teşekkür ederim demeden 2.zarfı verdi bana.

bu nerden cıkmıstı şimdi bu neydi.

1.zarf para zarfıydı belli. içindede tahmn ettiğim üzere 1000lira para vardı.2 zarf için ise açmaman gerektiğini söyledi. babama zütürdükten sonra babamn bana acıklayacagınıda ekledi.

bende tamam diyerek ve iznini isteyerek artık kalkayım dedim.

dışarı cıktıktan sonra 2.zarfı elimle bir inceleyim dedim.bu sefer içinde levha gibi birşeey yoktu. kagıt gibi hissettiğim birşeyler vardı. açıp bakamazdım zaten.

yasiyonuzmu lan

adama karnım tok demiştim ama birşeyde yememiştim.bu tren garı var orda bilen bilir. onun oraya bıraktım arabayı.ve uzunçarsının içine dogru yürümeye basladım. yemek yiyebileceğim iyi bir mekan arıyordum. neyse en sonunda lokanta buldum ve birşeyler yedim.

geceyi orada geçirmem gerekiyordu. gece araba sürmeyi fazla sevmezdim birde uzun yol hiç çekilmezdi.

kalmak için bir pansiyon buldum yne bu uzunçarsının arka sokagında bir yerde.ve odama geçip televizyonu actm yattım yatağa .dassaklarımı dinlendiriyorum amk. kaç günün yorgunlugu var.bu arada gözdeyle gibiştikten sonra dus almamıstım amk. hala cenabettim öylece yola cıkmamak için bir dus alayım dedim.

pansiyonda ortak bir dus alanı vardı. yani bir katta 4 oda var misalen 4üde bir banyoyu kullanıyor. havlum felanda yoktu. indim asagıya resepsiyondaki gavata dedim dus almam lazım ama havlum felan yok nasıl yapcaz. işte bana havlu verdi şampuan verdi bir tane tek kullanımlık.5lirada para aldı benden gavat. gittim dusa iyice bir yıkandım sonra abdest alıp cıktım odama gittim.

yne sabaha kurmustum alarmı. sabah 6 gibi uyandım yeniden. babamı aradm daha sonra.

not:binler babam genelde 5 de kalkar ve bi daha yatmaz.

devam ediyorum beyler

dönerken ilk istanbula ugrayacagımı daha sonra geleceğimi söyledim. geçen gidişimdede bu yolu kullandıgım için istanbul yolunu biliyordum zatn.

babam fazla kalmamamı zarfı ona zütürmem gerektiğini söyledi bende yarın aksam orda olurum diyerek kapattım konuyu.

istanbula gitmek için cevirdim anahtarı bastım gaza.

10 saat sonra istanbula vardım yavas kullanıyordum yne takip eden birisi var mı diye.

amı hatırlayınca aklımda kötü yer edinmişti.yne yapmam lazımdı en iyi amda istanbulda diye gelmiştim buraya aslında. neyse kadıköyde kendi evinde gibtiren bi huur buldum 20 yaşında bi kızdı. tabiki arkadasım aracılıgıyla bulmustum. kıza bi hayli para verdim ve o geceyi onun evinde birlkte geçirdik.

samsuna gitmek için yola cıktım kahvaltımı yaptıktan sonra. çoruma kadar bir sıkıntı olmadan devam ettim.ki çevirmeye denk gelene kadar. kemerim felan takılıydı araç muayeneleride yapılıydı bi sıkıntı olmazdı yani.

durdurcaklarınıda zannetmiyorumdum ama polis işareti yapmıstı.en fazla radara girmişimdir diye düşünüyordum.

polis ehliyet ruhsat dedi.

-buyrun memur bey dedim.

arabadan cıkmamı söyledi. lafını 2letmedm gerginliğe gerek yoktu birazdan salıcaktı nede olsa.en azından ben öyle düşünüyordum o zaman.

-tutuklusunuz dedi.

oha ne oluyordu amk.

-ne oluyor memur bey neden tutukluyum dedim ?
-arabanız için çalıntı ihbarı var dedi

ananı gibm sıcmıstım kesin ama bunu kim neden yapmıs olabilirdi. zarfı arabadan almam gerekiyordu bi şekilde. polise biraz minnet biraz rica derken telefonumu alma bahanesiyle arabaya girmek için izin almıstm. anahtarı ise polisin eline vermiştim daha dogrusu o istemişti her ihtimale karsı. zarf telefonun yannda duruyordu zaten. aldım bir cırpda donuma soktum zarfı daha sonra polisle birlikte merkeze gittik. orada beni bir sürpriz bekliyordu.

ruhsata bakmama orada izin vermemişlerdi. kimin şikayet ettiğini kestirebiliyordum ama bir neden de bulamıyordum bunun için.ben yakalandığımda merkeze bilgi vermişler ve şikayet eden kişi kendisinin geleceğini söylemiş

beni bir odaya aldılar o ara polis muhabbetle karısık sorguluyor beni.ben de arabanın benim oldugunu iddaa ediyorum hala.ama biliyorum ruhsatta bi sıkıntı var. zaten öyle olmasa beni alıkoyamazlar.

2-3 saate yakın karakolda bekledim.ve daha sonra benim ve hepimizin beklediği o tabloyla karsılastım. içeri giren adem amcaydı 2 adamıyla birlikte.
i̇çeride beni görünce bir şaşırmıs gibi yaptı .geldi sarıldı bana. polis memurlarıda bakıyordu ona garip garip. insan şikayet ettiği adama nasıl sarılır diye.
amire benim yeğeni olduğumu. benim aldığımı hiç düşünmediğini çalınmıs oldugunu zannettiğini beyan etti. yani artık ortada bir şikayet yoktu.

polislerde fazla uzatmadıklar ama birazda söylendiler tabi yalandan ugrastıkları için.

eğer yeğeni olmadıgımı söylesem herkesin kafası karısacaktı ve hırsızlıktan içeri girebilirdim. hiç gerek yoktu böyle şeylere. bende sesimi cıkarmadım normal olarak ve birlikte dısarı cıktık. arbayı arkaürmesi için yanındaki lavuklardan birine verdi. diğer lavukta kendi arabasında şöför mahalline geçti bizde adem amcayla birlikte arkaya geçtik. yolda sessiz olmamı söyledi bana.

beni neden yakalatmıştı. eğer konu zarf ise zarfı da sormamıştı.ilk sorması gereken şey o iken. bende sesimi cıkarmadım. geçen sefer salmıstı beni bu seferde öyle birşey bekliyordum.
polis arabayı ararken ruhsatsız silahı da bulmustu. adem amca kendisinin oldugunu dile getirdi. benim basmda böyle bir sıkıntı bırakmamak için. onun için kücük davalardı bunlar.
neyse gittiğimiz yol sinop yoluydu yine. belliydi eski mekana arkaürüyordu beni ama bu sefer olay ne olabilirdi ki.babam yne birşey yapmıs olmalıydı.

orda dank etti beynime bana araba vermesinin sebebi. eğer aksi birşey olunca beni türkiyenn neresine gidersem gideym pat eliyle koymus gibi bulacaktı. babama karsıda beni kullanacaktı.
bana hiç kacırılmısım gibi davranmıyordu. geçen seferki sakin davranıslarım etkilemişti onu.hem zaten 18yasındaki bi adamdan niye kıllanabilirdi. evin içerisi insan pazarı gibiydi amk.

devam ediyorum gencolar

eve vardığımızda birlikte arabadan indik. içeride bir telaşe olduğu belliydi. bunu içeri girdğide bende anladım. adem amcadan daha daşşaklı birisi gelmişti eve.

bu babamın büyük bir binlik yaptıgının kanıtıydı aslında. gibten bir sebep için gelmiş olamazdı öyle bi adam. içeri girdiğimizde adem amca beni gösterek

-bu işte patron dedi
-demek sensin ali(babama ali diyordum sanırım amk ne dediğimi unuttum neyse babamın adı ali olsun)’nin oglu dedi.
-benim ama siz kimsiniz tanımıyorum sizi dedim. birazda atarlanıyorum artık 2.kez aldılarsa beni birşey yapacaklardır kesin.
-tanımaman senin için daha iyi dedi. daha sonra adem amcaya dönüp arkaürün bunu içeriye kapıyada adam koyun dedi. bakalım ali bu sefer ne yapacak dedi.

ben aydına gitmek için yola cıkınca anladıgım kadarıyla babam bunlara birşey yapmıs .

yarin bitiririm rezleri alin sukuyu verin ve keyifle okuyun uyumam lazim malum sabah 6 da kalkicam

devam ediyorum beyler

artık kafamda karısıyordu zarf işi farklı bu iş farklımıydı. öyle olmasaydı bana zarfı sormazlar mıydı? yada geçen sefer zarf vermemişlerdi. normalde dönerken zarf alınmıyor olabilirdi. suan bunların hiçbirini bilmiyordum zaten.tek şansım vardı bekleyip görmek.
i̇yicede sıkılıyordum zaten cebimden bir sigara cıkardım ve yaktım. camdan dışarıyı baktım her taraf adam kaynıyordu. eğer bilmiyorsa bile benim babama mekanı söylediğimden cekiniyor olmalıydılar.

o sıra içerden bi bağırış geldi. hemen kapıya dayadım kulaklarımı bu büyük patron babamla konusuyordu. benim ellernde oldugunu istediği şeyleri ona getirmesini söylüyordu. babam kabul etmedi ki adam bu kadar şiddetlenmişti.

ses verin ona göre devam edicem
edit : bugün bitircem beyler 1 kişide olsa bitiricem bugün mk 3 saatlik uykuyla duruyorum bende sıkıntı yok herkes uyudu heralde

kafam acayip karısmıstı babam beni nasıl gözden cıkarabilirdi amk. benden baska oglu yoktu.

aklıma hiçbirşey gelmiyordu. bildiğim tek şey hemen oradan kacmam gerektiğiydi.ama nasıl yapacaktım 10dan fazla adam vardı etrafta. pencerelerde demir parmaklıklar vardı oradan kacamazdım kapıda kilitliydi zaten. geriye tek seçenek kalıyordu.

muhtemelen en geç 20 dk içinde adam beni öldürmesi için birini yollayacaktı. onun işine yaramazdım. emrinde birsürü adam vardı.en mantıklı şey içeriye birinin girmesi için ortam olusturup belinde silah olması için dua etmekti. silah kullanısım cok iyiydi zaten.ama bir yandan kmseyide öldürmek istemiyordum.

o an aklımdan geçen cümle aynen su oldu beyler ;

eğer yaşamam için birinin ölmesi gerekiyorsa ölsün

kapıya vurdum ve birinin içeri girmesini bekledim. beklediğim gibide oldu.bi adam açtı kapıyı ve içeri girdi ;
-ne var,ne istiyosun?
-karnım acıktı benim. yemek isteyecektim .
-tamam sen otur getiririm birazdan dedi.

atılmam için tek şansım vardı adam odadan cıkmamalıydı. çıkarsa bir dahaki gelişleri beni öldürmek için olacaktı muhtemelen. adama bir yumruk salladım ve belinde bir silah olması için dua ettim.

beklediğim gibiydi adamın belinde silah vardı. düşüncesizce yaptığım bu hareket beni cok zorlayacaktı. hemen odadan cıkmam gerekiyordu çnkü kalırsam dısarıya sağlı sollu yerleşip beni rahatca vurabilirlerdir. artık düşünmeye vaktim yoktu gördüğüm herkesi vuracaktım.ama öldürmek de istemiyordum. hareket edemeyecek kadar vursam yeterdi. adamın bacagına bir kursun sıktım ve yerinden hareket edemeyecek hale getirdikten sonra hemen odadan dısarı cıktım. beni aşagı kata koydukları için sanslıydım. diğer sefer üst kattaydım halbuki.

alt katta olmasam adamın dediklerini duymayacak, beni öldürmelerini öyle sessizce bekleyecektim.