Nereden, hangisinden, neyden başlayacağımı bulamadım ama bir şeyler diyeyim de. Kendimi rahatlatayım.
Kalabalık içindeki yalnızlık vardır ya. Onu en derin haliyle yaşıyorum.
Hep arayıp sorulan bireyimdir. Hep çağrırlar bende giderim, insanları kıramamak gibi huyum vardır, ne yazık ki. Ama gel gelelim ki mesele şudur; oyun oynarız, takılırız, güler geçeriz eyvallahta konu dertler olunca işte orada işler değişiyor. Niye onlar anlattığında ben hep dinliyorum ve çözüm üretmeye çalışıyorum veya ben anlatmaya çalıştığımda onlar dinlemiyor/dinleseler bile umursamazlar ya da \\\\\\\"boşver ya/olur öyle/s*ktir et\\\\\\\" denilir bana?

Bu böyleyken başka bir sıkıntı:
Ben insanların yüzü gülsünler diye hep espri yapıp, s*kik hareketler yapan ben; sırf yüzleri gülsün de mutlu olsunlar diye uğraşırken, bana bir kere bile mutlu olmam için yardım edilmiyor. Hadi ben malım/aptalım, peki siz niye böylesiniz? niye arkadaşız? niye yanımdasınız?

Tek arkadaş mı? Aile peki? Gün geçtikçe kafalarında \\\\\\\"bu çocuğu aldırmak için geç mi acaba?\\\\\\\" sorusu var galiba. Neden sevmezler ki? Neden yaptığım herşeyin maddiyatla kıyaslanır, en basitinden? Ulan bir evlat ailesine sarılmaktan bile mi korkar amk? Yüzlerine bakmaktan mı utanır? Desen ki; aklım fikrim am, züt olan, köşe başında torbacılık yapıp, parklarda uyuşturucu ve uyarıcı maddeler kullanan tiplerdenim. Veyahut kumar oynayıp oynayıp ailesinin yüzünü kızartan tipleme? Böyle birileri olmadım hiç ama aksi diyorum lisedeyken çalıştım, tam 2 sene, para biriktirdim, kendime telefon, laptop aldım, dersane masrafımı karşıladım yük olmamak için. Üniversite zamanında 2 sene mi kalan parayla geçirdim belki 3 sene. Sırf baba parası yememek için, onlara yük olmamak için? Böyle diyorum ama fakir değiliz. Ailemin geliri iyi fakat kiracıyız. Sırf ev alabilmeleri için yük olmak istemiyorum. Bunları arkadaşlarıma anlattığım da ise aldığım cevap nedense hep \\\\\\\"niye parli... içiyorsun oluyor\\\\\\\". Şaşkınım hep..

Hadi bu konuyu da devrik olarak kapatalım başka konuya girelim son 1 senedir istediğim şeylerin çoğu olmuyor. Elimdekilerle yetinmeyi bilirim fakat isteklerimin olmamayışı? Maddiyatla ilgi olanların çoğunu yapabiliyorsun, elinden geldiğince peki ya maddiyatla alakalı olmayanlar? Manevi diyebiliriz. Neden etrafım kalabalıkken yalnızım? Kendi seçimim, evet. ben seçtim bu arkadaşları, evet. Ama ya seçmediklerim? Onlarda yanımdakilerden daha kötü daha çıkarcı daha umursamaz. Peki bu sefer n\\\\\\\'olcak? Büyüdükçe taka sarması neden hayatın? Bunlar delirmemin etkenlerinden 5/1\\\\\\\'i sadece. Herkes hayal kurar, rüya görür, umutludur, iyimser olur. Bende öyleydim, ta ki tüm etkenler bir araya gelene kadar. Sonrası mı? Hayal kuramıyorum, rüya gördüğümü hatırlayamıyorum, umutsuzlaştım artık. Bir şey hayal edersin iyimser veya kötümser düşünürsün heh işte o da yok hayal etmeden düşünmeden direk olarak kötümser.. Herkes gelecek planı kurar üniversiteden sonra, şöyle yapacam, böyle yapacam. Ben ise ne tak olacağım bile diyemiyorum, asker olup askerde kalacağım diyebiliyorum bir tek, o da vatan aşkı için veya bir taka yarayacaksam o da bu toprakları korurken ölmek olsun diyedir. Böyle böyle \\\\\\\"intihar etmemek için ne sebebim var ki?\\\\\\\" diye düşünmeden edemiyorum? Tek gelen ailem diyorum belki üzülürler. Ne de olsa evladız değil mi belki diye düşünüyorum. He bir de bir kız var onun sayesinde ayaktayım. Sevgilim mi? alakası bile yok. Hani yukarıda arkadaşlardan bahsettim ya, onlardan da beteri var demiştim hatta işte bu kız onlardan değil çok masum, iyi niyetli, saf, temiz kalpli tam istediğim arkadaş tiplemesi ama işte ben bu kızdan da hoşlanıyorum. kız güzel mi o kadar da değil ama hoşlanıyorum. Fakat bu salak arkadaşınız onla konuşamıyor çünkü bir ışık bekliyor hatta o ışığı görüyor arkadaşına anlatıyor, diyor ki \\\\\\\"Hep göz göze geliyoruz\\\\\\\" en basitinden. ama arkadaş \\\\\\\"ben de bi\\\\\\\' bakayım, senin sezdiğini sezebilecek miyim\\\\\\\" diyor ve sonuç \\\\\\\"yok kardeş öyle birşey yok\\\\\\\". ee anlayabileceğiniz gibi ben çekingen bir insanım ki, kendime olan güvenim yok gibi böylecesine derin hislerde sadece. Sonra da yine o arkadaş diyor ki,\\\\\\\"o kızın ilişki falan düşüneceğini sanmıyor\\\\\\\" diyor. Her geçen gün vuruyor da vuruyor hançeri. \\\\\\\"-Hee diyeceksiniz ki nasıl bu kız uzaklaştırıyor intihardan seni? diye, ihtimalle yaşayıp, belki olur deyip- burada da kendimle çelişiyorum(umutsuzlaşmamış lan)- o duyguyla yaşıyorum.\\\\\\\"- Ve sonra bu arkadaşınız her gece sahil kenarına gidip sigara eşliğinde düşünüyor ama ne düşünüyor bilmiyor. Çünkü bütün konu boyunca anlatıldığı gibi ne dediğini bilmiyor artık, kafası o kadar karışık ki. Cenazede gülüp eğlenen, okey masasında ağlayan tiplemeye dönüşmüş gibiyim. Hadi her şeyi silip atabilirim belki zorlasam, ya o kız ailemden görmediğim yakınlığı arkadaşlarımdan görmediğim samimiyeti gösterdi bana, o da unutulur gidilir belki zamanla ama şuan unutulmuyor ne yapmalıyım amk?? Ben ne yapayım amk??

Okumadığınız için teşekkürler her birinize. Yine herkes ne boş konuşmuş bu demelerinin yansıması gibi sizler görüpte boş yazmıştır diyor gibisiz..

Sağlıcakla kalın.. Çevrenizdekilere saygı gösterin..