bizim bebeğin durumu

panpalar.. kızamıyorum bile inanın. çok garip durumdayım. ama dik duracağız tabi. evimiz barkımız da olmayıversin. idare edeceğiz artık. artık önemli olan tek şey bebe. halden anlayan tüm arkadaşlara şuku. rahatladım biraz.

saydıracaktım sizin ailelere ama bana ne amk, senin ailen.

@11 seven insan gibmez karşim. giberekte linç etmez çocuğunun hayatını. hayırsız insanlar vardır olucaktırda. sen hayırlı bir insan ol panpa onu diyorum ben vefalı ol sadece.

olla panpa
edit: yolladı

ailen anan baban seni seviyorlardır bundan şüphen olmasın diyorum. Herşeyde bi hayır mutlaka vardır.

allah analı babalı buyutsun kardeşim

24 yaşındayım evlenmyi düşündüğüm 5 yıldır birlikte olduğum sevgilim var
nişanlanma arifesindeyiz
annem şimdiden başladı torun muhabbetinede sizce aynı şey bendede olurmu ??

derdi veren rab dermanıda verir merak etme kardeşim

@5 vefanın merhametli olmanın yarışımı olur? insan olmak için yarışsalar keşke birazda panpa. üzüldüm lan ciddi ciddi.

hüzünlendim bin :(

@4 inan tanıyamıyorum. babama birşey demiyorum zaten o gelmek istiyor. ama diğerleri birbiriyle yarışıyor. o neden gelmiyor falan.

sizlerde ananız babanız gibi olmayın. iyi bakın bebeğinize örnek ebeveynler olun. sizinkilere ailede denmez ayrıca aile nasıl olunur siz gösterin onlara!

@2 hayatımı eleştirir durumdayım inan.

aynı dert bende de var. 6 aylıkken soğuk kreş odalarına bıraktık yavruyu ağlayarak, işimize baktık. şimdi 2 yaşında ve gene kreşte.

daha önce de paylaşmıştım burada bundan 4 ay önce bir bebeğimiz oldu. Özdemir.

Şimdi 5. ayın içerisinde.

bugüne kadar aileme hiç yük olmadım hiç de bir şey istemedim.

ilkokuldan bu yana dershaneler hep bedava oldu sınavlarında birinci oldum, okulu uzatmadım, annemlere bir kere olsun harç ödetmedim, kitap parası istemedim. kredi aldım annemlerden harçlık istemedim. öderken zütümden kan geldi.

nişanlandım eşim de benim gibi. gittik ailelerin aldığı hediyeleri bile biz kendimiz aldık, aklınıza gelebilecek herşeyi.

Askere gittim nişanlımla aynı evde yaşadık. o yalnız gidin anne bir kere olsun yalnız bırakmayın dedim. bir kere gitmedi.

evlendim annemlerden neredeyse hiç para almadım. gelen altınları falan sattık savuşturduk ailenin düğünü dedik bir sürü masrafa girdik.

Şimdi bebeğimiz oldu. tek istediğim 1-2 yaşına kadar bildiğimiz birisine bırakmak. bizim kanımızdan bizim canımızdan olanı gene bizim kanımızdan bizim canımızdan birine bırakmak.

ama yok beyler ya. malesef yoğun emeklilik hayatlarında yalnızca 3 ay ayırabildiler bize eşimin annesi de 1 ay.

Ben hayatımda uzun zamandan beri ailemden bir tek şey istedim. onu da kendime değil özdemirime istedim. ama olmadı. olmuyor. olmayacak.

özet: ben ailemden bir tek şey istedim... okumayın dıbına koyum. kuzen sen de burada okuyup paylaşma. aramızda kalsın.