neyse bak demek istediğim karşılıklı saygı bak. insana saygıdan bahsediyorum. benim inanmadığım, hatta benim ebediyen ceza çekmem gerektiğini söyleyen kitabın dinine neden saygı duymak zorunda olduğumu bilmiyorum. ben müslümana saygı duyarım, sana saygı duyarım ancak dine saygı duymak zorunda değilim. mesela aşağıda bir arkadaş direkt müslümanlar şöyledir, böyledir demiş. o hatadır, saygısızlıktır. ancak ben bir inancı, üstelik inanmadığım bir inancı, hatta toplumun tam merkezine koyulmuş ve tüm toplumu etkileyen bir inancı tabii ki eleştirebilmeliyim. eleştirdiğinde bir akım ya da inanç ya da toplum büyür, öyle aynen devam ettiğinde değil. islam'a mensup kişilerin en büyük hatası da bu tahammülsüzlüğüdür. sizin çağdaş uygarlığa ayak uydurarak ilerlemeniz dini büyütür, küçültmez, bunu anlayamadınız gitti. ottan taktan tahrik olacağınıza, bu eleştirilere karşı yapıcı bir argüman geliştirin. "ama şu da bunu yapıyor" demek yerine kendinizle ilgili ciddi bir savunma koyun insanların önüne. yoksa islam'ın onlarca farklı yorumu ortaya çıkıyor, sonra da gerçek islam şu değil, bu değil muhabbetleriyle cebelleşir halde kalıyorsunuz. islam tartışılabilmelidir, insanları hayvanlardan ayıran özelliklerden biri de medeni şekilde tartışabilmek ve bu sayede ilerleyebilmektir. islam şu anda durdu, yerinde sayıyor, hatta geriye gidiyor. bunun çözümünü ise ben değil müslümanlar bulacak. bu da tartışarak olur, dışardan isimlere de kulak vererek olur. onları düşman görerek olmaz. neyse ne dersem diyeyim, aynen devam...
"kurban bayrdıbını eleştiriyor huur çocuğu, gibtirsin gitsin ülkeden" demek en mantıklısı, islam'ı yukarıya taşıyacak olan tavırdır, evet.

sadece islam değil din karşıtı desek daha doğru. dinsiz olduğu kesin de karşıtlık meselesi yorum biraz. benim yazdıklarından çıkardığım sonuç karşıt olduğuydu aslında. yalnız dine mensup insanlara karşıt değil bak dine karşıt diyorum, ikisi arasında uçurumlar var. kimse kimseyi o dine mensup diye yargılayamaz, o ayrı mesele.