Hop sakin ol türkçü kardeşim. Çugunu vermeden önce bir sonuna kadar oku sonra ister çugu ver ister küfret.

Öncelikle evet Anadolulu olmak bir millet belirtmiyor ve içimizde Türk de var, Kürt de var, Ermeni de var, Yunan da var, Gürcü de var, Laz da var, Çerkes de var, Arap da var, Zaza da var, Fars da var. Ancak Anadolulu olmak bütün bunların üzerinde bir kimliktir.

Anadolu kültürü; Rum, Türk, Arap, Fars, Gürcü kültürlerinin bir karmasıdır. Bunu her yerde görebiliriz. Camilerimizi yaparken Ayasofya'yı örnek aldık. Hala daha alıyoruz. Yemeklerimiz bir aradadır. Kebabı lavaşa sarar rakının yanında yeriz. Baklava da yeriz, künefe de. Horon da bizimdir, halay da, harmandalı da.

Bu topraklarda yüzlerce yıldır bunca kültür beraber yaşıyoruz. Biz artık farklı değiliz. Aksini iddia eden bir ay Kırgızistan'da bir ay da Yunanistan'da yaşasın. Bakalım hangisinde kendini vatanında hissedecek. Dinimiz Yunanlarla farklı olabilir ama kültürümüz çok benzerdir.

Biz yüzyıllarca bu topraklarda beraber yaşadık. Aynı toprak besledi bizi. Rum komşusu ölen Türk de ağladı, Arap komşusu ölen Ermeni de. Anadolulu olmak etnik kökenin, dinin, dilin üstündedir. Kürtçe bir ağıdı, tek kelimesini anlamadan, dinlerken içimiz cız eder, üzülürüz. Yunan türküsüyle rakımızı kafaya diktiğimiz gibi.

Biz artık Orta Asyadan gelen o Türkler değiliz. Biz Anadolu'luyuz. Kültürümüz değişti, yemeklerimiz değişti, şiirlerimiz, türkülerimiz değişti. Değişirken birleşti. Birleştikçe çoğaldı.

Artık nefreti bırakmamız lazım. Biz Anadolu'nun çocuklarıyız. Birlikte yaşadık bin yıl. Binlerce yıl daha yaşarız, yaşayacağız...

Okumadan çugu veren 4 kardeşime teşekkürlerimi sunuyorum...

Edit: 9

--spoiler--
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun ?

Utanırım,
Utanırım fıkaralıktan,
Ele, güne karşı çıplak...
Üşür fidelerim,
Harmanım kesat.
Kardeşliğin, çalışmanın,
Beraberliğin,
Atom güllerinin katmer açtığı,
Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,
Kalmışım bir başıma,
Bir başıma ve uzak.
Biliyor musun ?

Binlerce yıl sağılmışım,
Korkunç atlılarıyla parçalamışlar
Nazlı, seher-sabah uykularımı
Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar,
Haraç salmışlar üstüme.
Ne iskender takmışım,
Ne şah ne sultan
Göçüp gitmişler, gölgesiz!
Selam etmişim dostuma
Ve dayatmışım...
Görüyor musun ?

Nasıl severim bir bilsen.
Köroğlu'yu,
Karayılanı,
Meçhul Askeri...
Sonra Pir Sultanı ve Bedrettini.
Sonra kalem yazmaz,
Bir nice sevda...
Bir bilsen,
Onlar beni nasıl severdi.
Bir bilsen, Urfa'da kurşun atanı
Minareden, barikattan,
Selvi dalından,
Ölüme nasıl gülerdi.
Bilmeni mutlak isterim,
Duyuyor musun ?

Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun ?

Ahmed Arif
--spoiler--