biz dünya nın en saçma mafyasıydık

irfan abi konuşmaya başladı

ben refik şükrü ve mıstık tam karşısındayız bu da masasında.

+bakın beyler çocuk oyuncağı değil işin sonunda hapise düşmek ölmek bile olabilir.
eğer bu durumdan korkan çekinen ben yapamıcam diyen varsa odadan şimdi çıksın dedi.

hepimiz çıktık odadan.
arkamızdan irfan abi koştu

+oğlum durun öyle şeyler olmaz ben gaza gelmişim.
-tamam deyip içeri girdik.

irfan abi devam etti.

ilk işimiz adımızı duyurmak hepiniz pırıl pırıl gençlersiniz bu yüzden geleceği açık bir mafyayız dedi.

cümleye bak amk pırıl pırıl gençler önü açık mafya senin kafanın çalışma mekanizmasını gibeyim.

ilk işimiz aşağıdaki dünkkanlardan haraç almak karşılığında koruma sağlayacağımızı söyleyin.

şükrü lafa girdi.

+kimden koruyacağız abi
-kim olursa korucaksınız
+anladım.

sorusu olan diye seslendi irfan abi.

+abi bi şey sorucam nasıl haraç alıcaz vermezlerse
-ben size silah vericem
+abi ben bilmiyorum kullanmayı ?

+bak aynen böyle çıkarıyosun burayı çekiyorsun şöyle nişan alıyorsun.
-bizim 4 lü masanın altına girdik irfan abi çek üstümüzden manyak mısın dedim.
tamam tamam göstermek istedim.

neyse hazırsaız çıkın beyler dedi
çıktık.

(bkz: devam)
yine pek paramın olmadığı bir gün.
karşı komşunun kızı nagihan'ı takip etme kararı aldım.
platonikten fazlasıydı benimki.

obsesif bozukluk borderline biraz da paranoid gibi severdim onu.
taksiye binip gidince gecekondudan şortla fırlayıverdim.
dedim nereye gidiyor bu saatte.

hemen bizim tufan abiyi aradım mahallenin hatrı sayılır işssizlerinden ama babacandır.
abi dedim gel gidiyoruz.

+noldu oğlum nereye gidiyoruz
-abi nagihan taksiye bindi
+ee uçak mı çevirseydi dıbına koyim taksiye binecek tabi
-abi bu saatte nereye gider
+sanane oğlum

neyse 10 dakika sonra geldi.

beyaz bir murat 124 ü vardı neon ışıklı.

tufan abiyle arabayı parkedip istiklale doğru girdik.

+oğlum biz niye bu kızın peşindeyiz gizli kapaklı ajan gibi hala anlamadım alan ?
-kpss ile cia memurluğuna hazırlanıyorum abi, bu kız staj programım.
+ne ?
-ya yürü tufan abi yürü.

10 dakika sonra bir ara sokağa girdik.

nagihanı gördüm yanında da bir kaç kişi.
yanındaki erkeklerden biri konuşmaya geldi.
+oğlum bak kızın sapık gibi peşindesin yapma insna gibi konuşuyorum !

tufan abi zıpladı:

+benim adım tufan ulan kardeşime kims..
-abi bi sus dur dedim.

+bak arkadaşım dedim ben nagihan'ı çocukluktan beri seviyorum değer veriyorum
-sen beni anlamadın ya burdan git kızın numarasını sil yada sen bilirsin dedi.

/oğlum ben tufan özbudağım sen benim kim olduğumu biliyor musun ?
+abi sus abi amk sus ulan sus.
/ne susucam bu huur çocukları kim lan dedi demesine kalmadı eleman kafayı gömdü tufan abiye.

hayatımızın dayağını yedik benim beyaz tişört manchester united'in iç saha formasına dönüştü.
derken bir adam geldi şişman kel kırklı yaşlarda.

+dedi tanışalım ?
-abi şaka mısın kimsin sen
+tanıyınca hayatın değişecek iyi kavga ediyorsun işe yararsın sen.
-abi sen kimsin ?
+buyur bu benim kartım dedi.
-irfan menteşeci mobilyacı ve döşemeci yazıyor abi.
+o gizli kimliğim aslında o değilim.
-irfan menteşeci değil misin ?
+hayır yani genç anlarsın ya konuşturma beni burda mafya dedirtme işte.
-ne mafyası
+yeni kurulan ama büyümeye çok açık
-abi git saçma sapan konuşma
+olsun ara beni numaram var.

polis önden geliyor kimlik kontrolü yapa yapa.
bende panikledim otobüsün camından dergileri fırlattım.

polis yanım geldi.
+kimlik ?
-buyrun dedim.

başka bir polis sinirli bir şekilde girdi otobüse;
+bu dergileri kim kafama attı çıksın hemen
-yok dıbına koyim yok bedevi olsam çölde kutup ayısı önce evlenelim derç öyle bir şans.

korkarak ben dedim.

+yürü karakola gidiyoruz
-abi ben bişey yapmadım elime sıkıştırdı arkadaşlar
+kimmiş bu arkadaşlar.
-abi tanımıyorum (şimdi söylesem mahallede yine başım belaya girecek)

daha fazla sinirlendirmeyeyim dedim çünkü karakolda yediğim dayak sayısı orantılı şekilde artacaktı bende razı oldum karakola gittik.

https://www.youtube.com/watch?v=_UMbXxkWqPw tema.

merhaba irfan abi.
naber geç otur bi çay içelim arkadaşları bekliyoruz
arkadaşlar kim abi
refik şükrü mıstık takım arkadaşların
takım arkadaşlarım ?
mafya kuruyoruz dedik ya oğlum
abi ben hazırda var zannediyordum
hazırda vardı gibtir ettim
niye abi
haraç bile alamıyorlardı
abi bende fakirlik diz boyu geldim ama öyle şeyler yapamam
yaparsın sen
cidden mi
ben adamı gözünden tanırım senden bir efsane yaratıcam
abi sen normal birisin dimi erenköy ruh sinir hastalıklarında yatmadın dimi
bir ara yatmıştım neyse geldiler zaten.

çocuklar bu alan, alan bunlarda çocuklar.
memnun oldum beyler.

daha sonradan hepsini tanıyınca:

refik:bir buçuk metre boyu var ama sürekli kavgaya hazır bir tip

şükrü:baya bir uzun eleman bakarken gözüm yoruluyor durup tekrar bakıyorum ama boş konuşmak bir sanat olsaydı bu adam leonardo da vinci olurdu.

mıstık:dünyanın en unutkan insanı hastalık derecesinde cılız bir şey.

tanıştıktan sonra irfan abi bizi saçma sapan bir odaya aldı türbe gibi amk
orası bizim küçük çaplı grubumuzun ofisiymiş.

sorguya aldılar polisler.

+kim için çalışıyorsun bu dergiler ney ?
-abi kendim için çalışıyorum arada nagihan'ı takip etmek hariç yasa dışı bi şeyim yok
+ne diyorsun lan nagihan kim
-uzun hikaye abi ama bi şey yapmadım
+oğlum çıldırtma beni bak ben döven polislerden değilim ama odaya başkası girerse acımaz.
-abi yanlış bi şey yapmadım.
+ulan ne lduğun belli değil bi elinde cephecilerin dergisi diğer elinde kürt dergisi
iki örgüt arasında ajan mısın yoksa ?

derken telefonmu aldı

+abi telefonumu ver telefon olmaz.
-kim bu mafya irfan (hay kafamın damarını gibeyim adamı kaydediş şeklime bak)
+abi şaka öyle kaydettim önemli değil.
-bir mesaj atmış sana.
+ne yazmış abi (hay gibim kim bilir ne yazdı o paranoyak)

+bak geç kalma ben şimdi gidiyorum bir kaç aynasızın belasını gibicem çok büyük mafya olacaz çook.. bu ne lan bu ne kim bu irfan deyip yağıştırdı bi tane.
-ben bahtımı gibeyim.

akşama kadar tuttular karakolda.

tufan abinin beyaz neon ışıklı murat 124'üne atladık mahalleye dönüyoruz.

mahalleden bahsetmem gerekirse.
ümraniye mustafa kemal mahallesi eski adıyla 1 mayıs mah olarak da geçiyor.
türlü türlü olaylar var.
solcusu da orada kürt milliyetcisi de orada az olsa da sağcısı da orda.
ben politikayla fazla ilgilenmem o yüzden hepsinden uzak dururdum mahallede.
benim görüşüme göre zenginler ve fakirler var.
eğer o mahalledeki solcusu sağcısı kürtü türkü hepimiz komle fakirsek nasıl düşman olabilirdik ki ?

neyse mahalleye döndük.
abi dedim nagihan bitti benim için.
ya gibtir et sana kız mı yok ?
gibi sıradan dialoglardan sonra bizim derme çatma gecekonduya girdim.

kardeşim sercan

-abi gözünü kapatınca peynir biftek gibi geliyor ım ım
+ya sercan gibtir git.
+düzgün konuş kardeşinle
-anne bu çocuklara anlat et sağlığa zararlı ondan almıyoruz.

sercan atladı lafa.

+abi zararlı değil yalan söylüyorsun tayfunlar hep biftek yiyor hiç bi şey olmuyor.
-oğlum nasıl bi şey olmuyor lan tayfun geçen köpeği pisi pisi diye çağırıyordu.
+yalancı

off anne ben yatıyorum dedim

o sırada elimde irfan adlı mafya bozuntusunun kartı türlü düşüncelerle uykuya daldım

sabah kalktım rütubetten dolayı başım ağrıyor.
neyse elimi yüzümü yıkadım bir süre parmak uçlarımla gözlerimi ovuşturup kanepede debelendim derken dur bir arayayım şu irfanı dedim.

+alo meraba dün tanışmıştık abi alan ben
-alan kim dedi kapattı.

hay skim kafayı yicem sinirlenip telefonu koltuğa attım her şey mi ters gider.

derken telefon çaldı.

+alan naber niye aramadın arayacaktın.
-irfan abi dalga mı geçiyorsun (giberdim ki bunu)
+ne dalgası gel buraya iş konuşucaz mobilyacım var avcılarda.
-tamam dedim çok da uzatmadan çıktım dışarı.

güneş tam tepede havalar sıcak yer yer gölgede durup nefesleniyoruz.
biraz daha kaynaşmaya çalışıyorum elemanlarla.
bir an araba camından dördümüzü gördüm.
aynı daltonlarız amk sinirim bozuldu.
boy sırasında yürümeyin karışık yürüyün dedim.
anlamadılar ama itiraz etmediler.

şükrü lafa girdi

+alan ben uzunum korkarlar önce ben gireyim dükkana silahı ver.
-sen yanımda dur sert bak daha korkutucu olur.

mıstık atladı ben kapıyı tutrarım.
refik de: bende senin yanında dururum dedi mıstığa.

plan hazırdı ilk haracı almak üzere dükkana girdik başımıza gelmeyen kaldı mı diye sormayın o dükkanda.

bir iki adım attım derken...

mehmetler geldi bunlar cephe'ciler.(siyasi örgüt)

+alan dergi dağıtıyoruz alır mısın (kendi ideolojilerini anlatan dergiler bunlar)
-hiç para yok dedim(atatürk'ü seven oy veren başka da ne solcusuyla ne sağcısıyla işi olmayan bir adamım ama cidden para yoktu)
+neyse para önemli değil al okursun deyip verdi bende aldım.

otobüs durağına doğru yürümeye devam ettim.

ulan mahallede yok yok ki koyduğum yerinde.
orada da mahallenin aşağısında oturan kürt kardeşlerimiz var bunlar da kendi dergilerini getirdiler.

alır mısın ?
yok
cephecilerin almışsın ama
ulan almadım
elinde duruyor
bedavaya verdiler
al ozaman bu da bedava.

2 dergiyi de aldım ayıp olmasın diye otobüse atladım.
mahalle çıkışında polis çevirdi.
böyle şansın anasını gibim al burdan yak elimde iki adet yasal olmayan örgüt dergisi ki benim hiç alakam yok koyduğum yerinde.

nezareti anlatmam gerekirse

duvarlarındaki boyalar akmış yer yer tuğlalar gözüküyor bir adet duvara çakılmış uzanmak için düz demir bir yatak var.
karidorun ışığını güç bela alıyor parmaklıkları ise eski püskü.

dördümüz içerdeyiz.

+iyi dayak yedik ha (şükrü)
harbi lan sağlam yedik yalnız refikten öyle sesler çıktığını bilmiyordumeheh (mıstık)
sen kendine bak lan dal yannan bayılmış taklidi yaptın zütüne sopayı yiyince ayılıp yalvarmaya başladın (refik)
lan susun amk uyumaya bakın dedim.

telefon hakkımı sabah kullandım.

nagihanı aradım.

efendim (uykulu)
benim ben
sen kimsin
alan işte
noldu
ya ben nezaretteyim anneme söyleme panik yapar bir şey uydur
tamam dedi kapattı (dıbına koyim insan bir sorar noldu da nezarettesin)

refik'in telefon sırası geldi.
mıstık ben şükrü başındayız mıstık ve şükrü sıralarını bekliyor iki tane de polis var.

refik birini aradı.

alo ben refik
hmm
şey dicem bu napoli inter ne oldu dedi
telefonun ahizesini kulağıyla omzu arasına sıkıştırıp arka cebinden kupon çıkardı.
şoktaydık amk.

refik devam etti.
yapma ya 4 6 olmadı mı
anladım dıbına koyim inter in
tamam ben karakoldayım gelirim birazdan dedi. telefonu gayet normal kapattı polisler gülüyor amk onların da siniri bozuldu.

derken adliyeye gttik.

tema https://www.youtube.com/w...A7B8C0EAA8167&index=9
nagihanın yanına kadar deparı koydum poşetten sular akıyor amk sağa sala asimetrik damladı.
tam yanına vardım bu sefer o durdu

+ne var alan ?
-bir şey yok çöpü atıyorum bak dedim, burun hizasına kadar kaldırdım poşeti.
+indir şunu tamam
-seninkini de ver ben atayım taşıma oraya kadar.
+cidden yapar mısın ?
-yaparım tabi ver taşıma
+tamam dedi poşeti verdi döndü eve girdi.

ben kafamı gibeyim nöronlarıma eşşekler tecavüz etsin sinirden konteynıra tekme attım.
bizim sokak yokuş aşağıdır konteynır haraket etmeye başladı derken aşağıya doğru son hız gidiyor.

deparı koydum elimde iki adet çöp poşeti önde konteynır arkada ben yakalamaya çalışıyorum.
derken yakaladım konteynırı ama ağır yokuş aşağı durduramıyorum imkan yok.

balkondan atletli bir abi çay içiyor elini havaya kaldırıp.

lan yavaş yavaş lan napıyorsun diye mahalleyi ayağa kaldırdı.
durmuyor abi durmuyor derken konteynırla beyaz bi hondaya girdik yandan.
adam küfür etmeye başladı ana bacı kayıyor araba onunmuş amk.

tema ; http://www.youtube.com/watch?v=ruPkQ8sNuyc

neyse bunuda böylelikle atlatmış olduk..
telefon geldi kim derseniz iyi. irfan abi.

+alo irfan abi buyur.
-oğlum nerdesin sen sabahtan beri seni arıyorum açmıyorsun.
+noldu abi hayırdır birşeymi oldu.
-hemen sizin evin önüne gel acil gel ama dedi.

ulan dedim allah allah bizim evi nerden buldu bu adam demeye kalmadan gittim bizim evin önüne.

+buyur irfan abi ?
-sen honda bi aracamı çarptın yeğenim.
+evet abi çöp konteynırıyla çarptım.
-bak adama parasını vermemişsin sizin evde oturuyor bağırış çağırış geliyor.
+ulan ne duruyorsun neden yardım etmedin der demez koşarak eve girdim.

birde ne göreyim adam 1500 lirayı vermedim diye anamı kütür kütür altına almış gibiyor.
ah vah demeye kalmadan birşeyler yapmalıyım dedim. silah aradım bulamadım aklıma hemen irfan abi geldi.

irfan abiye bakmaya aşağı indim inmez olaydım.sokak ortasında nagihanın pijamasından içeri elini sokmuş dıbını okşuyor bir yandanda boynunu bildiğin emiyor.
habire dıbını okşuyor habire emiyor.

ulan bende dayanamadım girdim nagihana 2 kişi bunu hem arkadan hem önden elliyoruz ama nasıl bir zevk...

(bkz: 2014 mayıs sonu)
ellerimi cebime attım. karanlık bir sokak, ben ve bir kaç sokak köpegi senkron şekilde yürüyoruz.yer yer sokak lambalarının asfalta o turuncumsu ışığı damlıyor.
arabada 2 adet ceset biraz eroin ve bir adet kaçırılmış kız var.

(bkz: 2 yıl önce)

hayattan en ufak bir beklentim kalmamış yoksulluktan kırılıyoruz.
öyle ki küçük kardeşim zeytini yerken ;

ımm ımm abi gözünü kapatıp hayal edince et gibi oluyor tadıdemişliği bile vardır.
o da ayrı bir paranoyak pekekent adı sercan.

babam hulusi tır şöfürüydü bilmem kaç yıldır yabancı ülkelere gider gelir geçimimizi öyle sağlardık.
bir rusya seferi sonucu gitti ve dönmedi.
annemin tahmini;
o boyu devrilesıca bir rus huursu buldu bizi unuttu şeklindeydi.

okuduğum kimya bölümünden devamsızlık ve dersler dolayısıyla atılmış.
bu devri alemden en ufak bir beklentim kalmamıştı.

her şey karıştığım bir bar kavgasıyla başlamıştı...

sadece benim entryler

http://ccc.incisozluk.cc/...yd%C4%B1k/@alan%20garrner

(bkz: devam)

atladık gidiyoruz.
aradım nagihan'ı

+alo nagihan nerdesin
-napacaksın ya sapık gibi peşimdesin bu kaçıncı numaramı da nerden bulduysan
+nagihan bir şey söylemem gerekiyor arabadayız tufan abiyle.
-ya istemiyorum yüzüne mi kapatayım ?

tufan abi de ordan atlıyor:

+ne diyor ne diyor kız ?
-ebenin şeyini diyor tufan abi (elimle teleefonun ahizesini kapatarak)

derken telefonu bir erkek aldı.

taksimdeyiz gel bakalım derdin neymiş.

neyse o dur budur derken bizi mahkemeye çıkarttılar.
barodan da bir avukat ayarlamış irfan abi adam 95 yaşında bırak bizi kurtarmayı kendisi azrailden kaçıyor.

mahkeme başladı savcı geldi.

biz dördümüz duruyoruz.
baktım yine boy hizası amk daltonlar gibi.
yer değiştirdim bunlara
savcı noluyor size dedi.
bir şey yok savcı bey dedim.
adam kafasını şöyle bir sallayıp geçti oturdu yerine.

mekan sahibi anlatıyor bunlar mekanımı berbat ettiler silah çektiler vesaire .

savcı bize dönüp doğru mu dedi ?
ney doğru mu (şükrü)
bu adamın anlattıkları doğru mu ?
kısmen (refik)
olum çıldırtmayın beni atarım içeri şimdi hepinizi.
bir kısmı doğru biz silah çektik ama amacımız ateş etmek değildi (mıstık)
amacınız neydi peki
ya ne bileyim o an sıcağı sıcağına sorsaydın söylerdim (şükrü)

şükrüye dönüp dirseği koydum amk salağına.

savcı iyice sinirlendi araya girdim.

savcı bey amacımız o mekanı korumaktı bizler sicili temiz adamlarız yardım etmeye çalışmıştık.
baktım savcı biraz anlar gibi oldu.
hemen gaza geldim.

çıktım olduğum bölmedensalonun ortasında yürüyerek konuşuyorum.
bakın savcı bey bu ülke kah şuan kah bambaşka bir an suçlar iş.. diyemeden.

geç yerine artistlik yapma dedi savcı.
siz de hiç yapıcı olmuyorsunuz ama (refik)
atın bunları içeri.
tamam tamam durun (şükrü)

bizim kötü niyetimiz yoktu kimse yaralanmadı bir anlık dalgınlıktı
inanayım mı ?

yaz kızım bu gerizekalıların sicilinin temiz olması
bu gerizekalıların diye mi yazayım savcı bey
evet aynen öyle yaz(adam kıpkrımızı oldu gözlüğünü çıkardı gözlerini falan sildi elleriyle)
bu gerizekalıların şartlı tahliyesine en ufak bir taşkınlıkta hapis cezasına bilmem ne diye uzun uzun dizdi.

neyse yırtıp evlere dağıldık mahalleye geldim.

ulan cepheciler bdp liler iki grup beni arıyor.

neyse eve geldim tekrar.

o sırada irfan aradı alan nerdesin gel ofise
tamam abi deyip avilen çıktım.

ofisin kapısında mıstık refik ve şükrüyle karşılaştım noldu lan dedim herkesi çağırmış.
bilmiyoruz dediler.
siz neyi biliyorsunuz ki amk

neyse içeri girdik irfan abinin arkası dönük deri koltuğundan sesi geliyor.

ben size ne dedim
ne dedin abi(şükrü)
unuttum işte ondan soruyorum amk ne demiştim.
bi şey demedin abi dedim
haraç demiştim noldu eliniz bomboş.

neyse beyler bugün farklı bir iş vericem bir kardeşime korumaya gideceksiniz tehdit almış.
haydaaa abi benim akşam işim var dedim ( hem cephecileri hem bdplileri aynı kahveye çağırmıştım)

bırak işi falan bugün ilk paranızı veriyorum 400 er lira deyince tamam dedik.

akşam kahvede bunlar birbirlerini doğramışar amk iki grupta mahallede beni arıyormuş(sonradan öğrendim)
neyse ilk işi yapmak üzere kardeşim dediği adamın yanına gittik

(bkz: devam)

temalarla okuyun ricamdır http://www.youtube.com/wa...p;list=PL263677A4D1B673E4

önümüzde bir harita vardı.ibranice yazılar vardı.
hayrettin abinin dil bilimci bir tanıdığı vardı.
james wood adında biri.
yıllarca tüm dünya'yı dolaşmış bir çok farklı kentte konaklamış.
bazen arkeoloji kazılarına katılmış.
hayrettin abinin diğer adıyla yasev'in çocukluk arkadaşı.

bilinmeyen bir maceraya açılıyorduk.
hava karardı duvar ışığını biraz kıstık james adındaki arkadaşta geldi.

180 boylarında gözlüklü sarışın 40 lı yaşlarda bir adamdı ana dili gibi türkçe konuşuyor bunun yanında 9 dil biliyordu ben dünyada 9 dil olduğunu bilmiyorum.

fazlaca ukala sert mizaçlı ve işimize bakalım adamıydı.

tüm pencereleri kapattık bir masanın etrafına doluştuk ve haritayı incelemeye koyulduk.
bu bilinmeyen maceraya acılırken içimizde korku heycan ve gizem vardı biz dünya'Nnın en saçma mafyasıydık

nagihan yanıma oturdu hüngür hüngür ağlamaya başladı
ağlama noldu anlat bakayım
alan hep aynı şey tüm mahalleye rezil oluyoruz babam işte
ya utanma kızım hepimizin ailesi böyle bizimde kira gecikmiş sabah adam gelmiş
alan sıkıldım ben üniversite bitsin defolup gidicem kardeşimi alıp
anlıyorum dedim
o sırada kafasını omzuma koydu
heycandan ölmek üzereydim kalp atış seviyem 500 bin bulmuş beynime giden kan miktarı 300 bin kat azalmıştı ne de yumuşak saçları vardı öyle.

gaza geldim amk

+bak ben bi işe girdim sen ben sercan kız kardeşin annem annen çekip gidicez arabayla
-tek arabaya sığmayız çok oldu lan dedi güldü.
+konvoy halinde gideriz o zaman
-off alan hemen uçma
+ne uçucam iyi olucaz
-neyse bunları unutalım ben ev giriyorum annemler gelir şimdi
+peki ama unutma seni seviyorum
-alan açma o konuları ben sana öyle hissetmiyorum
+peki

sercan bini duymuş bizim camdan bağırıyor.

+eheheh alan nagihanı seviyor seviyor da seviyor.
-gir lan içeri pekekent dedim ayakabımı fırlattım
camın demirlerine çarpıp saksıyı devirdi
hiç şaşırmadım amk şansıma.

o arada annem çıktı +alan allah belanı versin bu saksıyı yeni almıştım alan
-nagihan neyse ben gireyim dedi içeri girdi.
bende içeri girdim.

+mıstık kağıda bak neresi kaldı dedim.
-gemlik kıraathanesi sıradaki dedi.
+o nasıl ses tonu lan metrobüs next station gibi adam gibi konuş
-alan giberim gelme üstüme yeter burda iş yapıyoruz.

oğlum bu kahvehaneyi biliyorum ben hep erzincanlılar derneği adamları dedi şükrü.
napalım oğlum iş mi seçiyorsun tek çock musun lan sen (refik)

tamam lan didişmeyi bırakın giriyoruz hazır olun.

s.a beyler dedim yüksek sesle.
as gennçler.

girip bir masaya oturduk.
çay getiren abiye buranın sahibi kim dedim.
benim dedi.
tamam abi arkaya gel bir konuşalım senle
noldu genç
gel bi abi.

tezgahın arkasında kırık dökük bir bölüm var oraya girdik.

+abi bak bu belimde gördüğün bir silah ben zorluk çıksın istemiyorum biz kara irfan'ın adamlarıyız sen bize haftalık 200 lira vericeksin biz de seni ite kopuğa koruyacağız.
-siz it kopuk değil misiniz ?
+abicim bak biz de öyleyiz ama insan gibi it kopuğuz
-ne diyorsun oğlum
+sen ne diyorsun abi anlaştık mı ?
-bakın benim iki çocuğum var zoar zor okuyorlar size para verirsem naparım ben

içim sızladı amk.

+resimleri var mı abi
-var napıcan
+cüzdanıma koyucam uyumadan önce bakıcam... ne napıcan amk patrona göstericem seni rahat -bıraksın
+saolasın lan adamsın.
-tamam abi ver sen
+al mehmetle cengiz.
-cengiz burnu senden almış analı babalı büyüsün
+saolasın
-abi çaylar ne kadardı
+benden lafı olmaz
-tamam abi.

dışarı çıktım.

alan naptın (şükrü)
ne naptın amk adamın çocukları varmış okutuyormuş kıyamadım yürüyün.
hay gibim ne dicez irfana (mıstık)
bilmiyorum beyler bakıcaz bi çaresine geriye ne kaldı hadi oraya gidelim en azından bi dükkandan bi şeyler alalım.