Biz üç kişiydik beyler
Ben , Mehmet ve Cüneyt
Arkadaşlığımız ilkokulda önce ben ve Cüneyt arasında sonrra Mehmetin aramıza katılmasıyla tam anlamıyla ayrılmaz olmuştuk.

Hikayeye yakın zamanda yaşadığım bir sahneden başlıyayım. Ogün sabah Cüneyt'i arayıp bugün istanbul'da işlerimin uzadığını gerekçe göstererek akşamki düğününe katılamayacağımı üzülerek belirttim.
Anlayışla karşıladı güzel kardeşim.Ama tabiki katılacaktım acısıyla tatlısıyla 20 senelik kardeşim o benim canım ciğerimdir.O gün işlerimi bitirdikten sonra hazırlanıp antalyaya geçtim. Güzel memleketim herzamanki gibi 'gavur amı' formundaydı.Üstüme giydiğim beyaz pamuk gömlek serin kalmamı sağlamasada gölgede terlemiyordum a.q.Düğüne ucu ucuna yetiştiğimde o sahneyi hiç unutmam Cüneyt ve Mehmet karşılıklı zeybek oynuyorlardı. Kimseye selam vermeden attım kendimi piste.Önce duraksalarsada benimle devam ettiler. Dizimi yere vurdukça anlımdan yere ter düştü. Hissettim üçümüzünde gözleri doluyordu. Oyun bittiğinde herzaman ki gibi tek göğüs olduk olabildiğince sıktık birbirimizi.

• ** edit: Final 22.05.2016
• ** Bütün okuyuculara teşekkürlerimi sunanzi

Hemen devam edeyim

Bizim oğlanlar alkolunde dibine vurmuşlar. Cüneytte gelemicem diye baya bozulmuş çaktırmıyor yavrum telefonda. incedir benim kardeşim varolsun.

Birde düğünün %90 lık kısmını kız tarafı oluşturuyor. Garibanım Cüneytin doğru düzgün ne ailesi oldu nede akrabası. Dayımın gelip bizi gezdirmesini beraber beklerdik Cüneytle. Daha 3 yaşındayken babası Almanyaya çalışmaya gitmiş ordada intihar etmişti. Annesi zaten Cüneytin üniversite sınavına gireceği sene oğlunun mutlulugunu göremeden gırtlak kanserinden öldü. Bizimkiler oğlu gibi ilgilenirdi Cüneytle hatta babam biraz bana biraz cüneyte harçlık yollardı. Bizim oğlan diş hekimliği okudu bitirdi.Ben Veterinerlik okudum

Mehmet okuluda derside pek sevemedi gitti bir türlü. Babasından kalan sanayideki dükkanında Nissan servisinde çalıştı babası elden ayaktan düşünce patronluk yaptı ekmeğine baktı.

Arkadaşlar burdayız derlerse uzun soluklu güzel bir hikayeye devam edicem.

Yarim saate devam beylerrr kusura bakmayin

Size Mehmetle nasıl tanıştığımızı anlatayım

Beyler birgün okula gidicem yine cüneytle, her sabah beraber geçerdik. indim aşşağıya baktım cüneyt yok acaba geliyormu diye bunların evine giden yola baktım. Orda 3-4 kişi sıkıştırmışlar çocugu pata küte dalıyorlar. Birden cüneyti o halde görünce kan beynime sıçradı. Bende diğerlerine göre cüsseliyim koşup bunların üstüne atladım. önüme ne gelse vuruyorum ama cüneytte deminki dayağın siniriyle bizon gibi girişiyor bunlara.O an bi ses duyduk arkadan durun lan yapmayın manyakmısınız ayrılın diye
Mehmeti ilk görüşüm ordadır.

Beyler şimdi 1 part daha yazıcam sonra hasta çıkmış acilen oraya gitmem lazım kusuruma bakmayın lütfen akşam sabaha kadar yazarım.

Mehmet büyüktü bizden tuttu aldı çocukları elimizden.Ne lan mesele dedi bende ilk defa orda duydum meseleyi. Cüneyt parktan geçerken bunlar laf atmışlar cüneytte küfretmiş bizim eve doğru koşuyormuş. Garibanım cüneyt takılıp düşünce bunlarda üstüne atlamış itneler.

O gün Mehmetle beraber gittik okula biz altı o sekizinci sınıftı. Mehmet çok saf temizdi. Cesur yüreklide bir çocuktu. Olayları görmezden gelip hiç geçemezdi.Çok dayak yedik onun yüzünden ama varolsun kardeşim. Ayrıca çok komiktir bazen ağzı açık dinler senin bazen seni dinler başka yere bakar çok komik çocuktur. Bizden hiç abi dememizi istemedi bizde demedik öyle olunca. Babasının sanayide yanyana 3-4 dükkanı vardı güzel para kazanıyorrlardı bazen Mehmet ataride ısmarlardı bize. Street fighter da ölümüne kapışır, mehmet bize bilerek yenilir dünyalar, bizim olurdu. Mehmet o sene hep korudu kolladı arkamızda durdu bizim.

Bir sene çabuk geçti Mehmet lise kazandı. Ayrıldı gitti sandık...

Akşam burdayım kaybolmayın. Rezleyen şukulayan arkadaşların şimdiden elleri dert görmesin.

Beyler simdi isten ciktim trafik yemek derken 1 saate evdeyim 9 gibi baslariz.

Sa beyler hemen yazmaya başlıyorum. Geciktim farkındayım kusuruma bakmayın.

Ayrıldık sandık ama Allahın manyagı okulun ilk günü diye babasının sanayideki dükkandan çalmış arabayı bizim ilkokul önüne çekti. Ulan gözlerimiz dolmuştu be bütün gün beraber gezdik, denize girdik, mehmet gene yalandan yenildi bize. Bide güzel akşam yemeği yedik.Eve bıraktı. Mehmetin gözünde yoktu lisedir yeni arkadaşdır varsa yoksa biz. Abimizdi çok büyüklük yaptı ama hiç büyüklük taslamadı.

Garibanım Cüneytde bütün gün güldü eğlendi benim gibi.

Lisede aynı yeri yazdık gittik mehmetin zütünden bizde. Mehmet okulun reisi gibiydi herkes selam veriyor hal hatır soruyordu.Bu kadar popüler olmasına şaşırdık doğrusu. Etrafında kızlar fır dönüyordu itnenin. Hayatımın aşkı ve şimdiki karımlada mehmet tanıştırıcaktı varolsun. Garibanım cüneyt yakışıklı çocuktu ilk haftadan pompaya bile başlamıştı. Hatta bizim evde babama neredeyse basılıyordu bikeresinde :D

Bu cüneyt uzun boylu iri yarı 4.sınıf bir kızla kesişiyordu bizimde haberimiz vardı.Bi gün kızı öğlen yemeğine davet etmiş kızda gitmiş. Bunlar yemekten sonra sahilde yiyişmişler.Bi baktım bizim oğlan öğleden sonra koşa koşa geldi bizim yazlıgın anahtarlıgı istemeye. Neyse bizim eve beraber geçtik.Ben ustalıkla yazlıgın anahtarı dolaptan hırsızladım. Neyse verdim buna bu zütürmüş kızı yazlıga bi güzel yiyişmişler salak cüneyt kıza dondurma alayım diye çıktığında bekciyle karşılaşmış. Bekcide cüneytide babamıda tanır küçük bir site oldugu için.Bu salak hiç birşey olmamış gibi çıkmış kızın yanına. Bekçide aramış pederi ''yav Ümit abi sizin oğlanlar yerleşmiş yazlıga siz hala gelmediniz gibisinden konuşunca peder işkillenip beni aradı bende cüneytle dondurma yiyoruz filan diyince iyi bir kasede bana koyun bende geliyorum dedi.O an ışık hızıyla cüneyti arayıp koşa koşa yazlıga geçtim. Bende ucu ucuna büyük bir rezaletten kurtulmuştuk...

Beyler okuyanlar bi rezlerse sevinirim kaç kişiyiz çok merak ediyorum. Bende çay sigara yapayım balkonda geliyorum hemen.

Üniversite sınavlarına hazırlanıyorduk mehmet okulu çoktan bırakmış sanayide babasına yardım ediyordu.Ben düzenli dersaneye gidip çıkışlardada cüneyte bizde o gün gördüklerimizi anlatıyordum. Cüneyt gilin durumu iyice kötüleşmiş annesi çalıştığı fabrikadan ayrılmış. Gırtlak kanseri kadını mahvetmiş gördüğü tedaviler yatağa düşürmüştü. Cüneytte 3 - 5 kuruş kazandığı kafeden ayrılıp sabah ders bizim ev ikilisinden sonra gidip annesine bakıyordu. Hayatımız tatsızlaştı iyice cüneyt dışarı çıkmayınca bazen biz gidiyorduk Mehmetle.Bi gün dersaneden çıktık Mehmet kapıda beni bekliyordu arabayla gittim yanına kanka cüneytin annesi iyice kötüleşti hastaneye yatırdılar gel gidelim bi gibisinden konuşunca beynime kaynar sular dökülmüş gibi oldu. Garibanım cüneytimi zaten gülerken göremiyorduk bide ağlıyacakmıydı omuzumuzda. Kötüydü boğazımıza takılan o şey uzun bir süre terketmedi bizi.

Beyler kimse kalmadı galiba okuyan varsa belli etsin sabahlıyalım

Bir iki gün her dershane çıkışında gittik aysel teyzeye.Son gün yoğun bakıma alındı. Cüneytim pertti zaten yanından ayrılmak istemiyordum. Ağzımızdan tek kelime çıkıyordu KADER belki cüneyti bu kelime tatmin etmesede açıklama yapmaya gerek kalmıyor acıyı bölüşsekte taşıyamıyorduk

Gene sabahladık cüneytle o uyuyunca bizde üstümüz başımızı değiştirelim diye evlere doğru geçtik. Yaklaşık 1-2 saate mehmet geldi aldı beni geçtik yine beraber. Hastanede bi hareketlilik bağrış çağrış vardı. Mehmetle bi an gözgöze geldik Cüneytin sesi lan bu dedi nasıl koştuğumuzu anlatamam. Annesi kötüleşince cüneyt kapıya sandelyeye saldırmış Güvenliklerde bizim garibanı tutalım ayağına sarsıyorlardı herkezin içinde. Mehmetle ilk tanıştığımızdaki gün gibi atladık üstlerine bırakın lan çocugu tekmi buldunuz şerefsizler diye.Bu arada yoğun bakımdaki yaşlıca doktor ayırdı bizi Mehmetide içeri aldı uzun uzadıya annesinin kötüleştiğinden artık herşeye hazırlıklı olmamızı felan anlatmış. Cüneyt çıktığında bembeyazdı girdik koluna bi sigara içtik

kimim kaldı ?

kimim kaldı

Mahvettin bizi be cüneyt kocaman adamlardık ama orda hüngür hüngür ağladık kimseyi giblemeden. Sadece cüneyt için ağladık be bu güzel kardeş için ağladık. Yüzümüze baksak daha kötü olucaz biliyoruz. Yaslandık omuz omuza belki saatlerce hiç konuşmadık. Hastane personeliyle git gel aramızda iyiydi çay bile ikram ettiler sağolsunlar ogün ne sınav kaldı aklımızda ne ev ne bark hepsi feda aysel teyzeye ama biliyorduk gidicek canı tutamazsın...