biz asosyaller

@22 matematiği iyi anlasam nolcak panpa? bi taka yarıyo mu? iyi avukat olsam ylnızlıktan kurtulacak mıyım ?

@20 bilmiyorum panpa olsa uygularım ama giblenmeyen biriyim sessiz sakin kendi halimde yaşıyorum. yolunu bulsam kurtulmak isterim tabii ki

@18 küçükken bi takımın gençlerinde oynuyordum, hayallerim arasında 3 büyüklerde oynamak vardı şiir gibi bir futbol oynuyordum (en azından böyle sanıyordum) lakin bir türlü gerçek manada ilk 11 şansını 1 kez bile bulamadım, ama ben kendimi yetenekli sanıyordum digerlerinden eksigim yoktur diyrodum hatta digerleri oynuyorsa ben niye oynamıyordum diye düşünüyordum. lakin büyüdükçe ve futbolu anladıkça anladım ki oynadıgım futboldan bi tak olmayacaktı, adam olacak futbolcu ayagına top degince anlaşılıyordu. benim için büyük bir hırs kaynagı olan digerleri gibi futbol oynayamama zamanla sıradan bir mevzuya dönmüştü onlar futbol oynayabilyorsa benim yaptıgımı yapamıyorlardı bu keskin farkın farkına varınca aslında digerleriyle kendimi kıyaslamanın ne kadar manasız oldugunu anladım.

benim için erdem ahlak espri farklı şeylerdi digerleri için farklı. onlar gibi olmaya çalışmak onlarla mukayese etmek kendimi büyük bir yanlıştı.

sen de bu yanlışa düşme. onlar şuna gülyor diye sen de onların güldügüne gülmeye çalışma. belki senden ilerde iyi bir aydın avukat veya bşaka bir şey olacak, farklılıgın üstünlük deigl belki ama en azından dezavantaj da degil.. belki matematikten çok iyi anlıyorsundur kim bilir..

@19 yalnızlık sevilmeyecek şey değil ama sen bu pgibolojiyi düşün:

topluca bara gidiliyor sen çağrılmıyorssun. gitmek istiyorsun ama gibleyen yok. kız arkadaşın zaten yok. zorunlu yalnızlık durumlarında düşün kendini

bu durumdan kurtulmanın bi yolu yok mu panpa senin için? ya da kurtulmak istemiyor musun? ben zorunlu asosyalim mesela, mezunum 2. senem ve tekrar üniversiteye hazırlanıyorum. dolayısıyla sosyal yaşantım sıfır

asosyalliğin kızla ilgisi yok lan aslında. bende iyi tip var parada var. peşimde dolaşan kızlarda var peşinde dolaştığım kızlarda.ama bunlar gerçek mutluluk değildir.. asosyalliği yalnızlığı seviyorum. arkadas ortamında insanların konuştuğu ceviz kabugunu doldurmayan şeylere içimden gülüp geçiyorum. sende sessizmişsin diyenlere boş konuşmaktan iyidir diyorum. karanlık odamda otururken insanların yazdığı aptalca şeylere gülüyorum ve müziğimi dinliyorum.

@17 neden ama panpa? element uydurmayayım kafamdan yine mutsuzum. kız tavlayamıyorum ve etrafıma baktıkça kederleniyorum neden ben onlardan biri değilim diye

güzellik kavramı zamana ve mekana göre degişebilir, bundan yıllar önce al yanaklı erkekler " daha iyi gibiştikleri" için karşı cins tarafından sevilirdi, ama şimdi yok öyle bir durum böyle kansız ciksi yüzünden nur kalmamış erkekler daha ciksi olabiliyor misal ben. böyle salakça şeylere takman beni sinirlendirdi yoksa yazmam amk, hani verilecek bişey degil ki vereyim tipimi sana tamam istedigim kızı tavlayabilirim ama bu beni mutlu etmiyor mutlulugu kızların sana vermesinde arama sen kızlar sana vermedigi veya yakışıklı olmadıgın için degil zütünden sürekli element uydurdugun için mutsuzsun.

beyler benim sıkıntılarımı yaşayanlar siz de yazın içinizdekileri.

ben tıkanıyorum bazen siz de yazın tecrübelerinizi. sıkıldım bu akşam yalnızlığımı paylaşayım dedim.

@13 bilmiyorum panpa ben de.ruh halimi yazıyorm adını sen koy. asosyallik de tipsizlik de; ne dersen de

yalnızlığa mahkum muyuz?

bir kıza aşık oluruz. muhabbet ederiz; ama söz konusu aşk olunca kız yüz vermez... aşk acısı çekeriz bunun mantıksız olduğunu düşünürüz yine de içeriz...

dışarı çıkarız tek başımıza, etrafta el ele gezen üniversiteliler, liseliler görürüz... deli gibi özeniriz ama o hayatı yaşayamayız...

kendimizi teselli ederiz; biz de birini buluruz diye sonra hayal kurarız ama o hayaller bir türlü gerçekleşmez.

şimdi joy türk fm de 90ların melankolik pop şarkılarını dinliyorum. sadece aşk değil daha anlatırım dinleyen varsa