biyikli genç forvet döverken dikkat edilecek

kurallar.

- ilk önce hergün gittiği güzergahını takip edersin.
- çıkarsın karşısına bir anda, donuk bir şekilde yüzüne bakar. sanki anlamıştır birşeyleri ama artık çok geçtir herşey için.
- muşta ile hızlıca vurursun burnuna, gelen ses rahatlatır seni bir nebze, zevk alırsın kırılmasından burnunun.
- çıkarsın hemen, sokarsın arabanın bagajına kilitlersin ve o şerefsizin aracını ateşe vererek uzaklaşırsın oradan.
- terkedilmiş bir tavuk çiftliği, eski bir fabrika istanbul' un güzellikleri onlardır bir bakıma.
- oturtursun altı olmayan sandalyeye çırılçıplak soyarak onu.
- jiletli telleri dolamaya başlarsın vücuduna. ilk önce sağ koltuk altından sol kolunun üzerine doğru. daha sonra sırtından geçirerek göbeğine, aşağıya dolayarak sol bacağının altından sağ bacağının üzerine. 2 tur döndürürsün ayaklarına kadar ve başa dönersin. omuzlarından arkaya doğru salar sandalyenin altına bağlarsın.
- ıslak bir havlu hazırlarsın, sert ama bir okadar da yumuşak.
- geçersin karşısına çıplak şekilde, herşeyden arınmış olarak yakarsın bir sigara ve uyanmasını beklemeye başlarsın.

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

entry-nick

- uyandığında hareket etmek ister ama her tarafına dolanan jiletler kesmeye başlar vücudunu.
- her akan kan damlası sanki bizim gözlerimizden akan lanet eski anılar olarak çıkar gider sanki.
- yalvarmaya başlar ne olur beni bırak, ben sana ne yaptım ! diyerek.
- düşünmezsin artık bilerek yada bilmeyerek yaptığını. tek yaşama hakkını gibip attığını bilirsin sadece.
- kalkarsın ayağa çıkartırsın eski, hafif kararmış kovadan havluyu.
- dolarsın iyice geçersin kurbanın yanına ve sandalyenin altından tüm gücünle vurursun. taşşaklarından gelen o müthiş acıyla attığı çığlık ile anında gözleri kararır, döner. bu seni ona acı çektirdiği kadar seni rahatlatır aslında. gözlerin fal taşı gibi açılır adeta.
- sanki yılların kafa gibmesi her vuruşunda gidiyormuş gibi gelir onun çığlıklarıyla. defalarca vurursun, sonunda bayılana kadar.