bitti gidiyorum dediyse sevgili eğer

izin ver gitsinden sonrasını okumaya gerek duymadım panpa

upupupup

upupupup

upupupupup

izin ver gitsin. Biliyorum zor olucak, kalması için belki günlerce, belki aylarca dil dökmek isteyeceksin. Aşkın,sevgin ağır bascak. Taşıyamayacaksın.Yardım isteyeceksin ondan.'-Dayanamıyorum' diye kıvranıcaksın belki.Ama yapma. Gittiyse eğer bırak gittiği gibi kalsın.O giderken sanırsın ki dönerse eskisi gibi olabilir, hatta suçu kendinde ararsın. Yapmadığın şeyler için özür dilersin. Yalvarırsın, yakarırsın, ağlarsın, yanarsın için için.Ama o dönmez. Senin canını en çok yakan ise, sanki hiçbirşey yaşanmamış gibi sana bir yabancı gibi olması ayrıldıktan sonra.Ve senin o kadar iyi olmana rağmen senden nefret eder gibi konuşması. Düşünsenize, bir zamanlar hayatını paylaşlaştığın, birlikte hayaller kurduğun, hastalandığında üzülen, sana birşey olmasından korkan sevgili, şimdi bir yabancı olmuş size. Zaten eğer bunları düşünüyorsan eğer mutlaka ağlıyorsundur o sırada. Ağlamak dediğim de gözden yaş akması değil, o hıçkırıkların tüm evde yankılanması... işin en acı kısmıda Anne'nin senin o hıçkırıklarına kulak misafiri olması.'-bitti, gidiyorum' dersin, sen O'ndan gidersin ama tek o ağlamaz. Annesi de oğlunun o haline ağlar. Gözünden akcak tek bir yaşa canını verebilcek o anne, yıllarını harcamış, uykusuz kalmış, el bebek gül bebek büyütmüş o anne.. Neyse ya, Anne'nin ne halde olduğunu anlatamicam, canım acıyor..