-
1.
+8bir kaç denemeden sonra pes etmeyi düşünürken sitede oturan süt çocukları tatillerinden dönmeye başladılar ve parktaki saha gün geçtikçe kalabalıklasıyordu.
çocuk aklımla bunlara rezil olmamak için topumu zütürmüyor sadece bu binler nasıl beceriyor bu işi diye izlemeye gidiyordum.
içlerinde kamil diye bir eleman vardı akla zarar bir şekilde diğerleriyle taş taş geçe geçe oynuyordu. gerçekten çok iyiydi. ben yaz tatili bitene kadar bunları izleyip bişeyler kapmaya çalışıyorum. nihayet okullar açıldı . artık okulda oynayanlarıda izleyebilcektim .
birgün okulun bahçesinde 7. sınıflardan bir kaç eleman 4e 3 maç yapıyorlardı beni köşede izlerken görünce gel sende oyna dediler. ulan yok desem olmaz içim içimi yiyor oynayayım desem şut atamıyorum doğru düzgün neyse girdim sadece pas vererek potaya şut atmadan oynadım bunlar gel her akşam oyna bizimle kendini geliştir dediler. olur dedim artık her akşam basketbol oynayacağım bi grup vardı ve yemin ederim o gece heyecandan uyuyamadım beyler.
dinleyen varmı bu arada bir kaç reze devam edeceğim -
-
1.
0ulan aynı ben lan
- 2.
-
1.
-
2.
+5 -1anlatacağım beyler toplanın
-
3.
+6hikayem kurum ve kişi isimleri dışında %100 gerçektir başlıyorum
istanbul'un gariban semtlerinden birinde doğdum büyüdüm ve mahalle arasında futbol oynamaktan başka sporla alakası olmayan bir çevrem vardı.
basketbol mahallenin az ötesinde oynayan süt çocuklarının sporuydu bize göre.
henüz dokuz yaşındaydım ve mahallenin en kötü futbol oynayan ve sıska çocuğuydum. benim tam zıttım olan abimse mahallenin kaptanıydı ve ben güzel oynayamıyorum diye her gün eziklerdi beni hatta bazen döverdi.
bu durum beni asosyalleştiriyordu ama ben o yaşta bunun farkında değildim.
ilkokul 3. sınıfın yaz tatilinde yurt dışından dayımlar geldi.(hiç sevmem yavşağı ) bunu bi oğlu var adı özcan benim dönün noktam o çocuk oldu bana hediye olarak bir basketbol topu getirdi.
biraz klagib olacak ama o hediye gelen o top hayatımı değiştirdi.
yazın sıcak günlerinde eşofmanlarımı giyip parkın yolunu tutar boyu 1,90ı geçmeyen potalara karpuz gibi top atardım.
futbolda olduğu gibi hiç bir kuralını bilmediğim bu saçma oyundada berbattım. -
4.
+3o gün elimden gelenin fazlasını yaptım ve sonuçlar açıklandı. artık bende takımın bir ferdiydim.
ama önümde bir engel vardı hacı babam izin vermesi imkansız gibiydi. karşıydı böyle şeyler benden büyük iki abimde amatör takımlarda futbol oynuyorlardı ama bin bir gizlilikle kaçak göçek. neyse akşam murat hocanın verdiği kağıdı eve zütürdüm ilk önce anneme söyledim onay verdi ama babana danış dedi ulan babamda gece 12 ye kadar çalışıyordu o gün 12 ye kadar bekledim yorgun hargın geldi eve korka korka baba böyle böyle birşey var ne diyorsun dedim derslerin iyi bozmayacaksan oyna dedi ulan belkide ilk defa babama sarıldım artık hiç bir engel yoktu ve okullar arası turnuvalara çok az kalmıştı. -
5.
+2gözlerimi yine hastanede açmıştım. ve yine dört ayak üstüne düşmüştüm şans eseri sadece diz kapağımda ve kolumda çatlaklar vardı. ama bir kaç ay basketboldan uzak kalacaktım en çok bu koyuyordu formumu korumak için 3 ay boyunca neredeyse her gün yüzmeye gidiyordum zinde kalmam lazımdı nihayet son kontrolümden sonra doktor artık basketbol oynayabilirsin dedi . hemen antremanlara başladım daha istekli çalışıyordum. ekgiblerimi kapatmam kısa sürmedi. ama bendeki azim herşeyi başarmama yeterdi.
yavaş yavaş toparlandıktan sonra hem okul takımında hemde klüpte eskisinden daha iyi oynamaya başlamıştım. bu arada kazadan kısa bir süre sonra aylinle ayrılmıştık ama umrumda değildi beni mutlu eden tek şey basketboldu kendi ligimizde sezonu ikinci olarak bitirdik. klüpte hakan hocamız vardı beni bir sene başka bir klübün a takımında oynatıp bir sene sonunda kendi a takımlarına alacaklarını söyledi hatta büyük söz verdi bu daha iyi gelecek daha iyi performans daha fazla gelişim demekti hemen kabl ettim ve basketbola başladığım klübün a takımda oynamaya başladım . aynı takımın a takımında kamilde oynuyordu he bu arada ben gittiğim heryerde ilk okuldaki hocamın verdiği 12 numaralı formayı giymeye devam ettim benim için bir önemi yoktu ama hocam verdikten sonra alışmıştım o numaraya hatta uğurlu sayım oldu o günden sonra 12.
a takımla antremanlara başladım ancak tecrübesiz olmam biraz uyum sorunu yaşatıyordu. bir üst ligden gelmiş olmanın verdiği öz güvenle o uyum sorununuda aştım.
a takımda oynamam sebebiyle iyi paralar almaya başladım ama kendimi hiç bozmadım.
ses verin beyler burdaysanız iki part sonra final yapacağım -
6.
+2maçın sonunda beni ilk tebrik eden kamildi. üstümüzü değiştirip bizi okula zütürecek servise yöneldik tam salondan çıkarken semih hoca beni çağırdı gittim izlemeye gelen adamlar tanıştırdı hoş beş derken beni antremanlara davet etti.
evdekilerden izin almam lazım dedim.
hocamın ve abimin desteğiyle evdekilerden izin alındı.
bir kaç antremandan sonra hoca lisans çıkacağını söyledi havalara uçtum. ama klüp ortamı farklıydı . ozamanlar tmac ayakkabılar vardı popüler herkesin ayağında ondan var çoğuda zengin veledi artist tipler ben gaziosmanpaşalı gariban hacınınoğlu tırışka ayakta markası belli olmayan ayakkabılar ama bunlar beni pes ettiremezdi çünkü bendede aslan gibi yürek ve yetenek vardı.hem oynadığım takımda taraftarı olduğum takıma oyuncular gönderiyordu pes edemezdim klüp okul derken okulda tanındım çevrem genişledi . o sene ilçede şampiyon olduk . gerçekten herşey çok iyi gidiyordu. klüpten 3-5 para kazanmayada başlamıştım . ben hayallerimi evdekilere anlattıkça onlar çok kaptırma kendini diyordu.
velhasıl kelam benim basketbol hayatım zor ama başarılı geçiyordu.
bir sabah okul takımı antremanı için okula gittim okul antremanları beton zeminde oluyordu. takımdada burak diye bi eleman var son sınıf ve boyu 2,02 beyler tipte şaban ama abimin arkadaşı diye saygı duyuyorum falan. eleman ben turnikeye kalkarken bloklamaya çalıştı ama nereme vurduğunu hatırlamıyorum kendimi yerde buldum kafam beton zemine çakıldı.
gözümü hastanede açtım ve başımda semih hocayla babam vardı. -
7.
+2ses verin beyler
-
8.
+2takımdaki herkes giyeceği forma numarasını tartışırken ben sadece ilçe okullar arası turnuvaya odaklanmıştım herkeste bir 7 bir 5 numara sevdası bunun bir önemi yoktu benim için belkide gerektiğinden çok ciddiye alıyordum bu turnuvayı hoca formaları dağıttı herkes istediği numarayı aldı murat hoca kaç numarayı istiyosun dedi ama umrumda değil hocam numaranın önemi yok ben turnuvaya odaklandım atletle bile çıksam sorun değil dedim hoşuna gitti tabi 12 numarayı verdi bana daha sonra anlayacaktım önemini.Tümünü Göster
turnuva başladı ve biz ilçede 3. olduk bu benim için bir başarı değildi ama takım olarakta çok iyi sayılmazdık. ortaokul boyunca takım olarak hiç bir başarı elde edemedik ama ben ve sınıf arkadaşım Ata bireysel olarak iyiydik.
Lisede hayatımın tamamen değişiceğinden habersizdim aslında kader beni hiç ummadığım şekilde yönlendirdi okuduğum liseye . orta okulu dereceyle bitirdikten sonra lise için tercihleri yapmaya başladım. 4. tercihim bir öğretmenimin yönlendirmesiyle bir saplık meslek lisesiydi ve o tercih geldi . ozamanlar sağlık meslek liseleri şimdiki gibi değil . okul bittiği anda havada kapıyorlar.
ama ben okumak istemedim ve abiminde okuduğu bizim muhitin dandik diye tabir edilen ve oldukça disiplinli olan okuluna kayıt yaptırdık.
abim spor bölümünde okuyordu ve okul basketbol takımının antrenörü sınıf hocasıydı bizimki söylemiş kardeşim böyle iyi söyle iyi diye hoca beni denemek için antremanlara çağırdı. bu arada okuduğum okulda seçmeler olmazdı semih hoca basketbol oynayan herkesi gizlice izler ve denemeye alırdı.
hoca beğenmedi beni ama antremanlara gel geliştir kendini dedi. beğenmemekte haklıydı çünkü takımın tamamı bir klüpte oynuyordu ben ise sokak aralarında .
hikayenin basında bahsettiğim kamilde o okuldaydı ve takımın kaptanıydı.
ben antremanlara gide gele semih hocanın gözüne girdim ve gerçekten çok çalıştım.
yine herkes forma numarası belirlerken ben 12yi istedim ama sadece eski formam olduğu için bi önemi yoktu.
ilçe liseler arası turnuvalar başladı ve ilk rakibimiz mevlana anadolu lisesi diye bir takımdı. ben ilk 5i bırakın arada girermiyim diye düşünürken semih hoca ilk 5 tesin dedi şaşırmıştım herkes öyle taner ve ismail diye iki bin kurusu lise sondular ve bu durumu içerlediler banada uyuz oluyorlardı okul takımındaki tek lise1 olarak gururlanmıştım.
o maç benim için miladtı . semih hoca bir klüpte antrenör olan arkadaşını beni izlemesi için çağırmış .
maçı kazandık ve ben sadece son çeyrek benche geçtim 3 çeyrek boyunca oynadım hem sayı olarak hem oyun olarak katkıda bulundum takıma ama birinin beni izlediğinden haberim yoktu. -
9.
+2uzun süre bana sabrettiler ama yavaş yavaş birşeyler kapıyordum elemanlardan onların sayesinde basketbola başlamış bulundum ve gün geçtikçe kendimi geliştiriyordum. uzun süre birlikte sokak aralarındaki parklarda oynadık . artık park park gezip rakip arıyorduk . kendi çapımda iyi oynamaya başlamıştım. ve bizim gruptaki arkadaşlardan biri olan onur seneye okul takımı seçmelerine girmemi söyledi ben sadece gülüp imkansız dedim ama gruptaki bütün elemanlar liseye geçmişti ben 6. sınıfa geçmiştim. onur aslında mantıklı birşey söyledi oyunumuda fiziğimide geliştirmiştim. (bu arada liseli zannetmeyin anlattığım hikaye 2000 de başlıyor. )
seçmelerin başlamasına iki hafta kala bana çok şey katacak olan murat hocaya seçmelere girmek istediğimi söyledim ismimi aldı ve tarihini verip gönderdi beni.
nihayet büyük gün gelmişti okul takımında geçmiş senelerde oynayanlarda ordaydı bizim elemanlarda okulda firar edip beni desteklemeye geldiler . -
-
1.
-1tamamda 6. sınıfa geçtim diyosun demin 7. sınıf diyodun
-
2.
+17. sınıftan elemanlar dedi. yani kendisinden büyük abileri.
-
3.
0iyi oku kardeşim
diğerleri 1 -
1.
-
10.
+1Dostum cidden duygulandım. Emeğine ellerine sağlık onların ben zütünü gibim huur evlatları.
-
-
1.
+1Teşekkür ederim kardeşim kader diyelim artk gerçekleştiremediğim hayallerimi başkalarının gerçekleştirmesi için çalışıyorum buda beni mutlu ediyor
-
2.
0Gerçekten helal olsun tebrik ettim seni. Kolay gelsin şimdiden dostum
-
1.
-
11.
+1antremanlara çıkmaya başladım burdaki ortam biraz daha farklıydı 15 yaşımda ilk transferimi olmama rağmen çok mütevaziydim ama burdakiler zengin züppesi muallaklerdi ruh yoktu takımda sanırsın muallakler dennis rodman yada jordan öyle havaları vardı.
ortama uyum sağlamaya hiç çalışmadım gidip antremanımı yapar sessiz sakin evime dönerdim . birgün aylin ve okuldan bir kaç arkadaşımı maça davet ettim sağolsunlar geldiler. o gün aylin izliyor diye x2 oynadım ve maçı kazandık. maç çıkışında aylini evine bırakaktım. aylin biraz tenha bir yerde oturuyor . dönüşte önümü 6-7 tane keko kesti hepsinde tavuskuşu zütü gibi saçlar tenler kara hatta tak rengi para istediler yok dedim bitanesi vurmaya kalktı geri çekildim kaçmak istemiyorum ama bir iki tanesinde kelebek diye tabir edilen bıçaklardan var bende hayallerimi bir bir gerçekleştirirken bir kaç kekonun buna engel olmasını istemedim. kaçtım beyler ama sinirimden ağlaya ağlaya teke tek hatta ikiye tek gelseler hepsini indirebilcek kuvvetteyim ama kahpe bunlar gelmezler hepsi birden dalar. bunlar peşimde ben önde kaçarken hızla gelen arabayı farkedemedim.
bir sigara içip gelicem beyler rezleri alın -
12.
-1burdayız panpa devam
-
13.
+1bir alt ligin a takımı falan ama eski oynadığım takımdaki zengin züppelerden daha mütevazi insanlar . hemde benimde geldiğim yer sonuçta . sürekli çalıştım özel hayatım olmadı beyler sadece basketbol vardı hayatımda evede destek olabiliyordum artık hatta hacı babam benim getirdiğim paralarla kendine bi araba bile aldı arada antremanlara zütürüyordu beni.
hocalarımlada takım arkadaşlarımlada aram çok iyiydi bir antremanda hoca yarın aranıza yeni bir arkadaş katılacak dedi sıradan bir durumdu giblemedim . ertesi gün trafikten dolayı antremana geç kaldım hayatımdaki ilk ve tek geç kalışımdı ve hocamdan onlarca kez özür diledim. antreman ortamında yeni ama benim yaşantımda eski bir yüz vardı salonda. kamil oynadığı klüpten bize transfer olmuştu ve bu benim için büyük fırsattı sonuçta iki sene birlikte oynadık ve birbirimizi tanıyoruz.
selam hoşbeş muhabbet derken antreman başladı. o antremanda el parmaklarımdan biri çatladı ve o çatlak ömrüm boyunca benimle kaldı kronikleşti ama hiç zorlamıyor ozamanda sıkıntı olmamıştı. daha büyüklerini görecektim sonuçta hazırlıklıydım bunlara pgibolojik olarak -
14.
+1kimse kalmamış sanırım ben ufaktan bitireyim hikayeyi
parmağım iyileşti zaten hiç ama sert darbelerde tekrar çatlama ihtimali vardı dikkatli olmalıydım.
sezonun ortalarına geldiğimizde ligin 3. sırasındaydık ve ben gerçekten hakkını vererek oynuyordum arkadaşlarım gece hayatında zirve yaparken ben evimde oturup ailemle vakit geçiriyordum yada antreman yapıyordum .
bir sabah erkenden uyanıp antremana gidecektim yeni aldığım ehliyet cebimde ziyan olmasın diye o gün arabayla gidecektim antremana bizim mahalleyede yeni bir aile taşınmıştı ailenin reisi bizim hacı babayla muhabbeti ilerletmişti çıkarken o adamı gördüm alel acele evden çıktı telaşlıydı gidip ne olduğunu sordum eşi rahatsızlanmış taksi çeviricem dedi gerek yok ben zütürürüm deyip bunların evine çıktık. kapıda ayyüzlü bir kız vardı o an çok ilgilenemedim ama birden gözüme çarptı ve içimden birşeyler koptu sanki. hemen içeri girip hastayı sırtladım arabaya indirdim. hastaneye gittikten sonra klüpteki hocamı arayıp durumu izah ettim oda o gün izin verdi. hastanede o kızla sohbet ettik muarrem amcanın kızıymış adı burcu annesinin kötü birşeyi yoktu eve zütürdük muarrem amca eve davet etti burcuyu biraz daha görebilmek için gittim bende oturduk kahve falan derken muhabbet ne iş yaptığıma geldi basketbolcuyum diyince bi küçümseyerek baktı muarrem amca rahatsız oldu ama belli etmemeye çalıştım burcu anlamış olacakki hemen süpermiş iyi meslek falan salladı bir şeyler beyler kız çok güzeldi ve ben sanırım ufaktan aşık oluyordum.
ertesi gün antreman olmamasına rağmen dünün eksiğini kapatmak için çalışmaya gidecektim arabayı aldım tam binecekken biri seslendi dönüp bir baktım burcu. -
15.
+1hal hatır faslından sonra nereye gittiğimi sordu antremana dedim bende okula ama bugün gitmek istemiyorum seni izlemeye gelebilirmiyim dedi bu mükemmel bir fırsattı.
bu arada istanbul üniversitesinde endüstri mühendisliği okuyormuş bende o sene besyoya hazırlanıyordum.
antremandan sonra kahve içelim dedi olur dedim bildiğim en güzel mekana gittik uzun süre sohbet falan derken birden cesaret hapı yutmuş gibi seni daha yakından tanımak istiyorum dedim olur deyip gülümsedi onu ilk gördüğümde hissettiklerimi anlattım falan oda benzer şeyler hissettiğini söyledi böylece aramızda bir yakınlaşma başladı .
bir iki hafta sonra durumu ailelerimize anlatmak istedik ve anlattık olumlu karşıladılar. sıkıntı olmadı.
bir gün burcu maçımı izlemeye geldi maçtan sonra takımdan ayrılıp burcuyla takılacaktım.
maç bitimi binip arabaya avcılarda bi yere gittik gitmez olaydım keşke beyler mekan çıkışında iki adam birbirine silah çekmişti ben burcuyu arkama aldım herifler birden sıkmaya başladılar -
16.
+1rastgele ateş ediyorlardı ben burcuyu korumak için üstüne kapaklandım bi ara dizimde bi yanma hissettim ama o an tek düşündüğüm şey burcuyu korumaktı emanetti sonuçta adamlardan biri yere yığıldı ve silah sesleri kesildi vuran adam arkasına bakmadan ordan kaçtı.
ben burcuya bişey oldumu diye sorduğumda ağlamaktan konuşamıyor ve dizime bakıyordu dizime baktığım anda gözlerim karardı kurşun isabet etmişti bir anda yere yığıldım.
bir hastane sahnesi daha derken bu sefer işlerin yolunda gitmediği herkesin gözlerinden okunuyordu. başımda babam annem burcu ve hocam vardı.
dizimde enteresan birşey hissettim.
nasılmış diye sorduğumda hiç kimsenin sesi çıkmıyordu.
beni burcuyla yanlız bırakmalarını söyledim burcu herşeyi anlattı diz kapağım parçalanmış ve protez takacaklarmış olayın ciddiyetinin farkında olmadan iyi ya bir kaç ay sonra dönerim basketbola diye düşünmeye başladım.
sonra hocam geldi ve iki kelime söyledi dışardan beni duymuş olacakki ağzından o lanet iki kelime çıktı.
-BiTTi EVLAT
nasıl bitti ne bitti demeye kalmadan bundan sonra benim yardımcım olarak çalışacaksın dedi .
evet beyler maganda huur evlatları yüzünden bir gencin bütün hayalleri suya düştü.
şimdi o etrafa ateş açan şerefsizlerin biri mezarda birinin nerde olduğu belli değil ama sefa sürüyordur şerefsiz ama benim hayatımda en değer verdiğim şeyi elimden aldılar . o sene hiç istemeyerek üniversiteye hazırlandım radyo televizyon sinema kazandım şimdi ise büyük tv yapımlardan birinde çalışıyorum burcu mühendis oldu ayrıldık babası beni çok hor gören bir adamdı ona dayanamayıp ayrıldım şuan hem ilk okulda hemde üniversitede birlikte okuduğum melis diye bir arkadaşım vardı onunla nişanlıyım ve yoğun bir şekilde basketbolu takip ediyorum bazen parklarda sokaklarda yetenekler bulup klüplere öneriyorum. şuanda gördüğünüz tanıdığınız türk basketbolcularla muhabbetim var beyler
basketbolun hep içinde kalacağım ve insanların hayallerini gerçekleştirmesi için elimden geleni yapacağım
dinleyenlere teşekkür ederim
hayallerinizin peşinden koşun pişman olmayacaksınız. -
17.
+1bir kaç gün sonra kendimi toparladım bir şeyim yoktu ama babam basketbola soğuk bakıyordu artık onu bir şekilde ikna ettikten sonra herşey aynı güzellikte devam ediyordu. hayatıma güzeller güzeli bir kızda girmişti adı aylin.
aylin başka bir ilçeden geliyordu bizim okula evlerimiz uzaktı ama her okul çıkışı bir yerlerde takılıp eve bırakıyordum onu.
o sene ilçede şampiyon olduk ilde ise ilk çıkan rakip amerikan robert koleji olunca sıçtık beyler. bilen bilir robert koleji genelde daçkaya oyuncu yetiştirir.
2. sınıfa geçtiğimde takımın tamdıbına yakını mezun olmuştu bende artık kendimi bayağı geliştirdim hatta bayrampaşada bir lise o sene onların okula geçmemi istedi ama ben okulumu bırakmak istemedim
sezonun başlamasına yakın klüpteki hocam artık başka bir takımda oynayacağımı söyledi.
şaşırmıştım neden diye sorduğumda sorumun cevabını net bir şekilde aldım . oynayacağım klüp taraftarı olduğum klüptü havalara uçtum beyler. gidip görüştük alt yapı sorumlularıyla bir lise öğrencisine göre iyide para vereceklerdi . gidip babama anlattım beni tebrik ettikten sonra bir de uyarıda bulundu kısa ve net dikkat et dedi büyük başın ağrısı büyük olur dedi çokta giblemedim aslında ayaklarım yere basmıyor nasıl gibleyeyim -
18.
0devam et
-
19.
0Anlat panpa
-
20.
0devam kendimi buldum
Başlıklarınızın mod seçimlerine girebilmesi için başlık açarken fotoğraf/video eklemelisiniz.
Her türlü istek, şikayet ve önerileriniz için altinci admini ile irtibata geçebilirsiniz.
___________________________________________________
regl kani icen vampir admin