0
Aqa ben kucukken mahelleye inip arkdas edinmez cocuklarla kaynasmazdim kucuklugumden belliydi tv ye pc ye duskundum ama anladimki hayat bunlardan ibaret deil okula gitmedim ailem dindardi hafizlik yaptim (Hafizm)neyse kurslardada pek arkdasim olmadi hafizim dedime bakmayin picin onde gideniyim ama kendime gore gel zaman git zaman bi kac arkdasim oldu onlar sevgili yaptilar ortamlara aktilar her taku yaptilar bense pasifdim dislanirdim dislanmazdim aslinda kimseyle konsumazdim cesaret edemezdim heycanlabirdim kiz erkek fark etmez hayatimin bi manasi yok neyse yas ilerledi babam kurstan aldi ve yaninda calismaya basladim yeni bi yere tasindik eski bi kac arkadasimida kaybettim ve yalnizligin dibine vurdum kimseyle adam akilli konusamiyorum konussamda insanlar benden uzaklasio anliycaginiz asosyelim ve mutsuzlugunda dibindeyim hani mahelleye inmedim dedim ya mahelede insan samimiyeti ogrenio samimi bi insan deilim benimle konussaniz iki dk da skilirisniz skici bi insanim bi gibe yaradimda yok o yuzden panpalarim hayatima son vermeye karar verdim bunu yazmak istedim cunku icime dokcek kimsem yok bi takada yaradigim yok neyse okudnuz icin tesekurler k.i.b
