birşey anlatıcam beyler

Sene 1999. dedemle son akşam yemeğimiz.( nerden bilebilirdimki son geçirdiğimiz anlar olcaktı o gece.) herneyse küçüktüm 6 bilemedin 5 yaşındaydım. Rahmetli de 13 tane torun arasından ençok beni severdi; ki hepsi eşşek kadar olmuştu zaten diğerlerin. Herneyse çekirdek aile toplanmış akşam yemeği yiyorduk. Dedemde bana çok baskı kurmuştu o gece habire yemekleri boğazıma sokar sokar dururdu. En sonunda isyan ettim.( küçüğüz ya olcak böyle bi şekil yeter diye bi ayrı triplere gircez.) keşke isyan etmekle kalsaydım.. Dedemin çenesine yumruk atmıştım. O orada beni ağzım burnumdan kan gelene kadar dövceği yerine masadan kalkıp odasına çekilmişti. O akşamı öyle atlattık. Sabahı kahvaltıya hazırlanıyoruz bana git dedeni uyandır da gel dediler, hem gönlünü almış olursun. çıktım yukarıya. Kalk dede kalk, uyan dede uyan. Yok kaç dakka oldu uyanmadı. Gittim bizimkilere söyledim uyanmıyor diye.. O kargaşa o gürültü ne oluyor anlamadık tabi küçüklük haliyle. Vefat etmiş o gece dedem ahmed'im.. Kimbilir belki ben o yumruğu vurmasaydım gözlerimizin önünde son nefesini verirken bir cümle birşey söyliyecekti. Ah ellerim kırılsaydı da vuramasaydım... Aklım başıma geleli kendimi bildim bileli lanet okur dururum kendime o yumruğu atmasaydım belki beraber geçirirdik o geceyi belki allahım bizden almazdı onu..Her aklıma geldiğinde oturur ağlarım o an..

Edit: bl ara okurum diyen panpalarım için o kadar fazla uzun gibi durabillr ama benim hayatımda yaşadığım en büyük acı buydu. Ki tek paylaşım bu hikaye türünden part girmiycem bilginiz olsun.

@12 ellerım kırılsaydı da vuramasaydım betona dönüşseydi ellerim kırılsalardı taş olsalar vurdum ama acısını pişmanlığını hala atamadım üstümden, biliyorum yaşasa o da affedicek ama...

onun için dua et, çocuklara şeker dağıt hayır işle, onun yapmayı sevdiği iyileiklerden yap. vicdanın rahatlar en azından.

ah be panpa, pişmanlık kadar insanın içini kemiren bir şey yok. seni üzmek istemem panpa ama sanırım senin ona vurmana içerlemiş, üzülmüş ölümünde biraz da bu etkili olmuş olabilir, üzüntüden, ağlamaktan insanın içi kırılabilir. ama şu an olsa seni affederdi diye düşünüyorum panpa, her zaman affederler çünkü.

panpa küçükmüşsün çoğu insan bile o yaşlarda ne yaptığını hatırlamaz yani bilinci yerinde olmaz o yüzden pişman olunacak bir şey yok küçükmüşsün bilerek yaptığın bir şey de yok zaten sıkma canını panpa ama üzüldüm gerçekten

bir ara okurum.
edit: sabah uyanınca bir ayakabıcıya git 10 tüm bally al balko al derbi alma derbi mide bulantısı yapıyor bazen her aklına gelince attığın yumruk tüpün yarısını bir poşete sık ve çek.

okurum bi ara

vay amk...

dıbını gibeyim gece gece duygulandırdın

@13 o konu da şüphen olmasın dedemin yaptığı şeyleri bende yaptım hayırlı işler yaptım çocuk sevindirdim günaha girişemedim ama pişmanlığı atamıyorum o olay herşeyi bozuyor aklıma geldikçe..

@5 tek yazıydı zaten kardeşim hikaye değil

ne zaman aklıma gelse kafayı yiyorum dostum ya gece gece geldi gene aklıma ağlamaktan bi hal oldum anasını

@8 fazla birşe kaybetmezsın hatta hayatındaki insanlara bakış açın değişir bile diyebilirim.

Edit: alkol, içki yeter panpa o işlere bulaşmayayım birde.

@9 panpa evet doğru söylüyorsun ama sen öyle birşey yaptığını düşünsene. Ki benim hayatımda birtek dedem olsa sırtım yere gelmez dağ gibi adamdı rahmetli annemden babamdan fazla emeği vardır..

up up up