Benim için özlediğim kişinin bendeki yerine göre değişir bu, ama o duygu hep aynı şekilde gelir. Uzaklara dalarak başlar, sonra nefes almayı unuttuğumu farkederim ve kalbim sıkışır. Anılar gözümün önünde geçer. Bi telefon açmak hatta hemen yanında olmak isterim. Bazen yapılır bazen yapılmaz tabi bu. Eğer artık geçmişte kalan biriyse-ki bu en kötü olanıdır - kendime boşver ya amaaan ya da neyse neyse diyerek telkinde bulunurum. Uzun süre olan kalp ağrısından sonra bi pc oyununun, güzel bi müziğin, bi rüyanın, iki satır şiirin arasında buharlaşır gider.
Özet:Kimseyi özleyecek kadar sevmeyin. Özlemek kötüdür.