ben de yerden aldığım kaldırım taşı ile kafasını ezdim vurdukça kan tüm bedenime sıçradı ve bundan aşırı zevk aldım devam ettim vurmaya kan yerde akıyordu gecenin karanlığı ile sim siyah olmuştu rengi yine devam ettim vurmaya adamın beynini döktüm yere bıraktım taşı elimden hiç bir şey olmamış gibi yoluma devam ettim sigarayı çıkardım cebimden dudaklarımın arasına yerleştirdim yakacaktım ateşim olmadığını fark ettim ilerde bi adamdan çakmak istedim adam çakmağı verdi ama geri istemeden kaçmaya başladı anlam veremedim çünkü bana laf atmamıştı onu öldürmeyecektim

sonra bir camii avlusuna gittim elimi yüzümü yıkadım başımı kaldırdım ve aynada kendimi gördüm yüzümde iğrenç bir ifade vardı sanki ben değilim üzgündü bitmişti korkmuştu ve yaptığı şeyden zevk almış birini gördüm gözlerime dalmıştım aynada tam o sırada bir yaşlı amca seslendi bana nedir bu halin berbat bir haldesin ne oldu sana dedi ben de kaldırım taşı ile adamın kafasını parçaladım dedim şaka yapıyor falan sandı inanmadı güldü ve geçti

yaşlı adamın gidişini izledim gözümden kaybolana kadar bi an olsun onu öldürmeyi aklimdan bile geçirmedim bi ayağı çukurda olan insanlara zarar vermek hoş olmazdi, karnım kurt gibi açtı camiiyi terk edip şehir merkezine doğru yürüyüş yapmaya başladım kan revam icindeyim terim soğumaya başlamıştı ki ellerim sizliyordu kaldırım taşını öyle sert tutup vurmustum ki adamin kafatasına ellerimin içi soyulmuştu hızlı adimlarla ilerkenken etraf kalabaliklasmaya başladı insanlar dik dik bana bakıyor, goremeyenlerin arkadaşları gösteriyor parmaklariyla ama umrumda bile değildi gördüğüm ilk donerciye girdim üst kata çıktım elemanin gelip sipariş almasini beklerken buranin cok kalabalık olduğunu fark ettim insanlarda beni fark etti ve öyle bir sessizlik oldu ki neredeyse korkudan altina sıçan kizlarin kalp atışlarını duyuyordum ustum başım kan revan içindeydi garson yanimdan gelip gecti benden siparis almadi sanirim beni fark etmedi yine gelmesini beklemeye koyuldum merdivenlerden çıktı bana bakti ve bir tepki vermedi sonra ise

garsona seslendim benim sipariş vermeye hakkım yok mu diye sizin gibi insanlardan sipariş almıyoruz dedi ortamda yarattığım gerginlik beni de sarmaya başlamıştı ki hiç bi şey demedim dönerci dükkanından çıktım aç ve sefil bi şekilde bir banka oturdum ve sigarayı çıkardım yine dudaklarımın arasına yerleştirdim ve bana çakmak uzatıp kaçan adamın çakmağı ile sigaramı yaktım ve biraz gülümsetti bu durum beni, oturduğum banktan dükkanı kesiyordum o garsona kafayı takmıştım gerçekten çok açtım ve kılığım kıyafetim yüzünden kan revanım diye benden sipariş almadı biliyordum çok normal bi durumda olmadığımı ama açtım işte zaman bankta oturarak geçti ve gece yarısı olmuştu dükkan kapanıyordu çocuğun dükkandan çıkması ile onu takip etmeye başladım ara bir sokağa giriş yaptı aşırı ücra sote bir yerdi köşeyi dönünce hızlı adımlarla gitmeye başlamıştı ama benim farkımda değildi

yaklaşık bir saat boyunca takip ettim şehirden uzaklaşmıştık etrafı ormanla kaplı küçük bir köy gibi bir yere gelmiştik kapısı demirden penceresi çatısı olmayan bir evin önünde durdu çocuk cebinden anahtarlarını çıkardı ve kapıyı açıp içeriye girdi o sırada içerden bi çığlık sesi yükseldi ama bu çığlık normal bir çığlık değildi yıllanmıştı bağırmaktan sesi yanık bir çığlığa dönüşmüştü panik bi halde aniden içeri girip kapıyı kapattı garson çocuk ben de merak edip eve yaklaştım tek katlı derme çatma bir evdi etrafında dolanmaya başladım içeriyi aşırı merak ediyordum ki evin arkasında bir pencere buldum ve bu pencere açıktı ve evin tek penceresi buydu