Evet babaannem . Babaannem neden beni hiç arayıp sormuyordu ? Tamam dedem beni oldum olalı sevmezdi ama ya babaannem neden benden vazgeçmişti . Bu kadar basit mıydı birisini silmek ? Bu kadar acımasız olabiliyor muydu insanlar ?

Kalemim elimde , defterim dizimde . Başladım yazmaya . Yazıyordum . Patlamış bir volkancasına , hayvan gibi calkalanmis bir kola gibi . Bendimi çiğniyor , aşıyordum . Gizeme şiirler yazıyordum . Eskileri yazıyordum . Tekin'i yazıyordum . Mete'yi yazıyordum Deniz'i yazıyordum . Annemi , babamı , dedemi , babaannemi , Ferit amcayi , Eski okul müdürümüzü , beni tanımayan eski sınıf arkadaşlarımı , hocalarımı ...

Gizemle buluşmamızdan sonra tam 1 ay geçmişti . Ben hergun Gizem'i bekliyordum camın önünde . Gözüm hep onu arıyordu . Onun beni terk etmesini düşünmek bile istemiyordum . Kendime yediremiyordum bunu .

Çok bekledim arkadaşlar . 1 sene bekledim . 2 sene bekledim . Bekledim , bekledim . Sadece bekledim . Gençliğimin baharında yine kazık yemiştim . Yine sol yanım acıyordu . Yine sevilmemiştim . Oysaki o bana " seni seviyorum " diyen ilk insandı .

O bile unutmuştu beni be . Gizem de gitmişti ...

22 yaşıma girmiştim . 4. Senemdi burada . Artık gitme vakti gelmişti sanırım . Artık kirli dünyanın pis insanlarıyla uğraşmak zorunda kalacaktim . Bir temmuz günüydü . Çok iyi hatırlıyorum . Hastaneden ayrılmıştım . Dönüp arkama son bir kez bakmamistim bile . Kapının önünde belki bir bekleyenim vardir diye düşündüm .

Yoktu arkadaşlar . Tahmin edeceğiniz gibi kimsem yoktu yine . Yine tektim . Cebimde müdürün ve bakıcıların bir araya getirdiği 500 liradan başka hiçbir şeyim yoktu . Çantam , defterlerim , kalemim ve bir miktar param . Çok değişmişti buralar . Bir durağa yürüdüm . Gençliğime dönecektim ...

Durakta bir afiş gözüme ilişti . Duman konseri vardı . Bostancı da idi . Halka açıktı . Ve en güzeli de bugündü .
Ne kadar severdim müziği , ne kadar iyi gelirdi bana müzik. Yolumu değiştirdim atladim otobüse doğru Bostancı . Saat Aksam 9 a yaklaşıyor . Kaan sahnede . Sevgilisini kaybetmiş Kaan ' da . Yine sarhoş , yine melankolik .

Kafasını ordan oraya çeviriyor. içimde müthiş bir rahatlama var . Senden daha güzel , Beni yak herşeyi yak derken bir anda Kaan duraksadı . Herkes susstu . "BAL" dedi Kaan . Herkes sustu Kaan konuştu . Öldürdü beni , kendini de öldürdü . Ne kadar insan varsa orda göz yaşına boğuldu .

Ne kadar güzeldi be . Ağlamak bile insanla güzeldi ...

Arkadaşlar . Beni dinlediğiniz için çok teşekkür ederim . Yine içimi boşaltım yine maziyi deştim . Sizi üzmek gerçekten istemiyorum . Ağlattın falan yazdiniz. Gözümden yaşlar akarken yazıyordum beyler ben bunları . Acitasyon yapmak istemiyorum lakin 2 gündür ben ilk defa birşeyleri dışa vuruyorum . ilk hikayemde mutlu son aradınız . Bulamadım , bulamadık . Bundan da mutlu son bulamadık . Gerçekler hep acı oluyor arkadaşlar . Sonunu değiştirmek istemedim . Elbette burada size güzel bir sonla elveda demek isterdim . Ama bende bu şans varken hiçbir zaman güzel son olacağını düşünmüyorum .

Sizin desteklerinizle şu 2 gündür tabularımı yıkmayı öğrendim . inanılmaz duygusalım . Bundan sonrasını da yazmak istiyorum lakin o da bugün değil . Belki yarın belki hafta sonuna ... Bilmiyorum arkadaşlar , gerçekten huzunlendim . Hangi birini yenecegimi bilemedim . Hiçbir zaman bilemedim . Hep kararsız kaldım ve hep yenildim

Siz yenilmeyin e dostlar . Siz bırakmayın . Siz iyi yaşayın . Siz birşeyleri farkına varın . Varlıklarınızı elinizin tersiyle itmeyin ...

Sevginin ne demek olduğunu bilmeyen bir insan.
-Keske beni sevseydin-