FiNAL
---

kutsal banyo terliğini bir hışımla vızır vızır arabaların geçtiği yola fırlattı
o an slowmotion yaptım yani yavaş çekim yaptım filmlerdeki gibi olsun diye olamaaaz dedim
kutsalımın arabaların ortasına düştüğünü orada çiğnendiğini izliyordum
arabalar benim erkek eli değmemiş biricik kutsalımı çiğniyordu
ben ise bağırarak ağlıyordum arabaların terliğin üzerinden nasıl geçtiğini nasıl o narin bedenini çiğnediğini izliyordum
yere yığıldım ağlamaya başladım
çaresizce birinin gelip beni kurtarmasını bekledim
kutsalım ölmüştü
arabalar onu çiğnemişti
ben artık galiba gerçekten yalnızdım
biricik dostumu arabalar gözlerimin önünde çiğnemişti ve ben hiçbir şey yapamadım
ben yerde böyle çaresizce ağlarken muhyittin amca garipser garipser bakıyordu bu da benim gözümden kaçmadı
o sapıktan intikamımı alacaktım
bir hışımla ayağa kalktım aklımda birşey olmadığı için doğaçlama yürüyecektim
ama doğaçlama olduğunu anlamasın diye
homofobik misiniz? Allah sizin cezanızı versin deyip burnuna yapıştım var gücümle ısırdım hiçbir şey yapamadı bir yandanda ağızından çıkan sucuk kokulu nefesi ağızıma giriyordu bu beni dahada tahrik etmişti burnunu daha da çok ısırdım
daha sonra beni elleriyle itti bana kendi şivesinde küfürler etti
bende çaresizce evime doğru yöneldim
artık kutsalım yoktu
ama ben gerçekten yalnız değilim
biliyorum kutsal banyo terliğim sürekli yanımda olacak ben onu hissediyorum
evime çıktım kapıyı yavaşça örttüm
evde artık bir farklılık vardı
o yoktu
yine kendi kendime ağlamaya başladım
içeri geçip hanım hanımcık banyo terliğinin yanına oturdum
işte dedim bak bi ikimiz kaldık ben yalnız değilim dedim
ellerimle başını okşadım gözlerini kaçırıyordu
ve penceremden dışarıya baktım
kutsal banyo terliğimi buradan fırlatmıştım
fakat dediğim gibi yalnız değilim ki ben bakın hanım hanımcıkta yanımda artık
artık dertlerimi de onunla paylaşacağım
değil mi hanım hanımcık banyo terliğim?

gençler,
öncelikle okuyanlara teşekkür ederim
burada size bir şizofreninin aşağılanıcı bir hikayesini anlatmadım
burada size bir delinin aşağılık hayatını da anlatmadım

sizlere yalnızlığı anlattım bir nebze olsun içinizde hissedesiniz farkedesiniz diye
sevdiklerinizi hiçbir zaman yalnız bırakmayın gençler
hep onların yanında olun
bir gün gelir ki
evdeki eşyalardan başka kimseniz kalmaz